Τις δύο προηγούμενες ημέρες επιβεβαιώθηκε εμφατικά ο λόγος που το Coppa Italia είναι ένα από τα διαχρονικά συναρπαστικότερα εγχώρια κύπελλα της γηραιάς ηπείρου. Σε ένα ενδιάμεσο αφιέρωμα μεταξύ των προημιτελικών που ολοκληρώθηκαν και των ημιτελικών που θα γίνουν σήμερα, και με το βλέμμα πάντα "καρφωμένο" στον τελικό της Κυριακής, εξετάζουμε που βρισκόμαστε ως τώρα στο Final Eight του ιστορικού θεσμού της γειτονικής χώρας.

Ένας από τους πιο συναρπαστικούς τελικούς στην ιστορία του Κυπέλλου Ελλάδας ήταν ο χτεσινός. Η ΑΕΚ, πραγματοποιώντας την καλύτερη εμφάνιση της εφετινής σεζόν, επικράτησε δικαιότατα των ερυθρολεύκων, που απογοήτευσαν στη μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού. Οι κίτρινοι έδειξαν ότι το ήθελαν όσο τίποτε άλλο, με τους περισσότερους παίχτες να εμφανίζονται παθιασμένοι, πιστοί στο πλάνο του προπονητικού σταφ και διψασμένοι για τη διάκριση, σε αντίθεση με τους κόκκινους, που οι περισσότεροι υστέρησαν και δεν μπήκαν ποτέ στη νοοτροπία του τελικού. 'Αλλωστε ένας Σπανούλης δεν φέρνει την άνοιξη. Στο κομμάτι των προπονητών, νικητής στη σκακιέρα δίχως αμφιβολία ήταν ο Ντράγκαν Σάκοτα, ο οποίος έχει δεχθεί σκληρή κριτική κατά καιρούς, ωστόσο ο τίτλος του δίνει πολλά credits για το υπόλοιπο της σεζόν, με την χρονιά να θεωρείται απόλυτα επιτυχημένη ήδη. Ο Σφαιρόπουλος, παρότι είμαι υποστηρικτής του, αποδείχθηκε κατώτερος του αναμενομένου με τις αντιδράσεις του στο πάγκο να είναι ένα κλικ πιο αργές από ότι ζήταγε η ομάδα.