Οι βασικές διαφορές της αμερικάνικης δομής των sports σε σχέση με την ευρωπαϊκή είναι το salary cap και το draft. Το μεν πρώτο, όσο περίεργο και αν μας φαίνεται από μακριά για την κατεξοχήν χώρα της “ελεύθερης αγοράς”, κάνει πιο ισότιμους τους όρους ανταγωνισμού. Το δε δεύτερο, το draft δηλαδή, και ιδίως η δυνατότητα ανταλλαγής των picks, κάνει πιο συμπαγές το χρονικό συνεχές των ομάδων. Τούτο καθώς, όπως στην πραγματική ζωή/οικονομία, δίνει τη δυνατότητα να “προεξοφλήσεις” μελλοντικές ροές, χρηματικές ή, εν προκειμένω, αγωνιστικές, για μεγαλύτερη άμεση απόδοση. Η ανταλλαγή future picks για παίκτες σε τρέχοντα ρόστερ είναι αυτό ακριβώς.

Θεωρητικά το trade deadline δεν είναι παρά η καταληκτική μέρα και ώρα που οι ομάδες μπορούν να ανταλλάσσουν μεταξύ τους παίκτες, με στόχο είτε να βελτιωθούν, είτε να διορθώσουν τα λογιστικά τους βιβλία. Παρόλα αυτά, εδώ και χρόνια, η συγκεκριμένη μέρα έχει ενταχθεί στο ετήσιο NBAικό καλεντάρι σαν ένα ακόμα event, και δη ως ένα από τα πλέον σημαντικά του ετήσιου δράματος που η Λίγκα επιλέγει να “ταΐζει” το κοινό της έξω και πέρα από τις τέσσερις γραμμές του παρκέ. 

Ας αφήσουμε λίγο τα σοβαρά στην άκρη (άλλωστε για να διαβάζετε ένα μακρύ κείμενο για το trade deadline του NBA, το έχετε ήδη κάνει). Πέρα λοιπόν από τη δημόσια υγεία, την οικονομία, τις βασικές δημοκρατικές ελευθερίες, την κλεισούρα, την ψυχολογική πίεση, όλα αυτά τα πολύ σοβάρα, αν κάτι μας έχει σπάσει τα νεύρα με την πανδημία, είναι που έχουν χαθεί οι αθλητικές σταθερές μας. Μία από αυτές είναι το trade deadline τον Φλεβάρη, έναν μήνα που παραδοσιακά είναι πεσμένος για το NBA. Τα φαβορί έχουν φανεί, οι εκπλήξεις έχουν ήδη εντυπωσιάσει, τα βασικά storylines της σεζόν έχουν παγιωθεί, έχουμε ψηφίσει για All Stars και έχουμε κάνει τις σχετικές συζητήσεις, και περιμένουμε το τζέρτζελο της deadline για να πάμε ήσυχοι στην March Madness και από εκεί στα playoffs.  

Εβδομάδα trade deadline για το NBA αυτή που μπαίνουμε, με καταληκτική ημερομηνία για trades φέτος την Πέμπτη 25 Μαρτίου, και ήδη είχαμε εν είδει προκαταρκτικών δύο trades που έστειλαν σε ομάδες της Ανατολής παίκτες που τα franchises που τους απέκτησαν ελπίζουν να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο ως “KD stoppers”.

Μία ακόμα εβδομάδα στον “Μαγικό Κόσμο” ολοκληρώθηκε, αφήνοντάς πίσω φάσεις που εντυπωσίασαν, ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν και ιστορικά στατιστικά άξια καταγραφής και υπερθεματισμού. Όλα αυτά καταγράφουν και παρουσιάζουν μέσα από ένα ακόμα “We Got Game” οι Δημήτρης Χ., Leon T. και Νίκος Ραδικόπουλος. 

Δώδεκα ανταλλαγές, με δεκατέσσερις εμπλεκόμενες ομάδες (παρά μία η μισή Λίγκα δηλαδή) ήταν ο απολογισμός της φετινής trade deadline. Δεν ήταν όσο έντονη ήταν εκείνη του 2015, ούτε τεράστια σε όγκο ανταλλαγών και εμπλεκόμενων παιχτών όπως η περσινή, είχε ωστόσο το ενδιαφέρον της, μιας και σηματοδότησε αλλαγές σελίδας (Wolves, Pistons), αλλαγές αγωνιστικών πλάνων (Rockets) και διορθώσεις καλοκαιρινών λαθών (Hawks, Kings).