Μια Trade Deadline που δεν άλλαξε τα Δεδομένα

Την ανάλυση της trade deadline την έκανε ο Νίκος άμεσα και επιτυχημένα. Τρεις μέρες αργότερα και μπορούμε να πούμε επίσης με σιγουριά πως αυτή δεν άλλαξε προς κάποια κατεύθυνση τα δεδομένα. Δέκα ομάδες ήταν που θεωρούνταν μες στα φαβορί για την κατάκτηση του Τίτλου, ακριβώς τόσες παραμένουν και σήμερα. Bucks, Clippers, Lakers, Rockets, Heat, Raptors, Sixers, Celtics, Nuggets και Jazz δεν άλλαξαν τις θέσεις τους. Οι Bucks θεώρησαν εαυτούς πολύ καλούς για να πειράξουν κάτι, οι Lakers πιστεύουν στη χημεία τους και, ενδεχομένως στην ταχύτητα παραπάνω που ο LeBron ακόμα έχει για τα μέσα Απρίλη κι ύστερα, οι Celtics δεν βλέπουν κάποιον να τους τρομάζει, οι Raptors είναι οι τρέχοντες Πρωταθλητές, και παρά την απώλεια Kawhi και Green, φέτος δείχνουν ακόμα πιο δεμένοι σαν ομάδα και έχουν να επιδείξουν καλύτερα αποτελέσματα σε σχέση με πέρσι. Οι Rockets άλλαξαν σε μεγάλο βαθμό κατεύθυνση, πηγαίνοντας full pocket size, και προκαλώντας τη Λίγκα να μαρκάρει την χωρίς center έκδοσή τους (εύκολο, ο center στον Westbrook που δεν έχει σουτ, θα γράψω ο κακοπροαίρετος). Οι Nuggets μάλλον αποδυνάμωσαν σε απόλυτες αξίες για φέτος, ενώ οι Jazz, μετά το τρελό σερί που έτρεξαν μετά την απόκτηση του Clarkson, τώρα μετράνε πέντε σερί νίκες. “Είναι που επέστρεψε ο Conley” λένε οι κακές οι γλώσσες, για το ενδεχομένως πιο αναπάντεχα αποτυχημένο στοίχημα της φετινής σεζόν. Clippers και Heat ενισχύθηκαν, μα με παίχτες που θα πρέπει να αλλάξουν εντελώς ρόλο σε σχέση με την προηγούμενη κατάστασή τους. Ο Morris από πρώτο βιολί καλείται να γίνει τεταρτοπέμπτο και να μην κολλάει την μπάλα στα χέρια του (μιας και αυτή πρέπει να κολλάει είτε στους Kawhi, είτε στου sweet-Lou), και ο Iguodala καλείται, εχμ, να παίξει, μετά από οκτώ μήνες απραξίας. Μπορούν αυτοί οι παίχτες στις νέες τους καταστάσεις να αλλάξουν τις ισορροπίες; Μάλλον όχι καθοριστικά. 

Οι τελευταίοι σκάρτοι 30 αγώνες της σεζόν αναμένονται με αγωνία για να μας αποκαλύψουν μυστικά και έξτρα όπλα που οι 10 διεκδικητές διαθέτουν στην πιο ανοιχτή μάχη Τίτλου των τελευταίων πάμπολλων χρόνων. 

Ή μήπως δεν είναι έτσι, και το Clippers - Bucks είναι πολύ πιο ξεκάθαρο από ό,τι θέλουμε όλοι/ες μας να νομίζουμε; 

Οι φάσεις *που μας έβγαλαν τα μάτια*

Από εντυπωσιασμό…

Καρδούλα. 

https://twitter.com/Lakers/status/1225939385515823104

…και από τα γέλια

Ο Draymond Green έπαθε Bledsoe!

https://twitter.com/WorldWideWob/status/1223054800666886144

Γενικά αυτή την περίοδο το να βλέπεις Warriors, ειδικά έχοντας δει τόσο πολύ αυτή την ομάδα τα τελευταία χρόνια, σου προκαλεί μια κατάθλιψη. 

Για παράδειγμα εδώ κόντρα στους Cavaliers. Nα πεις σε άνθρωπο πως μέχρι πρόπερσι αυτές οι ομάδες έπαιξαν μεταξύ τους σε τέσσερις σερί Τελικούς, να μην σε πιστεύει με τίποτα!

Η γωνιά του Geek

➢ Mένοντας λίγο ακόμα στους Cavaliers, τo περσινό defensive rating του Collin Sexton ήταν 121,0. Το φετινό αντίστοιχο του Garland είναι στο 119,5. Αυτές οι δύο επιδόσεις είναι οι χειρότερες που έχουν καταγραφεί από τότε που μπήκε το τρίποντο στη Λίγκα. Αυτοί οι δύο παίζουν ο ένας δίπλα στον άλλον στην backcourt των Cavs.

➢ Μιλώντας για “χάλια”, βράδυ 27 Γενάρη και οι Wolves αντιμετωπίζουν τους Kings. Τρία λεπτά πριν τη λήξη του αγώνα και οι Wolves προηγούνται με 17. Στις προηγούμενες 8.378 ανάλογες περιπτώσεις που είχαν προηγηθεί της συγκεκριμένης, σε όλες εξ αυτών η ομάδα με το προβάδισμα κέρδισε. Όχι όμως εκείνο το βράδυ, όχι οι Wolves. Αυτοί κατάφεραν να χάσουν στην παράταση.  

➢ Γενικά, το παράδοξο με τους φετινούς Wolves είναι πως, παρά το εντυπωσιακό τους ξεκίνημα, με τους Towns και Wiggins να ξεκινούν στα κόκκινα, μετά η πτώση τους είναι εντυπωσιακή. Είναι χαρακτηριστικό πως πια έχουμε Φλεβάρη, και ο Towns έχει να αγωνιστεί σε νίκη της ομάδας του από τον Νοέμβρη!

➢ Οι Bucks καταφέρνοντας να κερδίσουν 40 παιχνίδια πριν χάσουν εφτά, έγιναν μόλις η δεύτερη ομάδα μετά τους Warriors του 2015-16 που πετυχαίνουν κάτι τέτοιο την τρέχουσα χιλιετία. Γενικά το συγκεκριμένο είναι ένα σπάνιο επίτευγμα, καθώς μόλις εφτά ομάδες το έχουν καταφέρει στην Ιστορία της Λίγκας. Οι έξι από αυτές μάλιστα, κέρδισαν την συγκεκριμένη χρονιά και το Πρωτάθλημα.  

➢ Κοιτώντας κανείς τους all time leaders των Raptors τρία είναι τα ονόματα που ξεχωρίζουν: DeRozan, Bosh και Lowry. Με τον τελευταίο να είναι ο μόνος εκ των τριών με δαχτυλίδι από το Toronto, και να βρίσκεται στο top-10 όλων σχεδόν των σημαντικών κατηγοριών, δεν θα είναι παράλογο να τον χαρακτηρίσει κανείς ως τον καλύτερο Raptor ever. Αφορμή για αυτά το γεγονός πως πέρασε τον Jose Calderon στην πρώτη θέση του παίχτη με τις περισσότερες assists με τη φανέλα της ομάδας. 

➢ Μένοντας στους Raptors, αυτοί πιάνοντας τα 50 παιχνίδια μες τη σεζόν, έχουν καταφέρει να έχουν ακριβώς ίδιο ρεκόρ με το περσινό τους: 36-14. Με τους Kawhi και Green να φεύγουν ελεύθεροι, με τους καλούς τους παίχτες να χάνουν παιχνίδια λόγω τραυματισμών (Gasol 15, Ibaka 10, Siakam 11, VanVleet 10, Lowry 11, ήτοι όλοι τους πάνω από το 20% των αγώνων) δεν ξέρω πως και από ποιον o Nick Nurse θα χάσει το βραβείο του Coach of the Year. Κερασάκι στην τούρτα, το ρεκόρ του franchise των 14 σερί νικών για πρώτη φορά στην ιστορία του.  

➢ Η Washington έχει δεχτεί τουλάχιστον 150 πόντους σε τέσσερα παιχνίδια μες στη σεζόν ως τώρα και κάπως έτσι είναι πολύ κοντά στο να καταφέρει να γίνει η πρώτη ομάδα που δέχεται κατά μέσο όρο πάνω από 120 πόντους ανά παιχνίδι από το 1990-91 και τους Denver Nuggets in 1990-91 εκείνης της σεζόν. Οι οποίο. Denver τότε είχαν δεχτεί εννέα 150άρες, οπότε να δούμε αν πορλαβαίνουν κάτι αντίστοιχο οι φετινοί Wiz. 

➢  Με τα 9/10 τρίποντα που πέτυχε στη νίκη των Kings κόντρα στους Spurs ξημέρωμα Σαββάτου ο Buddy Hield έπιασε τα 800 εύστοχα τρίποντα στην καριέρα του. Μάλιστα έγινε ο πρώτος που το καταφέρνει σε λιγότερο από 300 παιχνίδια, με τον Steph Curry να έχει χρειαστεί 305 για το σχετικό επίτευγμα και τον Dame Lillard 310. 

➢ Και μιας και είπαμε Lillard…
Πριν από το τελευταίο του ματς απέναντι στη Utah (εκεί που κάτι τσαρλατάνοι διαιτητές κατάπιαν το στραγάλι στο τελευταίο του drive) ο Damian Lillard είχε δύο ‘’μέτρια’’ παιχνίδια με 21π/9α και 26π/10α αντίστοιχα. Γελάτε με τον όρο ‘’μέτριος’’ για δύο τέτοια statlines; Καλά κάνετε, αλλά τι να γίνει που πριν από αυτό ο Dame είχε ένα σερί με:

-61π/7α/10ρ, απέναντι στους Warriors, με 55% από την περιφέρεια

-47π/8α/6ρ, απέναντι στους Mavericks, με 53,3% από την περιφέρεια

-50π/13α/6ρ, απέναντι στους Pacers, με 66,7%(!) από την περιφέρεια

-36π/11α/10ρ, απέναντι στους Rockets, με 50% από την περιφέρεια

-48π/10α/9ρ, απέναντι στους Lakers, με 58,3% από την περιφέρεια

-51π/12α/2ρ, απέναντι στους Jazz, με 60% από την περιφέρεια

Ο άνθρωπος είναι σε κωμική φόρμα και κάθε του παιχνίδι ήταν πραγματική παράσταση, σε μία από τις πιο ιδιαίτερες περιόδους που έχουμε παρακολουθήσει ποτέ, ενώ μπήκε και στη δεκάδα παικτών με τις περισσότερες 50αρες, με το shot chart του σε αυτά τα 6 παιχνίδια να μοιάζει κάπως έτσι. Fire!!!

➢ Eξαιρετικά κακός, από την άλλη, ήταν ο Γενάρης του James Harden. Μπορεί να έτρεχε με 28,2 πόντους κατά μέσο όρο, αλλά στα 12 παιχνίδια των Rockets τον συγκεκριμένο μήνα, είχε μόλις 35,5% ποσοστό ευστοχία, μόλις 27% από το τρίποντο, σε πάνω από 11 προσπάθειες ανά αγώνα, 4,4 λάθη και -2.4 στο box plus/minus. Αν οι Rockets τελείωσαν τον μήνα στο 6-6 εν πολλοίς αυτό οφείλεται στον Russell Westbrook, ο οποίος, μετά το πέρας του μισού της σεζόν, φαίνεται να εξορθολογίζει πια το παιχνίδι του, κόβοντας τα τρίποντα, στα οποία ήταν ο χειρότερος high volume shooter στη Λίγκα. 

➢  Μένοντας λίγο ακόμα στους Rockets, είναι εντυπωσιακό πως στη νίκη τους κόντρα στους Mavericks την πρωτομηνιά, έγιναν η πρώτη ομάδα μετά από 57 ολόκληρα χρόνια που αγωνίστηκε χωρίς κανέναν παίχτη πάνω από τα δύο μέτρα στη σύνθεσή της. Σαν να τους έχει μείνει απωθημένο από την κυριαρχία των Warriors και την Line up of Death, έδιωξαν ακόμα και τον Capela για να εφαρμόσουν foul scale το συγκεκριμένο μοντέλο. Τα πρώτα δείγματα είναι μεν θετικά, αφού έχουν 5-0 στα ως τώρα παιχνίδια τους έτσι, ωστόσο η φετινή Δύση έχει Davis, Jokic και Gobert και δεν ξέρω πόσο μακριά το συγκεκριμένο πλάνο μπορεί να τους βγάλει…
Σε κάθε περίπτωση, ενδιαφέρουσα η ανάλυση του Dan Devine σχετικά.    

Ups & Downs

⬆ O Oladipo επέστρεψε μετά από έναν χρόνο τραυματίας. Και ήταν μες στην καύλα!

⬆ Hats off στο linkedin profile του Cody του Zeller!!

Hopped on LinkedIn this morning and saw Cody Zeller as a “person you may know” since we both went to IU. I think it’s both outstanding and hilarious that he updates his LinkedIn with his NBA experiences: pic.twitter.com/PINCU1vh8n

— Tony East (@TEastNBA) January 31, 2020

⬆ Στο πρώτο τους παιχνίδι μετά τον τραγικό θάνατο του Kobe οι Clippers δεν έκρυψαν όλες τις αποσυρμένες εμφανίσεις των συγκατοίκων στο Staples Lakers. Ωστόσο, αν κάπου δάκρυσαν μέχρι και τα μάρμαρα του Staples ήταν στην συγκλονιστική ομιλία του LeBon για τον Kobe:

LeBron's incredible tribute to Kobe Bryant: https://t.co/mLdMTrTxRs

— Timothy Burke (@bubbaprog) February 1, 2020

⬇ Είμαστε στις 29 Γενάρη. Οι Knicks φιλοξενούν τους Grizzles και χάνουν με 18 λιγότερο από ένα λεπτό για τη λήξη του αγώνα. Στην επαναφορά, σαν άπαντες να βαριούνται, δεν ασχολούνται με την μπάλα, την οποία με άνεση κλέβει ο Crowder, ο οποίος στη συνέχεια πηγαίνει στη γωνία να σουτάρει τρίποντο. Εκνευρισμένος ο Elfrid Payton τον σπρώχνει πάνω στα καθίσματα. “Δεν έπρεπε να το κάνει αυτό με το παιχνίδι να έχει κριθεί”. Μεγάλε θέλει ακόμα 48 δευτερόλεπτα το παιχνίδι! Αν εσείς δεν κάνετε κέφι να παίζετε, δικό σας θέμα. Το να σπρώχνεις έναν συναθλητή σου με κίνδυνο τραυματισμού του είναι απαράδεκτο. Εύλογα στη συνέχεια έγινε ένα μικρό “έλα να δεις” με τους παίχτες των δύο ομάδων. Κερασάκι στην τούρτα της ξεφτίλας των Knicks, οι δηλώσεις του Marcus Morris μετά το τέλος του αγώνα πως ο Crowder είναι γυναικωτός. Έσπευσε στη συνέχεια να το μαζέψει, αλλά τι να πεις για τους Knicks. Έχουν καταφέρει να βρίσκουν νέα χαμηλά αυτογελοιοποίησης. 

Σημαντική σημείωση: όλα τα παραπάνω έλαβαν χώρα υπό το soundtrack που τους άρμοζε: ένα δυναμικό “sell the team” του MSG προς τον ιδιοκτητη των Knicks James Dolan. 

⬇ Knicks gonna Knicks, βέβαια, έτσι κι αλλιώς...

Ousting Steve Mills before he makes another move -- if you know you ultimately want to replace him -- makes good sense ... except when it happens 48(ish) hours before the trade deadline. The Knicks have to land Ujiri or someone on Masai's level to make people forget the timing

— Marc Stein (@TheSteinLine) February 4, 2020

⬇ O Jackson Hayes των οκτώ πόντων και των τεσσάρων rebounds κατά μέσο όρο έμεινε εκτός rising challenge και έστειλε το NBA “να του γλύψει τα αρχίδια”. Δεν ξέρω με τι τους φουσκώνουν τα μυαλά οι managers κι οι συγγενείς τους, αλλά όλο και μεγαλύτερος αριθμός παιχτών δείχνει να είναι αποκομμένος από την πραγματικότητα τελευταία φοβάμαι...

To All-Star Game

Και με τον Hayes σαν εισαγωγή, ας μπούμε και στο τελευταίο θέμα μας για σήμερα, το All Star Game. Νομίζω, λοιπόν,  πως δεν υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να γίνουν οι επιλογές για ένα All-Star Game και όλοι να είναι ικανοποιημένοι. Έτσι και φέτος, πιστοί στις παραδόσεις, οι φανζ του ΝΒΑ είχαν να γκρινιάξουν για διάφορες περιπτώσεις, με εκείνες των Bradley Beal και Devin Booker να ξεχωρίζουν, καθώς είναι και οι πρώτοι παίκτες με 25+ πόντους μέσο όρο που δεν συμπεριλαμβάνονται στους All-Stars μετά από 35 χρόνια. Για τον Bradley Beal φαντάζει πραγματικά αδικαιολόγητο, καθώς ακόμη και το ‘’ναι, αλλά παίζει σε τραγική ομάδα’’ δεν ευσταθεί, όταν ο Trae Young των κάκιστων (βάσει ρεκόρ) Atlanta Hawks βρίσκεται ανάμεσα στους βασικούς. Όσον αφορά τον Booker, η κουβέντα βρίσκεται γύρω από την επιλογή του Westbrook αντί αυτού και εδώ νομίζω μέτρησε η τελευταία εικόνα, στην οποία ο Russ είναι φανερά βελτιωμένος και δένει καλύτερα στο σύνολο των Rockets, ενώ αντίθετα ο Book πρέπει να πείθει τους συμπαίκτες του να πάρουν ένα αναθεματισμένο σουτ. Από εκεί και ύστερα, μία βόλτα στα social να κάνεις και παρατηρείς ότι αρκετός κόσμος δεν γκρίνιαξε για μία ή δύο επιλογές, αλλά μετρούσαμε πολύ περισσότερες. Τι να γίνει ρε παιδιά, ποιον να αφήσουμε απ’ έξω, τον LeBron, τον Doncic ή τον Lillard; Εγώ προσωπικά θα ήθελα ας πούμε τον Dinwiddie αντί του Sabonis, αλλά οκ, γούστα είναι αυτά, καλό θα ήταν οι θέσεις να μοιράζονται όσο πιο ‘’αξιοκρατικά’’ γίνεται. 

Τέλος πάντων, οι επιλογές είναι αυτές, τραυματισμούς ευτυχώς δεν έχουμε, έχουμε όμως ένα νέο σύστημα διεξαγωγής του αγώνα. Μέσες άκρες, οι ομάδες θα στοχεύουν να κερδίσουν κάθε δωδεκάλεπτο ξεχωριστά, σε μία προσπάθεια στήριξης διάφορων κοινωνικών οργανώσεων του Chicago, μετατρέποντας τον αγώνα σε ένα σπασμενο charity game. Από εκεί και πέρα, στο τέταρτο δωδεκάλεπτο το χρονόμετρο θα σβήσει, οι πόντοι της ομάδας που σκόραρε περισσότερο στα τρία πρώτα θα αθροιστούν, θα προστεθούν ακόμη 24 και θα πιάσουμε ένα ‘’Final Target Score’’ που οι δύο αντίπαλοι θα προσπαθήσουν να πιάσουν, χωρίς χρόνο να τρέχει. Μπερδευτήκατε; Εμείς ναι, σε βαθμό που σκεφτόμαστε μήπως την ιδέα για όλο αυτό τους την έδωσαν οι τύποι που διοργανώνουν τα πρωταθλήματα ποδοσφαίρου στη Λατινική Αμερική, καθώς μόνο εκεί παίζουν τέτοιες ‘’ευρηματικές’’ ιδέες. Θα λειτουργήσει; Κανείς δεν ξέρει, θα μάθουμε πολύ σύντομα.

Κλείνουμε με τις ίδιες τις ομάδες, όπως τις επέλεξαν οι Giannis και LeBron. O Αντετοκούνμπο επέλεξε ένα σύνολο που άμα θέλει να πάει το ματς στο ‘’ξύλο’’, έχει τις περισσότερες πιθανότητες. Embiid, Siakam και ο ίδιος, για να κρύβουν τις αδυναμίες των Trae-Kemba. Adebayo, Gobert, Lowry, Butler από τον πάγκο για έξτρα hustle, Spidah Mitchell και Ingram για το σκορ, βύσμα Middleton και φύγαμε (οκ, ντροπή μου, αλλά τον έχω βάλει στο μάτι μετά το supermax, ωστόσο παίζει καλά). Επειδή όμως το all-star game δεν είναι κανονικό παιχνίδι και κατα πάσα πιθανότητα θα γελάμε με τις άμυνες, όσο ξεδιπλώνεται το επιθετικό χάρισμα των καλύτερων σταρζ του παιχνιδιού, ο LeBron πήγε με τους αρτίστες. Luka, Kawhi, Harden και ο δικός του AD, Lillard στον πάγκο για μπόλικα τρίποντα, Jokic και ένα κράμα νέων και βετεράνων (Simmons, CP3, Tatum, Westbrook, Sabonis) που, στην τελική, αν το ματς είναι κοντά, θα φάνε πάγκο δυνατό για να μπουν μέσα οι άλλοι να πυροβολήσουν. Νομίζω πως ο τελικός νικητής θα είναι η team LeBron και αν έπρεπε να ποντάρω στον MVP του all-star game, θα πήγαινα με τη μανιασμένη φόρμα του Dame, που πετάει βότσαλα στον ωκεανό για τρίποντα, ή με το ασύγκριτο χάρισμα του Luka να μαγνητίζει τα πάντα γύρω του όταν οι προβολείς είναι δυνατοί. Ας το απολαύσουμε. 

Προσεχώς

Η εβδομάδα είναι λίγο κουτσουρεμένη καθότι έρχεται All Star Game, αλλά υπάρχουν πολλά καλά ματς μέχρι την Πέμπτη για να δουν οι προνομιούχοι που δεν ξεκινάνε για δουλειά στις 07:00.

1. POR @ NOP, 12/02, 03:00: Μάχη για την όγδοη θέση της Δύσης, ανάμεσα σε δύο ομάδες που είναι εμφανώς βελτιωμένες τελευταία. Οι Trail Blazers λόγω του διαστημικού Lillard και οι Pelicans λόγω της εντυπωσιακής εκκίνησης του Zion Williamson. Του αρέσει και τους δύο να τρέχουν (12^οι οι POR σε pace και 3^οι οι ΝΟΡ), οπότε το θέαμα είναι εγγυημένο.
2. BOS @ HOU, 12/02, 04:30: Μία από τις πιο καλοκουρδισμένες ομάδες της Ανατολής, απέναντι στο πείραμα των Rockets. Βασικά, όλα τα ματς των δεύτερων τα βρίσκω ενδιαφέροντα, λόγω της απόφασης να παίξουν χωρίς ψηλό, αλλά το τεστ απέναντι στους Celtics το περιμένω με ενδιαφέρον, αφού πιστεύω ότι οι ψηλοί Theis και Kanter μπορούν να εκμεταλλευτούν αρκετά τις αδυναμίες της προσέγγισης αυτής, χωρίς να χάνουν πολύ στην άμυνα (στον Theis πάει το δεύτερο). Επίσης θα δούμε ξανά το Grant Williams να παίζει σέντερ, κάτι που το απολαμβάνω ιδιαιτέρως.
3. LAL @ DEN, 13/02, 05:00: Μάχη κορυφής στη Δύση και ακόμα ένα τεστ για τους Nuggets. Στο ξεκίνημα της σαιζόν, λέγαμε ότι αυτά θα είναι τα δύσκολα παιχνίδια για την ομάδα του Mike Malone, απέναντι στις ομάδες με δυνατούς Forwards όπως οι James και Davis. Ο Millsap γύρισε, ο Jeremi Grant παίζει πολύ καλά τελευταία και ο Joker κάνει τα δικά του, οπότε θα πάρουμε μια καλή ιδέα του τι μας περιμένει, εφόσον οι δύο ομάδες ξαναβρεθούν αντιμέτωπες στα Play Off.

Honorable mention: LAC @ PHI, 12/02, 02:00: (Οι δύο ομάδες που έβλεπα να φτάνουν στους τελικούς στο ξεκίνημα της σαιζόν), POR @ MEM, 13/02, 03:00: (Άλλη μια μάχη για την 8^η θέση στη Δύση, Lillard Vs Morant), LAC @ BOS, 14/02, 03:00 (Crash test για τους νεαρούς Forward των Celtics. Tatum Vs Leonard και Brown Vs George)

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

• “All They Do Is Win … but Can They Contend?”, ένα εξαιρετικό κείμενο του Rob Mahoney στο The Ringer για τους Pacers.
• Πάλι από το The Ringer, από τον Zach Kram αυτή τη φορά, για τις πρώτες εντυπώσεις αναφορικά με τον Zion: “Zion Is Already Incomparable, and More First Impressions From the Phenom’s Debut Run”
• Για το πώς οι Warriors μπορούν να σώσουν την καριέρα του Andrew Wiggins έγραψε στο SB Nation o Paul Flannery, αν πάντα ο ίδιος τους αφήσει: “The Warriors can save Andrew Wiggins, if he lets it happen”.