Τζάστιν Ντέντμον (2013-14)

Ξεκινάμε από τον παλαιότερο χρονολογικά, πίσω στη σεζόν 2013-14. Ο τότε 28χρονος πλειμέικερ ξεχώριζε σα τη... μύγα μεσ' το γάλα στην Ζάλγκιρις, φανερώνοντας δείγματα ενός τρομερού σκόρερ. 24 εμφανίσεις σε RS και Top16, γράφοντας 16.8 πόντους με 42% στα δίποντα, 44% στα τρίποντα και 86% από την γραμμή των προσωπικών. Είχε μεγάλη ελευθερία κινήσεων από τον κόουτς Στομπέργκας, με το χρόνο συμμετοχής του να είναι ένα "καθαρό" 30λεπτο ανά ματς. Παράλληλα έδινε και 4.1 τελικές πάσες, 3.5 ριμπάουντ, 1.3 κλεψίματα, 4.7 κερδ. φάουλ, έχοντας πολυδιάστατη συνεισφορά, πέραν του σκορ. Με 15.3 PIR ήταν εκ των πλέον παραγωγικών περιφερειακών εκείνης της χρονιάς. Είχε κάνει και μια αξέχαστη εμφάνιση 36 πόντων κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, με 7/11 τρίποντα.

Είναι αξιοσημείωτο πως στο 38% των συμμετοχών του ξεπέρασε τους 21 πόντους! Ένα πραγματικό πολυβόλο στο peak του και σε εξαιρετική ηλικία. Ο Ντέντμον άφησε το Κάουνας στο τέλος της χρονιάς, αφού τα χρήματα στην Κίνα ήταν πάρα πολλά. Για αρκετό καιρό ταλαντεύοταν μεταξύ CBA και G League, ενώ είχε κι ακόμη ένα σύντομο πέρασμα από την Ευρωλιγκα. Στην αρχή της περιόδου 2016-17 βρέθηκε στην Γαλατασαράι, δίχως όμως να στεριώσει για μεγάλο χρόνικο διάστημα - έπαιξε σε μόλις 8 παιχνίδια - κι ουσιαστικά έκεινο το πέρασμα του από την EL, δεν το θυμάται σχεδόν κανένας. Φέτος, μετά από μεγάλη περιήγηση (πάλι δρομολόγιο σε Κίνα/Αμερική συν περάσματα από Κορέα και Λίβανο), επέστρεψε σε ευρωπαϊκά εδάφη και βγάζει το ψωμί του στην Ορτέζ. Ίσως μάλιστα να τον είχατε... πετύχει, στις πρόσφατες μάχες της γαλλικής ομάδας απέναντι στην ΑΕΚ, για την RS του Basketball Champions League.

Ρέτζι Ρέντινγκ (2014-15)

Τη σεζόν 2014-15, ο σήμερα 32χρονος γκαρντ από την Πενσιλβάνια εμφανίστηκε για πρώτη φορά στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα της Άλμπα Βερολίνου, της οποίας τα "κλειδιά" κατείχε τότε ο Σάσα Ομπράντοβιτς. Με την γερμανική ομάδα έφτασε ως το Top16 εκείνης της περιόδου, πραγματοποιώντας 22 συμμετοχές. Ο απολογισμός του ήταν εξαιρετικός: 12.4 πόντοι, 37% στα τρίποντα, 4.7 ριμπάουντ, 3.9 ασίστ, 12.9 ranking και 7 παιχνίδια με 15+ πόντους στο ενεργητικό του. Ήταν 26 ετών και, παρότι πρωτοεμφανιζόμενος, έκανε γρήγορα αρκετό θόρυβο με γεμάτες εμφανίσεις κόντρα σε παραδοσιακά powerhouses της λίγκας, όπως η ΤΣΣΚΑ (16π, 8ρ, 1α), η Μακάμπι (15π, 2ρ, 3α), η Μπαρτσελόνα (20π, 3ρ, 2α) κι η Ζάλγκιρις (27π, 7ρ, 5α), δείχνοντας πως έχει μέλλον στην Ευρωλίγκα.

Όσα πέτυχε στο Βερολίνο, τα εξαργύρωσε το επόμενο καλοκαίρι με καλό συμβόλαιο στην τότε ιδιαίτερα φιλόδοξη κι ακριβή Νταρουσάφακα του Οκτάι Μαχμούτι. Όμως η sophomore χρονιά του στην Ευρωλίγκα δεν θύμιζε σε τίποτα την πρώτη του. Μικρότερος ρόλος, πεσμένα ποσοστά, φτωχότερη στατιστική συγκομιδή και γενικώς λιγότερη επίδραση στο σύνολο, συγκριτικά με τα όσα μας είχε συνηθίσει στην Άλμπα. Παρότι ήταν μια δυνατή μεταγραφή για τους Τούρκους, οι προσδοκίες δεν δικαιώθηκαν κι έτσι ο Ρέντινγκ κατέληξε εκτός Ευρωλίγκα στο τέλος της χρονιάς. Έκτοτε, εδώ και μια τετραετία, βρίσκεται μόνιμα στο EuroCup (με Μπάγερν, Τουρκ Τέλεκομ και πιο πρόσφατα Παρτίζαν), με την καριέρα του να έχει πάρει πτωτική πορεία. Αποτελεί ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα παικτών "της μιας σεζόν" των τελευταίων ετών στην Ευρωλίγκα, όπου μετά το peak του, απλώς εξαφανίστηκε από το προσκήνιο.

Ντάριους Άνταμς (2015-16)

Ένα χρόνο μετά τον Ρέντινγκ, τα κατορθώματα του Ντάριους Άνταμς ήταν εκείνα όπου είχαν γίνει αντικείμενο συζήτησης στο ευρωπαϊκό λόμπι. Ο ύψους 1.89μ. γκαρντ είχε πάρει μερικούς μήνες νωρίτερα μια "τζούρα" από την Ευρωλίγκα, αφού είχε αποτελέσει mid-season προσθήκη για την Λαμποράλ, μετά την αποχώρηση του Ερτέλ από τους Βάσκους. Είχε δείξει από νωρίς καλά στοιχεία, προερχόμενος από την γαλλική Νανσί. Όμως, αυτό που συνέβη τη σεζόν 2015-16, ελάχιστοι το περίμεναν, τόσο σε ατομικό επίπεδο για τον Άνταμς, όσο και για την Λαμποράλ γενικότερα. Οι Βάσκοι (με Μπουρούση, Μάικ Τζέιμς και Χάνγκα, μεταξύ άλλων, στο ρόστερ τους) κόντρα στα προγνωστικά έφτασαν ως το Final Four του Βερολίνου. Μαζί με ολόκληρη την ομάδα, έλαμψε κι ο Αμερικανός περιφερειακός, όντας κομβικό γρανάζι σ' αυτην την πορεία.

Σε 29 εμφανίσεις ήταν "αιχμή του δόρατος" με 13.2 πόντους (48% διπ, 33% τριπ, 83% βολές), 4 ασίστ, 2.2 ριμπάουντ, 1.3 κλεψίματα και 12 ranking. Στα playoffs κόντρα στον Παναθηναϊκό είχε κατά μέσο όρο 22.7 πόντους, ενώ στον ημιτελικό του F4 απέναντι στη Φενέρμπαχτσε πραγματοποίησε άλλη μια σπουδαία εμφάνιση (19π, 7α, 2ρ). Ήταν παρών στα μεγάλα παιχνίδια της χρονιάς, οδηγώντας την ομάδα του. Η απόδοση του βρισκόταν σταθερά σε υψηλά στάνταρ για πολλούς μήνες. Με βάση τα πεπραγμένα του, αλλά και την ηλικία του (26 στα 27 τότε), θα έβγαινε στην αγορά προκειμένου να διπλασιάσει, ενδεχομένως να τριπλασιάσει κιόλας τις απολαβές του. Εν τέλει, παρότι διαφαινόταν πως μπορεί να κάνει αξιόλογη καριέρα με διάρκεια στην Ευρωλίγκα, προτίμησε να πάρει τον δρόμο της Κίνας, στην οποία αγωνίζεται μέχρι και σήμερα. Δεν τον είδαμε ποτέ ξανά στην γηραιά ήπειρο, παρά το γεγονός πως σε κάθε μεταγραφική περίοδο το όνομα του συνδέεται με σενάρια για διάφορες ομάδες. Ακόμη και σήμερα, πάντως, όπου έχει πλησιάσει τα 31 του έτη, θεωρείται πως θα έκανε την διαφορά στην λίγκα.

Βίκτορ Ραντ (2016-17)

Το καλοκαίρι του 2016, η Μακάμπι απέκτησε από την Νίζνι Νόβγκοροντ τον δυναμικό φόργουορντ, προκειμένου να ενισχύσει τις θέσεις κοντά στο καλάθι. Ο Ραντ (2.06μ) μπορούσε να υποστηρίξει και τις δύο θέσεις της front line, έχοντας πολλά σύγχρονα στοιχεία στο παιχνίδι του. Σε μια άκρως προβληματική σεζόν για τους Ισραηλίτες, ο ψηλός από την Καλιφόρνια ήταν από τους λίγους παίκτες του συνόλου, όπου μπήκε θετικό πρόσημο δίπλα από το όνομα τους. Αν κι είχε κάποιες αδυναμίες, κατάφερε να ξεχωρίσει με 10.1 πόντους, 36% στα τρίποντα, 4.3 ριμπάουντ, 1.7 ασίστ και 10.3 μονάδες του συστήματος αξιολόγησης, σε 30 εμφανίσεις. Αρχικά, υπήρξαν κάποιες αναιμικές εμφανίσεις στο ενεργητικό του, όμως με τον καιρό βελτιώθηκε κι έγινε βασικός.

Ο εκρηκτικός Ραντ άφησε θετικότατες εντυπώσεις και σε συνδυασμό με τα περιθώρια εξέλιξης που φαινόταν να έχει, αποτελούσε ξεκάθαρο EuroLeague material. Όμως για κάποιον λόγο όχι μόνο δεν παρέμεινε στο ρόστερ της Μακάμπι, αλλά δεν βρήκε γενικότερα συμβόλαιο σε αντίστοιχου βεληνεκούς ομάδα. Ξεκίνησε την επόμενη σεζόν από τα... χαμηλά, με την Γκαζιαντέπ, όμως μεσούσης της χρονιάς τον κάλεσε η ΤΣΣΚΑ, προκειμένου να καλύψει κάποια κενά που είχε η γραμμή κρούσης της. Παράλληλα του έδωσε και μια νέα ευκαιρία. Δεν κατάφερε όμως να προσαρμοστεί στη Μόσχα (μόλις 2.3π, 1.2ρ σε 13 ματς) κι έκτοτε πήρε την κάτω βόλτα. Πορεία γυρολόγου που περιλαμβάνει λίγο Ιταλία (Τορίνο), λίγο Πουέρτο Ρίκο και εσχάτως Γερμανία (Βίρτσμπουργκ). Αποδείχθηκε αγωνιστική "φούσκα" και παρότι δεν τον έχουν πάρει τα χρόνια (29), θα ήταν απίθανο να τον ξαναδούμε στην EL με βάση την εικόνα του τελευταία.

Ντορέλ Ράιτ (2017-18)

Λίγο καιρό μετά την έναρξη της περιόδου 2017-18, η Μπάμπεργκ είχε αποκτήσει από την Ιγκοκέα έναν παίκτη με πολυετή καριέρα (569 αγώνες) στο NBA. Ο Ράιτ είχε εξαιρετικό βιογραφικό, όμως δεν διένυε τις καλύτερες μέρες της καριέρας του, έχοντας μείνει εκτός μπάσκετ για περίπου ένα χρόνο! Ο τότε 32χρονος φόργουορντ έδωσε αμέσως λύσεις το γερμανικό σύνολο, χωρίς να χρειαστεί ιδιαίτερο χρόνο προσαρμογής, επιβεβαιώνοντας την ποιότητα και την εμπειρία του. Φαινόταν πως είχε παίξει μπάσκετ σε κορυφαίο επίπεδο και το μόνο που χρειαζόταν ήταν να βρει αγωνιστικό ρυθμό. Όταν αυτό συνέβη, εξελίχθηκε σε κορυφαία μονάδα για την ομάδα του. Καταπληκτικός σουτέρ από απόσταση (42% τριπ) και γενικώς σοβαρότατη απειλή για κάθε άμυνα (11.6π) στα 26 παιχνίδια όπου εμφανίστηκε. Βοηθούσε σε όλους τους τομείς (5.4ρ, 1.7α, 0.9κλ, 12.8PIR) κι είχαμε να κάνουμε με έναν αξιόλογο vet που θα μπορούσε να εδραιωθεί στην EuroLeague.