"Παίξτους να κερδίσουν", τον συμβουλεύω, αλλά έχει εμφανώς σκαλώσει με το όνομα. "Τι είναι αυτό ρε μλκ, αγγλική ομάδα θα παίξουμε;" αποκρίνεται. "Δεν είναι καν αγγλική... σκωτσέτζικη είναι. Η μοναδική σκωτσέζικη στο αγγλικό πρωτάθλημα κιόλας..." του λέω και "μάλιστα παίζει εκεί ο Αλίχοτζιτς που ήταν στον Πανιώνιο και πρόσφατα μπήκαν και σε ολοκαίνουργιο γήπεδο". Με κοίταξε σαν εξωγήινο, αλλά έριξε άσο τπυς Σκωτσέζους με την έκφραση "δε γαμιέται, ένα ευρώ θα ρίξουμε" και αφού γκούγκλαρε για ένα λεπτό να δει το λόγκο τους, το γήπεδο τους και την πόλη όπου εδρεύουν, μου λέει "τέλος, θα γίνει η αγαπημένη μου ομάδα". Πιασάρικο το Καλιντόνια, επιβλητικό το Γκλαντιέϊτόρς, ήρθε κι έδεσε.
Τελικά πράγματι το ίδιο βράδυ οι Γκλαντιέϊτορς τον έκαναν τον άσο, νικώντας με 66-63 την πολωνική Άνβιλ στην έδρα τους, την PlaySport Arena. Το ταμείο δεν ήρθε, γιατί οι αγώνες ήταν μια ντουζίνα, άρα και τρομερά δύσκολο να 'χεις απόλυτη επιτυχία, αλλά μέσα απ' όλο αυτό, μια νέα αγάπη γεννήθηκε. Λίγο η βρετανική κουλτούρα, το σκοτεινό Ιστ Κιλμπράϊντ, που άνετα με λίγη θέληση το κάνεις relate στο μυαλό σου με κάτι σαν Μόρντορ, το ενδιαφέρον που σου βγάζει το άγνωστο, αλλά και τα πολλά ασυνήθιστα στο παρελθόν του συλλόγου, σε κάνουν να τον αγαπήσεις πριν καλά-καλά τον γνωρίσεις. Έχουν και τρομερή χορευτική ομάδα, τσιρλίντερς δηλαδή - κι αυτό δεν είναι σεξιστικό, μιας και πρόκειται για τις Scottish Rockettes, που κάθε χρόνο προπονούνται στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με κορυφαίους χορογράφους, μαζί με χορεύτριες από ομάδες του NFL και του NBA, ενώ σε ετήσια βάση βγάζουν και ημερολόγιο για φιλανθρωπικούς σκοπούς.
Πίσω στο βασικό θέμα, οι Καλιντόνια Γκλαντιέϊτορς μέχρι πέρσι δεν υπήρχαν. Για την ακρίβεια υπήρχαν, αλλά αγωνίζονταν υπό την ονομασία Γκλάσγκοου Ροκς. Πρόκειται για ένα σωματείο που έχει πραγματοποιήσει πέντε rebrands στην 25ετή ιστορία του. Ξεκίνησε την πορεία του το 1998 ως Έντινμπουργκ Ροκς και το 2002 εγένετο Σκότις Ροκς. Αυτές οι δύο εκδοχές είχαν ως βάση το Εδιμβούργο, για να πάρει το 2009 τη σκυτάλη η Γλασκώβη. Η ομάδα, λοιπόν, όχι μόνο άλλαζε ονομασία, αλλά και πόλεις -άρα και γήπεδα- στη Σκωτία. Για την ιστορία, η τελευταία τους έδρα ήταν η όμορφη Emirates Arena που είναι περισσότερο βελοντρόμ παρά κλειστό για μπάσκετ. Οι παραπάνω αλλαγές δεν γίνονταν "γιατί έτσι", αλλά επειδή οι τίτλοι ιδιοκτησίας του club άλλαζαν χέρια, μαζί και τα (επιχειρηματικά) "θέλω" των νέων ιδιοκτητών.
Οι νυν, ο Στιβ Τίμονι κι η σύζυγος του Άλισον Τίμονι, επιφανείς Σκωτσέζοι επιχειρηματίες κι ιδιοκτήτες, μεταξύ άλλων, του πολυτελούς Crossbaskets Castle Hotel στο Μπλαντάιρ (ναι, είναι κάστρο), απέκτησαν τον Αύγουστο του 2022 το 100% των μετοχών των Γκλάσκοου Ροκς. Άμεση προτεραιότητα στο πλάνο που εκπόνησαν αποτελούσε η δημιουργία ενός γηπέδου αξίας 20 εκατ. λιρών, το οποίο άνοιξε τις πύλες του πριν από ενάμιση μήνα. Όχι φυσικά στη Γλασκώβη, αλλά στο Ιστ Κιλμπράϊντ, όπου εδρεύει πια η ομάδα των Γκλαντιέϊτορς. Μια μικρή, αλλά ζεστή αρένα με δυνατότητα φιλοξενίας 1,800 θεατών, αν και ως το 2026 το πλάνο προβλέπει να υπάρχουν 6,000 θέσεις στο κλειστό που φέρει την ονομασία PlaySport Arena και που η αλήθεια είναι ότι παραπέμπει περισσότερο σε αίθουσα που θα βρει κανείς video games και μπιλιάρδο. Αλλά καμία σχέση, αφού μόλις πριν λίγες μέρες διεξήχθησαν επιτυχώς εκεί αγώνες αρκετά υψηλού επιπέδου.
Οι Γκλαντιέϊτορς μπήκαν απευθείας στους ομίλους του εφετινού FIBA Europe Cup και φιλοξένησαν, εκτός από την Άνβιλ, την ρουμανική Σίμπιου, την οποία διέλυσαν με 96-67, αλλά και τη Μπιλμπάο, πιθανότατα στο πιο σπουδαίο ευρωπαϊκό ματς της ιστορίας τους. Η ομάδα της ACB πέρασε εύκολα με 59-78 από το Ιστ Κιλμπράϊντ στην αυλαία της Regular Season κι ουσιαστικά σφράγισε τον αποκλεισμό για τους φιλότιμους Σκωτσέζους. Ο απολογισμός τους στα έξι ματς του ομίλου ήταν τρεις νίκες και ισάριθμες ήττες. Ο 27χρονος Βρετανός γκαρντ-φόργουορντ, Πάτρικ Γουίλαν, ήταν από εκείνους που ξεχώρισαν, με 13,8 πόντους, 53% στο τρίποντο, 3,7 ριμπάουντ και 2,8 ασίστ.
Ο 34χρονος Τσέχος, Λούκας Πάλιζα, απ' τους πιο γνωστούς παίκτες της ομάδας -λόγω της πολυετούς παρουσίας του στη Νίμπουρκ αλλά και την Εθνική Ομάδα της χώρας του- πήγε στο Νησί για να κάνει την διαφορά κι η αλήθεια είναι πως προσπάθησε. Με 10,3 πόντους, 2,5 ασίστ, 1,8 ριμπάουντ και 40% στο τρίποντο, όλα καλά για τον Πάλιζα που μετά την πατρίδα του, τη Γερμανία και την Πολωνία, πρόσθεσε μια ξεχωριστή -μπασκετικά- χώρα στο βιογραφικό του. Ο για ένα φεγγάρι παίκτης του Ηλυσιακού, Κάιλ Τζόνσον, νεανίας τότε αλλά βετεράνος πια, αλλά κι ο Φάρο Αλίχοτζιτς με θητείες σε Προμηθέα, Ρέθυμνο και Πανιώνιο, είναι τα πιο γνωστά στελέχη του ρόστερ σε ο,τι αφορά τη σχέση τους με το ελληνικό κοινό.
Την ομάδα κουμαντάρει ένας 39χρονος παλαίμαχος με μεγάλη καριέρα στην BBL ως φόργουορντ. Ο λόγος για τον Γκάρεθ Μάρεϊ, που το 2016 γύρισε στους αγαπημένους του Ροκς (είχε περάσει εκεί επτά χρόνια πριν την επιστροφή του) κι έπαιξε μαζί τους για άλλα έξι χρόνια. Μόνο που τα δύο τελευταία, δηλαδή από το 2020 έως το 2022, είχε ρόλο παίκτη-προπονητή. Οπότε η μετάβαση του από τη φόρμα στο κοστούμι ήρθε ομαλά. Έτσι, κι εκείνος μαζί με τα headquarters και τις εγκαταστάσεις του club, πήρε τα ιμάτια του και μετακόμισε από τη Γλασκώβη στο Ιστ Κιλμπράϊντ το περασμένο καλοκαίρι. Πλέον είναι full-time προπονητής, αφήνοντας οριστικά πίσω του τα sneakers.
Ο Μάρεϊ μάλιστα είναι ρέκορντμαν στη Μεγάλη Βριτανία, καθώς κατέχει το υψηλότερο ποσοστό ευστοχίας πίσω από το τόξο (40,7% με 55/135 τρίποντα) στις παρουσίες του με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Οι Γκλαντιέϊτορς μπορεί να μην προκρίθηκαν τελικά στην επόμενη φάση του FEC, αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν μπορείτε να τους απολαύσετε στα εντός των τειχών παιχνίδια τους. Στις 30/11 υποδέχονται τους Μπρίστολ Φλάιερς, ενώ στις 3/12 ταξιδεύουν για το Λονδίνο όπου θα κοντραριστούν με τους Λάιονς, την πιο ακριβή ομάδα της BBL που συμμετέχει μάλιστα και στο EuroCup. Αυτή τη στιγμή η νεοσύστατη ομάδα έχει ρεκόρ 7-5 και βρίσκεται στην 6η θέση της βαθμολογίας, σε μια -άκρως ανταγωνιστική- λίγκα που περιλαμβάνει δέκα ομάδες και μπορείτε να ακολουθήσετε την δράση της στο YouTube.
Γενικά θεωρώ πως το Βρετανικό Μπάσκετ δεν λαμβάνει την προσοχή που του αναλογεί. Στην Ελλάδα έχω γνωρίσει μόνο... εμένα και τον φίλο και συνάδελφο Γιάννη Σταυρουλάκη (@Giannis_Stavr), που θα μας βρείτε σε live streams αγώνων της BBL να είμαστε οι μόνοι Έλληνες που σχολιάζουμε. Αν είστε κι άλλοι, ελάτε στην παρέα μας.
Αντί επιλόγου, μάθετε πως οι Γκλαντιέϊτορς κατέκτησαν πέρσι το BBL Trophy (δεν είναι ο τίτλος του πρωταθλήματος ή του κυπέλλου και δεν ξέρω αν θα ήταν δόκιμο να το πούμε Λιγκ Καπ) που είναι το πρώτο τους επίτευγμα/κούπα από το 1998, σε όλη δηλαδή την διάρκεια του franchise, ενώ η μεγάλη τους αντίπαλος είναι οι Νιουκάστλ Ιγκλς.
