Το μεσημέρι της Κυριακής, κι ενώ σκεφτόμουν να κάτσω να γράψω το συγκεκριμένο θέμα, διαπίστωσα πως σε λίγη ώρα η Ντερτόνα αντιμετωπίζει τη Βίρτους, σε ένα ντέρμπι "πρωτοδεύτερων" για την ιταλική Serie A. To φίλινγκ για άσο στο ματς (έκπληξη για αρκετούς, μα στην πραγματικότητα όχι τόσο μεγάλη) με έκανε να σκεφτώ "κάτσε, περίμενε, θα είναι πιο εντυπωσιακό όταν η Ντερτόνα κερδίσει τη Βίρτους".
Βουαλά! Η Ντερτόνα υπέταξε με 89-81 την ευρωλιγκάτη ομάδα του Σκαριόλο, παραμένοντας στο κυνήγι της πρώτης θέσης της regular season. Το ρεκόρ 10-4, όταν οι Βίρτους και Αρμάνι έχουν 11-3, της επιτρέπει να λέει στον εαυτό της "πάω για την πρωτιά", άσχετα αν δε θα αντέξει ως το τέλος. Αυτές οι ομάδες έχουν συγκεκριμένα όρια, δεν είναι παραμύθι το μπάσκετ. Μα για μια στιγμή, ποια είναι αυτή η Ντερτόνα και από που ξεφύτρωσε;
Πρόκειται για ένα κλαμπ του ιταλικού βορρά. Πιο συγκεκριμένα εδρεύει στην κωμοπόλη Τορτόνα (25 χιλιάδες κάτοικοι). Δεν έχει ιδιαίτερα μεγάλη ιστορία στο μπάσκετ. Ιδρύθηκε το 1955 κι από τότε ως το 2008 βρισκόταν από... τέταρτη εθνική και κάτω. Το 2008, με κάποιον τρόπο, υπέγραψε τον... Πέταρ Ναουμόσκι (!) στα 40 του, ο οποίος οδήγησε την ομάδα -ως αήττητη- στη Serie C. Λίγα χρόνια αργότερα, το 2014, η Ντερτόνα ανέβηκε στην Α2, με αποκορύφωμα τα playoffs του 2021, όταν και κέρδισε την άνοδο στη Serie A. Στους τελικούς είχε νικήσει με 3-2 τη Τορίνο κι έγραψε ιστορία, πετυχαίνοντας κάτι μοναδικό. Μετά από 66 χρόνια ιστορίας, για πρώτη φορά στα "σαλόνια". Α, σημαντικό στην όλη ιστορία, είναι πως από το 2018 έχει τον ίδιο προπονητή, τον Μάρκο Ραμοντίνο. Έναν 40χρονο κόουτς με μεγάλη πείρα στις μικρές κατηγορίες, αλλά και θητείες σε κλιμάκια νέων της Εθνικής Ιταλίας.
Η Ντερτόνα φοράει και πορτοκαλί χρώματα και λίγο το ένα λίγο το άλλο, προσωπικά μου θυμίζει το success story του Προμηθέα. Βέβαια, καμία σχέση αν πάρουμε ως σημείο αναφοράς της σύγκρισης το 2023, καθώς σε αυτό οι Πατρινοί είναι μια ομάδα που παίζει σταθερά Ευρώπη, έχει πάει τελικούς στην Ελλάδα, έχει πάρει τίτλο (Σούπερ Καπ). Απλώς η ταχύτητα εξέλιξης των δύο σωματείων είναι κοινή, όπως και το γεγονός πως μόλις ανέβηκαν, δε βγάλαμε... κομπιουτεράκια για το αν σώζονται τη 30η αγωνιστική. Έπαιξαν μπάσκετ, επένδυσαν, έχτισαν, παρουσίασαν πλάνο, τερμάτισαν ψηλά.
Πέρσι η Ντερτόνα, στην παρθενική της χρονιά στη Serie A, τερμάτισε 4η με 17-13 ρεκόρ, μπήκε στα playoffs όπου απέκλεισε τη Βενέτσια (3-1) στα προημιτελικά, με την πορεία της να τερματίζει στους "4" με τη Βίρτους, από την οποία σκουπίστηκε (3-0). Εντάξει, τι άλλο να ζητήσει κανείς. Αυτές οι ομάδες -συνήθως- πάνε απλά για την παραμονή. Αυτοί είχαν... πορεία περσινής Λάρισας! Μόνο που δεν το "τερμάτισαν", όπως οι συμπαθείς Θεσσαλοί.
Η Ντερτόνα (και) φέτος παρουσιάζει εξαιρετικό πρόσωπο. Προσοχή! Τα "Λιοντάρια", όπως είναι το παρατσούκλι τους, δεν έβαλαν την Ευρώπη στο καλεντάρι τους. Σίγουρα θα μπορούσαν να διεκδικήσουν είσοδο -βάση της βαθμολογίας τους στην εγχώρια Λίγκα- σε ευρωπαϊκή διοργάνωση, μα δεν το έκαναν ακόμη. Έτσι κι αλλιώς, ο σύλλογος δείχνει να θέλει να πετύχει πράγματα, όντας ανταγωνιστικός πρώτα και κύρια εντός των τειχών. Και ως τώρα το κάνει, η αλήθεια είναι, με παίκτες όπως οι άλλοτε ευρωλιγκάτοι, Λέον Ραντόσεβιτς και Σεμάι Κρίστον, αλλά και οι σημαντικοί βετεράνοι, Μάικ Ντάουμ και Ντεμόντε Χάρπερ. Καλά, μη τρελαθούμε, η Ντερτόνα έριξε χρήμα τα τελευταία χρόνια. Κι αυτό φαίνεται κι από το ότι διατήρησε στις τάξεις της μονάδες της περσινής της επιτυχίας, όπως ο διεθνής με συμμετοχή στο Μουντομπάσκετ, Σεβερίνι, ο γερόλυκος Φιλόι αλλά κι ο ταλαντούχος σούτινγκ γκαρντ και άλλοτε παίκτης των Χόρνετς, Τζέι Πι Μάκιουρα.
Παίκτες δηλαδή που, βγαίνοντας στην αγορά, σίγουρα θα είχαν αξιόλογες προτάσεις να εξετάσουν. Με λίγα λόγια, η ηγεσία* του κλαμπ φρόντισε να δώσει στον Ραμοντίνο ένα υλικό με δοκιμασμένους παίκτες που ξέρουν την ομάδα σε συνδυασμό με καινούργιους (Κρίστον, Χάρπερ, Ραντόσεβιτς, Κάντι) πρώτης γραμμής που θα βελτίωναν βάθος και ποιότητα στο ρόστερ. Η συνταγή πετυχαίνει, αφού κι ομοιογένεια υπήρχε από νωρίς, αλλά κι η αίσθηση πως η Ντερτόνα θα είχε την προοπτική να είναι ένα κλικ καλύτερη από πέρσι (αν όχι στα ίδια επίπεδα).
Τώρα, που θα την βγάλει όλο αυτό; Λογικά, όχι παραπάνω από πέρσι (4η - ημιτελικά playoffs). Είπαμε, υπάρχουν όρια στο εγχείρημα. Καλή, χρυσή και σωστά δομημένη ομάδα, αλλά... Αρμάνι και Βίρτους είναι μεγαθήρια. Και το Κύπελλο** θα ήταν πολύ δύσκολο να πάρει για τον ίδιο λόγο. Πάντα η έκπληξη σε αυτή την διοργάνωση, εξαρτάται κι από το "πόσο το θέλει πραγματικά" ο μεγάλος. Όπως και να 'χει, η Ντερτόνα είναι η έκπληξη της διετίας στη γειτονική χώρα. Μια ομάδα μπορεί να κάνει "μπαμ" για ένα χρόνο, αλλά στην προκειμένη περίπτωση βλέπουμε μια αξιοπρόσεκτη συνέπεια, η οποία έχει της ρίζες της μια δεκαετία πίσω.
*Ιδιοκτήτης του κλαμπ είναι ένας 57χρονος μπίσνεσμαν ονόματι Μπενιαμίνο Γκάβιο, ο οποίος ηγείται 9 επιχειρήσεων. Κατά βάση δραστηριοποιείται στο χώρο της κατασκευής κι εμπορίας σκαφών, γιοτ κι άλλων πλωτών μέσων. "Ο Γκάβιο είναι πάντα έτοιμος να με ακούσει. Κάθε φορά είμαστε σε θέση να προσφέρουμε στον Ραμοντίνο την δυνατότητα να βελτιώνει την ομάδα". Αυτά ήταν τα λόγια του προέδρου του κλαμπ, Μάρκο Πίτσι, πέρσι τέτοια εποχή. Ο Πίτσι είναι ένας ανερχόμενος που διαδέχθηκε πριν δύο χρόνια τον Ρομπέρτο Τάβα (παλαίμαχος της Ντερτόνα και θρυλικός παίκτης των minor leagues της Ιταλίας) στην προεδρική καρέκλα του συλλόγου. Καθώς κι αυτός που "τρέχει" μαζί με τους συνεργάτες του πολλές "ζωτικής σημασίας" λειτουργίες για την καθημερινότητα της Ντερτόνα.
*Final Eight στις 15-19 Φλεβάρη στο Τορίνο.
-----------------------------------------------------------------------------------
Η Γουλβς πήδηξε μονομιάς πολλά σκαλοπάτια
Θα θυμάστε ίσως πως η Γουλβς είχε απασχολήσει -ξανά- τον ιστότοπο, τον περασμένο Ιούλιο, ως μια πρώτη ανάγνωση των κινήσεων της να εισάγει εαυτόν στον χάρτη του λιθουανικού μπάσκετ. Συμπτωματικά, λίγες μέρες αργότερα, μάθαμε πως η λιθουανική ομάδα θα ήταν η αντίπαλος του Άρη στα προκριματικά του FIBA Europe Cup κι αυτομάτως όλοι έσπευσαν να ρωτήσουν "τι είναι Γουλβς;". Τα πράγματα δεν πήγαν καλά για την ελληνική ομάδα στη Βουλγαρία, όπου διεξήχθη το νοκ-άουτ παιχνίδι με τη νεοσύστατη ομάδα (ιδρύθηκε στις 2/6/2022) του Βίλνιους. Πολλοί υποστηρίζουν πως κάλλιο να παίξεις με καμιά... Ρίτας Βίλνιους, παρά με το παντελώς "άγνωστο" που, μεταξύ άλλων, τρομάζει. Όταν θα έπαιζε ο Άρης με τη Γουλβς εκείνο το απόγευμα του Σεπτεμβρίου, δεν ξέραμε ούτε τι χρώματα φανέλες θα φοράει. Προσωπικά είχα κάνει για πλάκα εγγραφή σε ένα newsletter τους και περίμενα πως και πως το mail "άνοιξε το ηλεκτρονικό μας κατάστημα, μπείτε να δείτε πως συνδυάζουμε το τιρκουάζ με το γκρι και ψωνίστε".
Τέλος πάντων, ξέραμε μόνο τον Κουρτινάιτις και κανά-δυό παίκτες της (τον Αργεντίνο ψηλό Ντέλια, τον Γιουσκεβίτσιους και τον 43χρονο Λουκάουσκις), μα τίποτε άλλο. Γιατί; Γιατί δεν υπήρχε κάτι άλλο που θα μπορούσαμε να γνωρίζουμε, για ένα κλαμπ... τριών και κάτι μηνών ζωής!
Ας το παραδεχθούμε, ήταν που ήταν φιάσκο η όλη διαδικασία από μόνη της για τον Άρη (κάνε μεταγραφές γρήγορα, παίξε φιλικά νωρίς, να είσαι έτοιμος για ένα ματς μια-κι-έξω για το... FEC), ήταν και γκαντέμης. Το μόνο καλό για τους Θεσσαλονικείς ήταν πως η έδρα της φούσκας ήταν κοντά στη Μακεδονία, δύομιση ώρες οδικώς, αλλά καθίστε ρε παιδιά, ποιος θα κλείσει εισιτήρια-ξενοδοχείο για ένα... τριήμερο; τετραήμερο; πενταήμερο; μονοημερο; Ε, για την αποστολή του Άρη, τους φίλους του που ταξίδεψαν και τους ρεπόρτερ του, μονοήμερο αποδείχθηκε. Κανείς δεν ήξερε την διάρκεια της διαδικασίας, αφού το ίδιο βράδυ μπορεί -αν έχανες- να γύρναγες σπίτι. Τρομερά πράγματα, αλλά φτάνει με τη γκρίνια, πίσω στη Γουλβς.
Ένα κακό κλείσιμο του (ανέτοιμου) Άρη στο εν λόγω ματς οδήγησε τη Γουλβς σε νίκη-πρόκριση (83-72). Αλήθεια, τι έκαναν οι Λύκοι έκτοτε; Ας τα πάρουμε απ' την αρχή: στο FEC αποκλείστηκαν... την επόμενη μέρα. Στο επόμενο προκριματικό νοκ-άουτ, έχασαν εύκολα με 91-76 από την οικοδέσποινα Ρίλσκι κι έτσι το ευρωπαϊκό τους όνειρο τελείωσε, προτού καν αρχίσει. Αυτό βέβαια ήταν και καλό και κακό, όπως στην περίπτωση του Άρη. Οι Λιθουανοί είχαν πλέον χρόνο και χώρο για δουλειά, προκειμένου να κερδίσουν τις εντυπώσεις στο εγχώριο πρωτάθλημα. Ένα ματς την εβδομάδα και περιθώρια για αντικαταστάσεις/αναβαθμίσεις στο ρόστερ που δημιουργήθηκε μπαμ-μπαμ το καλοκαίρι. Δεν λέμε πως υπήρξε σώνει και καλά βιασύνη (στην Ελλάδα έχουμε δει πολύ χειρότερα, με ομάδες να δημιουργούν ρόστερ σε μια βδομάδα...), αλλά όσο να 'ναι, μια νέα ομάδα που ξεκινά με... μηδενική δραστηριότητα την αμέσως προηγούμενη σεζόν, θα κάνει και λάθη.
Πάντως, ως τώρα, η Γουλβς τα πηγαίνει καλά. Είναι 4η στην LKL με ρεκόρ 10-5 και το σαββατοκύριακο που μας πέρασε κέρδισε την αντίπαλο του ΠΑΟΚ στο BCL κι αμυνόμενη πρωταθλήτρια, Ρίτας. Ενάμιση μήνα πριν, είχε χάσει με 90-85 από τη Ζάλγκιρις, ενώ στις αρχές Δεκέμβρη είχε πάρει σπουδαίο διπλό με 92-96 στην έδρα της περσινής φιναλίστ κι ομάδας του Παναγιώτη Καλαϊτζάκη, Λιετκαμπέλις. Καλούτσικα αποτελέσματα και συμπαθητική εικόνα στο παρκέ, για ένα σύνολο που το "ψάχνει" κι έχει λεφτά να ξοδέψει. Πολλά κιόλας!
Δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα, ξαφνικά η Γουλβς ανακοίνωσε τον επί μια επταετία παίκτη της Ρεάλ κι άλλοτε NBAer, Τζέφερι Τέιλορ. Ο 33χρονος φόργουορντ, πρωταθλητής της Euroleague το 2018 και τέσσερις φορές τροπαιούχος στην ACB, ήταν χωρίς ομάδα από την αρχή της χρονιάς. Η Γουλβς τον έπεισε -αγωνιστικά κι οικονομικά- κι έκανε τη σπουδαιότερη μεταγραφή της (εξάμηνης) ιστορίας της.
Ύστερα απέκτησε τον Έρικ Μπάκνερ, τον παλιό σέντερ του Άρη (2016), που τα τελευταία χρόνια είχε πάρει σημαντικά συμβόλαια σε Βιλερμπάν, Μονακό, Ζενίτ. Καθόλου μα καθόλου άσχημες κινήσεις, αλλά δεν λείπουν και τα flops (λογικό όταν έρχονται 15 παίκτες...), με χαρακτηριστικό παράδειγμα εκείνο του Χουάν Γκόμεζ ντε Λιάνιο. Διεθνής με τις Φιλιππίνες (καλά, μη φανταστείτε, στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου είχε 1.5π. & 2.5ριμπ. ανά 7' σε 2 αγώνες) κι άσος στα 186 εκατοστά, ο οποίος είναι 23 ετών κι έβγαζε το ψωμί του στην δεύτερη κατηγορία της Ιαπωνίας. Σε μια ομάδα με ρεκόρ 2-15 και με τον ίδιο να έχει 16 λεπτά δράσης κατά μ.ο. σε με 5.3 πόντους, 2.5 ασίστ και 20% στο τρίποντο. Εσείς τι άλλα; Για την ιστορία, δύο ματσάκια έχει παίξει ως τώρα στους Λύκους, από έξι λεπτά στο καθένα κι έχει βάλει ένα τρίποντο.
Η αλήθεια είναι ότι η Γουλβς έχει ένα hype για τα χρόνια που θα έρθουν, καθώς μπορεί κανείς εύκολα να διακρίνει μια δυναμική σε διοικητικό στερέωμα αλλά κι ως προς τον ζάμπλουτο ιδιοκτήτητη της. Μπορεί του χρόνου-παραχρόνου να την δούμε σε κάνα Eurocup, όπως συνέβη με ομάδες όπως η Παρί Μπάσκετμπολ κι οι Λόντον Λάιονς. Ο Κουρτινάιτις για τη συγκεκριμένη δουλειά είναι μια χαρά, υλικό έχει (πέραν των Τέιλορ και Μπάκνερ, υπήρχαν από πριν οι Μινιότας, Γιουσκεβίτσιους, Αχμάντ Κάβερ, Ινβερνίτσι, Ντέλια) κι η λογική υπαγορεύει πως θα είναι στη τετράδα της βαθμολογίας και -γιατί όχι;- και στα ημιτελικά των playoffs της LKL.
Θα παραμείνει σαφώς στο μικροσκόπιο μας και, για το κλείσιμο, μάθετε πως ο Τέιλορ είχε ένα φανταστικό ντεμπούτο απέναντι στην Ρίτας με 20 πόντους, 3/8 τρίποντα, 7 ριμπάουντ, 2 ασίστ, 1 κλέψιμο σε 29 λεπτά. Όσο να 'ναι, είναι πάντοτε ενδιαφέρον όταν ένας παίκτης "ο ρολίστας, του ρολίστα, ω ρολίστα" ανεβαίνει επίπεδα και καλείται να φορέσει τη μπέρτα του πρωταγωνιστή.
ΥΓ. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι πως η Γουλβς μπήκε και σε μια καινούργια Λίγκα που λέγεται "European North Basketball League" (δεύτερη σεζόν της φέτος), στην οποία συμμετέχουν 15 ομάδες σε δύο γκρουπ: 5 πολωνικές (Ζιελόνα Γκόρα, Σταρτ, Τρεφλ, Σταλ Οστρόβ, Στσέτσιν), 2 λιθουανικής (Γουλβς, Σιαουλιάι), 3 εσθονικές (Κάλεβ, Τάρτου, Ταλ Τεκ) και από μια από Ουκρανία (Μπουντιβέλνικ,) Κόσοβο (Πρίστινα), Τσεχία (Μπρνο), Λετονία (Βαλμιέρα), Ισραήλ (Νες Ζιόνα). Πρόκειται για ένα πρωτάθλημα κανονικά αναγνωρισμένο από τη FIBA, όπου ούτε εκεί επιτρέπεται η συμμετοχή για Ρώσους και Λευκορώσους. Η 16η ομάδα της Λίγκας, η Ντούναβ από τη Σερβία, ανακάλεσε τη συμμετοχή της στις αρχές Νοεμβρίου, για "εσωτερικούς πολιτικούς λόγους", σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση.
Τώρα, τι κάνει η Γουλβς εκεί; Προφανώς ο οργανισμός θέλει να μπει σε μια ροή προγράμματος με ταξίδια εκτός συνόρων, αλλά και να αυξήσει τους αγώνες της. Άλλωστε, αργά ή γρήγορα, θα παίξει στην Ευρώπη και θα μπει έτσι κι αλλιώς σε διαδικασία δύο αγώνων την εβδομάδα με συχνές μετακινήσεις. Φυσικά, θα θέλει να κυνηγήσει και τον εν λόγω τίτλο, ο οποίος για μια ολοκαίνουργια ομάδα, δεν μπορεί να είναι αμελητέος. Όσο να 'ναι, ανεξάρτητα με το επίπεδο των ομάδων, μιλάμε για ένα πρωτάθλημα με εκπροσώπους οκτώ χωρών. Είναι μια καλή "εισαγωγή" για τη Γουλβς, η οποία δεν ξέρω αν θα υπήρχε, εφόσον η ομάδα είχε προκριθεί στους ομίλους του FEC κι έκανε και πορεία.
Όσο για την δράση της εκεί, δεν υπάρχουν πολλά να πούμε. Μόλις χθες (9/1) έπαιξε για πρώτη φορά, έναν ωραίο αγώνα στην Εσθονία με τη Τάρτου, την οποία νίκησε με 77-79. Ο παικταράς Τέιλορ είχε 22 πόντους κι έκανε πάλι τον ήρωα με 7/14 σουτ, 3 ριμπάουντ, 3 κλεψίματα, 1 τάπα και 1 ασίστ. Ο έμπειρος σταρ μάλιστα έβαλε και μια από τις δύο νικητήριες βολές (εκείνη του προβαδίσματος, 77-78) στα 35'' πριν το φινάλε.
