Ένα χρόνο πριν, περίπου τέτοια εποχή, ο ΠΑΟΚ ανακοίνωνε την κοινή συναινέσει λύση της συνεργασίας του με τον Μάλκολμ Γκρίφιν, ύστερα από ενάμιση χρόνο κοινής πορείας. Ο "ιθύνων νους" της Ασπρόμαυρης περιφέρειας, ο οποίος προσέφερε πολλά και πρόλαβε να εισπράξει αρκετή αγάπη κι από τον κόσμο, ολοκλήρωσε πρόωρα κι άδοξα -λόγω τραυματισμού- τη θητεία του στον Δικέφαλο. «Αντιμετώπισα ένα βαρύ οστικό οίδημα στο πόδι μου. Ήταν μια απογοητευτική κατάσταση για εμένα, καθώς εκείνη την περίοδο προσπαθούσα να βοηθήσω την ομάδα να προχωρήσει στο Champions League», θυμάται ο ίδιος. «Μάλιστα ο τραυματισμός άρχισε να με “χτυπά” αμέσως μετά την τελευταία μου -πολύ καλή- εμφάνιση στο BCL». Ο ΠΑΟΚ είχε μόλις αποδράσει με σπουδαίο διπλό από την έδρα της Νίμπουρκ, τον Νοέμβριο του 2021, τοποθετώντας βάσεις πρόκρισης, με τον Γκρίφιν να έχει 22 πόντους, 7 ριμπάουντ, 4 ασίστ και 2 κλεψίματα. «Ήταν άσχημο γιατί δεν ήμουν σε θέση να συνεισφέρω σε νίκες, αλλά και γενικότερα σε ένα δυνατό φινάλε στη σεζόν». Μια σεζόν η οποία εν τέλει κατέληξε στα... βράχια για την ομάδα του Άρη Λυκογιάννη, με την 9η θέση στο πρωτάθλημα, τη μη συμμετοχή στο Final 4 του Κυπέλλου, καθώς και τον αποκλεισμό από τη Στρασμπούρ στο play-in του BCL.
Ο Γκρίφιν προσπάθησε να σηκωθεί όρθιος σε πνευματικό επίπεδο. «Λίγο καιρό αργότερα του τραυματισμού, γεννήθηκε ο γιος μου. Δυσκολεύτηκα αλλά κατάφερα να ισορροπήσω τα συναισθήματα και την διάθεση μου. Αγωνιστικά πάντως ήμουν πολύ απογοητευμένος». Όσο για το αν θεωρεί πως άφησε πίσω του μια... μισοτελειωμένη δουλειά με τον ΠΑΟΚ; «Δεν το βλέπω έτσι ακριβώς. Θα έλεγα απλώς πως ήταν μια ευκαιρία, η οποία για κάποιον λόγο δεν ήταν γραφτό να γίνει», ξεκαθαρίζει. «Ξέρεις, όλα τα πράγματα έχουν τον καιρό τους. Όλα αυτά είναι μαθήματα. Ήταν η πρώτη φορά που συνέχισα στην ίδια ομάδα και μετά το καλοκαίρι. Αυτό πιστεύω πως είναι ενδεικτικό της αγάπης που έχω για την ομάδα, όμως δεν ξέρω αν μπορώ να πω πως αφήσαμε πίσω μια "δουλειά στη μέση"».
«Φέτος η ομάδα έχει κάνει πολλά πράγματα με την απόδοση της. Επομένως, μπορεί να ανακτήσει το χαμένο γόητρο της περσινής χρονιάς», υποστηρίζει ο Αμερικανός γκαρντ που παραδέχεται πως «και βέβαια παρακολουθώ ακόμη τα νέα της ομάδας. Εξάλλου ακολουθώ τη σελίδα της στο Instagram για να ενημερώνομαι, ο ΠΑΟΚ παραμένει μια από τις αγαπημένες μου ομάδες. Έχω επίσης και την εφαρμογή του Champions League απ' όπου λαμβάνω ειδοποιήσεις για την πορεία της. Χρησιμοποιώ άλλωστε και τα social media για να συνομιλώ με πρώην συμπαίκτες μου. Είτε αυτοί βρίσκονται ακόμη στον ΠΑΟΚ, είτε όχι. Μιλάω με τον Έλστον Τέρνερ, τον Μάρβιν Τζόουνς, τον Φιλ Γκριν, τον Ζερμέν Λοβ. Τους φίλους μου δηλαδή από το Σικάγο και τις Ηνωμένες Πολιτείες γενικότερα».
«Συνομιλώ και με τωρινούς παίκτες όπως ο Καμπερίδης κι ο Κακλαμανάκης. Όλα τα παιδιά που ανέφερα θα είναι πάντα εξαιρετικοί τύποι για μένα». Φυσικά, δε γινόταν η κουβέντα να μη φτάσει και στον Άρη Λυκογιάννη. Άλλωστε, οι ρίζες της σχέσης τους εντοπίζονται πίσω στο 2017. «Η συνεργασία μου με τον κόουτς Λυκογιάννη είχε ξεκινήσει πολύ πριν τον ΠΑΟΚ, δηλαδή την πρώτη μου σεζόν στην Ελλάδα, όταν ήμασταν μαζί στην Ρόδο με τον Κολοσσό. Με βοήθησε πολύ ο κόουτς ως προς το να πάρω μεταγραφή στην Ρωσία και το Eurocup, πηγαίνοντας στην Ζενίτ. Αυτό ήταν το πρώτο μου μεγάλο άλμα από τη στιγμή που ήρθα στην Ευρώπη», τονίζει ο 31χρονος, ο οποίος δράττεται της ευκαιρίας κι επαναφέρει στην κουβέντα το ζήτημα περί "unfinished business", λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «αν υπάρχει κάποιος που έχει αφήσει μια δουλειά στη μέση, τότε αυτοί είμαστε εγώ κι ο κόουτς. Είναι τρομερό το γεγονός πως παρότι έχουμε εξαιρετική σύνδεση μεταξύ μας, ποτέ δεν έχουμε ξεκινήσει ή ολοκληρώσει μια σεζόν μαζί, από τις τέσσερις συνολικά που συνεργαστήκαμε. Επομένως, ναι, μπορώ να πω ότι αγαπώ τον κόουτς Λυκογιάννη»!
Μολονότι κατά την πρώτη του χρονιά στον Δικέφαλο, το PAOK Sports Arena ήταν κλειστό λόγω covid, ο Γκρίφιν κατάφερε να αναπτύξει καλή χημεία με το κοινό εντός κι εκτός γηπέδου. «Η σχέση μου με τον κόσμο ήταν πολύ κουλ. Ποτέ δεν εξέλαβα από τους οπαδούς κακή ενέργεια ή άσχημα vibes. Πάντα θα είμαστε ενωμένοι. Η καρδιά μου θα είναι πάντοτε μαζί τους», επισημαίνει.
«Ο γιος μου γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Αυτή η πόλη, όπως κι όλη η Ελλάδα, και φυσικά οι φίλαθλοι του ΠΑΟΚ, θα έχουν πάντα μια ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μου». Και κάπου εκεί εύλογα γεννάται το ερώτημα περί διάθεσης για επιστροφή, κάποια στιγμή στο μέλλον. «Ποιος ξέρει; Αισθάνομαι πως η Θεσσαλονίκη είναι ένα από τα “σπίτια” μου», απαντά ο Γκρίφιν και συνεχίζει: «Όπως σου είπα, ο γιος μου γεννήθηκε εκεί. Φυσικά, θα έπαιζε ρόλο κι αν η διοίκηση ήταν η ίδια τα επόμενα χρόνια. Θέλεις να ξέρεις ότι όλα λειτουργούν καλά. Σαφέστατα δεν θα μπορούσα να αποκλείσω το ενδεχόμενο επιστροφής. Ειδικά εφόσον συνεχίσει ο σύλλογος να δουλεύει έτσι. Άλλωστε δεν θα απέρριπτα ποτέ μια πρόταση σαν αυτή, από τη στιγμή που θα γνώριζα ότι υπάρχουν τριγύρω υποστηρικτικοί φίλαθλοι αλλά και μια σπουδαία πόλη».
Μετά από σχεδόν δεκατρείς μήνες μακριά από τον ΠΑΟΚ, του έχουν λείψει «οι “μικρές” στιγμές στα αποδυτήρια, σίγουρα. Είναι το μόνο που πραγματικά μου λείπει. Ξέρεις, το να βρίσκεσαι παρέα και να συναναστρέφεσαι με τους συμπαίκτες σου. Ή να κάνω χαβαλέ με τον Μανώλη Σουανίδη, τον φυσιοθεραπευτή, και τον Μανώλη Βαλλιάνο, τον φροντιστή. Περνούσα όμορφα καθημερινά». Δηλαδή, στιγμές πέρα το ίδιο το άθλημα και κατ επέκταση το μπάσκετ ως επάγγελμα. Όπως εξηγεί «το να έβλεπα χαμόγελα στα πρόσωπα τους, με χαροποιούσε κι εμένα πάρα πολύ. Αυτό μου έχει λείψει και δεν έχει να κάνει με το κομμάτι του μπάσκετ. Είναι απλώς οι ανθρώπινες σχέσεις εντός της ομάδας. Με συμπαίκτες και μέλη του σταφ. Ήταν κάτι το ξεχωριστό».
Στη συνέχεια, επανερχόμενοι σε κάτι πιο αγωνιστικό, κι αφού το σκέφτηκε για μερικά δευτερόλεπτα, αποκρίθηκε: «Η μεγαλύτερη μας νίκη, ε; Πιθανότατα θα έλεγα το παιχνίδι με το Περιστέρι (85-66). Αν όχι η μεγαλύτερη, τότε μια από τις σπουδαιότερες νίκες που μας έφερε τεράστια ευχαρίστηση. Δεν ήταν πέρσι, ήταν δύο χρόνια πριν». Κι ο λόγος; «Χάρη σε αυτή τη νίκη, εξασφαλίσαμε τη συμμετοχή μας στο Champions League. Θέλαμε πολύ εκείνο το παιχνίδι κι ήταν ανάγκη να το πάρουμε. Μάλιστα έπρεπε να επικρατίσουμε με συγκεκριμένη διαφορά πόντων. Ήταν ξεχωριστή στιγμή. Πραγματικά ξεχωριστή, δουλέψαμε όλοι μαζί και καταφέραμε κάτι σημαντικό. Εκπληρώσαμε στο τέλος έναν στόχο, ξεπερνώντας το δύσκολο ξεκίνημα εκείνης της σεζόν».
Θυμίζουμε πως ο ΠΑΟΚ είχε κλειδώσει την 5η θέση στην κανονική περίοδο της σεζόν 2020-21 με το συγκεκριμένο ροζ φύλλο, αφού είχε καλύψει και το +9 του πρώτου ματς στο Περιστέρι. Ο Γκρίφιν είχε τελειώσει με 15 πόντους και 3 ασίστ, βοηθώντας την ομάδα σε μια νίκη που είχε πανηγυριστεί δεόντος, τον Απρίλιο του 2021.
Ολοκληρώνοντας σιγά-σιγά με το κεφάλαιο του ΠΑΟΚ και δεδομένου του ότι είχε φτιάξει ένα πολύ καλό όνομα στην Ελλάδα, αναρωτιόμουν αν υπήρξε κάποια "κρούση" από ελληνικό σύλλογο, μετά τον τερματισμό της συνεργασίας του με τους Ασπρόμαυρους. Κι ο Γκρίφιν ήταν ξεκάθαρος: «Με προσέγγισαν κάποιες ομάδες. Ωστόσο δεν αποδέχθηκα κάποια πρόταση, αφενός γιατί θα ήθελα να συνεχίσω στην Ελλάδα μόνο για λογαριασμό του ΠΑΟΚ, εκείνη τη χρονική στιγμή. Αφετέρου, επειδή είχα ταλαιπωρηθεί με τον τραυματισμό μου, δεν είχα φτάσει ακόμη στο 100% μου».
Πριν τον ΠΑΟΚ, ο Γκρίφιν είχε φορέσει και τις φανέλες των ΑΕΚ και Κολοσσού. «Η εμπειρία μου με την ΑΕΚ ήταν οκ, κι εκεί υπήρχε ένα γκρουπ με εξαιρετικά παιδιά στην ομάδα. Υπήρχαν ένα-δυό πραγματάκια που δεν λειτούργησαν, αλλά σε γενικές γραμμές ο χρόνος μου εκεί κύλησε νορμάλ. Ήταν μια εμπειρία από την οποία έμαθα αρκετά πράγματα κι ήμουν ευγνώμων γι' αυτό», θυμάται όσον αφορά την Ένωση και τη σεζόν 2018-19. Παρ' όλα αυτά, οι "γαλάζιοι" της Ρόδου ήταν εκείνοι που τον σημάδεψαν περισσότερο. «Και βέβαια θυμάμαι τις μέρες μου στην Ρόδο το 2017, είχαμε ένα μικρό γήπεδο εκεί. Έκανα διπλές προπονήσεις μέσα στη μέρα. Είχα στο μυαλό μου πως ήθελα να πετύχω κάτι σαν αυτό που πράγματι πέτυχα εκείνη τη σεζόν στον Κολοσσό: να πάρω δηλαδή ένα μεγαλύτερο συμβόλαιο, οπουδήποτε κι αν ήταν αυτό. Αλλά πρακτικά αυτό που ήθελα ήταν να εδραιώσω τον εαυτό μου σε ένα καλό επίπεδο, διότι ένιωθα σα να είχα χαραμίσει τα δύο πρώτα χρόνια της καριέρας μου. Επομένως όταν πήγα στην Ρόδο προσπαθούσα να τα κάνω όλα γρήγορα κι άμεσα και -Θεού θέλοντος- αυτό μου βγήκε», εξηγεί.
«Πάνω στο πεντάμηνο, πήρα τη μεταγραφή στην Ρωσία. Τι μου άρεσε εκεί; Θα σου πω ότι περίπου και για τον ΠΑΟΚ: η επαφή μου με τους συμπαίκτες μου. Είχαμε εξαιρετικά παιδιά στην ομάδα, όπως ο Ντεμόντε Χάρπερ, ο Σκότι Ρέινολντς, ο Σέιν Γουίτινγκτον, ο Κάιλ Κούριτς... Για εμένα η Ζενίτ ήταν μια διαφορετική εμπειρία. Συναρπαστική θα έλεγα». Ο Γκρίφιν είχε εξαργυρώσει μια "καυτή" σειρά αγώνων με τον Κολοσσό (15.8π., 5ασ., 3.8ριμπ., 13αγ.) ως rookie στην Basket League, με την μετακίνηση του στην Ζενίτ, όπου πήρε και το πρώτο μεγάλο συμβόλαιο της καριέρας του. «Οι μισθοί που προσέφεραν ήταν πολύ καλοί, επίσης. Μου άρεσε αρκετά η Ρωσία. Ξέρουμε όλοι πως χειρίζονται -με τυπικότητα- τις δουλειές εκεί. Δυστυχώς αυτή τη στιγμή δεν είναι το ιδανικό μέρος για να πας, αλλά πάντοτε είχε κι εξακολουθεί να έχει μεγάλη ιστορία», καταλήγει. Με την ρωσική ομάδα έπαιξε 13 φορές στην VTB League κι άλλες 5 στο Eurocup, με μέση επίδοση περί των 10.8 πόντων και 4.2 ασίστ.
Η Ζενίτ ήταν τότε ένα ραγδαία αναπτυσσόμενο κλαμπ που προσπαθούσε να εκμεταλλευθεί το όνομα του ποδοσφαιρικού του brand και φυσικά την χορηγική υποστήριξη της Gazprom. Και πράγματι, ενάμιση χρόνο αργότερα, η ρωσική ομάδα έφτασε και στην Euroleague. Ωστόσο ο Γκρίφιν δεν θεωρεί πως η παρουσία του εκεί ήταν η καλύτερη στιγμή που βίωσε σε επίπεδο καριέρας. «Πιθανότατα η κορυφαία στιγμή της καριέρας μου ήταν όταν έλαβα το κάλεσμα να έρθω να παίξω στην Ευρώπη, όταν αποχωρούσα από το Μαρόκο. Είχα "κολλήσει" εκεί για δύο και κάτι χρόνια. Θεωρώ λοιπόν πως αυτή ήταν μια αξέχαστη στιγμή της πορείας μου, ακριβώς επειδή πάτησα το πόδι μου στην Ευρώπη με σκοπό να αποδείξω ότι ήμουν άξιος να σταθώ σε ένα υψηλό αγωνιστικό επίπεδο».
Για την ιστορία, ο "Black Caesar", όπως είναι το nickname του, αγωνίστηκε 82 φορές στο ελληνικό πρωτάθλημα, με όλες του τις ομάδες. Με τον ΠΑΟΚ κατέγραψε 40 συμμετοχές σε όλες τις διοργανώσεις, σκοράροντας 11,7 πόντους κατά μέσο όρο. Το 2019 είχε πανηγυρίσει την κατάκτηση του Διηπειρωτικού Κυπέλλου με την ΑΕΚ, ενώ το 2021 είχε αναδειχθεί κορυφαίος "κλέφτης" της Basket League με τον Δικέφαλο του Βορρά. Αισίως, λοιπόν, το κοντέρ του "γράφει χιλιόμετρα" σε Μαρόκο, Τυνησία, Λετονία, Ρωσία, Ισραήλ και φυσικά Ελλάδα. Και μένει να δούμε τι του επιφυλάσσει η συνέχεια.