Τέιλορ Ρότσεστι

Eνα «βαρύ» βιογραφικό με 105 συμμετοχές στην Euroleague και θητείες σε Σιένα, Μακάμπι, Ερυθρό Αστέρα, Γαλατασαράι, Άλμπα, Μπασκόνια και φυσικά Ολυμπιακό, ενώ ποιος ξεχνά την απίθανη σεζόν του (2014-15) στη Νίζνι, όπου είχε αναδειχθεί πρώτος σκόρερ της λίγκας με 19 πόντους μέσο όρο! Στα 37 του χρόνια πια, ο Ρότσεστι προσέφερε φέτος τις υπηρεσίες του στους Τιαντζίν Πάιονιρς της Κίνας, σκοράροντας 24 πόντους και μοιράζοντας 6.5 ασίστ κατά μέσο όρο ανά 30 λεπτά! Είχε ξεκινήσει τη χρονιά στη  Γαλλία με τη Λε Μαν (ομάδα που τον είχε αναδείξει προ δεκαετίας), όμως δε στέριωσε, παίρνοντας την απόφαση να επιστρέψει στην Ασία όπου τα χρήματα είναι αρκετά. Στα νιάτα του υπήρξε σπουδαίος σκόρερ, κάτι που δεν έδειξε στον Ολυμπιακό (2019-20), αφενός λόγω της αμυντικής του αδυναμίας, που δεν του επέτρεπε να μένει στο παρκέ για αρκετή ώρα, αφετέρου διότι λειτούργησε περισσότερο ως πλειμέικερ.

Είχε μιά-δυό καλές στιγμές στον Πειραιά, όμως το πέρασμα του ξεχάστηκε γρήγορα και παράλληλα επιβεβαίωσε πως το τέλος της καριέρας του είναι κοντά. Σε θέμα τίτλων, ο Ρότσεστι πήρε διάφορους (Eurochallenge το 2010 με τη Γκέτινγκεν, supercup Ιταλίας του 2013 με τη Σιένα, κύπελλο Ισραήλ το 2016 με τη Μακάμπι, πρωτάθλημα Σερβίας το 2018 με τον Ερυθρό) και γενικώς άφησε το αποτύπωμα του σε πολλές γωνιές της Ευρώπης. Εξάλλου έπαιξε σε εννέα χώρες και 16 συλλόγους συνολικά, σε μια πορεία 13 ετών!

Γκουστάβο Αγιόν

Ο Μεξικανός σέντερ ήταν για μια πενταετία (2015-20) από τους καλύτερους σέντερ στη Euroleague, στην οποία έκανε καριέρα έξι σεζόν με 167 εμφανίσεις, μέση επίδοση 10 πόντων και 5.8 ριμπάουντ και φυσικά δύο τρόπαια με την Ρεάλ (2015, 2018). Τελευταίος του ευρωπαϊκός σταθμός ήταν η Ζενίτ, προτού αποχαιρετίσει οριστικά την Γηραιά Ήπειρο το Σεπτέμβριο του 2020.

Ο Αγιόν επέστρεψε στην πατρίδα του όπου ενίσχυσε τους Άστρος, ενώ φέτος έπαιξε στο Πουέρτο Ρίκο με τους Καπιτάνες, τους οποίους βοήθησε σημαντικά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος. Παρότι είναι 37 ετών και με εμφανείς φθορές από το χρόνο, η ποιότητα του δεν τον εγκαταλείπει. Προφανώς δεν είναι ο παίκτης που ήταν προ τριετίας, εντούτοις πιθανότατα ένα ποιοτικό δεκάλεπτο να το είχε ακόμη στην Euroleague. Στο βιογραφικό του συναντάμε ακόμη 4 πρωταθλήματα Ισπανίας, 3 κύπελλα, 1 Διηπειρωτικό, καθώς και 138 αγώνες στο ΝΒΑ με Πέλικανς, Μάτζικ, Μπακς και Χοκς.

Κέρτις Τζέρελς

Το περασμένο καλοκαίρι ο 35χρονος σκόρερ πήρε τα ταλέντα του και πήγε στη Ζάμαλεκ της Αιγύπτου, όπου συνυπύρξε με τον Βαγγέλη Αγγέλου. Ήταν η πρώτη του εμπειρία εκτός Ευρώπης έπειτα από... μια ζωή στην γηραιά ήπειρο. Παρτίζαν, Φενέρ, Μούρθια, Μπεσίκτας, Αρμάνι, Ούνικς, Γαλατασαράι, Χαποέλ Ιερουσαλήμ, Σάσαρι, Άνβιλ και Βενέτσια φιλοξένησαν κατά καιρούς στα ρόστερ τους τον βιρτουόζο γκαρντ. Σε κάποια μέρη πέτυχε, σε άλλα όχι, όμως το ζουμί είναι πως ο Τζέρελς άφησε το στίγμα του την τελευταία δεκαετία πανηγυρίζοντας πολλούς τίτλους (Serie A 2014 & 2018, EuroCup 2016, νταμπλ στο Ισραήλ το 2017, ABA Liga 2011) και πραγματοποιώντας 133 εμφανίσεις στην Euroleague.

Ο Τεξανός άσος ποτέ του δεν ήταν ελίτ παίκτης, ήταν όμως σχεδόν πάντα σε ομάδες που έκαναν πρωταθλητισμό. Πήρε τα συμβόλαια του, μάζεψε διάφορες ατομικές διακρίσεις, ενώ για μερικά καλοκαίρια το όνομα του «έπαιζε» και για ελληνικούς συλλόγους. Πολύ ταλαντούχος, πάντως, και σίγουρα δεν του έλειπε κάτι σε αγωνιστικό επίπεδο, εκτός όμως από κάτι αρκετά σημαντικό: τη σταθερότητα.

Τζέρεμι Πάργκο

O 36χρονος κόμπο γκαρντ διχοτόμησε τη φετινή σεζόν μεταξύ Ευρώπης και ΗΠΑ, εκκινώντας με τη Νάπολι κι ολοκληρώνοντας με τη θυγατρική των Μπουλς στη G League. Υπήρξε απ' τους πιο χαρακτηριστικούς παίκτες της Μακάμπι την περασμένη δεκαετία, με τρεις διαφορετικές θητείες στην «Ομάδα του Λαού». Στην Euroleague δεν είχε τόσο μεγάλη διάρκεια (87 αγ., 9.8π., 3.5ασ. σε 4 σεζόν), ωστόσο όταν ήταν σε πραγματικά καλή κατάσταση, ήταν από τους καλύτερους περιφερειακούς της Λίγκας.

Κατά τα λοιπά, λίγο NBA (86 ματς σε 3 σεζόν με Γκρίζλις, Καβαλίερς, Σιξερς, Ουόριορς), λίγο G League και λίγο Κίνα συνθέτουν το παζλ της 13 ετών πορείας του Τζέρεμι, αδερφού του Τζανίρο που το 2009 είχε περάσει για μερικούς μήνες από τον Ολυμπιακό. Από το 2020 και μετά, πάντως, έχει περάσει από έξι ομάδες, χωρίς να μακροημερεύει πουθενά. Μάλλον άσχημα μπασκετικά «γεράματα», αναλογικά με το ταλέντο του και τα όσα είχε δείξεις στις αρχές των 10s. Για την ιστορία, μάλλον το πιο εντυπωσιακό του επίτευγμα ήταν όταν οδήγησε τη Χαποέλ Γκιλμπόα Γκαλίλ στην κατάκτηση του ισραηλίτικου πρωταθλήματος, μόλις στην rookie season του, το 2010.

Ματ Τζάνινγκ

Ο 34χρονος γκαρντ-φόργουορντ είναι φέτος... Big in Japan, κι αυτό διότι στην παρθενική του σεζόν εκτός Ευρώπης, κάνει σπουδαία πράγματα. Όπως θα καταλάβατε, παίζει στην Ιαπωνία με τους Καβασάκι Θάντερς, τους οποίους οδήγησε στα playoffs με 13 πόντους, 37% στο τρίποντο, 3.8 ασίστ και 2.5 ριμπάουντ μ.ο. σε 48 αγώνες της κανονικής περιόδου. Στο ευρωπαϊκό στερέωμα, άλλωστε, ο Τζάνινγκ ήταν επί σειρά ετών πολύτιμο γρανάζι σε καλές ομάδες, όπως η Σιένα κι η Εφές του Ντούντα, στα πρώτα χρόνια της καριέρας του, αλλά κι οι Χαποέλ Ιερουσαλήμ, Λόκο Κουμπάν, Μπασκόνια και Μανρέσα πιο πρόσφατα.

Ο πολύπειρος σουτέρ πήρε δύσκολους τίτλους, όπως το νταμπλ στη Σιένα το 2013 (οι τελευταίοι τίτλοι του συλλόγου πριν την διάλυση του, οι οποίοι μεταγενέστερα του αφαιρέθηκαν), το πρωτάθλημα Ισπανίας με τη Μπασκόνια το 2020 μετά το lockdown, καθώς και το κύπελλο στη Τουρκία το 2015 με την Εφές, τον πρώτο τίτλο του κλαμπ μετά από πέντε «άκαπνα» χρόνια. Στην Euroleague έπαιξε 152 φορές κι όπως έχει δηλώσει κι ο ίδιος, κάποτε (για την ακρίβεια, δύο καλοκαίρια, το 2015 επί Τζόρτζεβιτς και δύο χρόνια μετά επί Πασκουάλ) είχε φτάσει κοντά στον Παναθηναϊκό, τον οποίο σέβεται πολύ.

Σινάν Γκιουλέρ

Ο προσεχώς 39χρονος γκαρντ διανύει τη τρίτη του σεζόν στη Νταρουσάφακα, με τον ρόλο του να έχει φυσιολογικά μειωθεί (5.3π., 2.5ασ., 1.4ριμπ., 16.2'). Η ουσία είναι ότι ακόμη είναι ενεργός, παρότι έχει αφήσει εδώ και καιρό πίσω του τις πιο παραγωγικές μέρες της καριέρας του. Ο Γκιουλέρ «έγραψε» 175 αγώνες στην Euroleague, ακόμη 51 στο EuroCup (και κατάκτηση το 2016 με την Γαλατά), κατακτώντας παράλληλα 2 πρωταθλήματα Τουρκίας, 3 supercup κι 1 κύπελλο κι έχοντας υπηρετήσει όλες τις μεγάλες ομάδες της Πόλης (Μπεσίκτας, Εφές, Γαλατά, Φενέρ).

Ομολογουμένως μια τρομερή καριέρα, ειδικά εάν λάβουμε υπόψη και το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο του 2010 αλλά και το γεγονός πως έφτασε να γίνει κι αρχηγός του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. Ο Γκιουλέρ ανέκαθεν ήταν ένας πολύ συμπαθής παίκτης στο ευρύ κοινό -εντός κι εκτός Τουρκίας- και παρότι δεν ήταν ποτέ ο πιο ταλαντούχος μπασκετμπολίστας εκεί έξω, είδε τους καρπούς της εργατικότητας του να αποδίδουν, λαμβάνοντας φυσικά και την αντίστοιχη αναγνώριση.

Πέτερι Κόπονεν

Έπαιξε για τέσσερα χρόνια σε παρηκμασμένη Βίρτους (2008-12) κι έγινε γνωστός στη Χίμκι (2012-16). Πέρασε διετίες σε powerhouses όπως η Μπαρτσελόνα (2016-18) κι η Μπάγερν (2018-20) και το κοντέρ του σταμάτησε στις 155 συμμετοχές στην Euroleague, ενώ σε επίπεδο εθνικών ομάδων ήταν πάντα στα μεγάλα τουρνουά με τη Φινλανδία, Ευρωμπάσκετ, Παγκόσμια, Προκριματικά, φιλικά και δε συμμαζεύεται.

Ο επτά φορές κορυφαίος Φινλανδός παίκτης και μέλος του ιδιαίτερου "50-40-90" club της Euroleague (2013) ζει και βασιλεύει στην πατρίδα του όπου είναι φυσικά ιδιαίτερα δημοφιλής. Από το περασμένο καλοκαίρι ενισχύει τους Ελσίνκι Σίγκαλς, με τους οποίους τερμάτισε τη σεζόν στη τρίτη θέση με νορμάλ ατομικές επιδόσεις (8.9π., 40% τριπ., 3.4ασ., 2ριμπ., 23'). Μετά από μια παραπάνω από decent καριέρα στην Γηραιά Ήπειρο, ο Κόπονεν αποφάσισε να επιστρέψει... σπίτι, όπου τον λατρεούν. Πάντως, δεν είναι τόσο μεγάλος σε ηλικία. Τον Απρίλιο έκλεισε τα 34 και -προφανώς- αν ήθελε θα έπαιζε ακόμη σε top Λίγκα.