Αρκετά όμως με τους αριθμούς, πάμε στο ψητό. Τον Γιάννη Σφαιρόπουλο τον θέλαμε να τον έχουμε στα specials, αλλά φέτος δεν μας... έκατσε η φάση. Πού θα πάει, κάποια στιγμή θα τον «μαντρώσουμε» στο στούντιο. Όμως με αφορμή την έναρξη της Ευρωλίγκα του μιλήσαμε (τηλεφωνικά) σε μία από τις σπάνιες είναι η αλήθεια τέτοιου είδους συνεντεύξεις για το basketballguru.

Την ώρα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές, η αποστολή της Μακάμπι βρίσκεται στον αέρα για τη Μόσχα, όπου την Πέμπτη θα αντιμετωπίσει στην πρεμιέρα της διοργάνωσης τη Χίμκι, σε ένα ματς όπου θα μαζευτούν συνολικά 12 πρώην ΝΒΑερ! Πρέπει να το συνηθίσουμε αυτό ειδικά μετά όσα έγιναν το καλοκαίρι και την αθρώα έλευση παικτών από το ΝΒΑ στην Ευρωλίγκα, οπότε με αυτή την αφορμή πάμε να ξεκινήσουμε την κουβέντα μας με τον κόουτς Σφαιρόπουλο.

BG: Το φετινό recruiting σου στη Μακάμπι ουσιαστικά είναι διαφορετικό από αυτό που συνήθιζες τα προηγούμενα χρόνια. Με εξαίρεση τον Χόλις Τόμπσον επέλεγες πάντα παικτες με εμπειρία στην Ευρώπη. Φέτος διάλεξες ήδη Εϊσι, Ντόρσεϊ και τον Κοέν. Ο λόγος της αλλαγής αυτής;

Γ.Σ. Ενας προπονητής πρέπει να προσαρμόζεται στης συνθήκες. Η στρατηγική μας ήταν να πάρουμε και έμπειρους παίκτες. Μαζί με τον τζένεραλ μάνατζερ της ομάδας Νίκολα Βούιτσιτς και το τμήμα σκάουτινγκ προσπαθήσαμε να παντρέψουμε όλα τα στοιχεία που χρειάζεται η Μακάμπι. Πρώτο η εμπειρία από Ευρωλίγκα και πήραμε τους Ουότερς και Χάντερ, θέλαμε εμπειρία από Ισραήλ και πήραμε τον Μπράιαντ, πήραμε και από ΝΒΑ τους Εϊσι και Ντόρσεϊ που ίσως χρειαστούν λίγο χρόνο για προσαρμογή. Βάλαμε και ταλέντο με τον Σάντι Κοέν. Φέτος είναι ρούκι, αλλά θα αποδώσει πολύ καλά στο μέλλον για αυτό και τον υπογράψαμε με πολυετές συμβόλαιο. Εγινε προσπάθεια να φέρουμε παίκτες που ο καθένας με την ποιότητα του θα βοηθήσει την ομάδα με διαφορετικό τρόπο.

BG: Πηγαίνοντας πέρυσι στη Μακάμπι τι ήταν αυτό που προσπάθησες να αλλάξεις πρώτα. Το αγωνιστικό ή το ψυχολογικό κομμάτι σε μία ομάδα με ρεκόρ 1-9

Γ.Σ. Πηγαίνοντας στη Μακάμπι πέρυσι προσπάθησα να αλλάξω και τα δύο γιατί η ομάδα χρειαζόταν άμεσα ψυχολογική ενίσχυση. Από την άλλη χρειαζόταν και αποτελέσματα οπότε έπρεπε να επεμβώ και στο αγωνιστικό. Το τελευταίο βέβαια έγινε όχι μεσα στους αγώνες, αλλά σταδιακά. Ιδίως στην αρχή που δεν είχα πολύ χρόνο για αλλαγές, έδωσα μεγαλύτερο βάρος στην ψυχολογία. 

BG: Η Μακάμπι παραδοσιακά ήταν μία ομάδα που έπαιζε ένα κατά κάποιο τρόπο ελεύθερο μπάσκετ, στηριζόμενο στο ατομικό ταλέντο παικτών, βλέπε Γιασικεβίτσιους, Βούιτσιτς, Ράις και παλαιότερα Τζάμσι, Μπέρκοβιτς, Αροέστι. Παράλληλα είχε και σκληράδα στο παιχνίδι της, ειδικά στη ρακέτα. Περισσότερο προσπάθησες να προσαρμόσεις την ομάδα στις δικές σου αρχές ή το δικό σου μπάσκετ στα στοιχεία της ομάδας;

Γ.Σ. Προσπαθώ να παντρέψω την ενέργεια και αθλητικότητα με γρήγορο και ελεύθερο παιχνίδι μέσα από κάποιους ομαδικούς κανόνες. Κι εγώ προσαρμόζομαι στα δεδομένα. Κάθε προπονητής πρέπει να προσαρμόζεται στο μπάσκετ των παικτών που έχει και των στοιχείων τους, αθλητικότητα, εμπειρία. Βάζεις κανόνες και μετά περιμένεις από τους παίκτες να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους.

BG: Όταν μπαίνεις στη διαδικασία του recruiting ενός παίκτη που δεν έχει αγωνιστεί στο παρελθόν στην Ευρωλίγκα, υπάρχουν κάποια στοιχεία που ψάχνεις, τα οποία μεταφράζονται καλύτερα στο στυλ μπάσκετ της Ευρώπης σε σχέση ενδεχομένως με το ΝΒΑ;

Γ.Σ. Ας μιλήσω με συγκεκριμένα παραδείγματα. Ο Εϊσι είναι ένα τεσσάρι με σουτ, σκληρός, που παίζει δυνατά στην άμυνα, έχει αθλητικότητα και καλό χαρακτήρα. Όλα αυτά τα παντρεύει ο συγκεκριμένος παίκτης. Για τον Τάιλερ (σ.σ. Ντόρσεϊ) ξέρουμε το ταλέντο του στο σκοράρισμα, πρέπει να δουλέψει στην άμυνα. Προσπαθεί σε αυτόν τον τομέα. Όταν και οι δύο αυτοί προσαρμοστούν θα είναι ακόμη καλύτερη η ομάδα. Το σημαντικό όμως είναι η παρουσία του Ομρί Κάσπι, ενός παίκτη ο οποίος συνδυάζει το ευρωπαϊκό μπάσκετ και την εμπειρία, ξέρει τι σημαίνει Μακάμπι και θα βοηθησει και τους δύο άλλους παίκτες να προσαρμοστούν.

BG: Στη δεύτερη σεζόν στον Πανιωνιο οι περισσοτερες επιθέσεις ξεκινούσαν από τα χέρια του Μακολουμ, ενώ στον Ολυμπιακό ο Σπανούλης εμφάνισε τα υψηλότερα επίπεδα χρήσης στην καριέρα του. Πόση σημασία εχει για εσας να διαθέτετε γκαρντ με πλούσιο επιθετικό ρεπερτόριο, που θέλουν τη μπάλα στα δικά τους χέρια, όπως για παράδειγμα στη Μακάμπι ο Ουίλμπεκιν; Μπορούν αυτοί οι παίκτες να μπουν σε αυτό που λέμε «καλούπι»;

Γ.Σ. Κάθε ομάδα χρειάζεται παίκτες που να μπορούν αν δημιουργούν και να σκοράρουν. Εμείς έχουμε τον Σκότι, αλλά έχουμε φέρει και καλούς συμπαίκτες, που όλοι μαζί θα γίνουν ένα ισχυρό σύνολο. Όπως για παράδειγμα τον Ουότερς. Όσον αφορά στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης, η απάντηση είναι πως δεν μπορείς να τους βάλεις σε καλούπι, γιατί δεν το θέλεις αυτό. Θέλεις και το ταλέντο και το ένστικτό τους κατά τη διάρκεια του αγώνα. Πρέπει όμως να διαβάζουν καλά το παιχνίδι και να παίρνουν τις πιο σωστές επιλογές. Αυτό τους επισημαίνω συνεχώς. Θέλω να τους εμφυσήσω να είμαστε πιο καλοί στο διάβασμα του αντιπάλου και μετά να χρησιμοποιήσουμε το ταλέντο μας.

BG: Στη Μακάμπι έχεις δύο από τα μεγαλύτερα ταλέντα του ευρωπαϊκού μπάσκετ, τον Ζούσμαν και τον Άβντιγια. Το γεγονός ότι ο δεύτερος μπορεί να επιλέγει στο Τοπ 10 του επόμενου draft και να θελήσει να φύγει για ΝΒΑ, είναι ένας παράγοντας που λαμβάνει υπόψη  μιας ομάδας όταν έρχεται η ώρα να αποφασίσει ποσά λεπτά θα του δώσει;

Γ.Σ. Ενας προπονητής δεν σκέφτεται ποτέ έτσι, αλλά πώς θα τον βελτιώσει, πώς θα τον αξιοποιήσει και χρησιμοποιήσει καλύτερα προς όφελος της ομάδας. Αυτό κάνω με όλους και ιδιαίτερα με τον Ντένι (σ.σ. Άβντιγια) και τον Ζους (σ.σ. Ζούσμαν). Ισως και ο Ντένι ακολουθήσει στο ντραφτ όπως ο Ζους. Αυτό όμως για μένα έρχεται δεύτερο. Προέχει η Μακάμπι. Θέλω να χρησιμοποιήσω τα παιδιά και να δημιουργήσω βάση ισραηλινών παικτών, που θα είναι η σταθερά της ομάδας.

[Μία μικρή παρένθεση σε αυτό το σημείο ειδικά για τον Άβντιγια. Ο γιος του πρώην παίκτη του Ερυθρού Αστέρα (late 80s) την περασμένη σεζόν, αν και ήταν στα πλάνα του Σφαιρόπουλου δεν βρήκε... χρόνο να δουλέψει με την ομάδα. Είχε συνεχείς υποχρεώσεις είτε με την Εθνική Εφήβων και Νέων του Ισραήλ, με την δεύτερη ομάδα της Μακάμπι στο πρωτάθλημα Νέων της χώρας, έλαβε μέρος σε δύο καμπ νεαρών παικτών υπό την αιγίδα του ΝΒΑ, είχε και το σχολείο του, οπότε ουσιαστικά με την πρώτη ομάδα και υπό τις οδηγίες του Σφαιρόπουλου βρισκόταν μόνο από... σύμπτωση. Φέτος όμως ο Έλληνας τεχνικός, αφού μίλησε μαζί του τον ενέταξε εξ αρχής στην πρώτη ομάδα με αυξημένες υποχρεώσεις (ειδικά στο πρωτάθλημα του Ισραήλ), ενώ κάτι μας λέει ότι θα τον δούμε αρκετά και στα ματς της Ευρωλίγκα. Πίσω όμως στην κουβέντα μας...]

BG: Προς το τέλος της προπέρσινης αγωνιστικής σεζόν, τα ρεπορτάζ από το Ισραήλ ανέφεραν για πολλές ημέρες ότι η Μακάμπι θα προετοίμαζε μια farm team για την εγχώρια λίγκα, δημιουργώντας ουσιαστικά δύο ξεχωριστά ρόστερ - το άλλο μόνο Ευρωλίγκα. Αυτή η σκέψη δεν έγινε πράξη τελικά, παρ’ όλα αυτά είναι κάτι που μπορεί να δούμε στο μέλλον από την Μακάμπι.

Γ.Σ. Μα ήδη πολλές ευρωπαϊκές ομάδες διαθέτουν δεύτερες ομάδες νέων ειδικά στην Ισπανία. Η σκέψη της ομάδας παραγωγής για να βγουν νέοι παικτες γενικότερα είναι φυσικά στα πλάνα πολλών ομάδων και σύντομα θα υπάρχουν παντού.

BG: Κλείνοντας μία προσωπική ερώτηση. Φεύγοντας από τον Ολυμπιακό πέρασε ένα καλοκαίρι δίχως να βρεις νεα ομάδα. Κάτι ψυχοφθόρο για έναν επαγγελματία. Ποιες είναι οι παράλογες άσχημες σκέψεις που περνάνε από το μυαλό ενός προπονητη;

Γ.Σ. Οταν είσαι σε μια ομάδα και δουλευεις σε αυτό το επιπεδο χρειάζεται να μενεις λίγο έξω για να κάνεις αυτοκριτική, απολογισμό, ανασυγκρότηση και να βελτιωνεσαι. Όλα αυτά δεν μπορείς να τα κάνεις όσο έχεις υποχρεώσεις. Όταν έφυγα από τον Ολυμπιακό δεν έγινε άλλη αλλαγή προπονητή εκτος από τη δική μου. Ήμουν τυχερός όμως που από τις πρωτες ομάδες που ενδιαφέρθηκαν ήταν η Μακάμπι. Έκανα την αυτοκριτική μου, είδα τα λάθη μου και τα παραδέχθηκα, πέρασα γενικώς από αυτή τη διαδικασία.