Σε περίπτωση που δεν έγινε αντιληπτό, η regular season του EuroCup ολοκληρώθηκε πριν από μερικές ημέρες. Στο παρόν κείμενο θα διαβάσετε μια περιεκτική (;) ανασκόπηση που θα απαντά στο ερώτημα "τι έχουμε δει μέχρι στιγμής;".

H Αντιγόνη Ζαχάρη είναι σπουδάστρια αθλητικής δημοσιοφραφίας. Διατηρεί το προσωπικό μπλογκ με τον τίτλο Pick n' Rolled και ακούγεται στο ΑΚΜΙ web radio κάθε Τετάρτη 12-1 το μεσημέρι.

Με μεγάλη μου χαρά γράφω το πρώτο μου κείμενο για το Basketball Guru. Ως πιστή αναγνώστρια του πάλαι ποτέ blog (όταν ακόμα είχε άλλο brandname), νιώθω λίγο συγκινημένη που μια αράδα από λέξεις θα φιλοξενηθεί πλάι σε αυτές ανθρώπων που ξέρουν πολλά κιλά μπάσκετ. Ευχαριστώ Giorgos P. για την ευκαιρία και χαιρετώ το κοινό του σάιτ!

Οι φίλοι του Αρη, έχοντας βαθειά μπασκετική παράδοση, είναι οι πλέον απαιτητικοί στη σελίδα. Τους συνιστώ ψυχραιμία. Η ομάδα δεν κάλυψε το -15 του πρώτου αγώνα στο Βερολίνο, αλλά το πρόβλημα ήταν τα τελευταία 5 λεπτά εκείνης της αναμέτρησης. Απόψε ο Αρης έπαιξε πραγματικά καλά, και στάθηκε στο ύψος της περίστασης που υπαγόρευε νίκη πάση θυσία. Οι κίτρινοι ήταν ντεφορμέ σε παιχνίδια που δεν χανόταν τίποτα και φώναξαν παρών την κατάλληλη στιγμή. Αυτό κάτι λέει, και αν τελικά δεν έρθει η πρόκριση δεν θα φταίει το βιαστικό τρίποντο του Οκάρο Ουάιτ στο τέλος.
 Μιας και ο λόγος για τον Ουάιτ, η περίπτωση του μοιάζει με εκείνη του Κουίνσι Μίλερ, την οποία θα (ξανα)πιάσουμε αυριο. Οι παίκτες έχουν κοινά στοιχεία και έδωσαν πλεονέκτημα στις ομάδες τους στις καλές τους εμφανίσεις. Ο Ουάιτ είναι τελευταία το λιγότερο αποσυντονισμένος , όμως το σκάουτινγκ των αντιπάλων δεν παίρνει υπ'οψη του τη φόρμα , αλλά το ρόλο και την επιρροή στο παιχνίδι. Ακόμη και στην κακή του βραδιά λοιπόν, ο φόργουορντ του Αρη δεν είναι παίκτης που δεν απασχολεί την άμυνα, συνεπώς οι χώροι για τους άλλους στη ρακέτα είναι περισσότεροι. Σε μία πολύ όμορφη φάση κάπου στην τρίτη περίοδο, ο Ουάιτ δέχεται σκριν από τον Σίμτσακ χαμηλά και πετιέται προς τα έξω. Γίνεται switch, και ο ήρωας της βραδιάς βρίσκεται μόνος κάτω απο το καλάθι με τον Watt (the fuck). Ο Ουότερς του περνάει τη μπάλα και εκείνος ολοκληρώνει ένα play που θα έκανε τον Πασκουάλ να δακρύσει από συγκίνηση. Θα το βρω και θα σας το δείξω.