Η Βαμβέργη αποτελούσε επί σειρά ετών μια πολύ επικίνδυνη... έξοδο, για κάθε ευρωπαϊκό σύλλογο, ιδίως κατά την τριετία 2015-2018 στην Ευρωλίγκα - κι όχι μόνο. Εδώ και καιρό αυτό το στάτους έχει διαφοροποιηθεί, καθώς άλλαξε άρδην, πέρα από το ότι η Μπάμπεργκ δε βρίσκεται πια στην πιο εμπορική λίγκα της γηραιάς ηπείρου, και το αγωνιστικό "προφίλ" των κυπελλούχων Γερμανίας, οι οποίοι πλέον έχουν "κατέβει" μερικά επίπεδα.

(Ο Κώστας Πελεχρίνης είναι καθηγητής του School of Computing and Information του πανεπιστημίου του Pittsburgh και αναγώστης του Basketball Guru. 'Εχει συμβάλει στο αφιέρωμα Cyborg του ιστότοπου το περασμένο φθινόπωρο).

«Τόλμα πρήξιος αρχή, τύχη δε τέλεος κυρίη» είχε πει ο Δημόκριτος και φήμες λένε ότι το είπε όταν σχολίαζε τα αποτελέσματα των Ολυμπιακών αγώνων! Περα από τα αστεία, με αφορμή τον χαμένο προημιτελικό της ΑΕΚ, ας δουμε πόσο σημαντικός είναι ο παράγοντας τύχη στον αθλητισμό (για απόλυτη διαφάνεια θα ξεκινήσω λέγοντας ότι είμαι φίλαθλος της ΑΕΚ, αλλά λίγη σημασία έχει αυτό.)

Η μέρα για το "παιχνίδι της χρονιάς" έφτασε. Απόψε η ΑΕΚ υποδέχεται την Μπάμπεργκ στην Αθήνα για τον επαναληπτικό του πρώτου παιχνιδιού των προημιτελικών του Basketball Champions League, με στόχο να ανατρέψει το εις βάρος της -4 στο συνολικό σκορ του ζευγαριού. Οι πιθανότητες μιας δεύτερης διαδοχικής συμμετοχής στο Final Four εξιτάρoυν την... αχόρταγη "Βασίλισσα", η οποία βρίσκεται στο πιο κρίσιμο σταυροδρόμι της υπεράσπισης του τίτλου που κέρδισε πριν από έντεκα μήνες.

Η είδηση της απομάκρυνσης του Αντρέα Τρινκιέρι από τον πάγκο της Μπάμπεργκ αποτέλεσε μία εκ των σημαντικότερων ειδήσεων στο χώρο του ευρωπαϊκού μπάσκετ τις προηγούμενες ημέρες. Ο Ιταλός προπονητής είναι από τους κορυφαίους στη γηραιά ήπειρο, με τις ομάδες του να παρουσιάζουν όμορφο μπάσκετ, με ωραίες και σύγχρονες ιδέες, που βασίζονται σε αρκετά απλές έννοιες, όπως οι σωστές αποστάσεις (spacing που λένε στο χωριό μου) και η κίνηση μακριά από τη μπάλα. Ένα εκ των σημαντικότερων γνωρισμάτων του (πέρα από την αγάπη του για το κρασί, που αποτελεί άλλον ένα λόγο που είμαστε μεγάλοι φανζ του στο σάιτ ) είναι η δουλειά που κάνει με τους παίχτες του, παίρνοντας το 100% από αυτούς, και η σημαντική εξέλιξη που έχουν, με αποτέλεσμα να γίνονται στόχος μεγαλων συλλόγων. Η θητεία του στην Μπάμπεργκ ήταν στον τομέα αυτό άκρως παραγωγική και παρακάτω ακολουθεί ο θετικός απολογισμός της. Δεν είναι λίγοι αυτοί που επωφελήθηκαν από τα δώρα του πρώην κόουτς της εθνικής.

Για κάποιο αδιευκρίνιστο λόγο, η επίθεση του Ολυμπιακού κατέρρευσε ολοκληρωτικά στην Βαμβέργη στο τέταρτο δεκάλεπτο, ακριβώς στο σημείο όπου οι ερυθρόλευκοι έδειχναν ότι θα επικρατήσουν της σκληροτράχηλης (φέτος) Μπάμπεργκ. Σε αυτό το διάστημα οι παίκτες του Σφαιρόπουλου πέτυχαν μόλις 7 πόντους, με 3/15 σουτ εντός πεδιάς και 1/7 τρίποντα. Έφαγαν 17, ένα καθόλου παράλογο νούμερο, και τελικά έχασαν.

‘’Κάθε αρχή και δύσκολη’’ αναφέρει ο λαός και αυτή η ρήση μοιάζει να ταιριάζει απόλυτα στη φετινή Μπάμπεργκ. Η αρχή της νέας χρονιάς βρήκε έναν αγαπημένο προπονητή της σελίδας μας, τον Αντρέα Τρινκιέρι, να αποχωρίζεται σημαντικούς παίχτες της περσινής ομάδας, με τους Στρέλνιεκς, Κοζέρ, Μέλι να συνεχίζουν να αγωνίζονται στην Ευρωλίγκα με τη φανέλα τριών εκ των τεσσάρων ομάδων του φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης και τους Μίλερ, Τάις να μετακομίζουν στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού. Η φυγή τόσο σημαντικών παιχτών έφερε και μια αλλαγή στη φιλοσοφία των μεταγραφικών στόχων. Σε αντιδιαστολή με την περσινή ‘’ευρωπαϊκή’’ Μπάμπεργκ, φέτος θα δούμε μια πιο... Αμερικανική ομάδα, αφού ήρθαν παίχτες όπως ο Τέιλορ, ο Χικμαν, ο Κ.Μίλερ και ο Ράμπιτ.

Ο καιρός ήταν απολαυστικά χειμωνιάτικος χθες το μεσημέρι στην πλατεία Φιλικής Εταιρείας, με λίγο ψιλόβροχο slash χιονόνερο. Απολάμβανα στα όρθια, έτσι όπως πρέπει, μία tarte tatin, και ένιωθα τον ζεστό αέρα από την patisserie να έρχεται στο πεζοδρόμιο περίπου σαν το ρεύμα του Κόλπου του Μεξικού. Το Κολωνάκι με τα χρόνια έχει αλλάξει, τουλάχιστον σε σχέση με το πώς το θυμάμαι εγώ. Όταν ήμουν στα 16-17, η κολλητή μου με τραβολογούσε για ψώνια , και μετά για μπύρες στην Μιλιόνη με κάτι περίεργους και κάτι περίεργες, που μιλούσαν συνέχεια για καλλυντικά και αυτοκίνητα. Η συνοικία ήταν , πως το λένε, in, και μάζευε ένα σωρό σιχάματα, που δεν είχαν καμμία με την κλάση των παλαιότερων. Ενας ποπ βούρκος , που ήταν επιτακτικό να πάει στα τσακίδια.

Βλέπω το πρόσωπο του Αντρέα Τρινκιέρι και με πιάνει μια κατάθλιψη, με μπασκετικούς όρους πάντα. Η Μπάμπεργκ έχει κάνει έξι ήττες σε παιχνίδια στα οποία θα μπορούσε να είχε κερδίσει, σπαταλώντας ένα σωρό ευκαιρίες με τη μπάλα στα χέρια. Το τελευταίο απέναντι στη Μπασκόνια το έχασε παρότι είχε διψήφιες διαφορές σχεδόν για τρία δεκάλεπτα. Απέναντι στον ΠΑΟ απώλεσε μια διαφορά 11 πόντων συνοπτικά σε τρία λεπτάκια, χωρίς μάλιστα να κάνει κραυγαλέα λάθη. Απλώς δεν έβρισκε καλά σουτ την κρίσιμη ώρα. Δεν έχει καμμία σημασία ποιος είναι αντίπαλος. Μπορεί να είναι η Φενέρ, μπορεί ο Αστέρας, η Μπάμπεργκ θα κάνει το παιχνίδι ντέρμπι και στο τέλος θα χάσει. Κάποιος μπορεί να πει ότι αν εξακολουθήσει να έχει αυτή την απόδοση τα αποτελέσματα θα έρθουν, αλλά αυτό είναι απλώς μία θεωρία. Η πράξη λέει πως ο Αντρέα δεν πιστεύει στα μάτια του.

Η ομάδα από την Βαυαρία αποτέλεσε μία από τις ευχάριστες εκπλήξεις της περασμένης σεζόν, καθώς όχι μόνο έγινε η πρώτη γερμανική ομάδα που νίκησε ποτέ στο Top-16, αλλά διεκδίκησε μέχρι τέλους την πρόκριση στα playoffs της Ευρωλίγκας μέσα σε έναν πολύ δυνατό όμιλο. Φέτος ο Andrea Trinchieri καλείται να χτίσει πάνω σε αυτή την επιτυχία και θα προσπαθήσει να παρουσιάσει εκ νέου ένα ανταγωνιστικό σύνολο ωραίο στο μάτι αλλά και αρκετά αποτελεσματικό.

Πριν από περίπου 2 μήνες στο ΣΕΦ, ο Ολυμπιακός είχε βρεθεί στο -25 απέναντι στην Μπάμπεργκ, εφαρμόζοντας μία αμυντική τακτική που της επέτρεπε να κυκλοφορήσει τη μπάλα ακριβώς όπως ήθελε. Στοι δεύτερο ημίχρονο εκείνου του αγώνα, οι ερυθρόλευκοι άλλαξαν την προσέγγιση τους, γύρισαν σε καθαρές αλλαγές, έβαλαν μέσα μαζί τους Χάκετ, Στρόμπερι και ... Οντομ και πίεσαν τους Γερμανούς μέχρι σκασμού. Λίγο ακόμη και θα έπαιρναν μία νίκη που έδειχαν ότι δεν άξιζαν.