... the tough get going.
Μου έχουν συμβεί και καλύτερα πράγματα στη ζωή μου από το να πρέπει να γράψω για μια αγωνιστική στην οποία ο Παναθηναϊκός έχασε από τον Ολυμπιακό, αλλά το καλό για τον ηττημένο στη φετινή Euroleague, είναι ότι δεν προλαβαίνεις ούτε να κλάψεις τον «πεθαμένο», καθώς αυτός σε 2-3 μέρες θα «αναστηθεί» και θα κληθεί να ξαναπεσει στη «μάχη» για ένα καλύτερο… μπασκετικό αύριο. Για το ντέρμπι θα διαβάσετε αναλυτικά από τον Giorgos P. Στα υπόλοιπα η ΤΣΣΚΑ έκανε ακόμα μία ήττα, σε μια έδρα που δε (θα έπρεπε να) φέρνει και την καταστροφή. Οι Ρώσοι θα μπορούσαν να πουν την ήττα από τη Ρεάλ ανώδυνη, αν δεν ήταν η τρίτη στη σειρά, δεν έστελνε σε απόσταση μιας νίκης από αυτους πια τρεις ομάδες και δεν έπληττε για τα καλά πλεον την εικόνα της «άτρωτης», που αναδείκνυε για καιρό η «ομάδα του Στρατού».
Μία διαφορετική ανάλυση του Καναδού σέντερ του Θρύλου μέσα από μία ενδιαφέρουσα παρομοίωση με τερματοφύλακα του χόκεϊ. To κείμενο αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα gavros.gr
Στο χόκεϊ επί πάγου, εκτός από τους αμυνόμενους-μέσους-επιθετικούς, ο εκάστοτε προπονητής έχει στην πλευρά που έχουν στηθεί τα δοκάρια (ως είθισται σε κάθε άθλημα που έχει τέρμα) έναν γκολκίπερ. Στο εν λόγω άθλημα λοιπόν, ο «goalie» (σ.σ. έτσι ονομάζεται ο τερματοφύλακας στο χόκεϊ) είναι ένας πιο μυώδης αθλητής, ο οποίος έχει ενισχυθεί και με το παραπάνω με προστατευτικά, ένα μπαστούνι και ένα γάντι, για να καλύπτει το τέρμα. Το οποίο ειρήσθω εν παρόδω, είναι κατά πολύ μικρότερο από τα συνηθισμένα γκολ ποστ που έχουμε συνηθίσει, όπως στο ποδόσφαιρο.
Πιστός σε μία παράδοση που δεν άρχισε, αλλά σίγουρα έκανε "μόδα", ο Ολυμπιακός προχώρησε στην απόκτηση ενός ακόμη αθλητικού σέντερ, του 23άχρονου Καναδού Κεμ Μπιρτς , ύψους 2,06 από την Ουσάκ Σπορτίφ. Ο Μπιρτς πιάνει λιμάνι σχεδόν πέντε χρόνια μετά τον Κάιλ Χάινς, και αφού στο μεταξύ την θέση του έχουν καλύψει οι Ντόρσει, Ντάνστον και Χάντερ κατά σειρά απόκτησης. Και οι τέσσερις mobile (ή και undersized) ψηλοί των ερυθρόλευκων, όπως και το νέο τους απόκτημα, μοιράζονται φυσικά κάποια χαρακτηριστικά, όπως είναι φυσιολογικό να συμβαίνει με ανάλογης κοπής ψηλούς. Επίσης όμως, και οι τέσσερις, έχουν τις μικρές διαφορές τους, και αυτές έχουν τη σημασία τους. Ο Χάινς για παραδειγμα ήταν (και είναι) ο καλύτερος όλων στην switch άμυνα και στο να ακολουθήσει κάποιον κοντύτερο αντίπαλο στα πόδια, καθώς ο έλεγχος του κορμιού του είναι εκπληκτικός. Ο Μπιρτς είναι μάλλον ο καλύτερος μπλοκέρ.