Μία καλή πεντάδα .

1. Tόμας Σατοράνσκι. Για το μόνο που δεν ήταν γνωστοί οι Ουάσινγκτον Ουίζαρντς ήταν ο πάγκος τους, παρόλα αυτά ο ηγετης των Τσέχων δεν κατάφερε να διακριθεί ιδιαίτερα στην πρώτη του χρονιά στο ΝΒΑ, βιώνοντας κυρίως το κλασικό "δράμα" κάποιων Ευρωπαίων παικτών, οι οποίοι θεωρούνται καλοί αθλητές στα μέρη μας, αλλά στην άλλη όχθη του Ατλαντικού η αθλητικότητα τους εξαφανίζεται στον σωρό. Καθώς ο Τσέχος δεν είναι ούτε δεινός σκόρερ, οι ευκαιρίες του στο ΝΒΑ των πολυμορφικών γκαρντ ήταν περιορισμένες. Η ομάδα του μάλιστα πρόσφατα υπέγραψε τον Ντόναλντ Σλόαν, που αγωνιζόταν στην Κίνα, για να αξιολογήσει με μεγαλύτερη επάρκεια τις επιλογές της στην θέση 1. Στο ευρωπαϊκό περιβάλλον βέβαια, ο Σατοράνσκι ήδη ξαναδιαπρέπει, με το Ευρωμπάσκετ να του παρουσιάζει μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ξαναβγεί στον αφρό, εστω και για λίγο. Ας δούμε και τις συναργασίες του με τον 22χρονο ψηλό Μάρτιν Πετέρκα, στον οποίον πέφτει επίσης κάμποσο βάρος. Οι Τσέχοι σκόραραν κάμποσο σε διάφορα φιλικά και βαρετοί δεν θα είναι.

2. Ρίκι Ρούμπιο: Εμμέσως θύμα της ανταλλαγής του Τζίμι Μπάτλερ (οι Γουλβς ήθελαν χωρο στο salary cap), ο Ισπανός πόιντ γκαρντ θα αγωνίζεται από φέτος στους Γιούτα Τζαζ, με τους οποίους λογικά θα κουμπώσει καλά. Η φυγή του από την Μινεσότα άφησε την μοναδική πίκρα σε μία κατά τα άλλα πετυχημένη off season, καθώς όσο να ναι ο Ρούμπιο ήταν ένας καταπληκτικός πασέρ (9,1 ασίστ - ρεκόρ καριέρας) και θα άφηνε τα πρώτα βιολιά να κάνουν κουμάντο. Ο Τίμποντο όμως ήθελε τον παίκτη του, και έτσι αυτή ήταν μια αναγκαία θυσία, για πολλούς καθόλου καλοδεχούμενη. Με τον Γιουλ τραυματία , τον Ναβάρο να γερνάει επικίνδυνα και μοναδικό άλλον παιχταρά στα γκαρντ τον Σέρχι, φέτος στο Ευρωμπάσκετ θα δούμε περισσότερο Ρούμπιο από ποτέ και ειλικρινά, ανυπομονώ.

3. Ανταμ Χάνγκα.  Από την Μπασκόνια στους ... Σπερς και τελικά στον "αρχικό" προορισμό του, την Μπαρτσελόνα. Ο Χάνγκα κατάφερε μέσα σε δύο χρόνια να γίνει το απόλυτο πολυεργαλείο της Ευρωλίγκα και να εμφανιστεί σε ένα Ευρωμπάσκετ ως σταρ. Αυτό κι αν είναι αλλαγή. Εχασε πάντως φιλικά παιχνίδια, και η αλήθεια είναι πως χωρίς εκείνον η Ουγγαρία ήταν σχεδόν οικτρή, όσο και αν προσπαθεί ο Ρόσκο Αλεν. Γενικά δεν πρόκειται για κάποιο σπουδαίο σύνολο, το οποίο το πιθανότερο είναι να μείνει εκτός συνέχειας, μαζί με την Ρουμανία.

4. Μπόγιαν Ντούμπλιεβιτς. Ο Μαυροβούνιος stretch σέντερ (ή πάουερ φόργουορντ) αποτελεί μία σπάνια περίπτωση για το ευρωπαϊκό μπάσκετ, καθώς αγωνίζεται για χρόνια σε ομάδα "δεύτερης ταχύτητας" (από το 2012), αποτελώντας ο ίδιος υλικό για τα καλύτερα clubs, ου μην και το ΝΒΑ. Βέβαια η Βαλένθια είναι πλέον πρωταθλήτρια Ισπανίας και εκείνος ο καλύτερος παίκτης της. Στα μέχρι στιγμής φιλικά, ο Ντουμπλιεβιτς έχει καλύψει και τις δύο πιθανές θέσεις που του αναλογούν, παίρνοντας μάλιστα λεπτά δίπλα στο αστέρι των Ορλάντο Μάτζικ, τον σέντερ Νίκολα Βούτσεβιτς. Οι Μαυροβούνιοι δεν έχουν καταφέρει ακριβώς να βρουν χημεία ανάμεσα σε μία πολυπληθή φροντ λάιν και μια μέτρια περιφέρεια και ίσως η ευελιξία του αρχηγού τους να αποτελέσει το κλειδί προς αυτή την κατεύθυνση. Με τον Ταϊρίς Ράις στο τιμόνι δεν @@$$% κανείς, εκτός αν είχε τον Ρίκι Χίκμαν.

5. Πάου Γκασόλ. Ο Πόποβιτς τον ανανέωσε και πλέον ο παίκτης - θρύλος στοχεύει στο να γίνει ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ευρωμπάσκετ. Βασικά χρειάζεται μόλις 61 πόντους, άρα ... καταλαβαίνετε. Eίναι 37 χρονών, αγωνίζεται στην εθνική σχεδόν ανελειπώς από το 2001 και δεν θα ήταν υπερβολή να χαρακτηριστεί ως ο πιο εμβληματικός παίκτης στην ιστορία των διεθνών διοργανώσεων της FIBA. Ο Πάου είναι το απόλυτο σύμβολο, αφήνοντας μίλια πίσω σε αξία ορισμένες από τις δικές μας βεντέτες, οι οποίες πιθανώς να πιστεύουν ότι είναι πάνω από την εθνική. Με τις υγείες σας , αγαπητοί, ιδού ένα αληθινό τοτέμ που αξίζει τον απόλυτο σεβασμό όλων.

Στην οκτάδα.

Οι Ισπανοί είναι για μια ακόμη χρονιά το απόλυτο φαβορί της διοργάνωσης, άσχετα με τον τραυματισμό του Σέρχιο Γιουλ. Επιδεικνύουν μάλιστα μια αξιοσημείωτη συνέπεια στην διαδοχή του ταλέντου, καθώς πίσω από τα τέρατα υπάρχουν αληθινά αξιόλογοι παίκτες. Γκασόλ και Ναβάρο δεν γίνεται να βγαίνουν με μεγάλη συχνότητα, παρόλα αυτά η παραγωγική διαδικασία των Ιβήρων φροντίζει να διατηρεί πολύ ψηλά τον δείκτη της ποιότητας. Πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα αδέρφια Χερνανγκόμεζ , ηλικίας 23 (ο Ουίλι) και 21 ετών (ο Χουάνχο). O δεύτερος φαίνεται να έχει μπροστά του ένα πολύ λαμπρό μέλλον, καθώς στην πρωτη του χρονιά με το Ντένβερ έδειξε στοιχεία ενός σύγχρονου stretch forward, με 40% από το τρίποντο και ουσιώδη λεπτά συμμετοχής. O αδερφός του, με τα καλύτερα νούμερα στη Νέα Υόρκη, θα διαγράψει με τα χρόνια πολύ αξιόλογη καριέρα , και ίσως οι Ισπανοί βρήκαν στα πρόσωπα τους μελλοντικούς διαδοχους. Θυμάστε άραγε τον Μαρκ στην ηλικία τους;

Eιδική μνεία αξίζει επίσης σε δύο μηχανάκια της πρωταθλήτριας Βαλένθια, τα οποία θα παρακολουθήσουμε σε δεύτερους ρόλους: τον σμολ φόργουορντ Χουάν Σάστρε και τον σέντερ Πιερ Οριόλα, ο οποίος πλέον θα αγωνίζεται στην Μπαρτσελόνα. Οι δυο τους είναι απόδειξη πως το ισπανικό μπάσκετ ωφελείται πάρα πολύ από την ανταγωνιστικότητα του εγχώριου πρωταθλήματος. Δεν αποκλειεται οι Ισπανοί να ξεκινήσουν και πάλι κάπως χαλαρά, αλλά στα νοκ άουτ θα είναι έτοιμοι.

Μαζί τους, φαβορί για τον οκτάδα αποτελεί σαφέστατα η Κροατία, με τον Ντάριο Σάριτς να συγκεντρώνει φυσιολογικά τα περισσότερα βλέμματα, ύστερα από την θαυμάσια ρούκι χρονιά του στην Φιλαντέλφια. Το βραβείο του ρούκι της χρονιάς πήγε στον Μάλκολμ Μπρόγκντον, κατά την προσωπική μου γνώμη κάπως άδικα. Οι Κροάτες έχουν και πάλι παίκτες μεγάλης κλάσης, απλώς στερούνται κάπως βάθους, κάτι που αποδεικνύεται και από τον χρόνο συμμετοχής των Σάριτς - Μπογκντάνοβιτς στο τελευταίο φιλικό (35 λεπτά ο καθένας). Ο Πέτροβιτς επέλεξε η ομάδα του να δώσει τα λιγότερα φιλικά από όλες, και μάλιστα με διαφορά, μόλις πέντε. Ισως υπολογίζει σε μια μινι-προετοιμασία μέσα στον όμιλο και αποσκοπεί στο να κρατήσει τους δύο σταρ φρέσκους για τα κρίσιμα. Θα είναι πολύ δύσκολο, εξάλλου, για την Κροατία να μην τερματίσει σε μία εκ των δυο πρώτων θέσεων. Για την ακρίβεια , θα πρόκειται για κατόρθωμα. Πολλά βλέμματα θα πέσουν επίσης στον Ντράγκαν Μπέντερ, ο οποίος θα πάρει λογικά κάμποσα λεπτά, κυρίως όμως για να κλείνει αγωνιστικές τρύπες και όχι ως πρωταγωνιστής. Ανυπομονούμε να τον δούμε, καθώς η πρώτη του χρονιά στο Φίνιξ ήταν απλώς προπαρασκευαστική.

Προσέχουμε και αυτά.

* Ο 22χρονος Τσέχος φόργουορντ Μάρτιν Πετέρκα είχε μια ... καταπληκτική χρονιά στο Τσάμπιονς Λιγκ με λιγότερους από 3 πόντους και περίπου ... 1 ριμπάουντ ανά παιχνίδι με την άσημη Νίμπουργκ. Στα φιλικά της Τσεχίας όμως έχει διαπρέψει σε έναν αναβαθμισμένο ρόλο, που του δίνει πολλά λεπτά μέσα στο παρκέ και του επιτρέπει απ'ευθείας συνεργασίες με τον Σατοράνσκι. Εχει βγάλει μερικά εντυπωσιακά - για τα δεδομένα του - νούμερα, και φαίνεται σαν ένας "ηρωας από το πουθενά". Περίεργα πραγματα.

* Ο 18χρονος Ντίνο Ράντοντσιτς της Ρεάλ Μαδρίτης έχει πάρει χρόνο στα φιλικά του Μαυροβουνίου και τα έχει πάει καλά. Παρόλα αυτα, πολύ δύσκολα θα καταφέρει να αναδειχθεί σε factor X της ομάδας της ομάδας του Τάνιεβιτς, η οποία ψάχνει σχεδόν απεγνωσμένα κάποιον να προσδώσει ισορροπία ανάμεσα στον αναξιόπιστο Ράις και στους ψηλούς. O Ράντοντσιτς, ένας φόργουορντ ύψους 2,02 με γερό σώμα, χάρισμα σε σκοράρισμα και καλό μυαλό, αναδείχτηκε πριν κάποιους μήνες MVP του πρεστιζάτου Adidas Next Generation Tournamet , που διεξήχθη στην Ισπανία. Τα highlights που ακολουθούν είναι από εκεί, έτσι για να πάρουμε μια μικρή γεύση.

* Διάφορα δίδυμα ψηλών έχουν δοκιμάσει οι Ισπανοί εώς τώρα στα φιλικά, χωρίς να πολυασχολούνται με stretch fours και αποστάσεις. Με μεγάλο ενδιαφέρον αναμένω κάποια, κατά τα οποία ο αργός Πάου θα λείπει και ο Ρίκι θα προσπαθεί να τρέξει με τους υπόλοιπους. Όπως ίσως διαπιστώσατε παραπάνω, υπάρχει μια συμπάθεια στον Ρούμπιο, ο οποίος έχει υποφέρει στο παρελθόν τα πάνδεινα από την τακτική "λίμπερο" των αντιπάλων του σε τέτοια τουρνουά. Ισως αυτή την φορά να βρει καλύτερες συνθήκες.

* Fun to watch: Οι Τσέχοι μπορεί να πάνε γενικά κατά διαολου, όμως βαρετοί δεν θα είναι. Ο Σατοράνσκι τους δίνει γρήγορο ρυθμό και στα φιλικά τους έχουν πάει αξιοπρεπέστατα στην επίθεση. Αν δεν έχετε τίποτα καλύτερο να κάνετε, μπορείτε να τους παρακολουθήσετε. Δεν ισχύει το ίδιο για τους Ρουμάνους, ανοίξτε καλύτερα ένα ροζέ, που πίνεται και σκέτο και συνοδεύει ελληνικούς μεζέδες ποικίλους.

Συμπερασματικά, ο τρίτος όμιλος είναι πιθανώς και ο πιο βαρετός από όλους. Τα φαβορί και το αουτσάιντερ είναι λίγο εώς πολύ ξεκάθαρα, και θα χρειαστεί υπερβαση από Ουγγαρία και Ρουμανία για να υποσκελιστεί η μέτρια Τσεχία. Από ένα σημείο και ύστερα, λογικά η προσοχή όλων θα στραφεί κάπου άλλού, πάντως όχι στο Κλουζ.