Είναι πλέον ηλίου φαεινότερο πως η σεζόν του - φορμαρισμένου εσχάτως - Κώστα Παπανικολάου διχοτομείται σε δύο μέρη: την προ και μετά Γιώργου Μπαρτζώκα εποχή. Έπειτα από μια δεκάδα αγώνων με τον έμπειρο τεχνικό στην άκρη του πάγκου, μπορούμε να διακρίνουμε την αγωνιστική άνοδο του Παπ, ο οποίος έχει αναβαθμισμένο ρόλο κι αυξημένες αρμοδιότητες. Τι σημαίνει πρακτικά αυτό;

Ο Ολυμπιακός κέρδισε μέσα στην Βαλένθια πηγαίνοντας με την περιφέρεια του αποδεκατισμένη. Με μόλις δυο γκαρντ (συν τον Τολιόπουλο που έδωσε σημαντικές, αλλά πολύ μικρές χρονικά, ανάσες), ο Γιάννης Σφαιρόπουλος κατάφερε να κρατήσει με έναν μαγικό τρόπο φρέσκους τους Ρόμπερτς και Στρέλνιεκς (23 και 25 λεπτά στο παιχνίδι) , έτσι ώστε στην τελική ευθεία να αντέξουν στην πίεση της Βαλένθια. Η απόδοση του Λετονού στο τέταρτο δεκάλεπτο δικαίωσε απόλυτα την τακτική, καθώς τα πιο κρίσιμα σουτ ήρθαν από τα δικά του χέρια.

(Η φωτογραφία είναι από άρθρο του ιστότοπου newsit.gr, δεν την βγάλαμε εμείς.)

Καταρχάς να πω ότι συμφωνώ 100% με τον Σφαιρόπουλο στο θέμα με τον Παπανικολάου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τον είχε προειδοποιήσει τουλάχιστον δυο φορές πριν τον διώξει, αλλά εκείνος επέμενε. Επιπλέον, αν θυμηθούμε το καλοκαίρι και τα παιχνίδια της Εθνικής, ο συγκεκριμένος παίκτης βγάζει συνέχεια έναν μόνιμο, αδικαιολόγητο στα δικά μου μάτια εκνευρισμό (κάτι που φάνηκε και χθες). Όλοι μας ξέρουμε ότι το ζήτημα της πειθαρχίας μέσα σε μια ομάδα είναι από τα πιο σημαντικά. Για να μην μακρηγορώ, κατά την γνώμη μου ο Σφαιρόπουλος έπραξε σωστά για τρεις βασικά λόγους.

Είναι απλό τι έγινε. Οι δύο προπονητές στάθηκαν (αντιστεκόμενοι στην γενική μπόχα) κυρίως στο σημείο όπου το 48 - 58 έγινε 54 - 58. Το ίδιο και ο Ρίβερς, ο οποίος απάντησε μπασκετιώς υπέροχα σε ερώτηση που του τέθηκε. Αν εκείνοι δίνουν έμφαση εκει, προσωπικά δεν έχω λόγο να διαφωνήσω. Δύο κακές άμυνες του ΠΑΟ (μία άσχημη στην εκτέλεση και άλλη μία στην τακτική) έβαλαν τον Ολυμπιακό ξανά στο παιχνίδι και σηματοδότησαν την αλλαγή σκηνικού, καθώς έδωσαν στους ερυθρόλευκους σκορ όπως δεν το έβρισκαν μέχρι τότε. Με τρίποντο.