Ο Μάικ Τζέιμς επέστρεψε και φυσικά ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε. Οποιαδήποτε συζήτηση περί του αν ταιριάζει στην φιλοσοφία της φετινής ομάδας είναι μάλλον άκαιρη, καθώς φυσικά και ταιριάζει. Ο Μάικ Τζέιμς είναι πολύ καλός παίκτης, ταιριάζει παντού και επίσης ο Παναθηναϊκός τον έχει έτσι κι αλλιώς ανάγκη. Κάνενας γκαρντ πλην του Καλάθη δεν έχει θετικό αντίκτυπο στην παραγωγικότητα της ομάδας όταν είναι στο παρκέ, σε σχέση με όταν είναι έξω από αυτό. Σύμφωνα με στατιστικά που βρήκα στο overbasket.com1 , το offensive rating του Παναθηναϊκού είναι γενικά καλύτερο όταν ο σταρ της περιφέρειας αγωνίζεται, και χειρότερο όταν είναι εκτός. Το αντίθετο ισχύει για τους τρεις άλλους γκαρντ. Πέρυσι, η αντίστοιχη επιρροή του Τζέιμς ήταν θετική, θετικότατη.
Πηγαίνοντας να στρογγυλοκαθίσω στη θέση μου εν όψει του πρώτου τελικού των play-offs του πρωταθλήματος, δεν μπόρεσα να (μην) παρατηρήσω τον συνωστισμό σ’ ένα κατάμεστο (sic) ΣΕΦ, που με έκανε λίγο να αναρωτηθώ για το τι έχουν οι γαύροι στο μυαλό τους και σπεύδουν κατά χιλιάδες να παρακολουθήσουν το Ολυμπιακός - Ατρόμητος, ποδόσφαιρο δηλαδή της ποιότητας που ξέρουμε όλοι ότι χαρακτηρίζει το κατά τα άλλα συναρπαστικό πρωτάθλημα της Super League. Την ίδια στιγμή απαξιούν να δείξουν ανάλογο ενδιαφέρον για ένα άθλημα, στο οποίο ο σύλλογος έπαιξε στο υψηλότερο επίπεδο, διεκδικώντας για άλλη μια σεζόν την κορυφή της Ευρώπης.