Μικροί ήμασταν πινγκπονίστες, κατά μία έννοια ακόμη είμαστε. Εννοώ κανονικοί αθλητές, όχι αστεία. Παίρναμε μέρος στα πανελλήνια πρωταθλήματα και ταυτόχρονα στις εθνικές κατηγορίες. Άλλες λεπτομέρειες δεν χρειάζονται, πλην του ότι οι διοργανώσεις παίδων και εφήβων διεξάγονταν στα βοηθητικά γήπεδα του ΣΕΦ - νομίζω ακόμη έτσι συμβαίνει. Το γήπεδο το είχαμε μάθει απέξω και ανακατωτά, υποθέτω και τώρα αν θέλω να δω κανένα παιχνίδι του Ολυμπιακού χωρίς να πληρώσω, μπορώ να το κάνω εύκολα, απλώς είμαι κοτζάμ μαντράχαλος και θα ήταν κάπου γελοίο όλο αυτό.