Οι πρώτες μνήμες μου από παρακολούθηση ΝΒΑ είναι από τα τέλη ‘80s. Έζησα την εκτόξευση των ‘90s με την ‘His Airness”, άρχισα να αντιλαμβάνομαι περισσότερο από την ενηλικίωση και το three-peat των Lakers, ακολούθησαν μάλλον τα πιο βαρετά χρόνια στα mid-’00s, μέχρι την πρωτοπορία των Spurs του pace & space, τη δεκαετία των Big-3 και της “Death Lineup”, τους οχτώ σερί τελικοούς του LeBron με την κυριαρχία του στο παιχνίδι. Ο Curry, ο Morey, τα Sloan Conferences και τα Analytics, η επικράτηση του “3>2” με τη βροχή τριπόντων που ακολούθησε, το positionless basketball.