O προπονητής

Βρισκόμαστε πλέον σε εποχή David Fizdale. Μετά το ''take that for data''  πέρασμά του από τους Grizzlies του Memphis, όπου παρουσίασε ενδιαφέρουσες μπασκετικές ιδέες, αλλά και κόντρες με τον σταρ της ομάδας Marc Gasol, o πρώην βοηθός του Spoelstra στους Heat κέρδισε την εμπιστοσύνη του προέδρου των Knicks Steve Mills και του GM Scott Perry και μαζί τους θα προσπαθήσει να χτίσει την επόμενη μέρα της ομάδας. Στην πρώτη του συνέντευξη τύπου σαν προπονητής τους Knicks στις 8 Μαΐου, μίλησε για άμυνα, ταχύτητα, positionless μπάσκετ, κουλτούρα, λόγια που σίγουρα ήθελαν να ακούσουν στη Νέα Υόρκη. Το συνήθως γεμάτο Madison Square Garden (το γήπεδο που στεγάζει τους Knicks) ζει και αναπνέει για ομαδικό μπάσκετ, άμυνα, ‘’αυτοθυσία’’ και όλα τα σχετικά. Μίλησε επίσης για υπομονή στο πλάνο (process που λένε και στη Philadelphia), το οποίο επιβεβαίωσαν πρόσφατα οι Scott Perry και Steve Mills, σε ερώτηση για το trade request του Jimmy Butler, που έβαλε σαν θελκτικό προορισμό για τον ίδιο τη Νέα Υόρκη. Οι Knicks σκοπεύουν μετά από χρόνια να μην ανταλλάξουν draft picks και να χτίσουν γύρω από τους νέους και ταλαντούχους παίχτες που έχουν στη διάθεσή τους. Προσωπικά δε βάζω και το χέρι μου στη φωτιά πως θα γίνει έτσι, γιατί εντάξει, είναι οι Knicks, είναι στην αγορά της Νέας Υόρκης, είναι δύσκολο να μην πέσεις στην παγίδα του σταρ (ειδικά όταν αυτός είναι ο αγαπημένος Τζιμάκος, ενώ παράλληλα υπάρχουν φήμες για δίδυμο με τον Kyrie Irving το καλοκαίρι του '19). Ωστόσο έχω κάθε καλή διάθεση να τους πιστέψω, γιατί πράγματι αυτή τη στιγμή στους Knicks υπάρχουν νέοι με μπόλικο ταλέντο. Πάμε να τους δούμε, ξεκινώντας με τον τύπο με το 6 στην πλάτη.

Ο σταρ

O Kristaps Porzingis είναι αυτό που στις ΗΠΑ λένε franchise cornerstone. Με άλλα λόγια, ο παίχτης που οι Knicks θα χτίσουν γύρω του. 2.21, γρήγορος και αθλητικός για το ύψος του, καρφώνει ασταμάτητα , σουτάρει τρίποντα , μοιράζει τάπες , τρέχει το γήπεδο, γενικά τα κάνει όλα και συμφέρει. O Fizdale, που το πρώτο του μέλημα όταν ανέλαβε ήταν να ταξιδέψει στην Λετονία και να συναντηθεί με τον σταρ της ομάδας του , βλέπει σε εκείνον έναν positionless ψηλό που μπορεί άνετα να κινηθεί ανάμεσα στο 4 και στο 5, ώστε οι Knicks να ψάξουν με την ησυχία τους τον παρτενέρ του στη γραμμή ψηλών (ο Fizdale έχει κάνει μία νύξη για σχήματα με τον Kristaps στο '3' , προσωπικά δυσκολεύομαι να φανταστώ κάτι τέτοιο, έστω και για λίγο χρόνο μέσα στο παιχνίδι).

Το μόνο πρόβλημα αυτή τη στιγμή; O τραυματισμός του στους χιαστούς στα μέσα της προηγούμενης σεζόν . O Kristaps βρίσκεται στη φάση αποθεραπείας, ισχυρίζεται πως υπάρχει καθημερινή πρόοδος, αλλά δε βιάζεται καθόλου να γυρίσει, με τις ευλογίες των Knicks. Το κορμί του και ο τρόπος παιχνιδιού του δείχνει ότι μπορεί να επιστρέψει στο ίδιο επίπεδο (μακάρι και καλύτερος), υπάρχουν φήμες ότι μπορεί μετά τα Χριστούγεννα να επιστρέψει, ωστόσο το πιθανότερο είναι πως δε θα τον δούμε τη φετινή σεζόν. Όλοι μέσα στον οργανισμό των Knicks θέλουν να τον δουν να επιστρέφει στο 110%, άλλωστε ακόμη δεν υπάρχει η πίεση για κάποια επιτυχία. Επομένως; Φοβερός ο Kristaps, ας μιλήσουμε όμως και για εκείνους που θα βρίσκονται μέσα στο παρκέ σε ένα μήνα, υπό τις οδηγίες του Fizdale.

O point guard

O Frank Ntilikina μπαίνει στη δεύτερη σεζόν του, με τις προσδοκίες όλων για εκείνον να είναι αυξημένες. O Γάλλος guard εμφανίστηκε στην έναρξη του training camp με πολύ πιο ''δεμένο'' κορμί σε σχέση με πέρυσι, ενώ παράλληλα δούλεψε όλο το καλοκαίρι στο συνολικό επιθετικό του παιχνίδι με τον Chris Brickley, όπως είδαμε στο προηγούμενο άρθρο για τα καλοκαιρινά workouts των παιχτών του ΝΒΑ . O Fizdale βλέπει σε εκείνον πνεύμα νικητή, ευστροφία και μαχητικότητα , στοιχεία απαραίτητα για τον παίχτη που θα ‘’τρέχει’' την επίθεση των Knicks, ωστόσο να είστε έτοιμοι να δείτε τον Frankie και σε off-ball ρόλο. O Fizdale άλλωστε έχει δείξει στο training camp πως θα έχει δύο χειριστές στο παρκέ ανά πάσα στιγμή, ώστε η επίθεση να τρέχει άμεσα μετά το αμυντικό rebound. Ήδη από πέρυσι, λόγω της παρουσίας πολλών point guard στο ρόστερ, ο Ntilikina βρισκόταν αρκετές στιγμές μακριά από τη μπάλα, να δίνει σκριν, να κινείται και να σουτάρει τρίποντα χωρίς ντρίμπλα.

Πέραν της επίθεσης, o Ntilikina είναι ήδη αρκετά καλός αμυντικός και φαίνεται πως τα επόμενα χρόνια θα είναι στους 5-10 καλύτερους περιφερειακούς αμυντικούς της Λίγκας. Γύρω από εκείνον και τον Porzingis, μπορεί μελλοντικά να χτιστεί μία πολύ πιεστική και αποτελεσματική άμυνα, που θα δίνει τη δυνατότητα στους Knicks να τρέχουν μετά στην επίθεση, όπως θέλει ο προπονητής τους, προς τέρψη του κοινού της Νέας Υόρκης. Γενικά, όπως θα καταλάβατε ήδη, ο Frank Ntilikina είναι ένα πολύ χρήσιμο εργαλείο (με potential να γίνει ένα πραγματικά μεγάλο guard), που πιθανότατα λόγω χαρακτήρα δε θα βασανίσει και το front office των Knicks με παράλογες απαιτήσεις. Ποτέ δεν ξέρεις βέβαια, παράνοια και Νέα Υόρκη πάνε μαζί, αλλά για την ώρα ο Frankie φαίνεται ένας ‘’κουλ’’ τύπος και παράλληλα παίχτης συνόλου, ότι πρέπει για δεύτερο ή τρίτο βιολί πίσω από τον Porzingis.

Οι rookies

Ας ξεκινήσουμε με τον Kevin Knox, την επιλογή των Knicks στο νο.9 του φετινού draft. O Knox θεωρείται ήδη από πολλούς το steal του φετινού draft, λόγω της εικόνας του στο summer league . Ένα ακόμη δουλεμένο project του John Calipari στο πανεπιστήμιο του Kentucky, o Knox είναι ένα αθλητικό ‘’φτερό’’ (κατά βάσιν στη θέση 3, που ίσως στο μέλλον μπορεί να κινηθεί και στη θέση 4), με ταχύτητα που τον φέρνει πολύ εύκολα στο καλάθι, καλό χειρισμό για το ρόλο και το ύψος του και καλό περιφερειακό σουτ, σύμφωνα με ό,τι έχουμε δει ως τώρα. Επίσης δείχνει αρκετή διάθεση (και ικανότητα) στην άμυνα. Με άλλα λόγια, ένας ακόμη παίχτης, όπως και ο Ntilikina, που δένει ηλικιακά και ‘’μπασκετικά’’ (o ρόλος του δηλαδή) με τον Porzingis και το συνολικό project των Knicks.

Κάτι τέτοιο πιθανόν και να ισχύει και για τον Mitchell Robinson, που οι Knicks διάλεξαν στο νο.36 του draft. O Robinson είναι ένα center (2.16), που λόγω σωματότυπου και αθλητικότητας δείχνει πως μπορεί μελλοντικά να είναι ο παρτενέρ του Porzingis στη frontline των Knicks. Είχε εξαιρετική εικόνα και αυτός στο φετινό summer league (13π, 10ρ, 4 τάπες μ.ο.),  δείχνει να είναι ο rebounder που χρειάζονται όταν ο Porzingis κινείται περιφερειακά και μαζί του μπορεί να αποτελέσει ένα πολύ δυνατό αμυντικό δίδυμο για τα χρόνια που έρχονται. Το καλοκαίρι δούλεψε μαζί με τον Anthony Davis , προσπαθώντας να μάθει ό,τι μπορεί από τον σταρ των Pelicans. Οι προσδοκίες δεν είναι οι ίδιες με αυτές για τον Knox, αλλά η πρώτη εικόνα είναι πως ο Mitchell Robinson μπορεί να είναι μέρος του μέλλοντος των Knicks.

To υπόλοιπο ρόστερ

Ένα mix χρήσιμων veterans και παιχτών που ψάχνουν μία ευκαιρία ώστε να φανούν και να ‘’κατοχυρώσουν’’ μία θέση στους Knicks (ή σε κάποια άλλη ομάδα μέσω trade). O Kanter (με τρομακτική σωματική βελτίωση ) σε μία χρονιά (η τελευταία του συμβολαίου του) που θα δείξει αν οι Knicks αξίζει να επενδύσουν ένα νέο συμβόλαιο πάνω του ή να τον ανταλλάξουν έγκαιρα σε μία ομάδα που είναι πιο μπροστά από εκείνους στο title timeline (η αλήθεια είναι πως ο Kanter έχει αποδειχθεί εξαιρετικά χρήσιμος ψηλός επιθετικά και στα rebounds).

O Tim Hardaway Jr, ένας παίχτης που έχει φέρει μεγάλη κουβέντα γύρω του για το ύψος του συμβολαίου του (οι Knicks του οφείλουν ακόμη πάνω από 50 εκατομμύρια για τα επόμενα 3 χρόνια), που όμως πέρυσι είχε μία αρκετά καλή scoring season  (17.5 πόντους με .496 eFG%) και φέτος δούλεψε πάρα πολύ με τον Chris Brickley στην offseason. Παράλληλα με αυτά, μιλάμε για έναν παίχτη που του ταιριάζει η Νέα Υόρκη (και οι οπαδοί δείχνουν να ‘’ψήνονται’’ μαζί του όπως κάποτε συνέβαινε με τον John Starks) και ηλικιακά δεν είναι μακριά από το timeline των Knicks (μόλις 26), ενώ ένας instant scorer σαν εκείνον δεν είναι ποτέ περιττός (αν και σίγουρα μπορείς να βρεις φθηνότερους).

Στο ρόστερ ακόμη υπάρχουν οι veterans Lance Thomas και Courtney Lee, που πιθανότατα θα αποτελέσουν trade assets για τους Knicks, οι Mario Hezonja, Emmanuel Mudiay και Noah Vonleh, που ψάχνουν μία ευκαιρία να ‘’αναγεννήσουν’’ την καριέρα τους και φυσικά ο Trey Burke, o guard που κατάφερε να επανέλθει στη λίγκα μετά από το πέρασμά του στη G-League και έχει γίνει fan favourite στη Νέα Υόρκη. Μαζί με αυτούς, υπάρχει ένα μείγμα νέων παιχτών (Trier, Kornet, Baker, Dotson) που κλείνουν το ρόστερ, από τους οποίους προσωπικά ξεχωρίζω τον Allonzo Trier , ένα δυάρι με ικανότητα και στις δυο πλευρές του παρκέ που καμία ομάδα δεν επέλεξε στο φετινό draft και έπεισε τους Knicks να τον κρατήσουν μετά το summer league.

Αυτό που βλέπουμε συνολικά, είναι ότι πράγματι οι Knicks έχουν τη δυνατότητα για ένα αθλητικό, νεανικό σύνολο, που θα παίζει καλή ομαδική άμυνα, θα τρέχει και θα σουτάρει πολύ, όπως υποσχέθηκε ο David Fizdale. Φυσικά δεν περιμένουμε να κάνουν κάτι ιδιαίτερο φέτος, ειδικά από τη στιγμή που δε θα παίξει σημαντικό όγκο παιχνιδιών ο Porzingis (ίσως και κανένα παιχνίδι). Στα μάτια μου πάντως, είναι μία ομάδα που μπορεί να αποτελέσει ένα μελλοντικό powerhouse στην Ανατολή, θυμίζοντας τις μέρες των 90’s και την ομάδα του Riley. Τις επόμενες μέρες θα διαβάσετε και την ανάλυση των Young Bulls του Fred Hoiberg από τον έτερο Δημήτρη, ώστε να πειστείτε και εσείς ότι υπάρχει ‘’ζωή’’ στο Chicago και στην κόντρα Knicks-Bulls. Εις το επανιδείν.