Μικρό με φώναζαν «ψηλέα» αλλά μου άρεσε να κάνω παιχνίδι και όχι να περιμένω να με «ταίσουν» οι κοντοί. Λάτρης του Magic (όχι του παγωτού), του Σάρας και του Παπαλουκά. Play-maker από κούνια, Νικαιώτης, 69άρης, χαζομπαμπάς. Για τα υπόλοιπα κανονίστε τσίπουρο να τα πούμε.
Μια παλιά κρητική μαντινάδα λέει «Το μαύρο το μουστάκι σου που μοιάζει του Ζαπάτα σε έκανε Βαγγέλη μου να μοιάζεις με πατάτα». Όπου Βαγγέλη βάλτε το όνομα που σας αρέσει, αρκεί να ταιριάζει στον ρυθμό, δεν θα τα χαλάσουμε. Αφορμές δόθηκαν πολλές ακόμη και φέτος στη θέα του Μίρο Ραντούλιτσα, που για καλή του τύχη άφησε μουστάκι-υπερπαραγωγή όταν βρισκόταν στο Μιλάνο και όχι στην Αθήνα, διαφορετικά ακόμη στα αποδυτήρια του ΟΑΚΑ θα κρυβόταν. Έτσι, λοιπόν, χωρίς λόγο και αιτία, είπαμε να ασχοληθούμε με τρίχες και να παραθέσουμε το Black Jack των μυστακοφόρων στην ιστορία του μπάσκετ. 20+1 περιπτώσεις που έκαναν τον φωτογραφικό φακό να δακρύσει. Διαχρονικά...
(Το κείμενο που ακολουθεί αναδημοσιεύεται από την εφημερίδα Live Sport της 10ης Μαϊου. Είναι γραμμένο από τον δημοσιογράφο Γιάννη Ψαράκη. Ευχαριστούμε την εφημερίδα και τον κύριο Ψαράκη για την άδεια της αναδημοσίευσης και την άμεση ανταπόκριση.)
Το περιβόητο νέο καλεντάρι της FIBA, με την επιστροφή των προκριματικών για όλες τις εθνικές ομάδες σε Παγκόσμιο Κύπελλο και Πρωταθλήματα των ηπείρων, πρόκειται να μπει από τον ερχόμενο Νοέμβριο στη ζωή μας, αλλά παράλληλα πρόκειται να οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στην πλήρη απαξίωση μέχρι και τον αφανισμό των Εθνικών ομάδων, τουλάχιστον όπως τις γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.