(φωτό, Στέλλα Πιτσικόγλου: η ομάδα του Αμαρουσίου, σε στιγμιότυπο από το πρόσφατο Final Four του πρωταθλήματος Ελλάδας)

Η γνωριμία με ένα καινούριο (για τον αμύητο θεατή και μόνο) άθλημα θα μπορούσε να περιγραφεί περίπου ως εφάμιλλη μιας μετακόμισης. Είναι σαν να μπαίνεις σε ένα νέο σπίτι σε μία νέα συνοικία, κουβαλώντας μαζί σου τα παλιά σου έπιπλα. Κάποια από αυτά δεν θα ταιριάξουν στον χώρο και πρέπει να τα αφήσεις στην άκρη. Είναι λογικό να διστάζεις, μέχρι να βρεθεί κάποιος να σου πει να τα αποχωριστείς μια και καλή. Στην δική μας «μετακόμιση» από το μπάσκετ των αρτιμελών στο μπάσκετ με αμαξίδιο, τον ρόλο αυτό ανέλαβαν για ένα πρώτο απόγευμα ο Γιώργος Τσαουσίδης και ο Βάιος Γιώρας, γκαρντ του ΑΣΚΑ Μαρούσι ο πρώτος και προπονητής της ίδιας ομάδας ο δεύτερος.  Άνοιξαν στην Σοφία και σε εμένα όσα περισσότερα παράθυρα μπορούσαν προς την πρωτόγνωρη θέα.  Καθώς προχωράμε,  ένα θα το αφήσουμε κλειστό.