Ως γνωστόν, η Αναντολού Εφές είναι η πιο βελτιωμένη ομάδα της φετινής Ευρωλίγκα. Βρίσκεται στην τέταρτη θέση με ρεκόρ 7-2, έχει πάρει τις νίκες που χρειάζεται ένα φαβορί για τετράδα (δηλαδή τα εκτός έδρας με μεσαίας ή χαμηλής δυναμικότητας αντιπάλους) και δείχνει να έχει αφήσει πίσω της την αλλοπρόσαλη εποχή Περάσοβιτς, η οποία γέμισε το σύνολο με αγαρμποσύνη και μόνο. Δεν ξέρω αν θυμάστε πώς έπαιζαν οι Τούρκοι τότε, στην καλύτερη τους έκδοση. Είχαν σούπερ αθλητικούς πλάγιους (Μπράουν, Χάνικατ, Tόμας, Οσμάν), τον Ντάνστον, τον Γκρέιντζερ και τον Πολ και το μοτό τους ήταν τρέξιμο, σουτ από όπου να ναι και "ολοι μαζί στο επιθετικό ριμπάουντ". Πήγε σχετικά οκ, αλλά όταν ο Περάσοβιτς προσπάθησε να υποστηρίξει αυτή την "συγχρονη" συνταγή με άλλους παίκτες, το αποτέλεσμα ήταν ένα αγωνιστικό έκτρωμα, που μοιραία κατέληξε στα χέρια του προπονητή-μετρ του σαματά και των αποβολών, Εργκίν Αταμάν. Παίρνοντας την Εφές στη μέση της χρονιάς, ο Αταμάν τα πήγε ακόμη χειρότερα και ευτυχώς ήρθε το καλοκαίρι.