Play-ins Ανατολικής Περιφέρειας

Το ζευγάρι αυτό περπάτησε χεράκι-χεράκι στο μεγαλύτερο διάστημα του ΝΒΑ φέτος, βαθμολογικά και όσον αφορά τους προβληματισμούς θα λέγαμε. Οι Μάτζικ ξεκίνησαν τη σεζόν με σκοπό να χτυπήσουν την τετράδα και να πάνε ένα βήμα παραπέρα από πέρυσι αλλά με τόσους τραυματισμούς μάλλον “πάλι καλά” θα λένε. Το αγωνιστικό τους στόρι είναι και φέτος η άμυνά τους, σε συνδυασμό με μια οριακά λειτουργική επίθεση. Είναι σταθερά στο τοπ-3 φέτος όσον αφορά το DefRTG, δεχόμενοι λιγότερους από 110 πόντους ανά 100 κατοχές, χτίζοντας μια διαχρονική ταυτότητα θα λέγαμε στο συγκεκριμένο κομμάτι. Από την άλλη, στην επίθεση βρίσκονται στους τελευταίους πέντε αν το δούμε σε διάρκεια σεζόν, αλλά κατά τους ανοιξιάτικους μήνες είδαμε τα νούμερα να βελτιώνονται αισθητά, απόρροια και της επιστροφής βασικών που ήταν τραυματίες. Αποκορύφωμα το 116,8 ενεργητικο ανά 100 κατοχές για τον μήνα Απρίλιο, μακράν το κορυφαίο μήνα επιθετικά της σεζόν τους. Ίσως πάλι το συγκεκριμένο στατιστικό να είναια αυξημένο από το γεγονός πως τα 2/3 της Λίγκας τον Απρίλη απλά πάλευαν για να βελτιώσουν τις πιθανότητές τους στην άμυνα -και επουδενι στην άμυνα. Παρόλα αυτά η επίθεση τους παραμένει πολύ συγκεκριμένη, βασικά γυρίζει γύρω από τον Βάγκνερ και τον Μπανκέρο. Ο οποίος Μπανκέρο έχει χτίσει μια υπέροχη προϊστορία με τους Χοκς, μάλιστα φέτος στα τρία ματς που αγωνίστηκε εναντίον τους έγραψε ισάριθμες τριαντάρες. Μπράβο το παιδί.

Στον αντίποδα τώρα, οι Χοκς ήταν πολύ μπερδεμένοι θα λέγαμε καθόλη τη διάρκεια της χρονιάς όσον αφορά το μοίρασμα των ρόλων στην ομάδα. Κάποιοι περίσσευαν ρε παιδί μου, είχαν πολλούς παίκτες στα φτερά. Έκαναν τις ανταλλαγές τους ως το Φλεβάρη και η αλήθεια είναι ότι το πεδίο ξεκαθάρισε αρκετά έως πολύ. Η επίθεση τους άρχιζε να θυμίζει πολύ περισσότερο αυτό που ζητούσε ο Σνάιντερ. Η κυκλοφορία της μπάλας βελτιώθηκε, οι παίκτες είχαν πολύ πιο σαφείς ρόλους πλέον και σε συνδυασμό με το πιο μικρό και σταθερό ροτέισον αρκετοί από αυτούς βρήκαν περισσότερα σουτ κι αναπόφευκτα το ρυθμό τους. Από αρχές Φλεβάρη είναι η έκτη καλύτερη επίθεση του ΝΒΑ αλλά το ρεκόρ τους είναι μόλις 18-15 σε αυτό το διάστημα. Ο λόγος είναι η πολύ αναξιόπιστη και ασύνδετη άμυνα τους. Δεν μπορούν με τίποτα να κρατήσουν τους αντιπάλους τους χωρίς σκορ για συνεχόμενες κατοχές.

Είναι ένα ζευγάρι με αντίθετες φιλοσοφίες, οι Μάτζικ με την σκληρή άμυνα τους και ο Χοκς με την ταχύτητα και την παραγωγικότητα της επίθεσης τους. Οι Χοκς έχουν σίγουρα περισσότερους παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν, αλλά ούτε ένας από αυτούς δεν μπορεί να μαρκάρει τον Μπανκέρο (μάλλον). Ενδεχομένως να κερδίσει όποιος επιβάλλει πρώτος τον ρυθμό του.

Στο άλλο ματς, οι Μπουλς υποδέχονται τους Χιτ στο πρώτο do-or-die της Ανατολής. Οι Μπουλς είναι με διαφορά η πιο play-in ομάδα όλου του ΝΒΑ, λες και βάζουν στόχο εξαρχής κάθε χρόνο αυτό το πράγμα. Αν το κάνουν πάντως, είναι απόλυτα επιτυχημένοι σε αυτό. 'Ντάξει πέρα από την πλάκα οι Μπουλς κάτι έκαναν τους τελευταίους δύο μήνες. Από το 19-30 πριν το Ολ Σταρ έφτασαν στο 37-45, με ένα επιμέρους 18-15 για το κλείσιμο της σεζόν. Η επίθεση τους από κακή έχει γίνει μέτρια και κατά διαστήματα καλή θα πω εγώ. Οφείλεται κατά πολύ στην αναγέννηση του Τζος Γκίντεϊ, που κλείνει τη ρέγκιουλαρ με το καλύτερο True Shooting της καριέρας του, κοντά στο 57%, και τρομερή βελτίωση στο κομμάτι των αποφάσεων του. Μάλιστα, αν κοιτάξουμε τα per 40, κινείται στα όρια του 20/10/10 και είναι με διαφορά το μεγαλύτερο κέρδος της σεζόν για τους Μπουλς που μπορεί να βρήκαν επιτέλους τον παίκτη που θα βασίσουν τα επόμενα χρόνια τους.

Για τους Χιτ, η σεζόν ήταν έτσι κι αλλιώς περίεργη πριν την ανταλλαγή του Μπάτλερ, αλλά έκτοτε τα πράγματα πήραν απλώς την κάτω βόλτα. Το 13-22 από το τρέιντ και μετά τα λέει όλα θαρρώ. Δεν είναι κακό το ρόστερ στα χαρτιά βέβαια, υπάρχουν οι σταθερές των Αντεμπάγιο (αν και πολύ πεσμένος φέτος) και Χίρο, οι “νέοι” Γουίγκινς και Ντάβιον Μίτσελ (που ψάχνει μια ευκαιρία να αρχίσει επιτέλους την καριέρα του στο ΝΒΑ), οι νεαροί και υποσχόμενοι Χάκεζ (επίσης περίεργη σεζόν), Γουέαρ, Γιόβιτς και Λάρσον με τους κλασικούς Ρόμπινσον, Χάισμιθ. Απλώς μάλλον οι Χιτ πάτησαν το κουμπί για φέτος εκεί στο Φλεβάρη και σχεδιάζουν ήδη την επόμενη μέρα.

Η σειρά φέτος έκλεισε χαλαρά στο 3-0 για τους Μπουλς, και πραγματικά θα μου έκανε εντύπωση αν οι Χιτ περνούσαν στον “τελικό”. Δεν θα με εξέπληττε, για τους Μπουλς μιλάμε. Αλλά σίγουρα θα μου έκανε εντύπωση.

Προβλεψή μου: Μάτζικ στο #7 κόντρα στους Celtics και Χοκς το #8 κόντρα στους Καβς.

Play-ins Δυτικής Περιφέρειας

Πάμε τώρα στα αποτελέσματα του χαμού στα δυτικά, πραγματικά "ουφ" με τη Δύση και τις ισοβαθμίες της φέτος. Το στόρι εδώ είναι το ματσάκι των Γουόριορς με τους Γκρίζλις. Για την ομάδα του Γκόλντεν Στέιτ μιλήσαμε πρόσφατα, ενώ για τους Γκρίζλις σας τα είπε υπέροχα ο Πάνος πριν μερικές εβδομάδες. Έκτοτε βέβαια έγινε ο κακός χαμός στο Μέμφις, με τον Ζακ Κλάιμαν να απολύει τον Τέιλορ Τζενκινς δέκα μέρες πριν την έναρξη των πλέι οφς, σε μια κίνηση σοκαριστική θα λέγαμε. Όχι ότι τους ωφέλησε σοβαρά, το ρεκόρ τους μετά τον Τζενκινς είναι στο 4-5 με τα προβλήματα τους να είναι ακόμα εκεί. Η άμυνα τους παραμένει μέτρια και είναι μάλλον το μεγαλύτερο ζήτημα τους, αν και τις τελευταίες εβδομάδες υπάρχει μια πτώση και στην επίθεση τους. Το OffRTG, δηλαδή, από Φλεβάρη ως Απρίλη είναι πτωτικό, πράγμα που μάλλον πάει πακέτο με τον επίσης φθίνοντα ρυθμό τους. Τώρα, αυτό μπορεί να είναι αποτέλεσμα του εξοντωτικού τρόπου παιχνιδιού που διάλεξαν φέτος, ειδικά σε βάθος 82 αγώνων. Είτε να βάρεσαν μπιέλα δηλαδή, είτε να εφάρμοσαν ενός είδους τακτική επιβίωσης ως την οκτάδα.

Οι Γουόριορς τώρα, είχαν την τύχη στα χέρια τους αλλά οι ήττες από Ρόκετς, Σπερς και Κλίπερς τους έστειλαν για μια ακόμη χρονιά στα play-in. Και ιδίως αυτή από Spurs πόνεσε πολύ, γιατί έτσι χάσανε έξτρα μέρες ξεκούρασης για τα γέρικα κορμιά τους, πριν την μεγάλη ανοιξιάτικη μάχη. Είναι η τρίτη συμμετοχή τους στη διαδικασία των πλέυ ινς, και ως τώρα δεν έχουν κερδίσει ούτε ένα ματς. Σίγουρα αυτές οι ήττες έσπασαν κάπως το ηθικό τους αλλά έχουν διπλή ευκαιρία να βρεθούν ξανά στα πλέι οφς και να διεκδικήσουν το Πρωτάθλημα. Το ζήτημα πλέον για τους Γουόριορς είναι η ανθεκτικότητα. Αν και η ομάδα έχει αυτή την στιγμή όλα της τα διαθέσιμα και χρήσιμα τους τελευταίους μήνες χαρτιά, παίζει εδώ και καιρό στα κόκκινα για να προλάβει την οκτάδα. Τους δε Γκρίζλις θα τους υποδεχτεί με μιάμιση λιγότερη μέρα ξεκούρασης, να δούμε αν θα παίξει κι αυτό το ρόλο του. Και στην καλύτερη των περιπτώσεων, έχει μπροστά της ένα τρομερά δύσβατο μονοπάτι από πλευράς αντοχών. Είτε θα αγωνιστεί με τους εκρηκτικούς Ρόκετς, είτε με τους πολυπληθείς και σκληροτράχηλους Θάντερ. Αλλά αυτό είναι για τις επόμενες μέρες.

Η σειρά φέτος έληξε 3-1 υπέρ των Νταμπς, με πιο πρόσφατη αναμέτρηση τους στις αρχές Απριλίου όταν ο Κάρι τους φιλοδώρησε μια πανέμορφη 50ρα. Οι γηπεδούχοι είναι η σαφώς καλύτερη εκ των δύο ομάδων εσχάτως, μένει να το αποδείξει και στο γήπεδο. Βέβαια τα ματς αυτών των δύο ομάδων έχουν πάντα ιδιαιτερότητες και μεγάλη ένταση που αναμένεται να ενισχυθεί από τις καζούρες που ετοιμάζουν στον Μοράντ με τα αλεξίσφαιρα (τι τραγικός λαός αλήθεια). Έχουμε και τον αποκλεισμό των Γουόριορς από τους Γκρίζλις το 2021, άρα βάλτε και ένα στόρι εκδίκησης στο μιξ.

Το τελευταίο ζευγάρι για φέτος είναι αυτό των Κινγκς με τους Μάβερικς. Αμφότερες σήκωσαν πολλή συζήτηση φέτος με τις επιλογές τους στην τρέιντ ντεντλάιν. Οκ βασικά οι Μαβς σήκωσαν λίγο περισσότερη, το παραδέχομαι, αλλά ας μην παρεκκλίνουμε. Οι Κινγκς που λέτε απέλυσαν τον Μάικ Μπράουν στα τέλη Δεκέμβρη γιατί η ομάδα δεν τραβούσε, μετά κάτι έκανε και μετά αποφάσισαν να προβούν σε τόσες αλλαγές όσες δεν είχαν κάνει όλα αυτά τα χρόνια. Αποχωρίστηκαν τον Φοξ που ζήτησε να παίξει στους Σπερς, πήραν τον Ζακ Λαβίν γιατί ο ΝτεΡόζαν ένιωθε μοναξιά, τσίμπησαν και τους Βαλαντσιούνας, Φουλτζ, και τέλος πάντων δεν μπορώ να πω, κινήθηκαν φέτος αρκετά. Το θέμα είναι ότι κάποια σπουδαία προκοπή δεν είδαν. Δηλαδή δεδομένα, με τις ανταλλαγές που έκαναν αποφάσισαν ότι "εμείς παιδιά άμυνα δεν παίζουμε". Όχι γιατί δεν θέλουν, αλλά γιατί πραγματικά δεν έχουν τις μονάδες να το κάνουν. Κι ήλπιζαν ότι τουλάχιστον θα σκοράρουν 120 πόντους σε κάθε ματς ξερω γω για να ανέβουν κάπως. Αμ δε. Ανά 100 κατοχές οι Κινγκς δε σκοράρουν ούτε 117 πόντους τους τελευταίους δύο μήνες, είναι βυθισμένοι στη μετριότητα και μάλλον αυτό το πρότζεκτ θα πρέπει να σβήσει τους επόμενους μήνες, όσο έχουν αξία οι μονάδες του. Όπως και να χει, ας τελειώνουν με τους κλόουν του Τέξας μια φορά και βλέπουμε για το επόμενο, οι μονοί αγώνες πρόκρισης έχουν πάντα τις ιδιαιτερότητες τους.

Τώρα, δεν πιστεύω να περιμένατε όντως να αναλύσω τους Μάβερικς έτσι;

Προβλεψή μου: Γουοριορς στο #7 κόντρα στα νιάτα των Ροκετς και με τρώει να πως πως οι Κινγκς για τον χαβά θα κάνουν την έκπληξη και θα γίνουν αυτοί η τροφή για τα θηρία των Θαντερ στο #8.