Δευτέρα, 24 Φεβρουαρίου 2020 09:44

We got game, ep 10: Το τσίρκο του Cleveland και ο μύλος του Brooklyn

Από :
We got game, ep 10: Το τσίρκο του Cleveland και ο μύλος του Brooklyn

Μία ακόμα εβδομάδα στον “Μαγικό Κόσμο” ολοκληρώθηκε, αφήνοντάς πίσω φάσεις που εντυπωσίασαν, ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν και ιστορικά στατιστικά άξια καταγραφής και υπερθεματισμού. Πάμε να τα δούμε.

Stories

Κανένα λάθος δεν διορθώνεται από το επόμενο τέτοιο

Στο NBA, όπως και παντού στη ζωή, κανείς δεν είναι τέλειος ή αλάνθαστος. Τη διαφορά σε κάθε περίπτωση την κάνει η αντίδραση στο λάθος. Οι Cavaliers είναι στη θέση που βρίσκονται γιατί σε κάθε λάθος τους φαίνεται να αντιδρούν με ένα νέο λάθος. Η αλλαγή της σελίδας στην νέα μετά-LeBron εποχή αποτελεί ένα βιβλίο διαδοχής λαθών. Η ανανέωση του Love σε ένα μη tradeable συμβόλαιο, με στόχο εκπεφρασμένο μάλιστα αυτής ακριβώς της υπογραφής την ανταλλαγή του, η μη λήψη του παραμικρού ανταλλάγματος για τον Thompson και το expiring συμβόλαιό του, η λήψη picks από μια σειρά από trades που τους φορτώνουν κακά συμβόλαια (Knight, Henson, μεταξύ άλλων), χωρίς όμως κάποιο ξεκάθαρο πλάνο, η επιλογή στο draft παιχτών στην ίδια θέση, με εμφανή κοινά στοιχεία την ατομικότητα και την κακή αγωνιστική νοοτροπία, η παράλογη ισορροπία μεταξύ των πάμπολλων βετεράνων και της προσπάθεια αναδόμησης του roster προς μια νέα κατεύθυνση. Όρεξη να έχεις να μετράς κοινώς. Και σε αυτήν ακριβώς τη λίστα δεν μπορεί να λείπει και η πρόσληψη ενός 67χρονου προπονητή με μηδενική εμπειρία ως προπονητή σε επίπεδο NBA, του John Beilein, το καλοκαίρι του 2019, και μάλιστα με πενταετές συμβόλαιο!

Προσωπικά δεν καταλαβαίνω πώς και γιατί τόσες ομάδες ποντάρουν κατά καιρούς σε πετυχημένους προπονητές κολλεγίων για -απευθείας ανάληψη, χωρίς να περάσουν πρώτα από assistant coaches- θέση πρώτου προπονητή στο ΝΒΑ. Δεν είναι τυχαίο πως από τα πάμπολλα σχετικά πειράματα μόνο οι Stevens και Donovan έχουν καταφέρει να διατηρήσουν τη θέση τους, με επιτυχία μάλλον μόνο ο πρώτος. Η διαφορά είναι απλή: ένα νεανικό ροστερ NBA μπορεί να είναι απλά ένα ή δύο χρόνια μεγαλύτερο από ένα κολεγιακό roster, μα από εκεί που ο προπονητής είναι ο μόνος εκατομμυριούχος στο δωμάτιο στο κολέγιο και απέναντί του έχει ένα μάτσο παιδιά που θα κάνουν τα πάντα προκειμένου να μπουν στο NBA και να πληρωθούν, μόλις αυτό συμβεί, μαντέψτε ποιος είναι ο “φτωχότερος” στα αποδυτήρια μιας ομάδας ΝΒΑ. Οι ίδιες μέθοδοι και τεχνικές πειθούς και επιβολής είναι πλέον ανεφάρμοστες.

Κάτι τέτοιο έγινε σαφές από την πρώτη μέρα στους φετινούς Cavs, όπου στο ασύνδετο εντελώς roster τους, οι βετεράνοι της ομάδας εναντιώθηκαν με το καλημέρα στον Beilein. Όταν δε τον Δεκέμβρη, είτε μπέρδεψε, είτε δεν μπέρδεψε τη γλώσσα του και αποκάλεσε τους παίχτες του “bunch of thugs”, επιστροφή δεν υπήρχε.  Η αλλαγή, όπως σωστά τόνισε ο Barkley μετά την απόλυσή του, αίρει τις όποιες δικαιολογίες από τους βετεράνους και τους θέτει προ των ευθυνών τους. Ωστόσο, δεν αίρει τα όποια συνολικότερα λάθη του front office και του GM Koby Altma,  που θα πρέπει επιτέλους να δώσουν ξεκάθαρη κατεύθυνση στο franchise και στη δομή του roster αυτού.

Κλείνοντας, να πούμε πως στη θέση του Beilein ανέλαβε ο συνήθης ΝΒΑικός “αυτοφοράκιας”, ο B. Bickerstaff, που αναλαμβάνει για τρίτη φορά στη διαδρομή του “υπηρεσιακός”, μετά από το Houston (37-34 το 2015-16) και το Memphis (15-48 το 2017-18). Το γεγονός πως το front office προσπάθησε να περάσει την ανάληψη της ομάδας από τον Bickerstaff ως το έτσι κι αλλιώς σχεδιασμένο πλάνο διαδοχής του Beilein για το τέλος της αρχικά σχεδιασμένης παραμονής του επί πενταετία στον πάγκο της ομάδας, που απλά επιταχύνθηκε, δεν αποτελεί κάτι άλλο από την επιβεβαίωση για το πόσο τσίρκο είναι διοικητικά αυτή την στιγμή ο οργανισμός.

Το project των Nets θα κριθεί του χρόνου

Δύο ήταν οι ειδήσεις που αφορούσαν τον Kyrie τις μέρες που προηγήθηκαν. Η πρώτη αφορούσε την ανάληψη των καθηκόντων του Αντιπροέδρου στο Σωματείο των Παιχτών του ΝΒΑ (NBPA - National Basketball Players’ Association). Η δεύτερη, και ενδεχομένως σημαντικότερη στο εγγύς μέλλον, είναι ο εκ νέου τραυματισμός του στον ώμο και ο τερματισμός της τρέχουσας σεζόν για αυτόν. Συνέπεια του δεύτερου γεγονότος, ο Ben Golliver, αρθρογράφος της Washington Post και οικοδεσπότης του podcast “Open Floor” του Sports Illustrated, προέβη την Παρασκευή που μας πέρασε στο σχετικό επεισόδιο του pod σε μία εντυπωσιακή επίθεση στον Kyrie και στη διοίκηση των Nets, υποστηρίζοντας πως αν γύριζε κανείς τον χρόνο πίσω, στην offseason του 2019 και έδειχνε στη διοίκηση των Nets τι θα συνέβαινε τους μήνες που ακολούθησαν, το front office της ομάδας δεν θα επέλεγε να υπογράψει τους Kyrie, KD και Jordan, αλλά με χαρά θα τους πήγαινε στους Knicks να υπογράψουν εκεί.

Παρακολουθώντας τακτικά τα γραπτά και τα προφορικά του Golliver, δεν με θυμάμαι να έχω διαφωνήσει ξανά τόσο πολύ μαζί του. Ναι, όσο και αν τα ατομικά νούμερα του Kyrie είναι εξαιρετικά (27,4 πόντοι μέσο όσο, με 2,8 τρίποντα με ποσοστά ευστοχίας στα όρια του 50/40/90, συγκεκριμένα 47,5/39.4/92,2, μαζί με 5,8 rebs και 6,5 ass ανά παιχνίδι), έχει αγωνιστεί μόλις σε 20 παιχνίδια στη σεζόν, με την ομάδα του να έχει μόλις 8-12 σε αυτά. Σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του, εναντίων συμπαικτών, δημοσιογράφων και επιστήμης, κάνει το όλο του πακέτο κάθε άλλο παρά ιδανικό. 

Ωστόσο, θεωρώ τρομακτικά πρόωρο και λανθασμένο να κρίνεται η επιλογή Kyrie μόνη της και από τον πρώτο χρόνο. Ο Kyrie δεν πήγε στο Brooklyn για να είναι το #1 όπως στη Βοστόνη. Πήγε για να είναι σαφώς το #2, δίπλα (ή πίσω, διαλέγετε εσείς) από τον Durant. Και όσο και αν ο Durant συναγωνίζεται τον Kyrie σε αποτυχημένες δηλώσεις και σε moody διάθεση, δεν τίθεται το παραμικρό θέμα αγωνιστικής τους σύγκρισης. Συνεπώς θεωρώ τρομακτικά πρόωρο να κρίνεται η διοικητική επιλογή των Nets το καλοκαίρι του 2019 πριν καν οι δυο τους βρεθούν μαζί στο παρκέ. Ήταν το περσινό μοντέλο των Nets καταπληκτικό; Ο Χάτσιος πέρσι στο Hog είχε εξηγήσει αναλυτικά γιατί “ναι, ήταν”. Ωστόσο, τόσο για τους Nets, όπως και για τους Clippers, δύο franchises μονίμως στη σκιά των μεγάλων συντοπιτών τους, δεν υπήρχε άλλος δρόμος ψηλώματος από την υπογραφή superstars. Τόσο ως statement επιβράβευσης των διοικητικών ενεργειών, όσο και ως αλλαγή αγωνιστικού status στο διαχρονικά star driven NBA. Συνεπώς, όσο κακός ή τραυματίας αγωνιστικά και αν είναι φέτος ο Kyrie, όσο τραγικό και αν είναι που δεν θα πατήσει δευτερόλεπτο παρκέ φέτος ο Durant, όσο κάκιστοι και αν είναι αμφότεροι σε δηλώσεις και σε δημόσια παρουσία εν γένει, το project και οι επιλογές των Nets να πορευτεί με τους δύο τους δεν μπορεί να κριθεί πριν αγωνιστεί ο ένας δίπλα στον άλλον.   

Θα ήθελα μάλιστα να δώσω ακόμα μεγαλύτερο credit στο front office τους. Συγκεκριμένα, αυτό, υπό τις οδηγίες του GM Sean Marks, έχει φροντίσει να έχει κλειδωμένη όλη την ομάδα, πλην Joe Harris και Wilson Chandler, και για του χρόνου. Μάλιστα, έχοντας δηλώσει πως η ομάδα είναι διατεθειμένη να υπερβεί το tax line για να διεκδικήσει το Πρωτάθλημα, το πιθανότερο είναι και ο Harris να ανανεωθεί (παρότι στις γνωστές δηλώσεις του Kyrie για το πώς χρειάζεται αναβάθμιση το roster, δεν τον είχε συμπεριλάβει στους κατ’αυτόν καλούς παίχτες της ομάδας). Έτσι, δεν είναι μόνο πως οι Nets περιμένουν τους KD και Kyrie να επιστρέψουν από τους τραυματισμούς τους, μα έχουν καταφέρει να έχουν κάθε -μα κάθε!- επιλογή στο τραπέζι ανοιχτή. Η πρώτη επιλογή είναι η προαναφερθείσα και αυτή που φαίνεται πως ακολουθούν: πιστεύουν στον πετυχημένο από πέρσι κορμό τους, τον οποίο υπολογίζουν ως τον υποστηρικτικό μηχανισμό στους δύο superstars που απέκτησαν. Από εκεί και πέρα: θέλουν να κινηθούν για τον Beal των Wizards και να φτιάξουν νέους Big-3; Δίνουν Dinwiddie, LeVert και Allen, μαζί με ένα pick και τον πήραν. Θέλουν, το πιο ακραίο σενάριο, να ανταλλάξουν τους Kyrie και KD και να κινηθούν προς άλλη εντελώς κατεύθυνση; Προφανώς και επίσης μπορούν να το κάνουν. Δεν βρίσκω συνεπώς τον παραμικρό λόγο ανησυχίας, πόσο δε καταδίκης a la Golliver του τρέχοντος project των Nets. 

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό

Με αφήσανε να το γράψω μόνος μου αυτό, οπότε καταλαβαίνετε… “Αγνή Σλοβένικη Καύλα”, γιατί έχουμε καιρό! Αυτά που κάνει ο Luka, στην ηλικία του, με την άνεσή του, είναι διαστημικά:

Από τα γέλια

Ο coach Walton είχε παράπονα από τους διαιτητές στον αγώνα κόντρα στους Mavericks. Για να λύσει το πρόβλημα, γύρισε και φώναξε στον Doncic “Έλα, Luka, δώσ’τους από ένα αυτόγραφο, να τελειώνουμε”!

Αν και το κορυφαίο όλων σχόλιο ως προς τα γέλια που μας προκάλεσε ήταν η κάτωθι ατάκα ως ντύσιμο της συγκεκριμένης φάσης:

H γωνιά του Geek

➢ Το ακριβώς αντίθετο από τους Nets (παραπάνω) αισθάνομαι για τους συντοπίτες τους Knicks βέβαια. Και αυτό παρότι ξεκίνησαν τον Φλεβάρη με τέσσερις σερί νίκες. “Οk, και;” σας ακούω να λέτε. “Τι ‘και;’!” Σας απαντώ, πρώτη φορά από το 2017 το καταφέρνουν αυτό!  Για αυτό και έκαναν τρεις σερί ήττες στα καπάκια, προφανώς από το hangover. 

➢ O Beal αναφέρθηκε ανωτέρω ως ενδεχόμενος μεταγραφικός στόχος των Nets, παρότι υπέγραψε ανανέωση με τους Wizards το καλοκαίρι του 2019. Καλώς ή κακώς, στο σύγχρονο NBA η υπογραφή συμβολαίου δεν σημαίνει απαραιτήτως παραμονή στην ομάδα μακροπρόθεσμα. Λαμβάνοντας υπόψην πως φέτος ο Beal έχει βάλει σε αγώνες 37, 40, 42, 44 (δις), 46, 47 και το βράδυ της Κυριακής 53 πόντους, επίδοση που αποτελεί ρεκόρ καριέρας, και πλην μίας περίπτωσης, η ομάδα του έχει χάσει σε όλους αυτούς τους αγώνες, σε συνδυασμό πως αγνοείται από τα All Star Games και τις All NBA Teams ακριβώς λόγω του κακού ρεκόρ της ομάδας του, δεν ξέρω ποια τα περιθώρια υπομονής του μέχρι να πατήσει το κουμπί και να ζητήσει ανταλλαγή, τώρα που έχει εξασφαλίσει τα λεφτά του, ακριβώς με αυτή την περσινή ανανέωση.

➢ Για το πόσο clutch είναι ο φετινός Chris Paul είχαμε γράψει από τα Power Rankings μας, αρχές Γενάρη. Ωστόσο, η καρτέλα που έσκασε στα χασομέρια του αγώνα των Thunder κόντρα στους Nuggets το έκανε ακόμα εντυπωσιακότερο: με 128 πόντους είναι πρώτος στις clutch καταστάσεις κατά τη φετινή σεζόν, plus/minus στις τέταρτες περιόδους με +147 και είναι δεύτερος, πάλι κατά την τελευταία περίοδο σε κλεψίματα, με 25. Εντυπωσιακός. 

➢ Μιλώντας για εντυπωσιακά πρόσωπα και γεγονότα, να πω πως εξεπλάγην με το γράφημα του Kirk Goldsberry που έδειχνε πως ο Ben Simmons μπορεί να έχει ευστοχήσει σε όλα κι όλα δύο τρίποντα στην εκτός youtube και προθέρμανσης καριέρα του, ωστόσο έχει δώσει assists για 782, τα περισσότερα από κάθε άλλον παίχτη από το ντεμπούτο του, ήτοι τις τελευταίες τρεις σεζόν. 

➢ Μένοντας για λίγο στους Sixers, η εκ διαμέτρου αντίθετη διοικητική επιλογή αυτών και των Rockets μάς προσφέρει ένα ενδιαφέρον στατιστικό: ο Josh Richardson, ο πιο κοντός παίχτης της πεντάδας των Sixers, θα ήταν ο δεύτερος ψηλότερος σε αυτή των Rockets, υπολειπόμενος αποκλειστικά του Robert Covington. Θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον η επόμενη μεταξύ τους αναμέτρηση.

➢ Οι οποίοι “Pocket Rockets” έκαναν σαφείς τις προθέσεις τους στο πρώτο παιχνίδι μετά το All Star:

Όχι, το εντυπωσιακό ντεμπούτο του Jeff Green με τα χρώματά τους, δεν θα βιαστούμε να μας ενθουσιάσει. Το έχουμε πάθει με κάθε προηγούμενη ομάδα του και πλέον ξέρουμε. Αντίθετα, η εντυπωσιακή τους νίκης κόντρα στους Jazz ξημερώματα Σαββάτου και η εμφατική απενεργοποίηση του Gobert και στις δύο μεριές του παρκέ μας εντυπωσιάζει. 

Δεν ξέρω πόσοι/ες από εσάς έχετε πάψει από καιρό να τους παρακολουθείτε αηδιασμένοι από το πώς έπαιζαν την τελευταία διετία-τριετία, ωστόσο οφείλω εδώ να σας πω πως η νέα εκδοσή τους είναι τρομερά fun to watch. Γρήγορο μπάσκετ, η μπάλα δεν κολλάει πλέον τόσο στα χέρια του Harden, αλλά γυρίζει περισσότερο και καλύτερα. Ένα πολύ ενδιαφέρον πείραμα. Τώρα το πολυ θα φτάσει, άγνωστο. Ή θα πάει μακριά ή θα σκάσει με πάταγο στον πρώτο γύρο είναι η ως τώρα εντύπωση. Έχουμε ήδη γράψει για αυτούς μες στη σεζόν, αλλά ενδεχομένως να χρειαστεί να επανέλθουμε. Απαραίτητη, ωστόσο, υποσημείωση: σας παρακαλώ πολύ, μην το κουράζουμε άλλο, όσο κι αν έχει στρώσει το παιχνίδι του, και ενδεχομένως έχει την καλύτερη -δεδομένα αποτελεσματικότερη- απόδοση της καριέρας του (μακράν μάλιστα από κάθε άλλη φάση αυτής για εμένα), το παιδί είναι μαλάκας.

Ακόμα και αν είχατε την παραμικρή αμφιβολία για αυτό, το ότι πάει και αρχίζει να βρίζει την πιο cool τυπάρα της Λίγκας, τον Klay Thompson, από το πουθενά και ενώ η ομάδα του κερδίζει με 254 πόντους, το αποδεικνύει από μόνο του. 

➢ Με αρκετό ενδιαφέρον παρακολουθώ την πλήρη διάλυση της ομάδας των Pistons που ξεκίνησε τη σεζόν. Μέχρι στιγμής έχουν μετατρέψει τους Andre Drummond, Markieff Morris και Reggie Jackson σε Brandon Knight, John Henson και δυο picks πρώτου γύρου. Κοινώς, σε αέρα κοπανιστό. Δηλαδή, ok, ούτε εμένα μου άρεσαν οι Pistons και το τι θα παρουσίαζαν στην αρχή της χρονιάς. Αλλά το front office αυτή την στιγμή πετάει assets στον δρόμο με μεγαλύτερη μανία από τα έπιπλα του πρώην, όταν αντί για γάμο καταλήγεις σε χωρισμό μετά από κέρατο. Κάπου ώπα. Πρώτον και στις δύο περιπτώσεις επιλογή σας ήταν εξ αρχής, δεύτερον, στην περίπτωση των Pistons, είναι η δουλειά σου να φροντίσεις να βρεις πίσω μια αξία για αυτά τα assets!

➢ Μιας και φτάσαμε στα χαμηλά της Λίγκας, κοιτούσαμε που λέτε εδώ στα GuruQuarters τις πορείες των ομάδων και θυμηθήκαμε πως Wolves και Suns είχαν ξεκινήσει με 7-4 αμφότεροι και ήταν στη συζήτηση για Playoffs. Με εντύπωση είδα με το που έπεσε αυτό στην κουβέντα τους δύο-τρεις που τότε έλεγαν πως θα μπουν playoffs να φεύγουν από την αίθουσα “γιατί είχαν δουλειες”...

➢ Αντίθετα, στα ψηλά, μόλις εφτά ομάδες στη Λίγκα έχουν θετικό ρεκόρ απέναντι σε αντιπάλους με πάνω από .500 ρεκόρ: οι Bucks (13-7), οι Celtics (13-10) και οι Heat (13-11) από την Ανατολή, και οι Lakers (17-10), οι Nuggets (15-10), οι Clippers (15-11) και οι Rockets (15-11) από τη Δύση.

➢ Στα ψηλά είναι και οι Raptors, για τους οποίους γράψαμε πρόσφατα ένα αναλυτικό άρθρο και οι οποίοι το βράδυ της Κυριακής έκαναν τη μεγαλύτερη νίκη της ιστορίας τους κόντρα στους Pacers με 46 πόντους. 

➢ Όπως κάθε χρόνο αρχές Φλεβάρη δημοσιεύτηκε από το οικονομικό περιοδικό Forbes η αποτίμηση των ομάδων του NBA. Τα αποτελέσματα ήταν τα αναμενόμενα, με τη λίγκα να συνεχίζει την εξαιρετική οικονομική πορεία της, παρουσιάζοντας μέση αύξηση στην αποτίμηση των 30 ομάδων της της τάξης του 14%, φτάνοντας τη μέση τιμή των $2,12 δισ. ως αξία ομάδας. Τα συνολικά έσοδα της έφτασαν τα $8,8 δισ., καταγράφοντας και αυτά αύξηση της τάξης του 10%. Κατά την τελευταία 10ετία, το ΝΒΑ έχει εξαπλασιάσει τη μέση αξία κάθε ομάδας, καταφέρνοντας να έχει πετύχει υψηλότερους ρυθμούς αύξησης από κάθε άλλη επαγγελματική λίγκα των ΗΠΑ. 

➢ Αντίθετα, κάτι που δεν συνηθίζεται να συμβαίνει αρχές Φλεβάρη είναι κάποια ομάδα να εξασφαλίζει τη συμμετοχή της στα playoffs. Ωστόσο, οι φετινοί Bucks έσπασαν και αυτό το ρεκόρ, καταφέρνοντας να γίνουν η ομάδα που έχει εξασφαλίσει νωρίτερα στην ιστορία την παρουσία της στην post season, σπάζοντας το σχετικό ρεκόρ των Warriors από τη σεζόν 2016-17.

➢ Κλείνοντας την ενότητα, 12 triple doubles ως τώρα στη σεζόν για την Αγνή Σλοβένικη Καύλα και τον Βασιλιά, με τον Joker να ακολουθεί με 11. Δηλαδή, για τον όποιον, ενώστε ξανά τη Γιουγκοσλαβία γαμώ τον διάολό μου, να τους χαιρόμαστε δαύτους τακτικά παρέα:

 Ups and Downs

⬆ Lakers - Celtics είχε το βράδυ της Κυριακής, με τους Lakers να κερδίζουν στο τέλος, παρά την μαγική εμφάνιση του Tatum από πλευράς Celtics, και ένας από τους λόγους που λατρεύουμε να παρακολουθούμε αυτή τη λίγκα είναι ο σεβασμός που επικρατεί μεταξύ των μελών αυτής. Για αυτόν ακριβώς τον σεβασμό έγραψαν πολύ ωραία τα παιδιά του The Basketbook στη σελίδα τους στο facebook, και από εκεί παραθέτω: “Σε μισή ώρα ξεκινάει ίσως το ιστορικότερο ντέρμπι όλων των εποχών, Boston Celtics εναντίον Los Angeles Lakers. Στο γήπεδο βρίσκεται και ο Bill Russell, ο οποίος φοράει φανέλα των "μισητών" Lakers προκειμένου να τιμήσει τον Kobe Bryant.

Νομίζουμε τα πολλά λόγια είναι περιττά. Ο Bill Russell δεν είναι απλά ένας θρύλος των Κελτών, είναι ΤΟ σύμβολο τους. Για να αντιληφθούμε το μέγεθος του, είναι σαν να βλέπαμε τον Νίκο Γκάλη με φανέλα ΠΑΟΚ, τον Δημήτρη Διαμαντίδη με φανέλα Ολυμπιακού, τον Μπάνε Πρέλεβιτς με φανέλα του Αρη, τον Μίλαν Τόμιτς με φανέλα Παναθηναϊκού και ούτω καθεξής. Ο σεβασμός όμως δεν έχει χρώματα, δεν γνωρίζει από έχθρες. Όταν το σύμβολο, ο ηγέτης, ο αιώνιος θρύλος μιας ομάδας τιμάει έτσι τον αντίπαλο, καταλαβαίνεις όχι μόνο το μέγεθος της απώλειας, αλλά και τον χαρακτήρα του ανθρώπου που τον τιμάει. Πολιτισμός. Αυτό και τίποτα περισσότερο. Και ο "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" αξίζει τον απεριόριστο σεβασμό όλων μας.”

⬆ Βράδυ Σαββάτου και στην American Airlines Arena είχαμε την κορύφωση των (τριήμερων!!) εκδηλώσεων για την απόσυρση της φανέλας του Wade από τους Miami Heat. Με 21.556 πόντους καριέρας, 4.482 rebounds, 5.310 assists, 1.492 κλεψίματα, να συνοδεύουν τα τρία του Πρωταθλήματα, ένα βραβείο MVP τελικών, ένα βραβείο MVP All Star Game και έναν τίτλο πρώτου σκόρερ της Λίγκας, ο Wade υπήρξε μάλλον ο κορυφαίος Heat της 32ετούς ιστορίας του. Αναλυτικό βιογραφικό κομμάτι για αυτόν μπορείτε να διαβάσετε από την πένα του Jorge Sedano στο ESPN και το άρθρο “Miami Heat found their icon in Dwyane Wade”.

⬆  Ο Steven Adams είναι ένας πολύ ωραίος τύπος. Και το πρώτο του τρίποντο στο ΝΒΑ σύναδε από κάθε άποψη με την προσωπικότητά του. 

⬇ Στα downs θα ξεκινήσουμε με τους Clippers και τον Kawhi. Είμαστε ήδη στα τέλη Φλεβάρη, λιγότερο από δύο μήνες για τα Playoffs, και αυτό που μας έχουν δείξει όλο κι όλο είναι δύο νίκες κόντρα στους Lakers. Τέσσερις μήνες περιμένουμε να ξεδιπλωθεί στο παρκέ για δύο σερί βδομάδες το potential αυτής της ομάδας, να πατήσουν κάτω κάθε αντίπαλο που θα βρεθεί στο διάβα τους και να κάνουν τη “δήλωση” “είμαστε εδώ για να το πάρουμε, απλά το πάμε χαλαρά ως τον Μάη”. Τίποτα σχετικό όμως. Αντίθετα, τους βλέπουμε να φορτώνουν κάθε παίχτη που κυκλοφορεί στην αγορά. Για κάθε άλλον superstar που θα είχε κάνει το tampering που έκαναν οι Clippers για να φέρουν τον George δίπλα στον Kawhi και στη συνέχεια φόρτωναν Marcus Morris και Reggie Jackson, δίπλα στους υπάρχοντες Lou Will, Shamet Harrell, Beverly, θα είχε ήδη ξεκινήσει το πανηγύρι, “δηλαδή πόσους καλούς χρειάζεται δίπλα του για να κερδίσει;!”. Και όχι άδικα θαρρω. Η αναπληρωματική πεντάδα των Clips, με Jackson, Williams, Shamet, JaMychal Green, Harrell, παίζει να διεκδικoύσε θέση στην postseason στην Ανατολή. Οι Clippers, αν τελικά πάρουν το Πρωτάθλημα, θα είναι η πιο αδιάφορη ομάδα regular που θα το έχει καταφέρει. Αν δεν το πάρει πάντως, θα μιλάμε για παταγώδη αποτυχία με το υλικό (και τον τρόπο) που έχουν μαζέψει. 

⬇ Δεν ξέρω αν σχετίζονται τα δύο γεγονότα/ειδήσεις, αλλά ήταν όντως εντυπωσιακή η απουσία των Bulls από το All Star Game που διοργανώθηκε στην πόλη τους. Δεν αναφέρομαι από πλευράς συμμετοχής παιχτών τους στα events, όσο από την απουσία ιστοριών γύρω από την ομάδα. Οι Bulls, σαν παρελθόν, σαν παρόν, σαν προοπτική έλειπε από το μεγάλο ετήσιο πανηγύρι. Και αν για την απουσία πολλών αναφορών στο παρελθόν τους, τη δυναστεία τους κατά τα εφηβικά μας χρόνια, οφειλόταν σε κάποιον βαθμό στην απουσία της His Airness από την πόλη που μεγαλούργησε, είναι οι διοικητικές αποφάσεις της τελευταίας δεκαετίας που τους έχουν στείλει στις υποσημειώσεις των τεκταινόμενων του NBA. Όλα τα παραπάνω, τα αποτύπωσε πολύ όμορφα ο Ricky O'Donnell στο SB Nation και στο κείμενό του “Chicago Bulls fans have quit on the team, and it’s showing during All-Star Weekend”. Ενδεχομένως αυτή να ήταν η σταγόνα που έφερε σκέψεις στην ιδιοκτησία του τέταρτου μεγαλύτερου franchise της Λίγκας, για να σχεδιάσει την επόμενη μέρα του front office του, το οποίο αποτελείται από το ανεκδοτικού επιπέδου δίδυμο “GarPax”, τους Gar Forman και John Paxson. Επειδή, ωστόσο, για τους Bulls της τελευταίας 15ετίας μιλάμε, οι όποιες αλλαγές φαίνεται πως θα περιοριστούν σε μια-δυο προσθήκες στο επιτελείο τους και όχι στην ριζική αναδόμηση που η κατάσταση καιρό τώρα βοά πως χρειάζεται. 

⬇ Ο Joel Embiid δήλωσε πως είναι ο καλύτερος παίχτης του κόσμου. Όχι, δεν είναι. Και η απάντηση δίνεται χωρίς να ληφθεί υπόψη η νέα ισοπεδωτική εμφάνιση του Giannis απέναντί του, ο οποίος εκτός από το παρκέ απάντησε όμορφα και εκτός αυτού, χτίζοντας ακόμα περισσότερα μια περσόνα με αστείρευτη αυτοπεποίθηση κι όχι κόμπλεξ και ετεροκαθορισμό.  

Προσεχώς

MIL @ TOR, 26/02, 02:30: Οι δύο πρώτες ομάδες της Ανατολής και δύο από τις πιο φορμαρισμένες ομάδες της λίγκας, αναμετρούνται τα ξημερώματα της Τετάρτης. Οι Raptors ίσως να είναι η ομάδα που μπορεί να ματσάρει καλύτερα τον Giannis λόγω των Siakam, Anunoby, Jefferson κ.λπ. και είμαι περίεργος να δω τα σχήματα που θα δοκιμάσει ο Nurse απέναντι στην καλύτερη ομάδα του ΝΒΑ.

DEN @ LAC, 29/02, 05:30: Μάχη για τη δεύτερη θέση στη Δύση, Jokic vs Leonard και ακόμη μια ευκαιρία να δούμε αν ο Michael Porter Jr. μπορεί να είναι θετικός απέναντι σε ομάδες αυτού του βεληνεκούς. Επίσης, τα παιχνίδια περνάνε και οι τραυματισμοί των George και Beverley εμποδίζουν τους Clippers να δοκιμάσουν σχήματα που θα τους είναι χρήσιμα στα Playoffs.

LAL @ NOP, 02/03 , 03:00: Επιστροφή του Anthony Davis στην Νέα Ορλεάνη, την στιγμή που ο Zion εντυπωσιάζει και οι Πελεκάνοι κυνηγάνε τα play off. Είναι το δεύτερο παιχνίδι ανάμεσα στις δύο ομάδες μέσα στην εβδομάδα, αλλά αυτό ξεχωρίζει λόγω της αντίδρασης του κοινού που θα δεί τον superstar που έφυγε, απέναντι στην καινούργια μεγάλη ελπίδα. Επίσης, θα πάρουμε μια ιδέα για το πώς θα πάει η σειρά ανάμεσα στις δύο ομάδες όταν θα ξαναβρεθούν αντιμέτωποι μέσα στον Απρίλιο για τα Playoffs.

Honorable mention: BOS @ UTA, 27/02, 05:30, PHI @ LAC, 01/03, 10:30, TOR @ DEN,  02/03, 01:00.

Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Δύο εξαιρετικές ιστορίες παιχτών δημοσιεύθηκαν το τελευταίο διάστημα στο Players’ Tribune,

αυτή του Eddie Curry με τίτλο “The Truth Was Way Worse” και του Ben Gordon με τίτλο “Where is My Mind?”. Αξίζουν αμφότερες τον χρόνο σας. 

 

Κατηγορία We got game
Ετικέτες

Σχετικά Άρθρα

Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία: « We got playoffs - 3: Μπάσκετ Ανατολής We Got Game, ep. 9 - Προς την Τελική Ευθεία για τα Playoffs »
επιστροφή στην κορυφή

 

 

 PODCASTS

Basketballguru.gr 2018 All righs reserved.      Designed and Developed by Web Rely