Μία ακόμα εβδομάδα στον “Μαγικό Κόσμο” ολοκληρώθηκε, αφήνοντάς πίσω φάσεις που ενυτπωσίασαν, ιστορίες που αξίζει να ειπωθούν και ιστορικά στατιστικά άξια καταγραφής και υπερθεματισμού. Όλα αυτά καταγράφουν και παρουσιάζουν μέσα από ένα ακόμα “We Got Game” οι Pete Seizis, Leon T. και Νίκος Ραδικόπουλος.
H σαρωτική είσοδος του Zion
Νομίζω πως δεν θυμάμαι τα τελευταία χρόνια μεγαλύτερο ντόρο για έναν αθλητή, αντίστοιχο με αυτόν γύρω από τον Zion Williamson, προτού μάλιστα αυτός αγωνιστεί σε κάποιο επίσημο ματς. Το #1 του draft της τάξης του 2019 έμοιαζε «γεννημένος» ως ο επόμενος μεγάλος σταρ από την στιγμή που έκανε την πρώτη του εμφάνιση με τη φανέλα του Duke. Οι 22,6 πόντοι και τα 8,9 rebounds με τους Blue Devils ενίσχυαν τις πεποιθήσεις πως αυτός ο παίχτης, με τον ιδιαίτερο σωματότυπο και τα απίστευτα αθλητικά προσόντα, θα άφηνε εποχή στο άθλημα. Όμως, ο τραυματισμός στο γόνατο στα πρώτα κιόλας λεπτά συμμετοχής στο Summer League έδωσε τη θέση του ενθουσιασμού στον προβληματισμό και στο κατά πόσο θα μπορούσε να αντέξει τις καταπονήσεις των μακρών και απαιτητικών σεζόν του NBA στο σώμα του, κάτι που ενίσχυσε και η δήλωση του πρώην προπονητή του στο κολέγιο, Mike Krzyzewski, πως η συμμετοχή στο τουρνουά ήταν λάθος. Θα αντιμετώπιζε και ο Ζion την «κατάρα» αρκετών rookies που έχασαν την πρώτη τους χρονιά λόγω τραυματισμού;
Ο χρόνος περνούσε, ο Williamson ακολουθούσε τον δύσκολο δρόμο της αποκατάστασης από τον τραυματισμό του, έβλεπε τους συναθλητές του να αγωνίζονται ενώ αυτός καθόταν στον πάγκο και οι αμφιβολίες για το πότε θα αγωνιστεί ενίσχυαν τις όποιες ανησυχίες υπήρχαν για το αν το ντεμπούτο του θα γίνει ή όχι τη φετινή αγωνιστική περίοδο, με τη φημολογία να λέει πως το επιτελείο των Pelicans προσπαθεί να του αλλάξει ακόμα και τον τρόπο που περπατάει, για να μην καταπονεί το τεράστιο και ιδιαίτερο κορμό του.
Ώσπου εν τέλει οι Pelicans έδωσαν το ακριβές χρονοδιάγραμμα για την επιστροφή του. Έτσι και εμείς κυκλώσαμε την 22η Ιανουαρίου, ώστε να τον δούμε να αγωνίζεται για πρώτη φορά, εναντίον στην ομάδα των Spurs. Και δεν μας απογοήτευσε καθόλου. Παρόλο που στην αρχή του αγώνα έμοιαζε λίγο διστακτικός, στο τέταρτο δωδεκάλεπτο ήταν απόλαυση. Σαν ένα λιοντάρι που βρυχάται, έδωσε το στίγμα του για τι επρόκειτο να ακολουθήσει στη συνέχεια. Δεκαεφτά σερί πόντοι σε περίπου τρία αγωνιστικά λεπτά, αγωνιζόμενος μάλιστα στο συγκεκριμένο διάστημα ως σέντερ σε ένα small ball σχήμα για τους Pelicans. Οι Spurs τον αντιμετώπιζαν περίπου «σαν τον Giannis». Τον περίμεναν μέσα στη ρακέτα, με έξτρα παίχτη έτοιμο να δώσει βοήθεια σε περίπτωση που εφορμήσει σαν ταύρος στο καλάθι, δίνοντάς του απλόχερα το τρίποντο. Κάτι που τιμώρησε ο νεαρός σταρ με 4/4 πίσω από τα 7,25, αφήνοντας άριστες εντυπώσεις και υποσχέσεις πως με το τρίποντο στο ρεπερτόριό του θα γίνει ασυναγώνιστος.
Τρομερή η ικανότητά του με τη μπάλα, η ευχέρεια που έχει να πάρει το rebound και να τρέξει το γήπεδο, ενώ αν προσθέσουμε και τις κινήσεις του -ειδικά όταν ρολάρει στον αντίπαλο- το όλο πακέτο μοιάζει με κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί.
Από τη μία, η αγωνιστική παρουσία του και η επιστροφή του στα παρκέ μοιάζει με έκρηξη ηφαιστείου, ικανή να συμπαρασύρει όλη την ομάδα στα Playoffs του ΝΒΑ. Από την άλλη, η ομάδα του έχασε και τα δύο πρώτα του παιχνίδια στη λίγκα, δείχνοντας να προσπαθεί να βρει εκ νέου ισορροπίες και ρόλους. Από τη μία δείχνει να είναι το επόμενο τεράστιο όνομα, με το ESPN να καταγράφει τα καλύτερα νούμερα τηλεθέασης για μη Christmas Game, για τη φετινή σεζόν στο ντεμπούτο του, από την άλλη τα άδεια καθίσματα στις δύο πρώτες εμφανίσεις του ήταν ένα ακόμα καρφί κατά της πόλης της Νέας Ορλεάνης για την αδυναμία εναγκαλισμού της ομάδας μπάσκετ της πόλης. Ακόμα και σε ένα τόσο παναμερικάνικό, ως παγκόσμιο μπασκετικό γεγονός.
Σε κάθε περίπτωση, ο Williamson εμφανίστηκε στα NBAικά παρκέ και οι προσδοκίες που αυτόματα δημιούργησε είναι πως “he’s gonna be iron, like a lion”.
Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια
... από εντυπωσιασμό
Οι Grizzlies είναι τόσο καλοί που δεν φοβόμαστε μην σας κουράσουμε με τις τακτικότατες αναφορές σε αυτούς. Έτσι, την ίδια μέρα που ο Leon T. δημοσίευσε το κείμενό του για αυτούς, ο JJJ έκανε αυτό:
hold on a damn second Jaren Jackson Jr...what the. pic.twitter.com/ci5e3Pdc5a
— Rob Perez (@WorldWideWob) January 23, 2020
... και από τα γέλια
Όλοι είχαμε έναν προπονητή που μας φώναζε σε κάθε προπόνηση “άλλο γρήγορα, άλλο βιαστικά. Όχι βιαστικά!”. E, μετά το τέλος του Pistons - Kings, οι Dwane Casey και Luke Walton μάλλον θα πρέπει να το επαναλάβουν στους παίχτες τους…
The Kings and Pistons were battling it out for a spot on #Shaqtin ? pic.twitter.com/yqIZ0BETNV
— Shaqtin' a Fool (@shaqtin) January 23, 2020
Η γωνιά του Geek
➢ Η MLK Day κάθε χρόνο μας δίνει εξαιρετικά ματσαρίσματα και αποδόσεις. Ούτε φέτος μας απογοήτευσε, καθώς την προηγούμενη Δευτέρα είδαμε τον Lillard να βάζει την δεύτερη εξηντάρα του (61 για την ακρίβεια και δη με 11 τρίποντα και μόλις δύο δίποντα), τον Tristan Thompson να κατεβάζει 22 rebounds, τον Trae Young να μοιράζει 15 assists, τον Myles Turner να κάνει έξι κλεψίματα, τον Hassan Whiteside άλλα τόσα κοψίματα.
➢ Ωστόσο, το παιχνίδι που ξεχώρισε ήταν το ποδοπότημα των Lakers στη Boστόνη από τους Celtics, με 139-107. “Ήταν απλά μια απλή, κλασική, καλή κλωτσιά στον κώλο”, δήλωσε σχετικά ο LeBron. Ήταν αυτό, όμως όλο κι όλο;! Οι Lakers έχουν πια ρεκόρ 0-6 απέναντι σε Bucks, Clippers, Sixers (μετά την ήττα και από αυτούς το Σάββατο) και Celtics. Μήπως λοιπόν αυτό ακούγεται κάπως πιο ανησυχητικό από μια “απλή κλωτσιά στον κώλο”;
➢ Σε έτερη ιστορική καταγραφή ως προς το συγκεκριμένο παιχνίδι, η συγκεκριμένη αποτέλεσε την πρώτη μόλις νίκη του Kemba απέναντι σε ομάδες του LeBron, μετρώντας ως τη Δευτέρα 28 σερί και αναπάντητες ήττες, ανεξαρτήτως της φανέλας του “Βασιλιά”. Αυτό το 28-0 ήταν το δεύτερο καλύτερο ρεκόρ παίχτη εναντίον παίχτη πίσω μόνο από το 30-0 του MJ κόντρα στον Sherman Douglas.
➢ Η μεγάλη βραδιά του LeBron βέβαια, ήρθε το βράδυ του Σαββάτου στη Philadelphia, όπου κόντρα στους Sixers με τους 29 πόντους που πέτυχε πέρασε κατά 12 πόντους τον Kobe μέσα στη γενέτειρα αυτού, στην τρίτη θέση των scorers στην ιστορία του NBA, με 33.655 πόντους, υπολειπόμενος πια αποκλειστικά των Jabbar και Malone. Μάλιστα από τη δεύτερη θέση απέχει 3.274 πόντους ήτοι περίπου 150 παιχνίδια με 22 πόντους μέσο όρο ανά παιχνίδι για να τα καταφέρει. Μένοντας ωστόσο λίγο ακόμα στο τρέχον επίτευγμα, τo εντυπωσιακότερο αυτού είναι πως πέρασε τους πόντους του Kobe με 105 παιχνίδια και 1.770 σουτ λιγότερα από εκείνον.
Για την ιστορία, μερικές μέρες νωρίτερα είχε κάνει και το 10ο triple double του για τη σεζόν. Αξίζει μιας αναφοράς και αυτό, μιας και δαύτος σαν 37άρης έχει 10, όταν στην Ιστορία της Λίγκας έχουν καταγραφεί άλλα εννέα όλα κι όλα από στα τωρινά του χρόνια συνομίλικούς του.
➢ Μένοντας στα triple doubles, ξημέρωμα Παρασκευής ο Kawhi πέτυχε το πρώτο του. Όπως εύστοχα παρατήρησε ο Βούρδας στις μεταξύ μας συζητήσεις (αλλά και στο twitter), αν αρχίσει και να παράσει σε top επίπεδο, πάει, τέλειωσε ο ανταγωνισμός για το ποιος είναι ο καλύτερος όλων πλέον.
➢ Επιστρέφοντας στην ΜLK Day, οι Heat κέρδισαν τους κακομοιροταλαίπωρους Kings στην παράταση. Δύο μέρες μετά, πάλι στην παράταση τους Wizards. Aυτά ήταν το έβδομο και όγδοο παιχνίδι που κερδίζουν οι φετινοί Heat στην παράταση, μην έχοντας χάσει κανένα στο “extra basketball”. Μια ομάδα να ξεκινά με 8-0 σε παιχνίδια που πηγαίνουν στην παράταση είχαμε να το δούμε από τη σεζόν 2002-03 και τους τότε Pistons, γεγονός που μας λέει αρκετά για το φετινό “μέταλλο” της ομάδας του Eric Spoelstra.
➢ Επίσης στα θετικά της MLK Day η άνοδος των μετοχών Harden Οικοδομικαί Επιχειρήσεις. Σε αντίθεση με τις μπασκετικές μετοχές του μπασκετικού brand του εν λόγω Ομίλου.
Most 3-point misses in a game:
— StatMuse (@statmuse) January 21, 2020
16 — James Harden (tonight)
16 — James Harden (Jan 8 2020)
16 — James Harden (Dec 2019)
16 — James Harden (Oct 2019)
16 — James Harden (Mar 2019)
16 — James Harden (Jan 2019)
16 — Damon Stoudamire (Apr 2005) pic.twitter.com/GWEcXKkWhD
Γενικά η βδομάδα που προηγήθηκε ήταν εξαιρετική για την Harden Οικοδομικαί Επιχειρήσεις.
➢ Τόσο στο προηγούμενο WGG, όσο και στο Power Rankings μας στην αρχή της σεζόν είχαμε αναφερθεί στο κατά πόσο βαρόμετρο της απόδοσης των Spurs είναι ο LaMarcus Aldridge. Πλέον, χάρη στο StatMuse, το βρήκαμε και συγκεντρωτικά. Συγκεκριμένα, οι Spurs είναι στο 126-40 (.759) στους αγώνες που ο Aldridge βάζει πάνω από 20 πόντους και στο 99-78 (.559) όταν δεν φτάνει αυτό το νούμερο.
➢ Mε τη διαμορφωμένη ως τώρα κατάσταση στην δυτική περιφέρεια, το πιθανότερο είναι μία ομάδα με αρνητικό ρεκόρ να καταφέρει να βρεθεί στα Playoffs. Αν αυτό συμβεί, σε αντίθεση με την Ανατολή, που είναι σύνηθες ως φαινόμενο, στη Δύση θα συμβεί για πρώτη φορά από τη σεζόν 1996-97.
➢ “Στη γωνιά” του MVP, να πούμε πως τα πράγματα έχουν αρχίσει και ξεφεύγουν κάπως από τα ευκόλως περιγράψιμα, πλησιάζοντας (ολοταχώς) μυθικά επίπεδα.
Highest point differential per 100 possessions this season:
— StatMuse (@statmuse) January 21, 2020
12.0 — Bucks
8.9* — Bucks with Giannis OFF the floor
7.6 — Lakers
7.4 — Mavericks
6.7 — Celtics
*Would be the 21st highest by any team in any season in NBA history pic.twitter.com/86jdiBLp1T
O οποίος Giannis έγινε και ο έκτος νεότερος παίχτης που φτάνει τους 10.000 πόντους στην Ιστορία του NBA σε ηλικία 25 χρονών και 45 ημερών, μετά τους LeBron (23 χρονών και 58 ημερών), Durant (23 και 209), Kobe (24 και 209), Melo (24 και 251) και McGrady (24 και 270).
➢ Κάθε χρόνο οι Jazz μας έχουν συνηθίσει να είναι κάπως slow starters. Έτσι και φέτος, χρειάστηκε να πιάσουμε Χριστούγεννα για να δείξουν τις πραγματικές δυνατότητές τους. Μα εκτοτε, όχι απλά τις έχουν δείξει, αλλά έχουν πάρει κυριολεκτικά φωτιά! Από τα Χριστούγεννα λοιπόν, η ομάδα της Utah είναι πρώτη:
- Σε επίθεση
- Σε διαφορά πόντων νίκης
- Σε ποσοστό νικών
- Σε ποσοστό ευστοχίας
- Σε ποσοστό τριπόντων
- Σε TS%
(Πηγή, πάλι StatMuse)
Μένει, ωστόσο, να φανεί, αν φέτος θα καταφέρει να κάνει το βήμα πέρα του πρώτου γύρου των Playoffs. Ως τότε οι παιάνες μας για αυτούς δεν θα ηχήσουν όπως τις προηγούμενες σεζόν.
Ups & Downs
⬆ To βράδυ της Πέμπτης ανακοινώθηκαν και οι 10 βασικοί του φετινού All Star Game, που θα διεξαχθεί στο Chicago την Κυριακή 16 Φλεβάρη. Οι παίχτες που επιλέχθηκαν για να πάρουν θέση βασικού από τη Δύση είναι οι Doncic, Harden, Kawhi, LeBron και Davis και οι αντίστοιχοι από την Ανατολή οι Kemba, Young, Giannis, Siakam και Embiid. Οι πρώτοι σε ψήφους από κάθε περιφέρεια (και φέτος οι LeBron και Giannis), θα διαλέξουν τους παίχτες των ομάδων τους την Παρασκευή 07 Φλεβάρη. Προπονητής της ομάδας που θα διαλέξει ο LeBron θα είναι ο προπονητής του και στους Lakers, Frank Vogel, της ομάδας με το καλύτερο ρεκόρ στη Δύση, ενώ την ομάδα του Giannis θα την coachάρει ο προπονητής της ομάδας με το καλύτερο πλην Bucks της Ανατολής στις 02 Φλεβάρη. Ο coach Bud ήταν πέρσι προπονητής της ομάδας Giannis και βάσει κανονισμών δεν μπορεί να είναι δύο σερί χρονιές.
⬆ Στο All Star Game του Chicago θα κάνει και την πρώτη του εμφάνιση η Αγνή Σλοβένικη Καύλα, στην ηλικία των 20 ετών και 353 ημερών κατά την ημέρα διεξαγωγής αυτού. Έτσι θα γίνει ο νεότερος All Star μετά το ντεμπούτο του LeBron και έκτος νεαρότερος συνολογικά, με νεότερο όλων να παραμένει ο Kobe, που πρωτοαγωνίστηκε σε All Star σε ηλικία μόλις 19 ετών και 169 ημερών. Μένοντας ωστόσο λίγο ακόμα στον Doncic, πρόσφατη ασχολία μας εδώ στα Guru Headquarters είναι η αναζήτηση για τα πρώτα σχόλια που είχαν γραφτεί για αυτόν στο reddit/nba. Πρώτο από όλα, αυτό του χρήστη /u/Blargcakes, που τον Μάη του 2015, έγραφε:
“I like Dragan Bender, Luka Doncic and Sviatoslav Mykhailiuk as future prospects. Not superstar level obviously but ones to watch out for imo. Svi played at Kansas this year as a 17 year old”
Τρία σουτ, απελπιστικά άουτ, γκολάρα και δοκάρι αντίστοιχα.
⬇ Τακτική γωνίτσα εδώ στην στήλη μας, μέρα από την Α.Σ.Κ., φαίνεται πως έχει αποκτήσει και ο Kyrie, που καλά να είναι ο άνθρωπος να παιζει μπασκετάρα εντός παρκέ, αλλά όσο ανοίγει το στοματάκι του, την μια πατάτα μετά την άλλη μας χαρίζει… Τελευταία του σχετική, η αναφορά του στον “Dr J”, τον μεγάλο Julius Erving, και το -παντελώς αποτυχημένο- λογοπαίγνιο πως οι Nets έχουν να δουν τίτλο από τις Erving days, και τώρα θα ξαναδούν στις Irving days τους… Μάλιστα… Και είναι διπλό το “μάλιστα”, καθώς από την ώρα που έκανε τις δηλώσεις πως οι Nets χρειάζονται ενίσχυση, μόλις στο δεύτερο παιχνίδι μετά την επιστροφή του, ο Kyrie έχει 36% ποσοστό ευστοχίας, με 19/53 σουτ, για 17 πόντους ανά παιχνίδι, μα και το ακόμα εντυπωσιακότερο -61 στο box plus/minus, το χειρότερο της ομάδας του. Θυμόμαστε όλοι/ες τη διαφήμιση “καλύτερα να μασάς”, έτσι;
⬇ Θυμάστε την ποσότητα ηλεκτρονικού μελανιού που καταναλώσαμε για να εξηγήσουμε το mid-season tournament, το Final-4 και τα παιχνίδια για τις τελευταίες θέσεις της post-season, που το NBA ήθελε να εισάγει από την μεθεπόμενη σεζόν, στα πλαίσια και των 75ων γενεθλίων της Λίγκας; Πολύ χαίρομαι αν τη θυμάστε, γιατί πλέον τα σχετικά κείμενα έχουν αποκτήσει συλλεκτική αξία. Τούτο καθώς όλα αυτά, ακόμα και σαν σκέψη προς ώρας, φαίνεται πως πέθαναν, πριν καν τεθούν υπόψιν των ιδιοκτητών για ψηφοφορία σχετικά τον Απρίλη.
⬇ (Εδώ υπήρχε ένα χιουμοριστικό σχόλιο για τη δημόσια έκκληση του Howard να συμμετάσχει στο show του στον διαγωνισμό καρφωμάτων ο Kobe. Σήμερα κανείς δεν θα γέλαγε με αυτό.)
⬇ Κλείνοντας και αυτήν την ενότητα: Όχι. Ξερά. Όχι. Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να συμβεί αυτό:
Louis Vuitton and the NBA have entered a multi-year partnership that will include a capsule of apparel and accessories designed by Virgil Abloh.
— Front Office Sports (@frntofficesport) January 22, 2020
The partnership also includes the league's first travel case for the Larry O'Brien Trophy. pic.twitter.com/MB8oqnuW21
Η αρρώστεια: Σωματική, ψυχική, μα κυρίως κοινωνική
Η αρχική είδηση πως ο Chandler Parsons θα χάσει κάποια παιχνίδια των Hawks επειδή τράκαρε πέρασε στα ψιλά όλων. “Σιγά, πότε έπαιξε τελευταία φορά για να λείψει από κάποιον”. Ο παίχτης Parsons δεν υπήρχε. Τούτο καθώς, ο 31χρονος forward, #38 του draft του 2011, είχε μετατραπεί τα τελευταία χρόνια στα μάτια των φιλάθλων σε έναν πολυτραυματία που έφερε ένα συμβόλαιο ύψους $94 εκατ. “Είναι περισσότεροι οι πόντοι του ή οι φωτογραφίες του με μοντέλα” ρώταγα κι εγώ ο ίδιος μέσα από κείμενό μου για το Hog πριν δυο χρόνια.
Η αφήγηση όμως την προηγούμενη Κυριακή άλλαξε. Το τρακάρισμα ήταν σοβαρό. Είχε ως συνέπεια να τραυματιστεί σοβαρά στο κεφάλι και την πλάτη. Μπορεί να μην ξαναπαίξει. Τον τράκαρε μεθυσμένος. Άμεσα το αφήγημα άλλαξε. “Κρίμα ρε συ”, “κι εδώ άτυχος;”, “μετά από τόσους τραυματισμούς αυτό; Τώρα που λεγόταν πως ήταν σε καλή κατάσταση; Πολύ κρίμα…”.
Σε συνάρτηση με το όλο θέμα του Parsons, ένα ακόμα ζήτημα που απασχόλησε τον κόσμο του NBA και περιφερειακά αυτού τη βδομάδα που μας πέρασε, εκείνο του Delonte West. Συγκεκριμένα, κυκλοφόρησε ένα video που τον δείχνει να ξυλοκοπείται και να είναι σε άσχημη, σωματική, μα κυρίως ψυχολογική κατάσταση. Τα τελευταία χρόνια, αστέρες του NBA έχουν κάνει το βήμα να βγουν μπροστά και να μιλήσουν για θέματα ψυχικής υγείας και τη σημαντικότητα αυτών. Το πως “το να είσαι πλούσιος και πετυχημένος στον τομέα σου, δεν σημαίνει αυτόματα πως είσαι ευτυχισμένος ή πως δεν σε κυνηγάει εσένα η κατάθλιψη”.
Δυστυχώς όμως εμείς ζούμε στη γωνιά του κόσμου που αυτά τα θέματα παραμένουν κάτι ανάμεσα σε ταμπού ή σε προνομιακό πεδίο για άθλια αστειάκια από “επαγγελματίες” μαλάκες. Η ιδιαιτερότητα των ψυχικών ασθενειών είναι διττή. Στο πρώτο της σκέλος, παρά των απόλυτων σωστών ενστάσεων αναφορικά με τον τρόπο παρουσίασης των ψυχικά ασθενών στην πρόσφατη ταινία του Joker, η ατάκα του πρωταγωνιστή “The worst part of having a mental illness is people expect you to behave as if you don’t” παραμένει ορθότατη. Το δεύτερο είναι πως κανένας δεν μπορεί να σε βοηθήσει αν ο ίδιος δεν το αποφασίσεις. Στην περίπτωση του West, αυτό επιβεβαιώνει ο επίσης πρώην NBAer Jameer Nelson, ο οποίος δήλωσε πως είναι σε επαφή με τον West, προσφέροντάς του την βοήθειά του, χωρίς όμως εκείνος να την αποδέχεται. Ο συνδυασμός των άνωθεν καταστάσεων, της κοινωνίας που περιμένει ορθολογική συμπεριφορά και δη άμεση, αυτόματη, από ανθρώπους που παλεύουν με τους εσωτερικούς δαίμονές τους από την άλλη, είναι που ενισχύει (ως επιταχύνει) καταστάσεις αποξένωσης και περιθωριοποίησης.
Οι δύο καταστάσεις, των Parsons και West, είναι σε πρώτο επίπεδο ανάγνωσης εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Έχουν ωστόσο έναν κοινό παρανομαστή. Την αλλαγή στάσης του κοινού προς αυτούς. Μόνο όμως όταν αυτοί πιάσουν το χαμηλότερο σημείο τους. Τον μεν Parsons, το επικρατόν αφήγημα τον ήθελε ως έναν παίχτη που κορόιδεψε και πήρε λεφτά που δεν άξιζε, λες και κορόιδεψε κάποιον για να του τα δώσει, αποτελώντας διαρκώς τα τελευταία χρόνια το εύκολο αστείο του “πεταμένα λεφτά”. Πλέον “οι προσευχές” όσων των κορόιδευαν είναι μαζί του. Αντίστοιχα ο West, ένας διπολικός άνθρωπος, που στα NBA years του ήταν μεγαλύτερο θέμα το αν πήδαγε ή δεν πήδαγε την μάνα του LeBron, παρα η αγωνιστική του συνεισφορά ή τα ψυχικά προβλήματα, που από τότε ήταν γνωστό πως αντιμετώπιζε. Τώρα, ειδικά μετά και το τελευταίο video, πάλι σωρεία “προσευχών” τον συνοδεύουν.
Bottom line αυτού του μικρού σχολίου είναι πως θα πρέπει να έρθει κάποια στιγμή η ώρα να αντιμετωπίζεται ο άνθρωπος ως άνθρωπος και όχι ως ένας ακόμα διασκεδαστής στην τηλεοπτική μας αρένα. Κανένας άνθρωπος δεν έχει φτάσει στα 20, στα 30, στα 40, στα όσα του, χωρίς να έχει στραμπουλήξει ένα πόδι, γρατζουνίσει ένα χέρι, ή έχοντας γενικότερα αντιμετωπίσει κάποιο σημαντικό σωματικό πρόβλημα. Τα ακριβώς αντίστοιχα με το σώμα ισχύουν σε κάθε ηλικία και για την ψυχή του κάθε ανθρώπου. Καμία δεν πορεύεται στον χρόνο αγρατζούνιστη.
Αυτό ακριβώς το φθαρτό και ατελές των ανθρώπων είναι που μας κάνουν ιδιαίτερους και μοναδικούς. Το να διατηρούμε στο μυαλό μας σαν κοινωνίες το πρότυπο ενός ανύπαρκτου υπεράνθρωπου που αντιμετωπίζει άμεσα και αποτελεσματικά κάθε εμπόδιο που η ζωή του ρίχνει μπροστά του, σωματικό, ψυχικό, ή κάθε λογής, και βάσει αυτού να κρίνουμε (κυρίως) τους άλλους, αποτελεί ένα σαδιστικό προκρούστειο κρεβάτι, που καταστρέφει ανθρώπους και ζωές. Η κατανόηση, η συμπαράσταση, η αλληλεγγύη είναι οι αξίες που θα πρέπει άμεσα να αντικαταστήσουν αυτά τα στρεβλωτικο μυθεύματα που επικράτησαν ως κυρίαρχα αφηγήματα ως και σήμερα. Και τότε, ακόμα και αν θα εξακολουθούν οι ψυχικά νοσούντες να πάρουν μόνοι τους την απόφαση της βοήθειάς τους, το συνολικότερο κοινωνικό πλαίσιο που θα τους περιβάλλει, θα κάνει περιττή την επίκληση σε καθυστερημένες και ατελεσφορες προσευχές. (Νίκος Ραδικόπουλος)
Προσεχώς
- LAC @ LAL, 29/1, 05:00. Μια μονομαχία ανάμεσα στις δύο καλύτερες ομάδες της Δύσης, ένα τοπικό ντέρμπυ. Φυσικά, όντας το πρώτο ματς στο Staples Center μετά τον θάνατο του Kobe η ατμόσφαιρα θα είναι περίεργη και βαριά.
- ΜΕΜ @ ΝΟΡ, 1/2, 03:00. Μονομαχία για την 8η θέση στη Δύση και η πρώτη αναμέτρηση ανάμεσα στον Zion Williamson και τον Ja Morant. Δύο από τις πιο διασκεδαστικές ομάδες αυτή τη στιγμή και σε καλή μέρα, για όσους δεν δουλέυουν ή δεν έχουν άλλες υποχρεώσεις το Σάββατο το πρωί.
- PHI @ BOS, 2/2, 03:00. Δύο από τις καλύτερες ομάδες της Ανατολής. Οι Sixers βρήκαν ρυθμό χωρίς τον Embiid και χάρη στον Simmons έχουν μειώσει τη διαφορά από τους 4ους Celtics (και το πλεονέκτημα στον πρώτο γύρο των Play Off στις δύο ήττες). Μακάρι να έχουν γυρίσει οι Embiid, Tatum, Brown μέχρι τότε ώστε να δούμε τις δύο ομάδες με όλα τους τα αστέρια.
Διαβάσαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε
Ο Marc Stein στους New York Times για τη διαρκή διάδοση (και αποτελεσματικότητα) των αμυνών ζώνης: “The N.B.A. Embraces a ‘Trash’ Defense”
Ο Kevin O”Connor γράφει στο The Ringer για το ενδεχόμενο ο KP να πρέπει να είναι ο τρίτος και όχι ο δεύτερος Star μιας ενδεχόμενης πρωταθλήτριας Mavs team.
O Brian Windhorst στο ESPN γράφει για τους φημολογούμενους εσωτερικούς τριγμούς στους Clippers: “Kawhi Leonard and Paul George are facing the Clippers' first superteam trial”
Για όσους/ες ενδιαφέρεστε για το (διαρκές και διαχρονικό) ψυχόδραμα των Kings, πολύ ωραίο άρθρο είναι αυτό του Marcos Breton, στην Sacramento Bee “The Kings have gone from bad to ugly, so who’s to blame? You have to look at the top”
