Legends

Gregg Popovich

Σε αυτή την κατηγορία, πρώτος και καλύτερος, ο Gregg Popovich, που, έχοντας ήδη μπει στο πάνθεον του πλέον πολυνίκη προπονητή στο NBA, σε αθροιστικές νίκες regular και playoffs (αυτές που μάλλον μετράνε παραπάνω) εδώ και τέσσερα χρόνια, πλέον κατέκτησε το σχετικό ρεκόρ και για τη regural σκέτο. Από τις 14 Δεκέμβρη του πολύ-πολύ μακρινού 1996, στα 47 του τότε, όταν έγραψε την πρώτη του νίκη με 106-105 κόντρα στους Dallas Mavericks, ως και το ξημερώματα της Κυριακής 12 Μαρτίου 2022 και κόντρα στους Utah Jazz, ο Pop διέγραψε ένα μαγικό ταξίδι 26 χρόνων, 1.506 συνολικά νικών (δεν μετράω εδώ τα All Star games) και πέντε πρωταθλημάτων. Είναι πλέον πρώτος στη λίστα με τις περισσότερες νίκες συνολικά και σε regular (1.336, πλέον, έναντι των 1.335 του Don Nelson, με τον δεύτερο να τις πετυχαίνει σε 2.398 παιχνίδια, έναντι μόλις 2.030 - 65,81% ποσοστό δηλαδή!), τρίτος στις νίκες στα playoffs με 170 (έναντι των 229 του Phil Jackson και των 171 του Pat Riley) και τρίτος στις κατακτήσεις πρωταθλημάτων, με πέντε, όσα και ο Riley, πίσω από τα 11 του “Zen Master” και των εννιά του Red Auerbach. 

Είναι δε εντυπωσιακό το στατιστικό πως έχει περισσότερες νίκες από ό,τι συνολικά στη διαδρομή τους στη Λίγκα εξι franchises, με τα πέντε εξ αυτών να είναι στο ΝΒΑ πριν αυτός αναλάβει τους Spurs! Συγκεκριμένα, έχει περισσότερες νίκες από τους Orlando Magic (1.230, όντας στο NBA πριν από από το 1989), τους Charlotte Hornets (1.116, αντίστοιχα από το 1989), τους Minnesota Timberwolves (1.041, 1989 επίσης), τους Toronto Raptors (1.018, 1995), τους Memphis Grizzlies (910, 1995 επίσης) και τους New Orleans Pelicans (731, από το 2002).

Για να μην σας κουράζω εδώ περισσότερο, αν θέλετε να εμβαθύνετε στα πεπραγμένα του ενδεχομένως κορυφαίου προπονητή στην ιστορία της Λίγκας, ένα εξαιρετικό αφιέρωμα σε αυτόν και τη διαδρομή του έκανε στο ESPN ο Ohm Youngmisuk: “Gregg Popovich, an NBA legend: Stories you've never heard about the San Antonio Spurs, Team USA coach”.

LeBron James

Δυο-τρεις ακόμα εγγραφές στα βιβλία της Ιστορίας έκανε τη βδομάδα που μας πέρασε και ο τεράστιος LeBron James. Γράφοντας δύο 50άρες και ένα triple double, πέρασε και τις 10.000 assists συνολικά στην καριέρα του, λίγες μόλις βδομάδες μετά και τα 10.000 rebounds, και τρία (το πολύ) παιχνίδια πριν περάσει και τον Malone στη δεύτερη θέση των scorers όλων των εποχών σε regular (έχει 36.854 πόντους, έναντι 36.928 του Malone), όντας παράλληλα ήδη στην πρώτη θέση των scorers όλων των εποχών αθροιστικά σε regular και playoffs, με 44.485 πόντους σύνολο. Για να βάλουμε το κατόρθωμα σε πλαίσιο, έχει τους πόντους του Kareem (που λογικά θα τον περάσει και στη regular σε μία και κάτι σεζόν), δηλαδή ενός παίκτη top-5 all time, τις assists του Magic (10.141), ενός top-8 παίκτη όλων των εποχών, και τα rebounds του Robinson (10.497) ενός top-8 center όλων των εποχών! Σε μια καριέρα! 

Μύθος!   

NBA stat clubs LeBron James is the only member of:

27000/7000/7000 club
28000/8000/8000 club
29000/9000/9000 club
30000/10000/10000 club
31000/10000/10000 club
32000/10000/10000 club
33000/10000/10000 club
34000/10000/10000 club
35000/10000/10000 club
36000/10000/10000 club pic.twitter.com/HnvDl8xt1w

— StatMuse (@statmuse) March 14, 2022

Παράλληλα, έγινε τόσο ο νεότερος, ο δεύτερος νεότερος, ο γηραιότερος και ο δεύτερος γηραιότερος παίκτης που γράφει 50άρα με ποσοστά 50/40/90%. Οι σχετικές ημερομηνίες είναι η 20η Μάρτη του 2005, η 10η Δεκεμβρίου 2005, η 5η και 11η Μαρτίου 2022.

Και παρόλα αυτά, για κάποιον εντελώς ανεξήγητο λογικά και ανθρωπολογικά λόγο, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι εκεί έξω που τον βρίσκουν μέτριο ή υπερεκτιμημένο ξερω’γω. Κάποιοι από αυτούς δε πληρώνονται κιόλας για να γράφουν αυτές τις μαλακίες… 

Τι να πεις…

Σε σοβαρούς αναλυτές, ένα (ακόμα) εξαιρετικό video σχετικά με την εξέλιξη του παιχνιδιού του “Βασιλιά” και πως ο χρόνος το επηρεάζει, αλλά και πως αυτός με τη σειρά του προσαρμόζεται τόσο σε αυτόν, όσο και στις αλλαγές του ίδιου του παιχνιδιού, από τον Ben Taylor του Thinking Basketball: 

Kevin Durant

Δύο εμφατικές εμφανίσεις είχε τις προηγούμενες μέρες και ο KD, στην πρώτη κάνοντας πλάκα στους Sixers των Embiid και Harden, με 25/14/7 και καπάκια με 53/6/9 στους Knicks. Ήδη top-10 all time σαν παίκτης, έχει μακράν την καλύτερη επιστροφή από τόσο σοβαρό τραυματισμό (σκισμένο αχίλλειο) που έχουμε δει στο NBA. Για να συνεχίσω λιγούλι ακόμα σε mood γκρίνιας, φέτος με έβαλαν σε μια Λίγκα fantasy, που σε κάποια συζήτηση αναφορικά με την αξία του Durant δύο-τρεις είπαν εμφατικά “o Durant είναι μηδέν πλέον. Μηδέν!”. Και για κάποιον λόγο παρεξηγήθηκαν όταν τους είπα “παιδία καλή συνέχεια εδώ, νόμιζα πως μιλάμε για μπάσκετ, αλλά εσείς μάλλον ασχολείστε με το κρίκετ”. 

Kevin Garnett

Τέλος, κλείνοντας το καρέ των legends που απασχόλησαν την επικαιρότητα τη βδομάδα που μας πέρασε, ο Kevin Garnett, τη φανέλα του οποίου (#5) απέσυραν οι Boston Celtics, κάνοντας την την 17η στη σχετική λίστα (μακράν τη μεγαλύτερη σχετικά της Λίγκας, με τους Lakers να ακολουθούν με 11). 

One more Celtic officially in the rafters. pic.twitter.com/582isE6TjD

— StatMuse (@statmuse) March 13, 2022

Ο Garnett, παρότι στους Celtics αγωνίστηκε για μόλις έξι σεζόν, θεωρείται ο άνθρωπος που με την έλευσή του και το mentality του άλλαξε την σύγχρονη ιστορία του μυθικού franchise, βγάζοντάς τους από μια μακρά περίοδο ανυποληψίας και μετριότητας, και οδηγώντας τους στον πρώτο τους τίτλο μετά από 22 χρόνια.

up it goes. pic.twitter.com/h5gL5XFfGB

— Rob Perez (@WorldWideWob) March 13, 2022

Επειδή τα δάχτυλά μου ως Lakers fan δεν μου επιτρέπουν να γράψω μεγαλύτερο παιάνα για τον Garnett και τους Celtics, για πρόσθετη κελτολαγνεία παρακαλώ όπως επισκεφθείτε το Shake n’ Bake και τα posts/άρθρα του φίλου Δομίνικου σχετικά. Πολύ ωραίο βέβαια, και το αφιέρωμα του Adam Himmelsbach στην Boston Globe (τι με έχετε καταντήσει να διαβάζω εδώ στο Guru για να βγάλω την στήλη διάολε…): “What the hell is going on with Ticket?”.

16 Games Guy is back

Αν υπάρχει μία δήλωση παίκτη του NBA που έχει αφήσει έντονο αποτύπωμα τα τελευταία χρόνια αυτή είναι η δήλωση του Draymond Green πως “στη Λίγκα υπάρχουν οι παίκτες των 82 αγώνων και οι παίκτες των 16 αγώνων”, θέλοντας με αυτή να τονίσει πως κάποιοι βγάζουν νούμερα στη regular (Harden, DeRozan…) και κάποιοι ανεβάζουν την απόδοσή τους στα σημαντικά της postseason (εδώ εννοούσε βασικά τον εαυτό του - και είχε δίκιο). Ο Draymond έχει αποδείξει περίτρανα όλα αυτά τα χρόνια πως ο ίδιος αποτελεί τη ραχοκοκαλιά των Warriors. Είναι ο ηγέτης της άμυνας, μακράν και αναντίρρητα ο καλύτερος -συνολικά- αμυντικός της Λίγκας, ενώ είναι ο κύριος χειριστής της μπάλας στην χορογραφική επίθεση της ομάδας του San Francisco. Αυτό είχε φανεί ήδη από τα χρόνια της απόλυτης Δυναστείας τους: στα 106 παιχνίδια χωρίς αυτόν στον παρκέ οι Warriors είναι μόλις στο 56-50, κάτι που -σαν ποσοστό- επιβεβαιώνεται και φέτος, όπου στα 34 παιχνίδια που έχει λείψει (με τα 30 να είναι από τα τέλη Δεκέμβρη ως και τη Δευτέρα που μας πέρασε) να έχουν ρεκόρ 18-16. 

Μένοντας στα τελευταία 30 της απουσίας του, οι Warriors είχαν 17-13, με την επίθεσή τους να πέφτει εκτός 10άδας, με 113,8 offensive rating, και την άμυνά τους να είναι league average, με 110,8 defensive rating. Σε περίπτωση που κοιτάτε απλά box scores δε, ελπίζω να έπεσε το μάτι σας στο +24 σε 20 λεπτά στον αγώνα της επιστροφής του, μακράν το μεγαλύτερο των Warriors. 

Η πρώτη φάση που συμμετείχε δε, ήταν η ακόλουθη -που πλέον την λες και κλασσική στο Warriors playbook:

Κοιτώντας τώρα την μεγάλη εικόνα της φετινής σεζόν, τ timing της επιστροφής του είναι ιδανικό. Μπορεί οι Warriors να φαίνεται (και όντως να συμβαίνει) πως κάνουν κοιλιά εδώ και κάποιο διάστημα, όμως για αυτούς, το δεύτερο μισό της φετινής σεζόν δείχνει να λειτουργεί σαν μια ιδανική προπαρασκευαστική περίοδο. Και εξηγούμαι: ο Klay γύρισε μετά από 2,5 χρόνια, παίρνει παιχνίδια και αρχίζει να λύνεται (38 πόντοι το Σάββατο κόντρα στους Bucks), ο Steph θα είναι Steph όταν χρειαστεί πραγματικά (47 στα 34α γενέθλιά του τη Δευτέρα κόντρα στους Wizards), ο Draymond είναι πλέον ξεκούραστος και υγιής για τα “16 κρίσιμα”, αντίστοιχα και ο Iguodala που κάνει συντήρηση όλη τη σεζόν. Στο μεσοδιάστημα, ο Jordan Poole γεμίζει τα παπούτσια του Klay όσο καλύτερα μπορεί, ο Kumigna εξελίσσεται σε έναν αξιοπρεπέστατο mini Draymond, ο Moody βρίσκει και αυτός σιγά-σιγά ρόλο, ως ένας ακόμα σουτερ -κάτι που έλεπε για παραδειγμα στην περσινή version της ομάδας, οι ρολίστες Bjelica, Porter εντάσσονται στο Warriors basketball και οι Toscano-Anderson και Payton ΙΙ στην “strength in numbers” λογική. Ο δε Looney, σε όλο αυτό το διάστημα, δεν έχει χάσει παιχνίδι, παίζοντας ακριβώς τον ρόλο που ο Kerr έχει για αυτόν σχεδιάσει. Μόνα μελανά σημεία της περιόδου, η κατακόρυφη (αλλά επουδενί απροσδόκητη ή μη αναμενόμενη) πτώση του Wiggins μετά το All-Star Game (στο οποίο ήταν βασικός!), με τον Καναδό να σουτάρει με 33,3% από τη βολή έκτοτε (από 73% τον Νοέμβρη παρακαλώ!), το χειρότερο σχετικό ποσοστό στην Ιστορία, αλλά και η καθυστερημένη επάνοδος του Wiseman, που καλό θα ήταν να έπαιρνε και αυτός παιχνίδια και εμπειρία ώστε να μπορεί να συνεισφέρει έστω ένα ποιοτικό 10λεπτο στα Playoffs. 

Σε κάθε περίπτωση, η αίσθησή μου είναι πως οι Warriors έχουν κοιμήσει τη Λίγκα. Από εκεί που ξεκίνησαν με το πόδι στο γκάζι, τον Curry δεδομένα MVP, τον Draymond DPoY, και τους ίδιους σχεδόν εστεμμένους από μέσα Νοέμβρη, πλέον δεν είναι καν στην συζήτηση των φαβορί για να εκπροσωπήσουν στους Τελικούς τη Δύση. Και θαρρώ αυτό είναι κάτι που, σε μια Jordanική/LeBronική λογική “I took it personally”, τους δίνει το απαραίτητο καύσιμο για να ανεβάσουν στροφές στις μηχανές στα μέσα Απρίλη, όταν ξεκινάνε “τα σημαντικά”. Αυτός ο ένας μήνας που απομένει ως τότε, με την επιστροφή Draymond και την παλιοπαρέα σε πλήρη σύνθεση ξανά μετά από πάνω από 1.000 μέρες, είναι ικανοποιητικός χρόνος για να είναι σε θέση να τα σαρώσουν όλα το διάστημα μέσα Απρίλη - μέσα Ιούνη. Κοινώς, αν με έβαζε σήμερα κάποιος να ποντάρω ποιος πιστεύω πως θα σηκώσει το Larry O’B σε τρεις μήνες και μου εξασφάλιζε πως οι Warriors θα παραμείνουν υγιείς, σε αυτούς θα πόνταρα χωρίς δεύτερη σκέψη. 

Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια

Από εντυπωσιασμό…

Δύο ακόμα highlights από τον MVP (πρώην ή “και επόμενο”, your call):

Παραδοσιακός σέρβικος χορός

Bonus, παραδοσιακό σέρβικο παιχνίδι “κορόιδο”:

but why pic.twitter.com/WxA9jfHq4F

— Steve Jones Jr. (@stevejones20) March 15, 2022

Πέραν όμως από τον Σέρβο Αρτίστα, ειδική αναφορά και σε δύο τρομερά αμυντικά plays, από τον (επιστρέψαντα επιτέλους) Alex Caruso, αλλά και από τον μόνιμα επιβλητικό Mobley.

…αλλά και από τα γέλια

1. Παίζοντας "Poeltl" με ΤΟΝ Poeltl

Playing "Poeltl" with Poeltl. Does Jakob guess the correct NBA player?@spurs | @News4SA | @KABBFOX29

(h/t @DunktownPodcast & @gabedanon)

Full story: https://t.co/zHZAk47zSv pic.twitter.com/j9G9nFNvTU

— Chase Shannon (@chase_shannon) March 7, 2022

2. Να πω πως δεν έχει η κάθε ομάδα από 234 διαφορετικές εμφανίσεις, και δη σε όλο το φάσμα των αποχρώσεων…

Both teams started with white jerseys. ??

pic.twitter.com/gxO3Oo61iI

— Hoop Central (@TheHoopCentral) March 13, 2022

Εν τω μεταξύ είναι η δεύτερη σερί χρονιά που γίνεται το ίδιο μπέρδεμα, στο ίδιο γήπεδο, των Thunder, όπου και πέρσι OKC και Hawks είχαν αγωνιστεί μάλιστα για ένα ημίχρονο με παραπλήσιου χρώματος εμφανίσεις.

Η γωνιά του Geek

 ➢ Γενικά η βδομάδα που πέρασε ήταν η χαρά του fantasy (αρκεί να είχες κάποιον από τους ακόλουθους στην ομάδα σου, και όχι να τον έχεις απέναντι):

Συγκεκριμένα, πέρα από τα αίσχη των LeBron και KD που είδαμε παραπάνω είχαμε:

• Την 54άρα του Tatum
• Tην 50άρα του Kyrie (ξέρω, είχε και παραπάνω, αναλυτικότερα ακολούθως)
• Toν Trae να βάζει μια 47 και μια 46 την επόμενη
• Τους γενέθλιους 47 του Curry
• Tους 45 του Jordan του Clarkson (ρεκόρ καριέρας προφανώς)
• Τους 44 του Josh του Hart (το αυτό - επίσης προφανώς)
• Τους 43 του Giannis
• Άλλους τόσους του Embiid
• Δυο 40άρες από τον Fox
• 41 από τον Garland 
• 40 από τον Jokic

Καλά ήταν ε;

➢  Και εσκεμμένα δεν είναι στην παραπάνω λίστα οι δύο 60άρες των τελευταίων δύο ημερών. 

Πιο πρόσφατη αυτή του Kyrie, που κόντρα στους Magic είχε 41 από το ημίχρονο, και 60 με οκτώ λεπτά για τη λήξη του αγώνα, επιλέγοντας να αράξει αντί να πάει για over 70!

➢  Πρώτη χρονικά, βράδυ Δευτέρας, ήταν η 60άρα του Karl-Anthony Towns, ρεκόρ πόντων για τη φετινή σεζόν. 

Η συγκεκριμένη 60άρα βέβαια, με τους 32 πόντους στο τρίτο 12λεπτο και τα 15 rebounds, σήμανε ακόμα:

• Τον πέμπτο center που γράφει 60/15, μετά τους Mikan, Wilt, Robinson και Shaq
• Την πέμπτη σερί χρονιά που έχουμε έστω μια 60άρα στη Λίγκα. 
• Την πέμπτη υψηλότερη απόδοση σε ένα 12λεπτο, μετά τους 37 του Klay, τους 34 του Love, τους 33 των Gervin και Melo
• Franchise record για τους Wolves

➢ Tην ίδια μέρα και στον ίδιο αγώνα, ενδεχομένως για να υπάρξει κάποιου είδους συμπαντική ισορροπία ο Malik o Beasley είπε να πάει φουλ Tony Snell mode, με 0-0-0-0-0 σε 19 λεπτά. 

➢ Πόσοι είναι οι παίκτες που δεν έχουν χάσει ούτε ένα παιχνίδι μες στη σεζόν; Κάποτε θα αραδιάζαμε ακόμα και δεκάδες ονόματα. Πλέον, στην εποχή του covid, των πιεσμένων χρονικά αναπληρώσεων λόγω covid, των “dnp-rest”, αλλά και των πάμπολλων τραυματισμών ως αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, αυτοί θέλουν μόλις ένα δάχτυλο από τη δεύτερη παλάμη για να μετρηθούν: Kevon Looney, Dwight Powell, Deni Avdija, Saddiq Bey, Franz Wagner και Mikal Bridges. And that’s it. 

➢ Τους 14.000 πόντους στην καριέρα του στο NBA πέρασε ο Giannis. Κάμποσοι. Και έχει δρόμο ακόμα, καλά να είναι το παλικάρι.

➢Ωστόσο, η νίκη των Bucks μέσα στη Utah το πρωί της Δευτέρας ήταν η πρώτη για την ομάδα του Milwaukee από το μακρινό 2001!

➢ Επιστροφή μετά από επτά εβδομάδες στη σύνθεση των Bulls για τον Alex Caruso, με την ομάδα του Chicago να κρατάει στην επιστροφή του τους Cavs κάτω από τους 100 πόντους, επίδοση που είχε να πετύχει …από το τελευταίο παιχνίδι του Caruso πριν τον τραυματισμό του!

➢  Στο λινκαρισμένο εδώ post του reddit θα βρείτε μια ωδή στον Bam Adebayo και στη συνολική συνεισφορά του στους φετινούς Heat, ωστόσο το ένα σημείο που προσωπικά κράτησα και θέλω να κάνω highlight είναι ο μέσος όρος των 18,5 switches στην άμυνα που έχει ανά 100 κατοχές. Εύγε.  

➢ Κλείνοντας την στήλη των Geeks αυτής της εβδομάδας, ένα στατιστικό που το έψαξα αρκετά για να δω ότι όντως στέκει, μιας και ακούγεται αρκετά περίεργο σε πρώτη ανάγνωση, είναι πως ο Dejounte Murray έγινε ο πρώτος Spur στην ιστορία με 1.000 πόντους, 500 rebound και 500 assists μέσα σε μια σεζόν. 

Ups and Downs

 ⬆ Σε μια χρονιά που ο αντιπερισπασμός από την υπόθεση Sarver αναμενόταν να κλυδωνίσει τους Suns, αυτοί όχι μόνο κατάφεραν να μείνουν στοχοπροσηλωμένοι, αλλά, ακόμη περισσότερο, να ανέβουν σημαντικά επίπεδο, ως ομάδα συνολικότερα. Σιγάζοντας -και δη εμφατικά- κάθε φωνή αμφισβήτησης, που θεωρούσε ότι η περσινή τους πορεία ως τους Τελικούς ήταν αποκλειστικά θέμα τύχης και τραυματισμών/covid των αντιπάλων τους. Το πλέον χαρακτηριστικό δείγμα της αποτελεσματικότητας των Suns το είδαμε τις αμέσως προηγούμενες εβδομάδες, με τον Chris Paul τραυματία και τον Booker κλινήρη με covid. Το τρένο των Suns δεν έκανε στάση. Η δουλειά του Monty Williams είναι εξαιρετική ως προς τη διαχείριση του υλικού του, ενώ πρέπει να δοθούν άπειρα credits στον GM Jones για το βάθος που το roster διαθέτει. 

⬆ Εντυπωσιακή νίκη των Mavericks μέσα στη Βοστώνη κόντρα στους εορτάζοντες την απόσυρση του #5 του Garnett Celtics είχαμε την Κυριακή το βράδυ, με την ομάδα του Kidd να παίζει εξαιρετικό μπάσκετ, να αντιτάσσει αντίστοιχου επιπέδου τανάλιες με αυτές της καλύτερης άμυνας της Λίγκας το τελευταίο τρίμηνο και να φεύγει με μια τόσο εντυπωσιακή, όσο και σημαντική νίκη (ιδίως μετά την 30άρα στο κεφάλι από τους Knicks το προηγούμενο βράδυ). Αυτή ήρθε με ένα τρίποντο-μαχαιριά του αναγεννημένου μετά το trade του στο Dallas Spencer Dinwiddie, που από τότε που πάτησε Texas έχει 20,1 πόντους, 4,8 assists, με 50,8% από το παρκέ και 46,3% πίσω από τα 7,25, με τους Mavs να τρέχουν 11-2 στο αντίστοιχο διάστημα (για ένα συνολικότερο 13-3 σερί και από πριν την έλευσή του). Γενικά η εικόνα των Mavericks, με τον Luka να έχει στρώσει φυσική κατάσταση και να κάνει εκ νέου αίσχη, είναι πως δύσκολα φέτος θα βρεθεί ομάδα να τους σταματήσει στον πρώτο γύρο της postseason. 

⬆ Τους δύο πρώτους μήνες του 2022 οι Bucks είχαν ρεκόρ 12-12. Η εικόνα που έβγαζαν δεν ανταποκρινόταν σε εκείνο του φαβορί για το back-2-back, λόγω της συνέχειας του κορμού και της εξωπραγματικής απόδοσης του Giannis. Ωστόσο στον Μάρτη τρέχουν ένα σερί 7-1, έχουν άπαντες ανεβάσει ταχύτητα, με τελευταίο θετικό στοιχείο την επάνοδο στην αγωνιστική δράση του Brook Lopez -αλλά και του απαραίτητου για ανάσες στον χειρισμό της μπάλας George Hill. Ο Lopez αποτελεί κρίσιμο γρανάζι στο όλο σύστημα Bucks, ιδίως αμυντικά, που μαζί με τον Giannis σκεπάζουν το καλάθι για τους αντιπάλους. Η τρέχουσα φόρμα τους -και μη επανεμφάνιση ατυχιών/τραυματισμών- θα τους διατηρήσει ως την απόλυτη “team to beat” στην Ανατολή.   

⬇ Έναν εξαιρετικό όρο για να περιγράψει τις μεγαλειώδεις εμφανίσεις του Harden με το που αλλάζει αυτός ομάδα χρησιμοποίησε στο πρόσφατο podcast του Pick ’n’ Popa o Δημήτρης Καραμάνης: τον όρο “Harden-moon”, ήτοι το μπασκετικό αντίστοιχο του “honeymoon”. Ο όρος είναι απόλυτα εύστοχος και έχει επιβεβαιωθεί τόσο στους Rockets, όσο και στους Nets και πλέον στους Sixers, όπου ο Harden ξεκίνησε και πάλι να πετάει φωτιές με τη νέα του ομάδα. Ωστόσο. Μετά ήρθαν οι Nets. Και τον ισοπέδωσαν. Τον έκαναν να φαίνεται ξανά ο “Big Games James” που όλοι σιχτιρίζουμε κάθε άνοιξη, κρυμμένος στο παιχνίδι, άστοχος, αρνητικός για την ομάδα του. Και καθώς κάθε “harden-moon” έχει αποδειχθεί στην πράξη πως έχει ημερομηνία λήξης -με των Sixers να φαίνεται πως ήδη αυτή παρήλθε-, αν κάτι έχει αποδειχθεί, ακριβώς αντίθετα, πως έχει διάρκεια, είναι η αναποτελεσματικότητα του πρώην MVP στα μεγάλα παιχνίδια των Playoffs. Mπορεί ο Harden να κάνει την έκπληξη φέτος;   

⬇ Οι Lakers. “Γιατί;” Τι “γιατί;”;! “Γιατί από όλα” είναι η μόνη σωστή ερώτηση!

Αναλυτικότερα. Μετά το All Star break είναι 0-8 στα παιχνίδια που ο LeBron δεν βάζει τουλάχιστον 50. 

Δεύτερον, χάνουν πλέον τα παιχνίδια τους από το καλημέρα. 48 πόντους (franchise worst) στο πρώτο 12λεπτο από τους Suns, 21-2 το ξεκίνημα κόντρα στους Raptors. 

Τρίτον, ο Anthony Davis πριν το παιχνίδι με του Suns δήλωσε πως η ομάδα του Phoenix απέκλεισε πέρσι τους Lakers μόνο και μόνο επειδή αυτός ήταν τραυματίας. Μεγάλε, και έτσι να είναι, καλό θα ήταν να το έλεγες όταν δεν ήσουν τραυματίας. Γιατί, δεν ξέρω αν το ξεχνάς, είσαι μόνιμα τραυματίας!

(για την ιστορία, οι Suns απλά γέλασαν. Και τους ξαναματαϊσοπέδωσαν)

Τέταρτο. Βγαίνει ο Westbrook και κάνει δηλώσεις σταματήστε να με λέτε “West-brick” μου δημιουργείτε πρόβλημα, ιδίως στην οικογένειά μου. Μεγάλε, αν δεν θες να σε λένε “West-brick” πρέπει να συμβούν τρία πράγματα. α) Να σταματήσεις να σουτάρεις από το τρίποντο. β) Αν δεν σταματήσεις, να βάζεις παραπάνω από 9%, που ακριβώς τόσο είναι το ποσοστό σου από τα 7,25 μετά το All Star, γ) να μην δείξεις στους φιλάθλους πως σε ενοχλεί! Το λένε για να σε ενοχλήσουν. Αν δείξεις ότι σε ενοχλεί, προφανώς και θα συνεχίσουν να το κάνουν! Μαθηματικά είναι (ούτε καν στατιστική που φαίνεται πως με δαύτη δεν τα πας και τόσο καλά…). 

Πέμπτο και τελευταίο: ξέρετε πόσοι παίκτες των Lakers ή του προπονητικού team βγήκαν να υπερασπιστούν τον Westbrook στην παραπάνω του δήλωση; Φαντάζεστε ε; Το βρήκατε, απολύτως κανένας! Τόση ομοψυχία έχει η ομάδα.

⬇ Είναι παράλογο που ο Kyrie μπορεί να κάθεται courtside στα γήπεδα της Νέας Υόρκης χωρίς μάσκα, αλλά δεν μπορεί να αγωνίζεται; Απόλυτα παράλογο. Είναι καθαρά επιλογή του Kyrie να μην αγωνίζεται επειδή δεν θέλει να εμβολιαστεί; Είναι. That’s the rules λοιπόν, και προχωράμε. 

Προσεχώς

 Πέμπτη 17 Μαρτίου 2022, 01:30 Dallas Mavericks @ Brooklyn Nets και 04:00 Boston Celtics @ Golden State Warriors

Παρασκευή 18 Μαρτίου 2022, 01:30 Dallas Mavericks @ Philadelphia 76ers

Δευτέρα 21 Μαρτίου 2022, 02:00 Boston Celtics @ Denver Nuggets

Τους καυτούς αυτή την περίοδο Mavericks και Celtics θα παρακολουθήσουμε κυρίως τη βδομάδα που ακολουθεί, με αμφότερους να βρίσκονται σε road trip στην απέναντι περιφέρεια. Έτσι, σε back to back βράδια η ομάδα των Kidd και Luka αντιμετωπίζει δύο από τα φαβορί της Ανατολής, Nets και Sixers, με τους Celtics να δοκιμάζονται αντίστοιχα στις έδρας των σχεδόν σε απαρτία πια Warriors και στα ψηλά βουνά του Colorado κόντρα στους Nuggets του MVP Jokic. 

Διαβάσαμε, μας άρεσαν, και σας προτείνουμε

Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα στους παίκτες που πάτησαν παρκέ ΝΒΑ μόλις για ένα λεπτό έκανε ο Ben Picman στο SI: “In It for a Minute”.

Τους 25 καλύτερους παίκτες της φετινής σεζόν ψήφισαν οι συντάκτες του The Ringer: “The Top 25 Players in the NBA in 2021-22”.

Tους χρονικούς περιορισμούς που αντιμετωπίζουν για να πετύχουν οι Nets αναλύει, επίσης στο SI, o Chris Herring: “The Nets Are Running Out of Time”.

Μια εξαιρετική ανάλυση του πλυντηρίου χρημάτων που γίνεται (και) στο NBA παρουσίασε ο Henry Abbott του True Hoops: “Private equity is a money laundering loophole”.