Ακόμα και στην σύγχρονη εποχή, που όλο και περισσότεροι All Stars και All NBA players αλλάζουν όλο και τακτικότερα ομάδες, ένα trade για έναν πρώην MVP και τον παίκτη που έχει σκοράρει μιας σεζόν πόντους παραπάνω από τον δεύτερο σκόρερ της τελευταίας δεκαετίας, και δη midseason, δεν παύει να αποτελεί τεράστια είδηση. Ο James Harden είναι παίκτης των Nets από χτες λοιπόν, και παρακάτω αναλύουμε τι σημαίνει αυτό το trade για κάθε ομάδα από τις συμμετέχουσες σε αυτό, μα και για τη Λίγκα συνολικότερα.

Ο ήλιος μας, όπως και κάθε άστρο στο σύμπαν, κάποια στιγμή μετά από πολλά εκατομμύρια χρόνια θα φτάσει στο τελευταίο στάδιο της ζωής του, αφού πρώτα «καταναλώσει» τα καύσιμά του. Καθώς η διάρκεια της ζωής του είναι αντιστρόφως ανάλογη της μάζας του, όσο μεγαλύτερη είναι αυτή, τόσο και πιο «εκκωφαντικό» θα είναι το τέλος του. Όσο μεγαλύτερη είναι η βαρύτητα του άστρου στον χωροχρόνο, τόσο πιο βίαια θα καταρρεύσει.

Οι περισσότεροι εξ ημών έχουμε ορισμένες «ένοχες» αθλητικές απολαύσεις.  Είτε αυτή μπορεί να είναι η παρακολούθηση ενός αγώνα της ελληνικής ποδοσφαιρικής λίγκας (lol), είτε να βλέπεις τον Ronnie O’Sullivan να πετυχαίνει ένα century break. Δεν κρύβω πως μία δική μου απόλαυση είναι να βλέπω αγώνες των Houston Rockets μιας και δηλώνω φαν του James Harden. Λέω «ένοχη» απόλαυση διότι, κακά τα ψέματα, δεν μπορούμε παρά να αποδεχτούμε πως η προσέγγιση της ομάδας του Mike D’Antoni μοιάζει για αρκετό κόσμο άνευ ενδιαφέροντος και ολίγον τι βαρετή, εν αντιθέσει με άλλες ομάδες της λίγκας όπως οι Warriors, οι Spurs –των περασμένων ετών φυσικά-, οι Celtics, oι Heat και άλλες.

Όταν ήμουν μικρός και τελείωναν τα σχολεία για τις καλοκαιρινές διακοπές, σαν παιδί και εγώ κατέβαινα στο χωριό για ένα τρίμηνο. Ένα από τα πράγματα που μου άρεσε να κάνω ήταν να πηγαίνω παρέα με τον καλό μας φίλο και γείτονα στα χωράφια τους και να ασχολούμαι με τις γεωργικές δουλειές. Μέσα σε όλα όσα προσπαθούσα να κάνω, ή νόμιζα ότι έκανα, ήταν και το τάισμα ορισμένων ζώων. Η απορία που πάντα είχα ήταν γιατί δεν υπήρχαν ποτέ δύο κόκορες στο ίδιο κοτέτσι. Τότε ήταν που έμαθα για τον αντίστοιχο μύθο του Αισώπου και πως είναι πρακτικά αδύνατο να ζήσουν αρμονικά δύο κόκορες στον ίδιο χώρο. Δεν ξέρω αν ο Ντάριλ Μόρεϊ είχε φάρμα με ζώα στο Μπαραμπού του Γουισκόνσιν που γεννήθηκε, σίγουρα όμως είναι αρκετά τολμηρός ώστε να το δοκιμάσει.

“Έχουμε έναν άσσο στο μανίκι μας” δήλωνε λίγες μέρες μετά τη κατάκτηση του πρωταθλήματος από τους Warriors o GM των Rockets Daryl Morey. Αυτό που παρέλειψε όμως να αναφέρει είναι ότι αυτός ο “άσσος” που έκρυβε στο μανίκι του τυχαίνει να είναι ο καλύτερος καθαρόαιμος άσσος στην λίγκα τα τελευταία χρόνια. Τη Πέμπτη 28 Ιουλίου ανακοινώθηκε με κάθε επισημότητα η ανταλλαγή μεταξύ των Clippers και των Rockets, με τους δεύτερους να παραχωρούν επτά συνολικά παίκτες με σημαντικότερους όλων τους Beverley , Lou Williams και Sam Dekker. Εξετάζοντας την ανταλλαγή από τη πλευρά της ομάδας του Houston , αμέσως δημιουργούνται πολλά ερωτήματα .Γιατί δεν θα συνεχίσει η ομάδα να πορεύεται με τον Harden σαν οργανωτή ; Ταιριάζει ο Paul στις Ρουκέτες που είδαμε φέτος ; Τι λείπει από αυτό το ρόστερ για να γίνει contender ; Ποιός είναι ο Tim Quarterman; Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε λοιπόν να βρούμε απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, με εξαίρεση το τελευταίο που είναι πραγματικά εκτός των δυνατοτήτων μου.

Η ώρα της αλήθειας για το ΝΒΑ. Από το Σάββατο θα μπούμε στην τελική ευθεία του πρωταθλήματος και σε λίγες βδομάδες θα έχουμε τη στέψη του νέου του πρωταθλητή. Το τελευταίο διάστημα η κουβέντα για το ΝΒΑ αναλώθηκε σε ζητήματα περί MVP, όμως τα ψέματα τελειώνουν και ήρθε η στιγμή για την πραγματική μάχη, αυτή για τον τίτλο. Τα φετινά play offs φαντάζουν πραγματικά ενδιαφέροντα και αναμένουμε με μεγάλη αγωνία την έκβασή τους για αρκετούς και διάφορους λόγους, κάποιους από τους οποίους θα προσπαθήσουμε να σχολιάσουμε παρακάτω. Ανυπομονούμε λοιπόν να δούμε...

(Ακολουθεί κείμενο προσωπικού γούστου.)

Καθώς το ΝΒΑ βαίνει στο τέλος της κανονικής περιόδου, ο Ράσελ Ουέστμπρουκ κάνει πάταγο. Μόλις χθες έσπασε το ρεκόρ των τριπλ νταμπλ του Όσκαρ Ρόμπερτσον που κρατούσε πάνω από 50 χρόνια. Θα περίμενε κανείς ο μπασκετικός πλανήτης να γιορτάζει το μοναδικό επίτευγμα σύσσωμος και χαρούμενος που υπάρχει ένας παίκτης που κάνει τέτοια πράγματα. Όμως αυτό δεν συμβαίνει. Η αρθογραφία των ΗΠΑ - αλλά και η δική μας - δείχνει χωρισμένη σε δύο στρατόπεδα , συνοδεύοντας το κάθε τι εντυπωσιακό με ένα μεγάλο "αλλά". Ο Ουέστμπρουκ ,λέει, κάνει stat padding , δηλαδή παίζει κυρίως για τα στατιστικά του. Επίσης, σε αυτή του την προσπάθεια βοηθάει και η ομάδα του, η οποία επιδιώκει να του χαρίζει κάποια ριμπάουντ και να κάνει τα στραβά μάτια όταν ο ίδιος επιλέγει να αμυνθεί σε χώρο, αδιαφορώντας για τον προσωπικό του αντίπαλο. Η τακτική αυτή παρουσιάζεται ως μεμπτή, ακόμη και αν ο αντίπαλος αυτός είναι ο Ελφριντ Πέιτον, λες και πρέπει κανείς να ασχολείται με τον Ελφριντ Πέιτον για οποιοδήποτε λόγο.

Είναι τελικά το Χιούστον υπό τις οδηγίες του Μάικ Ντ’Αντόνι η πιο fun to watch ομάδα στο ΝΒΑ; Είχε μεγάλο ενδιαφέρον η φετινή χρονιά για την ομάδα από το Τέξας, καθώς μετά την απομάκρυνση του Κέβιν Μακχέιλ, μπήκε  στην εποχή του PG James Harden, κάτι για το οποίο σας είχε προϊδεάσει ο Bill Nessis από την αρχή της σεζόν. Πως έχει λειτουργήσει τελικά στη μέχρι τώρα σεζόν; Το μπάσκετ που βλέπουμε από το Χιούστον φέτος είναι αυτό που αναμέναμε με έναν τέτοιο προπονητή-θιασώτη της περίφημης επίθεσης των ‘’7 seconds ore less’, από την εποχή των Φοίνιξ Σανς. Ας δούμε κάποια πράγματα για τη μέχρι τώρα πορεία τους.

Όλοι έχουμε ακούσει ήδη ότι ο James Harden θα είναι ο νέος point guard των Houston Rockets, όπως άλλωστε δήλωσε και επίσημα ο Mike D’Antoni. Αυτό λογικά σημαίνει πως θα έχει αρκετά την μπάλα στα χέρια του, θα τρέχει τα περισσότερα plays και θα παίρνει σχεδόν όλες τις αποφάσεις. Μισό λεπτό γιατί μπερδεύτηκα: τι διαφορά έχουν όλα αυτά απ’ ότι συνέβαινε μέχρι τώρα και τι πραγματικά σημαίνει για τον ίδιο τον Harden αλλά και τους Rockets;

To κείμενο γράφτηκε για τον ιστότοπο provo.gr, απ'όπου και αναδημοσιεύεται.

Η φωτογραφία που βλέπετε κάτω από τον τίτλο είναι από την σάλα του King Drew Magnet High School Gymnasium του Willowbrook του Λος Άντζελες. Σε αυτήν διεξάγεται κάθε καλοκαίρι το πιο διάσημο ερασιτεχνικό τουρνουά μπάσκετ της Δυτικής Ακτής των Ηνωμένων Πολιτειών, η φέρουσα πλέον την υπογραφή της Nike , Drew League. Για πολλά Σαββατοκύριακα του καλοκαιριού, στο χωρητικότητας μόλις 1000 ατόμων γηπεδάκι συνωστίζονται κάτοικοι από την καρδιά του L.A. για να παρακολουθήσουν τους αγώνες αυτοσχέδιων ομάδων, οι οποίες στελεχώνονται από τοπικούς ήρωες του streetball , επαγγελματίες αθλητές που αγωνίζονται στο εξωτερικό ή στη D League, και λαμπρότατους σταρ του ΝΒΑ.