Κατ' αρχάς οφείλω να σου πω ότι για κάποιο λόγο, ποτέ δεν ένιωσα δέος μπροστά σε αθλητή. Εννοώ ότι δεν αισθάνθηκα να μου κόβονται τα πόδια και να μην μπορώ να αρθρώσω λέξη, επηρεασμένη από το μεγαλείο του παίκτη/προπονητή που είχα μπροστά μου - από τα όσα θαυμαστά είχε καταφέρει στην καριέρα του. Η λογική μου ήταν πάντα “πάμε και ό,τι βγει”, που σημαίνει ότι αν μου έλεγε “όχι”, συνέχιζα κανονικά τη ζωή μου. Όφειλα ωστόσο, να πέσω... με τιμές -να προσπαθήσω. Στα χρόνια που δουλεύω (και ξεπερνούν τα 20) έχω βρεθεί σε ουκ ολίγες διεθνείς διοργανώσεις και ενώπιον stars αυτής της ηπείρου, αλλά και της άλλης ακτής του Ατλαντικού και πάντα έπαιζα το σύστημα που μόλις σου εξήγησα. Η αρχή όμως, ήταν άρδην διαφορετική. Επηρεασμένη από όσα γίνονται στην ημεδαπή (σε επίπεδο συλλόγων και εθνικής), είχα... μάθει ότι είναι ανώφελο να πλησιάσω παίκτη, έπειτα από ήττα, γιατί ως επί το πλείστον περνούσαν από τις mixed zones τρέχοντας και αδιαφορώντας για τα ΜΜΕ. Θα μου πεις “είχαν τον καημό τους”. Θα σου απαντήσω ότι μέρος της δουλειάς τους είναι και η επαφή με τα media. Διόρθωση: ο σεβασμός προς τα media, διότι όπως θα έχεις υποψιαστεί αυτή η σχέση είναι δούναι και λαβείν. Έχεις αντίρρηση; Θα σου ζητήσω να κάνεις λίγη υπομονή -όπως και να ομολογήσεις πως αν εσύ ξέρεις σήμερα για ένα γήπεδο -επί παραδείγματι- που έφτιαξε παίκτης, είναι γιατί το είδες στα ΜΜΕ.

Η τελευταία ημέρα των μεταγραφών για το ΝΒΑ φέτος θα είναι η 8 Φεβρουαρίου και όσο η μέρα πλησιάζει τόσο αυξάνεται και η προσπάθεια των ομάδων να φτάσουν σε κάποια συμφωνία όπου θα τους φέρει σε καλύτερη θέση όσο αφορά τη διεκδίκηση των στόχων τους. Είναι η περίοδος όπου οι κολλημένοι με το ΝΒΑ, όπως εγώ, κοιτάμε το twitter να βεβαιωθούμε ότι έχουμε ενεργοποιήσει τα notifications για τους λογαριασμούς των Charania και Wojnarowski, καθώς είναι οι πρώτοι που θα ενημερώσουν για οποιαδήποτε κίνηση ή αξιόπιστο σενάριο. Την Παρασκευή που μας πέρασε έσκασε η πρώτη «βόμβα» του Woj μετά από καιρό, αφού δημοσίευσε ένα κείμενο όπου εξηγούσε ότι οι Hornets ψάχνουν να βρουν ομάδα για να δώσουν τον Kemba Walker!

Οι Toronto Raptors είναι βασικά ξενέρωτοι, δεν αντιλέγει κανείς. Εχουν έναν σταρ που σουτάρει από εκεί που δεν θέλει να σουτάρει κανείς και έχουν έναν ακόμη που στην post season συχνά θυμίζει κινούμενο μπιφτέκι (οκ, υπερβολές, απλώς το χουμε δει και αυτό). Συνήθως στα πλέι οφ αποκλείονται πανυγηρικά από τον Lebron James, αφού πρώτα έχουν αποφύγει να προσθέσουν οτιδήποτε στον ανταγωνισμό του πρωταθλήματος, εκτός από προσδοκίες. Πέρυσι ειδικά, το μόνο που κατάφεραν ήταν να δώσουν την ψευδαίσθηση πως μπορεί να αποκλειστούν από τους μέτριους Milwaukee Bucks. Tα τελευταία τέσσερα χρόνια τα ρεκόρ τους στην κανονική περίοδο είναι από καλά εώς πολύ καλά , αλλά σχεδόν πάντα δυσανάλογα με την εικόνα των πλέι οφ. Καπως έτσι, ήταν πολύ λογικό για τον Νιγηριανό πρόεδρο τους Masai Ujiri να αναφωνήσει πέρυσι το καλοκαίρι κάτι σαν "eleoc kapu!" και μάλιστα για ένα σύνολο που τα τελευταία δύο χρόνια είχε πετύχει 56 και 51 νίκες αντίστοιχα. 

Με αφορμή την πρεμιέρα του Star Wars, Episode 8 - The Last Jedi, πέντε συντάκτες του BG και ένας εκλεκτός καλεσμένος συζητούν για τα δυο πάθη τους. Μαζί με τον δημοσιογράφο Γιάννη Ψαράκη (contra.gr, Live Sport) ανακαλύψαμε τους γήινους ήρωες της δημοφιλούς κινηματογραφικής saga στα πρόσωπα παικτών και προπονητών του ΝΒΑ. Η σκοτεινή πλευρά της Δύναμης μάχεται με την φωτεινή στα παρκέ του μπάσκετ. Αν δεν το πιστεύετε, ρίξτε μια ματιά παρακάτω, σε ένα pop κείμενο αμφιβόλου χιούμορ.

Στην πραγματικότητα...

Ας ξεκινήσουμε από το εξής απλό. Το καλοκαιρινό trade μεταξύ των Pacers και των Thunder δεν ήταν καλό (sic) για την ομάδα της Indiana. Ακόμη κι αν λάβουμε υπόψη α) την επιθυμία του Paul George να φύγει και β) το ότι έμπαινε στον τελευταίο χρόνο του συμβολαίου του, τα ανταλλάγματα που πήραν πίσω οι Pacers (Oladipo, Sabonis) φάνταζαν φτωχά. Πλεον και με το 1/4 της σεζόν να έχει ολοκληρωθεί, νομίζω πως είναι ασφαλές να πούμε ότι η Indiana είναι αρκετά καλύτερη του αναμενομένου και βασικό ρόλο σε αυτό έχουν παίξει οι δύο πρώην παίκτες της Oklahoma (κυρίως ο Dipo).

Ωραία εποχή το καλοκαιράκι έτσι δεν είναι; Διακοπές, μπανάκια, αφορμή για ξεκούραση και φυσικά μεταγραφολογία. Είναι η εποχή όπου σχεδόν όλες οι ομάδες μετατρέπονται δυνητικά σε διεκδικητές του πρωταθλήματος και οι παίκτες μεταμορφώνονται σε superstars, αναλόγως αν υπέγραψαν στην ομάδα της αρεσκείας μας ή όχι. Στο NBA έχει γίνει ήδη ένας μικρός χαμός, με την πλειοψηφία των παικτών να παίρνουν τα ταλέντα τους και να μετακομίζουν στην Δύση. Το γεγονός αυτό έχει με την σειρά του δημιουργήσει μια κουβέντα στο εσωτερικό την λίγκας, σχετικά με την ανταγωνιστικότητα του πρωταθλήματος (το περίφημο competitive balance). Μια κουβέντα που έχει τις ρίζες της στην κυριαρχία των Warriors την τελευταία τριετία και εντάθηκε σε μεγάλο βαθμό, μετά την εύκολη κατάκτηση του τελευταίου πρωταθλήματος. Ας αποπειραθούμε όμως να εξετάσουμε το ζήτημα στην γενική του μορφή. Στην σημερινή εποχή των Big 3 και των superteams, ποιοι είναι ακριβώς εκείνοι οι παράγοντες που επηρεάζουν καθοριστικά την ανταγωνιστικότητα της λίγκας; Τι μας επιφυλάσσει το μέλλον, με βάση την κατεύθυνση που φαίνεται να παίρνει το NBA;

Όπως και πέρυσι, έτσι και φέτος στο Basketballguru ετοιμάσαμε για σας το #Bgurumockdraft ενόψει της 22 Ιουνίου όταν και θα λάβει μέρος το draft του ΝΒΑ. Το φετινό mock draft μαζί με τον Βασίλη και όπως και πέρυσι  έτσι και φέτος θα ασχοληθούμε με τις ομάδες τις λοταρίας (14 πρώτες επιλογές). 

Πριν προλάβουμε καλά καλά να ηρεμήσουμε από τους τελικούς του ΝΒΑ, σε λίγες μέρες έχουμε το draft του 2017 και ήδη έσκασε η πρώτη ανταλλαγή μεταξύ των Celtics και των 76ers (σύμφωνα τουλάχιστον με το Bleacher report και το yahoo sports). Η Βοστώνη αποφάσισε να παραχωρήσει την πρώτη επιλογή του φετινού draft για την τρίτη φετινή επιλογή, ενα pick πρώτου γύρου για το 2018 που ανήκε κανονικά στους Lakers και ένα pick πρώτου γύρου για το 2019, που ανήκε όμως στους Sacramento Kings (και είναι protected), όλα προερχόμενα από τους 76ers. Ας αναλύσουμε τι σημαίνει αυτό για το φετινό και όχι μονο draft.

Η μπασκετική χρονιά φτάνει στο τέλος της και ενώ περιμένω να δω το φινάλε των τελικών του ΝΒΑ και του Ισπανικού πρωταθλήματος, παράλληλα ετοιμάζομαι για την αρχή της επόμενης, που ξεκινάει με το NBA draft στις 22 Ιούνη. Ετοιμάζοντας το υλικό για το mock draft που θα ετοιμάσουμε με τον Bill για το σάιτ, το όνομα στο οποίο "έπεσα" πάνω τις περισσότερες φορές, είναι ο Lavar Ball, πατέρας του πολύ καλού παίκτη του UCLA Lonzo Ball. Δεν θυμάμαι άλλη φορά τα τελευταία χρόνια, ο χρόνος δημοσιότητας που έχει ο δεύτερος καλύτερος παίκτης του Draft να έχει τόσο παραπάνω χρόνο από οποιονδήποτε άλλο παίκτη, συμπεριλαμβανομένου και του Markelle Fultz, που κατά γενική ομολογία θα είναι το #1 και φυσικά είναι η πρώτη φορά που βλέπω τον πατέρα ενός αθλητή να είναι τόσο πολύ στο προσκήνιο. Τους τελευταίους μήνες ο Lavar Ball έχει παραυρεθεί άπειρες φορές στα στούντιο του ESPN, είτε γιατί λέει ότι ο ίδιος είναι καλύτερος από τον MJ, είτε ότι ο γιος του είναι καλύτερος από τον Lebron James, είτε τέλος λανσάροντας την φίρμα του Big Baller Brand που έγινε γνωστή για τα παπούτσια των 495$.

Ο πρώτος εκ των τελικών του ΝΒΑ ήταν ένα εμφατικό blowout, καθώς οι Warriors δεν άφησαν τίποτα όρθιο στο πέρασμα τους, ειδικά από την τρίτη περίοδο και έπειτα. Για όποιον βέβαια διαβάζει τα σημάδια (τα πουλιά πετούν χαμηλά, θα έχουμε χειμώνα με κωλόκρυο κλπ κλπ) , το πράγμα φαινόταν από νωρίς, πολύ νωρίς. Οι Dubs είχαν αποφασίσει ότι θα κρατηθούν γενικά κοντά στους σουτέρ και θα κόψουν το playmaking του Τζέιμς, δίνοντας του ευκαιρίες να πάει ως το καλάθι, αλλά κόβοντας όλα τα υπόλοιπα. Έστελναν κάποιες βοήθειες, αλλά όχι σε εκείνον, στους άλλους, οι οποίοι δεν πασάρουν τόσο καλά. Ετσι λοιπόν, βλέποντας το παρακάτω, ψυλλιάζεται κανείς ότι εδώ κάτι συμβαίνει, και δεν είναι καλό για τους Καβς.