Οι Houston Rockets βρίσκονται μπροστά σε άλλη μία μεγάλη πρόκληση, συνεχίζοντας την προσπάθεια να βρεθoύν ξανά στους τελικούς της περιφέρειάς τους και γιατί όχι και του ΝΒΑ. Η φετινή σεζόν αποτελεί ορόσημο για το πείραμα που ξεκίνησαν οι Daryl Morey και Mike D’Antoni πριν μερικά χρόνια και μοιάζει να πήρε την -ίσως- τελική του μορφή τον περασμένο Φλεβάρη, με την απομάκρυνση του Clint Capela και την καθιέρωση μιας άνευ «καθαρού» σέντερ πεντάδας. Φυσικά από έναν καινοτόμο προπονητή και αναμενόμενος ένα ακόμη νεωτερισμός  και η κατάληξη της προσπάθειας ίσως είναι σταθμός για τα επόμενα χρόνια και τη φιλοσοφία που θα ακολουθήσουν. Στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσουμε να βρούμε ορισμένους λόγους για τους οποίους μπορούν να φτάσουν #mexritelous και κάποιους για τους οποίους δεν πρόκειται να το καταφέρουν.

Στα τελη Ιουλίου η πολιτεία της Μινεσότα πέρασε νέες, αναμορφωμένες διατάξεις για την αστυνομική εξουσία, υποκύπτοντας έστω εν μέρει στην ορμή και το δίκαιο των κινημάτων. Περίπου ενάμιση μήνα αργότερα, στις 31 Αυγούστου, τα νομοθετικά σώματα της πολιτείας του Ουισκόνσιν ακολούθησαν διαφορετική οδό, επιλέγοντας  να αγνοήσουν τα αιτήματα για μεταρρυθμίσεις στην αστυνομία. Η γερουσία (state senate) και η πολειτειακή συνέλευση (Wisconsin Assembly) συνεδρίασαν λίγες μέρες μετά τις αναταραχές στην Κενόσα και την απεργία των Μιλγουόκι Μπακς, αναβάλλοντας όμως τις σχετικές διεργασίες για αργότερα, πιθανώς μετά τις αμερικάνικες εκλογές.

Λοιπόν το παρακάτω tweet του J.E. Skeets πετυχαίνει ακριβώς το αίσθημα που μου αφήνει η σειρά που παρακολουθούμε ανάμεσα σε Nuggets και Jazz. Στην πιο ‘’Ανατολική’’ post-season της Δύσης τα τελευταία -πολλά- χρόνια, όπου έχουμε ομάδες στηριζόμενες σε μεγάλο βαθμό σε έναν παίκτη με υψηλό δείκτη usage (Lakers, Mavs, Rockets, Blazers) και ‘’σκληρούς’’ contenders όπως οι Clippers και οι Rockets -τώρα που αποφάσισαν να κλείνουν τα πάντα στην άμυνα- χωρίς το γνωστό υψηλό τέμπο δυτικών ομάδων, βρήκαμε την πιο όμορφα δεσμευτική 1v1 κόντρα στα πρόσωπα των Donovan Mitchell και Jamal Murray. Σε δύο ομάδες της Northwest. Ότι πιο διασκεδαστικό.

 Ακριβώς τέσσερα χρόνια μετά το γονάτισμα του Colin Kaepernick, με εκατομμύρια λέξεις να έχουν ειπωθεί και γραφτεί αναφορικά, τόσο για την στάση του και των συναθλητών του, όσο -και κυρίως-  για το μέγεθος του προβλήματος του ρατσισμού στις Η.Π.Α., οι παίκτες του NBA, εν μέσω πανδημίας, εν μέσω εγκλεισμού τους επί διμήνου σε ένα bubble στο Orlando, εν μέσω banners, t-shirts και κάθε λογής άλλου τρόπου ειρηνικής (ως «πολύ ήσυχης») προώθησης της κοινωνικής δικαιοσύνης, απηύδησαν από τις δολοφονίες και το συνεχιζόμενο κύμα βίας κατά μαύρων πολιτών από αστυνομικούς και προχώρησαν σε μια πιο δραστική αντίδραση: να μην αγωνιστούν στα παιχνίδια των Playoffs της Τετάρτης. Με άλλα λόγια, να κατέβουν σε απεργία. 

Γεια σας και καλή μπασκετική σεζόν 2020-21. Τη δεδομένη στιγμή ας καταγράψουμε όσο το δυνατόν καλύτερα γίνεται τα γεγονότα, νομίζω είναι το σημαντικότερο.

Οι Μιλγουόκι Μπακς δεν εμφανίστηκαν στο παρκέ του πέμπτου αγώνα της πρώτης φάσης των πλέι οφ απέναντι στους Ορλάντο Μάτζικ, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον πισώπλατο πυροβολισμό του αφροαμερικάνου Τζέικομπ Μπλέικ από την αστυνομία στην Κενόσα του Γουισκόνσιν, αλλά και για τη μετέπειτα χαϊδευτική (sic) μεταχείριση που επεφύλαξαν οι αστυνομικοί στον 17χρονο δολοφόνο δύο διαδηλωτών, στις εξεγέρσεις που ακολούθησαν στο σημείο.

Με τις ομάδες να βρίσκονται στον δρόμο για το Orlando, οι contributors του Basketball Guru, Νίκος Ραδικόπουλος, Δημήτρης Χ., Γιάννης Χάτσιος και Gus Χρυσοχού, μαζεύτηκαν και συζητάνε αναφορικά με ποιες ομάδες βλέπουν να μπαίνουν με σαφές προβάδισμα, ποιες με sneaky one, και ποιες παρά τις προσδοκίες θα τις ακούσουμε να σκάνε με κρότο.   

Η αμφιλεγόμενη επιστροφή στα παρκέ του NBA στη φούσκα του Orlando -αν όλα πάνε καλά- θα περιλαμβάνει και κάποιες απουσίες. Κακώς ίσως ανακοινώνεται στο κοινό ο λόγος για τον οποίο θα απουσιάσει κάθε παίκτης. Κάθε απουσία υπό το καθεστώς μιας παγκόσμιας πανδημίας σε έξαρση και μιας τεράστιας κοινωνικοπολιτικής διαδικασίας εν εξελίξει είναι δικαιολογημένη. Κανείς δεν θα έπρεπε να υποχρεούται να δηλώσει τους λόγους που προτιμά να μη συμμετέχει στην επανέναρξη του θεάματος, ακόμη κι αν αυτό είναι η δουλειά του.

Περνώντας σήμερα στην άλλη πλευρά της αμερικανικής ηπείρου και τη δυτική περιφέρεια της Λίγκας -η οποία φτάνει βαθιά ανατολικά βέβαια, αλλά αυτό μάλλον είναι άλλο θέμα, δεν θα αφήσουμε την πραγματικότητα να μας χαλάσει την εισαγωγή- συναντάμε 13 αντιπροσώπους, μεταξύ των οποίων δύο φαβορί, αρκετούς ικανούς για μεγάλες ζημιές, αλλά και κάποιους επικούς journey men.

Η απόφαση του ΝΒΑ για επανέναρξη της σεζόν 2019-20 στις 30 Ιουλίου 2020, θα έχει δημιουργήσει ένα κενό 139 ημερών μεταξύ του τελευταίου αγώνα πριν τη διακοπή του και τη συνέχιση αυτού, με το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να είναι μεγαλύτερο από όσο διαρκεί μία τυπική offseason.

Σε έναν κόσμο χωρίς τον COVID-19, οι Denver Nuggets θα πραγματοποιούσαν ακόμα μία - κατά πάσα πιθανότητα - θετική αποτίμηση της σεζόν. Aντ’ αυτού καλούνται να μπουν (όπως και οι υπολοιποι συνδιεκδικητές της Δύσης) σε ένα καθεστώς απομόνωσης “στο πιο χαρούμενο μέρος του κόσμου”, που θα τους φέρει να ανταγωνίζονται -και- τον εαυτό τους, μεταξύ άλλων. Και όλα αυτά, ενώ παράλληλα το πίσω μέρος του μυαλού τους θα βρίσκεται μερικούς μήνες μπροστά, στην επόμενη αγωνιστική σεζόν, έχοντας τα εξής, πολύ σημαντικά, ερωτήματα που ενδεχομένως να δώσουν συγκεκριμένο σχήμα, τόσο στο βραχυπρόθεσμο, όσο και στο μακροπρόθεσμο μέλλον τους: Αφενός, ποιος θα είναι ο αντικαταστάτης του Arturas Karnisovas στη θέση του General Manager της και αφετέρου, ποια θα είναι η εικόνα της ομάδας και κυρίως της άμυνας, αν οι Paul Millsap, Jerami Grant και Torrey Craig αποφασίσουν να αποχωρήσουν στην επερχόμενη off season.