Δεν είναι καθόλου τυχαίο πως διακεκριμένοι και (οντως) πολύ καλοί αναλυτές, στέκονται σήμερα κυρίως στην τραγική επίδοση του Τζέιμς Χάρντεν, η οποία έρχεται στην πρώτη γραμμή των συζητησεων γύρω από τα αίτια της κατέρρευσης ενός παραμυθιού. Όλη την χρονιά τα συκώτια μας είχαν κάπως πρηστεί με την ευφυία του Μόρει να σχεδιάσει ομάδα γύρω απ΄τους αριθμούς, του Ντ'Αντόνι να εφαρμόσει το πλάνο και του Χάρντεν να γίνει ο κοινωνός του μέσα στο γήπεδο. Μόνο που το μπάσκετ δεν είναι ασκήσεις ούτε μαθηματικά, καθώς η λύση των εξισώσεων του αλλάζει ανά περίσταση. Οι καταστάσεις με τις οποίες βρίσκονται αντιμέτωποι οι παίκτες είναι άπειρες, και αν το αρχικό πλάνο αποτύχει, τότε η ικανότητα στην λήψη αποφάσεων κάνει την διαφορά. Το decision making που λέμε, κάτι στο οποίο ο μεγάλος Πόποβιτς προπονεί τους παίκτες του χρόνο με τον χρόνο. Μέσα από αυτό προκύπτουν σαν να είναι ξαφνικά, τα εναλλακτικά σχεδια, όπως αυτό με την τοποθέτηση του Κάιλ Αντερσον στην θέση 4.
Οι Σπερς φέτος λίγο έλειψε να περάσουν και εκείνοι στην απέναντι όχθη, αν και όχι κατά δική τους δήλωση ή επιθυμία. Μάλλον όλοι οι υπόλοιποι είδαμε σε αυτούς την ομάδα του ενός, δηλαδή του Κουάι Λεόναρντ. Πράγματι εκείνος ήταν και είναι φέτος ο απόλυτος ηγέτης, δείχνοντας μάλιστα μία αξιοθαύμαστη ικανότητα να παίζει σαν point-οτιδήποτε σε κλειστά παιχνίδια. Όμως οι Σπερς είναι πάνω από όλα ένας οργανισμός με όλη την σημασία της λέξης, και όπως συμβαίνει συνήθως με τέτοια σύνολα, οι αξίες τους έχουν εμποτίσει και το τελευταίο μέλος τους. Στους Σπερς οι αξίες είναι πάνω από όλα!
Για αυτό ακριβώς και είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς τα αίτια της συντριβής των Ρόκετς στην απόδοση του Τζέιμς Χαρντεν. Αντίθετα, η εξήγηση βρίσκεται πιο κοντά σε αυτό που κάνουν χρόνια τώρα εκεί στο Σαν Αντόνιο. Παίζουν μπάσκετ προσαρμοσμένο κατά σειρά στο υλικό, στην εποχή και την περίσταση, χωρίς ουσιαστικά να απορρίπτουν καμμία τάση και καμμία συνταγή προς την επιτυχία. Ο Πόποβιτς μπορεί να έχει επιλέξει για plan A ένα δίδυμο ψηλών, αλλά έχει ταυτόχρονα plan B, plan C, D και ούτω καθ'εξής. Οι Σπερς , στα τελευταία 20 σχεδόν χρόνια έχουν παίξει τα πάντα. Από δίδυμο τεράτων, σφιχτό μπάσκετ και έλεγχο του ρυθμού, μέχρι και ... moereyball, ήδη από τους τελικούς του 2014. Ο αντίπαλος, το δικό μας διαθέσιμο ρόστερ, όπως και η συγκυρία, έχουν σημασία, μαζί με τα analytics ή ο,τι άλλο εργαλείο θέλετε. Για να κερδίσεις όλη αυτή την τακτική πληρότητα , πρέπει να είσαι οι ... Ουόριορς, δηλαδή μία ομάδα με καλύτερους παίκτες και πάνω κατω την ίδια φιλοσοφία αλτρουισμού και αφοσίωσης στο κοινό καλό, αν υπάρχει τέτοιο στο μπάσκετ.
Οση επανάσταση κι αν φέρνει το μπάσκετ του τριπόντου, του γρήγορου ρυθμού, της αθλητικότητας ή ο,τι άλλο θέλετε, οι πραγματικοί επαναστατες του σπορ είναι Σαν Αντόνιο Σπερς. Ο Μόρει πάντως θα έχει τις ευκαιρίες του, απλώς όχι ακόμη.
