Τώρα όμως, καθώς η πρόκριση για τους τελικούς της Δυτικής Περιφέρειας θα περάσει από την έρημο Sonoran και το Phoenix, οι Nuggets έχουν μια πρώτης τάξεως ευκαιρία να ανατρέψουν τα παραπάνω. Γιατί απέναντι τους είναι η ομάδα που τους “σκούπισε” το 2021 στους τελικούς περιφέρειας κι οι μπασκετικά “κακοί” του NBA. Μια μάχη μεταξύ δύο αντιθέτων φιλοσοφιών. Στη μία γωνία οι Nuggets που έχτισαν αυτή την ομάδα κομμάτι κομμάτι σε διάστημα ετών, με κινήσεις χειρουργικές θα λέγαμε, και στην άλλη οι ανυπόμονοι Suns, που στο βωμό της άμεσης νίκης ξεγυμνώθηκαν εν μία νυκτί για τον KD. Επομένως, για πρώτη φορά στην Jokic εποχή οι Nuggets έχουν το αφήγημα που θα τους δώσει ένα έξτρα κίνητρο. Στα μάτια του κόσμου θα είναι face κι οι Suns heel. Αρκετά με το χτίσιμο όμως, πάμε και στα καθαρά αγωνιστικά.

Nuggets

Το Denver μπαίνει σε αυτή τη σειρά ως φαβορί κατά τη γνώμη μου. Όχι αδιαφιλονίκητο, αλλά φαβορί. Η σειρά με τους Timberwolves δεν μας έκανε σοφότερους όσον αφορά τους Nuggets. Ήταν μάλλον διασκεδαστική θα λέγαμε, προς το τέλος ειδικά που έβγαλαν αντίδραση οι “Λύκοι” και κυρίως ο Edwards. Το μεγαλύτερο κέρδος για τον Mike Malone ήταν η απόδοση του Jamal Murray, που έδειξε να πατάει πολύ γερά στα πόδια του. 27.2 πόντους ανά αγώνα, 5.5 ριμπάουντ, 6.5 ασίστ και 43% από την περίμετρο για τον 26χρονο γκαρντ, που καθόλη τη διάρκεια της σεζόν φαινόταν νωθρός κι επιφυλακτικός. Η δυναμική που έχει με τον Nikola Jokic είναι εκ των κορυφαίων στα playoffs αυτή τη στιγμή, η παρουσία του ενός αυτόματα ανεβάζει την επικινδυνότητα του άλλου. Αν και η ομάδα πλέον είναι πολύ πιο εξαρτώμενη από τον δύο φορές MVP, η ετοιμότητα του Murray δείχνει απαραίτητο στοιχείο, ειδικά για τη σειρά με τους Suns, όπως θα αναλύσουμε παρακάτω.

Κατά τα άλλα, το Denver θα είναι πάνοπλο στους ημιτελικούς, και μάλιστα με εμφανή βελτίωση όσον αφορά τη second unit. Ήταν (και είναι εν συγκρίσει με άλλες ομάδες) από τα βασικά μειονεκτήματα της ομάδας στην κανονική περίοδο, εσχάτως όμως έδειξαν ενθαρρυντικά σημάδια. Όχι τόσο στο σκοράρισμα, όσο στο διαμοιρασμό ευθυνών μεταξύ των αναπληρωματικών και συγκεκριμένα της τριάδας Brown, Braun και Jeff Green (πρακτικά δεν έχουν αγωνιστεί άλλοι).

• Ο Brown είναι ένας αρκετά ικανός περιφερειακός αμυντικός με δυνατό κορμό και επαρκή αντίληψη. Στη σειρά με τη Minnesota πήρε περί τα 27 λεπτά ανά αγώνα, με 11 πόντους και 4 ριμπάουντ. Καθώς δεν είναι αποτελεσματικός σουτέρ, η παρουσία του Jokic τον ελευθερώνει και του δίνει ευκαιρίες για εύκολους πόντους.
• Ο rookie Christian Braun αν και δεν αγωνίζεται πολύ, είναι εύστοχος στα λίγα σουτ που επιχειρεί και συνεπής στα αμυντικά του καθήκοντα.
• Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η περίπτωση του αειθαλή Jeff Green που έφτασε 36 χρονών για να παίξει stretch 5 υπό την καθοδήγηση του Malone. Τα κατάφερε με σχετική επιτυχία κόντρα στη Minnesota, καθώς σωματικά παραμένει άρτιος και πολύ αθλητικός. Καθότι ο Durant θα αγωνίζεται πρακτικά στο 4 ή και στο 5 στο small ball, η ικανότητα του Green να σταθεί σε αυτές τις θέσεις κρίνεται ως πολύτιμη για τους Nuggets.

Suns

Οι Phoenix Suns πέρασαν μάλλον ανέλπιστα εύκολα τους Los Angeles Clippers, καθώς ο νέος τραυματισμός του Leonard απλούστευσε το έργο τους. Αμάν κι αυτός, ίσα για να στέκεται θα το έχει το πόδι πλέον. Τέλος πάντων, Westbrook και Powell πρόβαλαν σθεναρή αντίδραση, αλλά φυσικά δεν ήταν αρκετή για να διεκδικήσουν τη σειρά. Ο Devin Booker ήταν ο κορυφαίος για την ομάδα του με 37 πόντους με κάτι τρελά ποσοστά, 5 ριμπάουντ, 6 ασίστ και 2.5 κλεψίματα ανά αγώνα. Μέχρι στιγμής είναι πρώτος σε όλα τα Playoffs σε πόντους από iso, αιφνιδιασμούς και σουτ μέσης απόστασης και μόνο ο Butler έχει σκοράρει περισσότερο. Καθώς ο KD είναι επίσης ένας αρτίστας στα σουτ μέσης απόστασης, η άμυνα προσαρμόζεται πάνω του, προσφέροντας χώρους στη ρακέτα, όπου ο Booker επιτίθεται ολοένα και περισσότερο. Δείτε όμως και το παρακάτω.

Two-Way Book ?

Devin Booker defense Vs Clippers Games 1 & 2. pic.twitter.com/IzditQewBt

— Playoff RB (@RyB_311) April 19, 2023

Ο Booker εμφανίστηκε σταθερός κι επάγρυπνος στη σειρά με τους Clippers και στο αμυντικό κομμάτι. Παρατηρήστε πώς προσφέρει βοήθειες στον κεντρικό διάδρομο, αφήνοντας τον προσωπικό του αντίπαλο κι αιφνιδιάζοντας όποιον πλησιάζει. Έχει βελτιώσει τη στάση του, προβάλλοντας περισσότερο το στέρνο, ενώ τα χέρια του είναι ταχύτατα, αλλοιώνοντας αρκετές πάσες. Αν συνεχίσει με αυτά τα επίπεδα συγκέντρωσης, και δεδομένης της παρουσίας του Durant που είναι ικανότατος και υποτιμημένος αμυντικός, το δίδυμο αυτό θα είναι πρόβλημα και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Τώρα για τον KD τι να πούμε. Ο τύπος δεν έχει παίξει 15 ματς με την ομάδα και είχε στη σειρά 28/7/6 με 50/40/90. Ο ορισμός του plug n play, όπως έχει χιλιοειπωθεί, σε βαθμό που καταντάει κουραστικό πλέον. Από εκεί και πέρα, ο Ayton μοιάζει πολύ ικανοποιημένος, παρά τις κατοχές που αναπόφευκτα έφυγαν από τα χέρια του. Γιατί όπως μειώθηκαν τα σουτ, έτσι έφυγε η πίεση και το άγχος. Βέβαια, δεν θα μου κάνει εντύπωση αν αποκλειστούν, πάλι αυτός να τα ακούσει. Ο δε Chris Paul έχει ρόλο ξεκάθαρα δημιουργικό πλέον, και βρίσκεται ένα σκαλί πιο κάτω στη διαλογή των σουτ. Όχι ότι δεν εκτελεί, απλώς λιγότερο, αλλά ενδεχομένως με καλύτερες προϋποθέσεις και χωρίς να καταπονείται τόσο.

Ο πέμπτος της παρέας είναι ο Torrey Craig, που αν και δεν μου αρέσει καθόλου αυτή η έκφραση, χαρακτηρίζεται ως “τίμιος”. Εκτελεί με πολύ καλά ποσοστά και προσφέρει το απαιτούμενο ξύλο στην άμυνα. Και κάπου εδώ τελειώνουν οι ουσιαστικές δυνατότητες του ρόστερ των Suns. Έξι παίκτες ναι. Ο Josh Okogie παίρνει όσα λεπτά περισσεύουν, κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί, αν και από εδώ και πέρα θα μπορεί όλο και λιγότερα. Δηλαδή, αν παραπάνω σχολιάστηκε το κλειστό ρόστερ του Malone, τι να πει κι ο Monty, που από τη μια μέρα στην άλλη βρέθηκε να προπονεί ομάδα 5Χ5 με μία αλλαγή. Και δεν είναι μόνο η κούραση και τα 40ρια που βαράνε ο Booker με τον Durant, αλλά κι οι προσαρμογές που ΔΕΝ μπορεί να κάνει ο Williams. Δεν υπάρχει στο ρόστερ αναπληρωματικός να προσφέρει μια διαφορετική κίνηση, μια έμπνευση. Οι Biyombo, Shamet, Lee, όπως πατούν στο παρκέ, έτσι επιστρέφουν στον πάγκο. Δεν αναφέρω καν την περίπτωση τραυματισμού, που θα είναι ταφόπλακα στη σεζόν. Οι Suns θα ζήσουν και θα πεθάνουν πρακτικά με έξι παίκτες.

Η τακτική

Περιμένω μια σειρά υπέροχη τακτικά, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι. Θεωρώ δεδομένο ότι ο Williams θα στοχεύσει τον Jokic όσο περισσότερο γίνεται, με συνεχόμενες pick n roll δράσεις, για να τον τρέξει μακριά από τη ρακέτα. Το θέμα είναι πώς θα αντιδράσουν οι Nuggets σε αυτό. Ο βασικός προσανατολισμός που έχει δώσει ο Malone είναι το drop, με τον Jokic να παραμένει στο κέντρο της διάταξης, για να μην ταλαιπωρείται στην περιφέρεια και να ελέγχει τα ριμπάουντ. Το θέμα εδώ είναι πως η παραμονή του Jokic στη ρακέτα δίνει άπλετο χώρο για σουτ μέσης απόστασης, που είναι το αγαπημένο των Durant, Booker, Paul. Τα switch θα εξαντλήσουν και θα φθείρουν τον Σέρβο σέντερ σε βάθος σειράς, επομένως ίσως η λύση να είναι το under ρισκάροντας σουτ τριών πόντων. Παρατηρήστε τι συνέβη πριν δύο χρόνια, με τους Nuggets να “εμφανίζουν” τον Jokic, και τους Suns να τον προπονούν για μαραθώνιο.

Jokic logged more distance on defense last night in 36 MP (1.17 miles) than in any game against POR, sans the 2OT thriller.

Easy to see why with possessions like this, where PHX cascades through actions. DEN may need to rethink overextending his coverages & exposing the corners pic.twitter.com/9x7AWaKDsP

— Caitlin Cooper (@C2_Cooper) June 8, 2021

Ενδεχομένως ο KCP να μπορέσει να σπάσει μερικά σκριν πάνω στον Booker, συνολικά το πρόβλημα παραμένει όμως. Μιλώντας για τον KCP, ως τώρα στην καριέρα του δεν τα έχει πάει άσχημα κόντρα στον Booker και η αμυντική του ικανότητα θα τεσταριστεί στο μέγιστο βαθμό σε αυτή τη σειρά. Ίσως δούμε μερικά γκαρντ-γκαρντ σκριν εδώ, για να απαλλαχθεί ο Booker από την παρουσία του. Όσο για το ρυθμό που θα επιδιώξουν οι Suns, θα πρέπει να είναι φρενήρης, για να πετύχουν εύκολους πόντους και φυσικά να φτάσουν τον Jokic στα όρια του. Αν και οκ, δεν είναι κι ο πλέον πρόθυμος για transition άμυνα.

Στον αντίποδα, το ζευγάρι Jokic-Ayton είναι που θα κρίνει το επιθετικό πλάνο των Nuggets. Αν και το 2021 ο Ayton στάθηκε αρκετά καλά απέναντι του, πλέον μιλάμε για έναν πολύ πιο επιδραστικό και με περισσότερες επιλογές παίκτη. Συνολικά ο Jokic του δίνει και καταλαβαίνει όπου τον πετυχαίνει. Το λογικό θα είναι η μπάλα να “παγώνει” στα χέρια του Jokic, γιατί στο χαμηλό ποστ ο Ayton θα φεύγει με φάουλ και μώλωπες από το παρκέ. Ακόμα κι έτσι όμως, οι συμπαίκτες του Joker (KCP, Gordon, MPJ, Murray) σουτάρουν με εξαιρετικά ποσοστά και θα εκμεταλλευτούν κάθε εκατοστό χώρου που θα τους κερδίσει ο σπουδαιότερος ψηλός πασέρ στην ιστορία.

Όσο για τον Murray, θα έχει δύσκολο έργο με τη μπάλα στα χέρια κυρίως λόγω Booker, όμως όπως είπαμε ο Jokic θα του κάνει τη ζωή πιο εύκολη. Κι αυτό γιατί ένα σκριν του αρκεί για να δημιουργήσει ανισορροπία. To drop θα δώσει στον Murray ελεύθερα σουτ, αλλαγές ενδεχόμενο μις ματς και στους δύο αν βγει ο Ayton. Ένα υψηλό ρίσκο με ανάλογη ανταμοιβή θα ήταν ο Durant να μαρκάρει τον Jokic στην αρχική δράση, ώστε στο παιχνίδι 2 vs 2 να απαντάει με hedge out στον Murray κι ο Ayton να καλύπτει το dive του Σέρβου. Το ρίσκο έγκειται στην πλευρά του Ayton και στο χαμηλό, ποστ όπου ο Durant θα εξουθενωθεί να μαρκάρει το Σέρβο.

Είναι ένα ζευγάρι που έχει πολλά να δείξει, και για να είμαι ειλικρινής δεν θέλω να επιβραβευτεί η απληστία των Suns και του Durant. Αν περάσουν, το μήνυμα στους υπόλοιπους είναι νοικιάστε τον εκάστοτε KD (σε συμπεριφορά όχι σε ταλέντο, είπαμε) και πάτε για πρωτάθλημα. Μην σχεδιάζετε, μην χτίζετε, μην επενδύετε, απλώς ξοδέψτε χωρίς λογική assets και χρήματα.

Τάσσομαι υπέρ των Nuggets με 4-2, είναι πολύ πιο δεμένη ομάδα και η φετινή σεζόν είναι κάπως ή τώρα ή ποτέ, βάσει προδιαγραφών και προσδοκιών. Άλλωστε η Δύση είναι πλήρως αμφίρροπη κι αυτοί είναι το πιο δεμένο σύνολο μαζί με τους Kings. Οι Suns είναι επικίνδυνοι, αλλά χωρίς σχέδιο διαφυγής αν στραβώσει το πράγμα. Το επιθετικό τους πλάνο είναι προβλέψιμο, αν και αποτελεσματικό, σε βαθμό που μερικά χαμένα σουτ μπλοκάρουν εντελώς την επίθεση (το είδαμε και με τους Clippers αυτό). Αν παρόλα αυτά πάει σε έβδομο παιχνίδι, οι “Ήλιοι” μάλλον θα κλείσουν τη σειρά κι ας είναι στο Denver.