Στο preview της σειράς συζητούσαμε για τον τρίτο παίκτη που πρέπει να κάνει step-up για τους Nuggets. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει βρεθεί ένας σταθερός τρίτος πυλώνας - μπορεί αντίθετα σε κάθε παιχνίδι να υπερβάλλει εαυτόν ένας παίκτης. Αυτή τη φορά ήταν ο πασπαρτού Jerami Grant, ο παίκτης με τον καταλυτικό ρόλο στο να γίνουν οι Nuggets από χαριτωμένη ιστορία ένας πραγματικός διεκδικητής του τίτλου, χάρη στην αμυντική πολυχρηστικότητα και την ικανότητά του να σουτάρει από μακριά. Η μεγάλη προσαρμογή του Mike Malone ήταν να περιορίσει ακόμα περισσότερο τα λεπτά του Mason Plumlee (21’, 9’, λιγότερο από 5’ στα τρία παιχνίδια αντίστοιχα) και να εμπιστευτεί τον ρόλο του back-up center στον Jerami Grant που πλέον παίζει από 3 έως 5 στη σειρά.
O Mike Malone φαίνεται να βρίσκει - σχετικά - λύση για το μαρκάρισμα του AD με τον Paul Millsap, αντιστρέφοντας το ερώτημα αν μπορεί ο τελευταίος να μαρκάρει τον LeBron James, προκαλώντας τον Davis να τον νικήσει με πλάτη στο καλάθι (χ/χ σουτ;).
From @ESPNStatsInfo: Entering tonight, Anthony Davis was 4-13 when Paul Millsap was the primary defender in this series. In Game 3, Millsap held Davis to 1-7 shooting. Davis went 6-8 against all other defenders and 2-2 in transition.
— Ohm Youngmisuk (@NotoriousOHM) September 23, 2020
Και το εντυπωσιακό είναι πως το Denver κέρδισε ακόμα κι αν ο Nikola Jokic σίγησε, μένοντας άποντος, χωρίς assists και με δύο λάθη στα περίπου 7’ που έπαιξε στην τέταρτη περίοδο. Ο Jamal Murray που ανέλαβε ρόλο δημιουργού και ο Jerami Grant έβαλαν μαζί 11 πόντους, υπερασπιζόμενοι το προβάδισμα της ομάδας τους, που είδε τον διάβολο στα μάτια όταν οι Lakers, με αιχμή τον LeBron James, έτρεξαν ένα επιμέρους 17-2 σε λιγότερο από τέσσερα λεπτά στην τέταρτη περίοδο, κάνοντας το σκορ από 81-97, 95-99.
Κι αν το τρίποντο του Anthony Davis έκανε την εκτίμηση πως τα jump shots του Davis είναι νίκη για την άμυνα των Nuggets να φαίνεται αφελής, ο νόμος του μέσου όρου γύρισε το άσχημό του πρόσωπο προς των ήρωα του Game 2, που είχε 2/10 από μέση απόσταση και τρίποντο.
Όλα αυτά ίσως να μην είχαν σημασία, αν δεν ήταν η πρώτη φορά που ο LeBron James μοιάζει, έστω και στα βαθιά 35 του, γήινος. Πρώτη φορά τον βλέπουμε με τη γλώσσα έξω, και η παρακάτω φάση είναι χαρακτηριστική του συσσωρευμένου φορτίου που έχουν κουβαλήσει James και Davis.
Perhaps there’s no better sign of fatigue than this possession. The Lakers have to wait on Anthony Davis, who ultimately ends up on the floor along with LeBron after the latter settles for a pull-up 3. pic.twitter.com/BTqmuBw17G
— Positive Residual (@presidual) September 23, 2020
Κάπως έτσι λοιπόν, μεταξύ σοβαρού και αστείου συζητάμε για το αν θα ήταν πιο σώφρον για τους Lakers να κάτσουν να χάσουν στον Game 4, για να μην βρεθούν στο καταραμένο 3-1.
Υ.Γ. 1 Ο Monte Morris είναι γνωστός για την ανεπανάληπτη ικανότητά του να μην κάνει λάθη ως point guard, έχοντας λιγότερα από 0,7 ανά αγώνα παίζοντας γύρω στα 23’ ανά παιχνίδι την τελευταία διετία. Σίγουρα δεν έχει φήμη σκόρερ, κι όμως, υπήρξε καθοριστικός στο τρίτο παιχνίδι απέναντι στους Lakers, βάζοντας 12 σε λιγότερο από πέντε λεπτά στη δεύτερη περίοδο, όταν οι Νuggets εκτόξευσαν τη διαφορά τους από το +2 στο +18.
Υ.Γ. 2 Πέντε rebounds συνολικά σε 77 αγωνιστικά λεπτά για τους ψηλούς των Lakers στο τρίτο παιχνίδι των τελικών περιφέρειας. Εχμ, άουτς.