Οι Nuggets έφτασαν πέρυσι στους ημιτελικούς της Ανατολής, γεγονός που μπορεί να θεωρηθεί μέχρι και αποτυχία για τη περσινή ομάδα. Όμως έχουν όλο το μέλλον μπροστά τους, χάρη στο άπειρο ταλέντο και στο μικρό μέσο όρο ηλικίας του ρόστερ. Φέτος βρίσκονται στη δεύτερη θέση της Δύσης, παρά το μουδιασμένο ξεκίνημα του Jokic, αλλά εμείς θα μείνουμε στον 21χρονο forward, του οποίου οι τελευταίες εμφανίσεις έχουν κάνει τους ρεπόρτερ στην Αμερική να βάζουν δειλά δειλά το όνομα των “Σβώλων” (ιου) ανάμεσα σε αυτό των δύο ομάδων του Los Angeles, όσον αφορά τη κορυφή της Δύσης. Αλλά ας ξεκινήσουμε από τα βασικά, δηλαδή το τι σπουδαίο έκανε ο Michael στα τελευταία παιχνίδια.
Παρά το γεγονός ότι φέτος το ιατρικό τιμ του Ντένβερ έδωσε το πράσινο φως στον rookie να παίξει, ο Malone δεν βιάστηκε να τον πετάξει στα βαθιά, μένοντας πιστός στο υπομονετικό πλάνο της ομάδας, που κράτησε ήδη μία χρονιά τον παίκτη εκτός αγωνιστικής δράσης. Μετά από σχεδόν δύο χρόνια απραξίας και με τόσο συντηρητική διαχείριση, ήταν λογικό ο Porter να ξεκινήσει νωθρά τη σεζόν, γράφοντας μέτρια νούμερα και έχοντας μια σχεδόν απογοητευτική εικόνα. Μόλις σε 7 από τα πρώτα 21 παιχνίδια του αγωνίστηκε περισσότερα από 10 λεπτά, έχοντας κάποιες διάσπαρτες καλές εμφανίσεις.
Το μπαμ θα μπορούσε κανείς να πει ότι ξεκίνησε στις 29 Δεκεμβρίου απέναντι στο Μέμφις, όπου αγωνίστηκε για 19 λεπτά. Από τότε και μετά, δηλαδή στα τελευταία έξι παιχνίδια αγωνίζεται σταθερά πάνω από 10 λεπτά, ενώ σε τρία από αυτά έπαιξε για πάνω από 20. Η καλύτερη εμφάνιση ήρθε απέναντι στους Pacers, όπου έγραψε 25/5/1, χάνοντας μόλις ένα σουτ από τα 12 που επιχείρησε. Όλα αυτά αρκούσαν για να δημιουργηθεί αμέσως ένα buzz γύρω από το όνομα του. Άλλοι τον αποκαλούν μία μίξη Durant και Tracy McGrady, ενώ άλλοι τον θεωρούν το τελευταίο κομμάτι που έλειπε από τους Nuggets για να φθάσουν στο δαχτυλίδι. Προσωπικά βλέπω ένα εξαιρετικά ταλαντούχο παιδί, που προσπαθεί να βρει τα βήματα του και το ρόλο του στο ΝΒΑ.
Πέρα από τα νούμερα όμως, ποιός είναι ο Michael Porter Jr.;
ΑΥΤΟΣ 1-0.
Το παιχνίδι του Porter Jr. είναι σίγουρα άγουρο ακόμα και παίρνει τεράστια βελτίωση, αλλά δεν μπορείς να μη δεις το ταλέντο και τα φυσικά προσόντα που διαθέτει. Όπως είπε ο Adrian Wojnarowski, πρόκειται για έναν εφιάλτη για κάθε αντίπαλη ομάδα, όταν φτάσουμε στα match ups. Πολύ καλός σουτέρ για να αντιμετωπιστεί από τους αντίπαλους ψηλούς και πολύ μεγαλόσωμος και ικανός με την πλάτη στο καλάθι για να αντιμετωπιστεί από wings. Παρά το ύψος του (2.08), δείχνει να διαθέτει αρκετά καλό χειρισμό της μπάλας, παρότι ακόμα είναι ατσούμπαλος (ώρες ώρες μου θύμισε σε αυτό το τομέα μία παλαιότερη “έκδοση” του Γιάννη). Σουτάρει από ψηλά με καλό άλμα, πράγμα που κάνε το σουτ δύσκολο να περιοριστεί (όπως ο Durant), κάτι που του δίνει τρομερή αυτοπεποίθηση στο step back. Τα δύο στιγμιότυπα παρακάτω είναι ενδεικτικά, καθώς ο αμυντικός θεωρητικά τον ελέγχει, όμως η μηχανική στο σουτ και ο έλεγχος του σώματος κάνουν το σουτ να μοιαζει ελεύθερο.
Παρότι rookie είναι ιδιαίτερα οικονομικός παίκτης και θα δυσκολευτείς να βρεις κάποιο βράδυ που “έσπασε τα καλάθια”. Αυτό που μου αρέσει επιθετικά σε αυτόν είναι ο τρόπος που “διαβάζει” το παιχνίδι και κινείται ανάλογα. Την επόμενη φορά που θα τον δείτε να παίζει ή δείτε highlights του, παρακολουθήστε προσεκτικά το πώς κινείται στο χώρο. Δεν θα σταματήσει στιγμή να παρακολουθεί τη φάση, κάνοντας ακόμα και πολύ μικρά βήματα για να βρίσκεται μόνιμα στην ιδανική θέση, ώστε να stretchαρει το γήπεδο, να τρέξει στο επιθετικό rebound ή να έχει τα πόδια του έτοιμα για να χτυπήσει κάποιο προσεχές close out πάνω του (φυσικά τα εύσημα για αυτό πρέπει να δοθούν συνολικά στην ομάδα, αλλά και το τεχνικό τιμ).
Τέλος, μία γαρνιτούρα στο επιθετικό του παιχνίδι είναι η άνεση που φαίνεται να έχει με τα τελειώματα από κοντά. Ακόμα και αν δεν είναι πάντα απόλυτα εύστοχος, δείχνει να έχει μεγάλη εμπιστοσύνη στον εαυτό του.
Οπότε, έχουμε μπροστά μας τον επόμενο #$#%$^t; Γενικά, οι συγκρίσεις μικρών σε ηλικία παίκτων με superstars μου φαίνονται αστείες, πάντως ο MPJ είναι ένας τρομερά ταλαντούχος παίκτης, που χρειάζεται χρόνο για να φτάσει εκεί που μπορεί, καθώς το ταβάνι του είναι άγνωστο μέχρι στιγμής. Πρέπει να δουλέψει σίγουρα στη δημιουργία, στην άμυνα και να αλλάξει κούρεμα, καθώς δεν είναι πράγμα αυτό που έχει. Προλαβαίνει να γίνει φέτος; Πέρα από το κούρεμα, μάλλον όχι, ειδικά αν οι Nuggets εξακολουθήσουν να τον ξεκινάν στον πάγκο.
Γενικότερα, σε μία περίοδο που κυριαρχεί η αντίληψη Win Now, το Denver ακολουθεί μία εντελώς διαφορετική πορεία. Αυτή της υπομονής. Δεν δείχνει λοιπόν διάθεση να κάψει έναν παίκτη που δείχνει ότι μπορει να αποτελέσει franchise player, αν παραμείνει υγιής. Και ο αστερίσκος της υγείας κάθε άλλο παρά τυπικός είναι, καθώς τα προβλήματα στη μέση πάρα πολλές φορές έχουμε δει να είναι χρόνια. Όπως και να έχει ο MPJ είναι ένας παίκτης που αξίζει να παρακολουθήσεις.
Πηγούλα
