“Klay Day”

Το σημαντικότερο μπασκετικό γεγονός της εβδομάδας που μας πέρασε δεν μπορεί να θεωρηθεί άλλο από την επιστροφή του δεν-υπάρχει-άνθρωπος-στον-πλανήτη-να-μην-τον-συμπαθεί Klay Thompson στα παρκέ του NBA, μετά από 941 ημερολογιακές ημέρες, έναν σκισμένο αχίλλειο και άλλον έναν σκισμένο χιαστό. Για να βάλουμε σε πλαίσιο το πόσο μεγάλη χρονικά υπήρξε η απουσία του, δεν χρειάζεται να δείξουμε ποιοι παίκτες ήταν σε ποιες ομάδες το 2019 ή ποια ήταν η κατάσταση στον -προπανδημικό- πλανήτη. Αρκεί, μπασκετικά τελείως, να αναλογιστούμε πως η αυτού μεγαλειότης, ο Michael Jordan, απουσίασε από τα παρκέ του NBA για να παίξει baseball (ή για όποιος άλλους λόγους αυτός και ο Stern μόνο ξέρουν) για 636 ημέρες, ήτοι τα ⅔ της απουσίας του Klay. 

Η υποδοχή που οι Warriors του επιφύλαξαν ήταν αυτή που στην περίσταση άρμοζε, με όλους τους παίκτες να φοράνε φανέλες με τον αριθμό του εισερχόμενοι στο γήπεδο και με τον μεγαλομέτοχο της ομάδας να δηλώνει πως “επιτέλους τώρα που πατάει παρκέ και ο Klay, τώρα μπορούμε να πούμε πως το Chase Center ολοκληρώθηκε”. 

Ένα Chase Center που “πήρε φωτιά” τόσο κατά την παρουσίαση του Klay

Warriors’ Klay Thompson welcomed to Chase Center after 941-day absence pic.twitter.com/unJzBBMeLR

— Ben Golliver (@BenGolliver) January 10, 2022

όσο και σε κάθε καλάθι αυτού. Ο Klay πήρε 18 σουτ σε 20 μόλις λεπτά για 17 πόντους, με τρία τρίποντα και ένα κάρφωμα, που κυριολεκτικά σήκωσε κάθε φίλαθλο που έβλεπε το παιχνίδι στο πόδι!

Πέρα από το πανηγυρικό της όλης κατάστασης, που εύλογα και δίκαια είχε τέτοια μορφή η επιστροφή του, το ενδιαφέρον μας οφείλει να στραφεί και στο αγωνιστικό κομμάτι. Και τουτο καθώς οι Warriors υποδέχονται τον Thompson στην κορυφή της Λίγκας, με ρεκόρ 30-9, παίζοντας παράλληλα το πιο “strength in number” Warriors basketball από το 2016 και την προ έλευσης Durant εποχή τους. Και μπορεί για εμάς, τους μόνιμους παρατηρητές της Λίγκας, το 2016 να μην φαντάζει τόσο μακρινό, ωστόσο για τους τωρινούς συμπαίκτες του Klay, όπως και ο Curry σχετικά παραδέχτηκε, είναι. Τα picks τους των δύο τελευταίων σεζόν ήταν αμούστακα γυμνασιόπαιδα τότε. Παρόλα αυτά, ο Klay δεν έρχεται να αναταράξει καμία ισορροπία. Έρχεται να πάρει τη φυσική του θέση στην τελειότερη μπασκετική μηχανή που ο πλανήτης έχει παρακολουθήσει την τελευταία 10ετία. Τα λεπτά του θα τα βρει κόβοντας λίγα από τον Poole, λίγα από τον Porter, λίγα από τον Iggy. Θα απελευθερώσει δε αυτόματα τον Curry με την παρουσία του. 

Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες λεπτομέρειες που πρέπει να δούμε. Μπορεί ακόμα ο Klay να μαρκάρει αντίπαλα guards ή θα είναι πλέον περισσότερο forward (παίρνοντας εδώ ως σταθερά του Danny Leroux πως η θέση σου είναι η θέση που μαρκάρεις και όχι αυτή που έχεις στην επίθεση); Στον συγκεκριμένο αγώνα, τον Garland τον μάρκαρε ο Wiggins για παράδειγμα, δικαιώνοντας κάπως έτσι μια θέση που είχα στην πολύ ωραία συζήτηση που είχαμε μαζί με τον Μητσάκο στο pod του Μάνου και Dom, Shake n’ Bake τέλη Νοέμβρη, και επιβεβαιώνοντας στην πράξη το (μεγάλο) άρθρο για τον Καναδό που έγραψε ο Baxter Holmes του ESPN την προηγούμενη εβδομάδα.  

Ένα δεύτερο είναι πως θα ενταχθεί και στην επίθεση. Όχι από κάποιο φόβο για το σουτ του, για τον όποιον. Αν κάτι μπορούσε να προπονήσει όσο τα πόδια του ήταν τραυματισμένα αυτό ήταν το σουτ του. Πέρα του όποιου δεδομένου σχετικού ταλέντου έχει έτσι κι αλλιώς. Αυτό που εξετάζεται είναι η ένταξή του στην επίθεση των Warriors. Η επιτομή της motion offense, χαρακτηρίζεται από διαρκή κίνηση, πολλές πάσες και ατελείωτα off ball screens. Το παιχνίδι του Klay είχε όλα τα παραπάνω: έτρεχε διαρκώς χωρίς την μπάλα (ακριβώς για να μπορεί να σκοράρει χωρίς να ντριμπλάρει) και για να το πετύχει αυτό έπρεπε να περάσει από συνεχόμενες συμπληγάδες κορμιών, συμπαικτών και αντιπάλων, που έστηναν και προσπαθούσαν να σπάσουν αντίστοιχα, τα screens απελευθέρωσής του. 

Τα παραπάνω, το επίπεδο της άμυνάς του, το τι κορμιά πια θα μπορεί να ακολουθήσει, η ένταξή του στον τέλειο επιθετικό μηχανισμό των Warriors (στα όρια του “φλιπεράκι”: πρώτη ομάδα σε assists στη Λίγκα, με 28,3 ανά παιχνίδι, μόλις την προηγούμενη εβδομάδα είχαν δύο παιχνίδια με 39 assists και ένα με 32!), με τη δυνατότητα διατήρησης της προ τραυματισμού του διαρκούς κίνησης του, είναι που θα κρίνουν στον όποιο βαθμό το ταβάνι αυτής της ομάδας (και αν αυτό θα είναι το Πρωτάθλημα. Προσωπική γνώμη το “πάτωμα της ομάδας είναι ο συνδυασμός Curry-Draymond. Χωρίς έναν από τους δύο στο υψηλότερο επίπεδο, το πάτωμά τους καταρρέει). Ωστόσο, εντάσσεται ξανά στον οργανισμό όταν αυτός διαθέτει το πρώτο φαβορί για MVP (Curry), το πρώτο για DPoY (Draymond) και βάθος που είχε να δει από τις μέρες της 73-9 σεζόν της (τουλάχιστον δύο παίκτες σε κάθε θέση και με τον Wiseman ακόμα εκτός). 

Η κατάκτηση του Πρωταθλήματος δεν είναι δεδομένη, ωστόσο δεδομένα αν επιτευχθεί θα ολοκληρώσει μαγικά ένα από τα ομορφότερα μπασκετικά παραμύθια, τη μεταμόρφωση ενός καταραμένου οργανισμού σε οργανισμό πρότυπο, που κέρδισε τα πάντα, τα έχασε, έφερε τον KD, τα ξανακέρδισε, ξαναέχασε τα πάντα και μετά θα τα έχει ξανακερδίσει με την αρχική συνταγή.

Σε κάθε περίπτωση όμως, ακόμα και αν αυτό δεν επιτευχθεί, ένας κόσμος που ο Klay παίζει μπάσκετμπολ, βάζει τρίποντα, χαμογελάει και μετά πάει βόλτα τον σκύλο του τον Ρόκο, είναι ένας όμορφος κόσμος. 

Καλώς όρισες πίσω τυπάρα!

Γερμανός Μπασκετμπολίστας: Από ανέκδοτο, στην πραγματικότητα αναφορικά με τον κορυφαίο ευρωπαίο όλων των εποχών (μέχρι να του πάρει τον τίτλο ο Giannis)

Αν κάτι με ενοχλεί βαθιά στο narrative που έχει επικρατήσει στα NBAικά είναι το “don't mean a thing without the ring”. Eίτε αυτό αφορά τους Warriors του 73-9, είτε τον Barkley, είτε τον Chris Paul, είτε παραλίγο τον ίδιο τον Dirk. 

O Nowitzki αποτελούσε αναντίρρητα τον κορυφαίο και πλέον επιτυχημένο ευρωπαίο μπασκετμπολίστα της Ιστορίας. Και θα ήταν ακόμα και αν δεν είχε πάρει το δαχτυλίδι του 2011. Ωστόσο, μέχρι εκείνη την στιγμή, μέχρι την μαγική υπέρβαση και την νίκη κόντρα στους “Heatles”, ο Dirk δεχόταν την χειρότερη δυνατή κριτική για όλα αυτά που δεδομένα δεν μπορούσε να κάνει: από την άμυνά του μέχρι το γιατί δεν ήταν dominant στο ζωγραφιστό αφού “τι δουλειά έχει ένας seven footer να σουτάρει από το τρίποντο;!”. Kαι ας ήταν ήδη MVP της Λίγκας από το 2007 (στην πιο καταθλιπτική απονομή του βραβείου στην Ιστορία, με τους Mavericks να έχουν αποκλειστεί στον πρώτο γύρο από τους όγδοους στη Δύση, μα απίθανους -κάτι περίεργο για την εποχή- “We Believe” Warriors), και ας είχε πάρει ό,τι παιδάκι έπαιζε μπάσκετ σε παιδικές χαρές της Γερμανίας, οδηγώντας το σε ένα χάλκινο σε παγκόσμιο (2002) και ένα αργυρό σε ευρωπαϊκό (2005) και συμμετοχή σε ολυμπιακούς. 

Ωστόσο, ήταν ακριβώς το Πρωτάθλημα του 2011 που άλλαξε ριζικά και ανεπιστρεπτί τον μύθο του Dirk, κάτι που για μένα δεν θα έπρεπε να είναι προαπαιτούμενο της καθολικής αναγνώρισής του, αλλά το κερασάκι στην τούρτα της τεράστιας μπασκετοσύνης του. 

Σε κάθε περίπτωση η Ιστορία πλέον δεν αλλάζει. Ο Dirk έγινε ο κορυφαίος ευρωπαίος μπασκετμπολίστας, περιμένοντας τις επιτυχίες του Giannis και με την Εθνική Ομάδα για να του δώσει οριστικά τα σχετικά σκήπτρα, σε μια τελετή παράδοσης που από πέρσι έχει αρχίσει να λαμβάνει χώρα. 

Ως τότε ας μείνουμε στην τελετή απόσυρσης της μυθικής φανέλας των Mavericks με το #41, 

στον λόγο που εκφώνησε ο ίδιος:

στην ανακοίνωση του Mark Cuban πως θα ξεκινήσουν οι εργασίες για την ανέγερση αγάλματος του Γερμανού έξω από το American Airlines Center (με τον δρόμο που οδηγεί σε αυτό να έχει ήδη μετονομαστεί σε “Nowitzki Way” από το 2019), καθώς και στο κείμενο του μεγαλύτερου εγχώριου θαυμαστή του που έχω γνωρίσει, του αδερφικού μου φίλου Λουκά Μοσχούλα του Ball Hog: "30.000 points Dirk”

 Οι φάσεις που μας έβγαλαν τα μάτια 

Από ενθουσιασμό…

Η εβδομάδα που πέρασε μάς πρόσφερε απλόχερα εξαιρετικό υλικό.

Από την τάπα του -μόνιμου πια της στήλης- Morant στον Bradley, η οποία άμεσα πέρασε στην μπασκετική αιωνιότητα: 

JA MORANT ?

ONE OF THE MOST ATHLETIC BLOCKS YOU’LL EVER SEE. pic.twitter.com/mSBEajPDtK

— SportsCenter (@SportsCenter) January 10, 2022

στο απίθανο buzzer beater του Barrett κόντρα στους Celtics: 

RJ BARRETT CALLS GAME AFTER KNICKS COMEBACK ?? pic.twitter.com/y5bZOzHk2U

— Bleacher Report (@BleacherReport) January 7, 2022

ως τις μαγικές πάσες, 

τόσο του LaMelo:

This angle of LaMelo’s pass ?@MELOD1P (via @hornets)pic.twitter.com/qjXnQZmTmI

— Overtime (@overtime) January 9, 2022

όσο και του Σέρβου Αρτίστα:

Jokic stand-up block to no-look dime ? pic.twitter.com/jvz84zzG3v

— Bleacher Report (@BleacherReport) January 8, 2022

...και από τα γέλια

Γέλια, από την άλλη, μας προκάλεσε το συγκεκριμένο στιγμιότυπο από το Inside ΝΒΑ και το “εξαιρετικό” κούρεμα του “Barkley” (μα είναι ίδιος!):

"Is this Charles Barkley?"

Kenny is comedy for this ? pic.twitter.com/6xA0UxIXOS

— NBA on TNT (@NBAonTNT) January 7, 2022

Τέλος, μετά από χρόνια που βρίζουμε και καντηλιάζουμε τα halftime shows του NBA για τη γελοιότητα αυτών, θαρρώ πως οι Blazers κατάφεραν να τερματίσουν την έννοια του γελοίου:

Man wtf is this Blazers halftime show ? pic.twitter.com/lyLpPM2U6D

— ?? (@seba6x) January 6, 2022

Η γωνιά του Geek

 ➢ Σε πρόσφατο άρθρο μου είχα αναφέρει πως παρά το “κρύο” ξεκίνημα επιθετικά των ομάδων και των παικτών της Λίγκας, όπου το offensive rating παρουσιαζόταν στο ιστορικά χαμηλό των 108,1 πόντων τις δύο πρώτες εβδομάδες, αυτό θα βελτιωνόταν. Η βελτίωση πραγματι ήρθε, με τον πλέον αντιπροσωπευτικό δείκτη να έχει ανέβει κατά δύο σχεδόν μονάδες, στο 109,8. Ωστόσο, μεγάλο μέρος αυτής της ανόδου οφείλεται στην κατάρρευση των αμυνών. Με παίκτες να μπαινοβγαίνουν στις πεντάδες με την ταχύτητα των πιάτων με τους μεζέδες σε τραπέζι τσιπουράδικο του Βόλου, η όποια αμυντική συνοχή των περισσότερων ομάδων έχει πάει περίπατο. 

➢ Μιλώντας για τους “Expendables” (αν δεν έχετε ήδη διαβάσει την σχετική αρθράρα του Χάτσιου, παρακαλώ σας, σπεύσατε!), ήδη 576 διαφορετικοί παίκτες έχουν αγωνιστεί φέτος στα παρκέ του NBA, 36 περισσότεροι από τη σεζόν με τους περισσότερους. Και μάλλον ο συγκεκριμένος αριθμός θα ανέβει και άλλο…

➢  Ένας από αυτούς που κλήθηκαν να καλύψουν κενά εσπευσμένα ήταν και ο Lance Stephenson, που μετά από ένα άοσμο και άγευστο 10μερο συμβόλαιο με τους Hawks, επέστρεψε και πάλι στους Pacers (στην δεύτερη επιστροφή και τρίτη συνολικά παρουσία του στην Indiana), όπου και έκανε αισθητή και με το παραπάνω με το “καλημέρα” την παρουσία του: 20 πόντοι στο πρώτο 12λεπτο, 24 στο ημίχρονο, 30 στον αγώνα, στην ήττα -τελικά- από τους Nets, του επανεμφανιζόμενου Kyrie. Οι 20 πόντοι του στην πρώτη περίοδο, ερχόμενος από τον πάγκο, προφανώς και αποτελεί σχετικό ρεκόρ στην ιστορία. της Λίγκας.

➢ Την όλη φασούλα με τον Lance προφανώς θα είδε και θα ζήλεψε ο μέχρι πρότινος βοηθός προπονητής των Houston Rockets, αλλά με 12ετή εμπειρία στη Λίγκα, βετεράνος Gerald Green, και αποφάσισε να πετάξει το κοστούμι, και να ξαναδέσει τα κορδόνια των sneakers του, επιστρέφοντας στα παρκέ, διεκδικώντας με τη σειρά του μια αντίστοιχη στιγμή/βραδιά. Για αρχή θα πάει στην G League και από εκεί ελπίζει να τσιμπήσει το 10μερο συμβολαιο επιστροφής με κάποια ομάδα. Ξέρω γω, γιατί όχι, με όσα έχουμε δει φέτος;!

➢ Βέβαια, η πλέον αναμενόμενη επιστροφή της σεζόν, όπως μας ενημέρωσε πρώτος ο Chris Haynes του Yahoo! Sports, είναι αυτή του Kawhi Leonard, που αναμένεται να προλάβει την τρέχουσα σεζόν, αλλάζοντας με την παρουσία του την όποια μοίρα της φετινής postseason. Για να δούμε…

➢ Επιστρέφοντας στα παράλογα της φετινής σεζόν, οχτώ τρίποντα είχε στην τελευταία περίοδο του αγώνα των Hornets κόντρα στους Pistons ανήμερα των Φώτων, o -από όλους τους παίκτες μπάσκετ του κόσμου…- Kelly Oubre. Ναι, ο παίκτης που πέρσι με τη φανέλα των Warriors δεν έβρισκε καν το κάδρο του ταμπλό σε ελεύθερο από τη γωνία και μάζευε όλα τα καντήλια των παικτών fantasy, έβαλε οκτώ σε μια περίοδο, ένα λιγότερο από το απόλυτο ρεκόρ του Klay Thompson με εννιά, στον δρόμο του για τους 37 πόντους του κόντρα στους Kings στις 23 Γενάρη του 2015. Με τα οκτώ του πάντως ο Oubre έπιασε τους Michael Redd, Joe Johnson και Kevin Love στη δεύτερη θέση με τα περισσότερα σε ένα δωδεκάλεπο. Και ακολουθώντας τη μοίρα κάθε παίκτη που κάνει φέτος μια εξαιρετική εμφάνιση, από χτες βρίσκεται και αυτός στα covid protocols…

➢ Το τελευταίο δεν ισχύει για τον LeBron (όπως οι περισσότεροι νόμοι της φυσικής ή της κανονικότητας άλλωστε), ο οποίος στα τελευταία 12 παιχνίδια του “γράφει” 32,8 πόντους, 9,6 rebounds, 6,2 assists (με 2,8 λάθη), 1,7 κλεψίματα και 1,5 κόψιμο, με 56% από το παρκέ και 40% από το τρίποντο. Οι Lakers δε, το ίδιο διάστημα τρέχουν 127 offensive rating με αυτόν ως center!

➢ Βέβαια, για αυτόν τον αειθαλή Highlander, μάλλον τίποτα δεν θα έπρεπε να μας κάνει εντύπωση πια. Κοινότυπο μάλλον, ωστόσο η απόδοσή του αποτελεί την “σταθερότερη σταθερά” μετά τα “death & taxes” τα τελευταία 20 χρόνια...

➢ Το παραπάνω πηγαίνει φυσικά στις ατομικές του επιδόσεις και ουχί της ομάδας του, μιας και οι Lakers έχουν να κερδίσουν ομάδα με ρεκόρ πάνω από .500 από τα μέσα του Δεκέμβρη και συγκεκριμένα από τις 16 του μήνα, όπου κέρδισαν τους Mavericks. Που έπαιζαν χωρίς τον Doncic. Στην παράταση. Ναι. Γαμάτα…

➢ Μιλώντας για τους Lakers, να περάσουμε στην ομάδα που τους ξεφτίλισε το βράδυ της Κυριακής, ήτοι τους Grizzlies, οι οποίοι με την συγκεκριμένη τους νίκη έφτασαν τις εννιά σερί, επίδοση που αποτελεί την καλύτερη των 26 ετών της ιστορίας τους, στο Vancouver και το Memphis.

➢ Αντίστοιχα, με την νίκη τους κόντρα στους Blazers το βράδυ της Παρασκευής, οι Cavaliers έγινε η πρώτη ομάδα που φέτος ισοφαρίζει τις νίκες της την περσινή σεζόν. Yeap, τόσο καλύτεροι είναι φέτο οι Cavs.

➢ Στην τρίχα γλίτωσε ο Danny Green την αιώνια διαπόμπευση:

BREAKING: @sixers PR has informed me the NBA has issued a stat correction for Wednesday night’s game.

Danny Green has been awarded a steal for the following play, and his new official box score is:

0 PTS
0 REBS
0 AST
0 BLK
1 STL

The historic cardio-only performance is no more. pic.twitter.com/uhrfYbgPrP

— Rob Perez (@WorldWideWob) January 7, 2022

➢ Πρώτα αποτελέσματα των ψήφων των φιλάθλων για το φετινό All Star και όλα δείχνουν πως για πρώτη φορά ο LeBron δεν θα διαλέξει ομάδα, καθώς Curry στη Δύση και KD στην Ανατολή έχουν ξεκάθαρο προβάδισμα. 

NBA releases first returns in All-Star voting: pic.twitter.com/dUcI88ctkb

— Howard Beck (@HowardBeck) January 6, 2022

Αν πρέπει να σχολιάσουμε κάτι παραπάνω ωστόσο αναφορικά, αυτά είναι:

Α) Η μη παρουσία του Ben Simmons ψηλά στις ψήφους, παρά τη φιλότιμη σχετική προσπάθεια της Klutch στο twitter και τις 13.000 ψήφους που από εκεί του μάζεψε.

Β) Η πλατφόρμα της Λίγκας και το template που αυτή έχει στη σελίδα της ψηφοφορίας, όπου εμφανίζει τους παίκτες ranked βάσει του μέσου όρου πόντων τους, φαίνεται να ευνοεί παίκτες όπως ο Paul George και -ιδίως- ο Andrew Wiggins, οι οποίοι βρίσκονται ψηλότερα από τον Draymond Green, ο οποίος σαφώς και θα έπρεπε να είναι πάνω από τους προαναφερόμενους με τη σεζόν που κάνει. Όμως μια βόλτα στο app και στη σελίδα της ψηφοφορίας και θα διαπιστώσετε πόσο δύσκολα είναι για τον χρήστη να τον βρει, αν δεν τον ψάχνει στοχευμένα. 

➢ Περνώντας για λίγο στο κλείσιμο της συγκεκριμένης θεματικής της στήλης μας στα διοικητικά, επέκταση συμβολαίων είχαμε χθες στους Orlando Magic, όπως μας ενημέρωσε ο Woj, τόσο για τον President οf Basketball Operations, Jeff Weltman, όσο και για τον GM, John Hammond (ναι, αυτός ήταν που όσο ήταν στους Bucks διάλεξε τον Giannis), μέχρι και το τέλος της σεζόν 2025-26. Η διοίκηση των Magic είναι ικανοποιημένη με τα picks των Franz Wagner, Jalen Suggs και Cole Anthony, αλλά και την πρόσληψη στη θέση του προπονητή του Jamhal Mosley, εξ ου και η σχετική επιβράβευση.

➢ Τέλος, ένα μιρκοtradάκι είχαμε το ΣΚ, με τους Nuggets να στέλνουν στους Pistons τον Bol Bol, έναντι του McGruder και του pick δεύτερου γύρου των Nets για το 2022. Με αυτό το trade οι Nuggets βρήκαν τον χώρο για να μετατρέψουν το συμβόλαιο του guard Davon Reed σε 2-way (μιας και είχε φτάσει ήδη στα τρία 10μερα), αποδεσμεύοντας τον Petr Cornelie. Παράλληλα, φέρονται έτοιμοι να δώσουν 10μερο στον DeMarcus Cousins, ο οποίος δεν ανανεώθηκε από τους Bucks, παρά την ικανοποιητική παρουσία του στους Πρωταθλητές. Σε κάθε περίπτωση, το trade έχει ενδιαφέρον κυρίως από την πλευρά των rebuilding Pistons και του κατά πόσο ο παγιδευμένος σε κορμί center, αλλά guard στην ψυχή, Bol Bol θα πάρει ευκαιρίες από τον coach Casey και αν ναι τι θα μας δείξει.  

Ups and Downs

⬆  Έξι σερί νίκες μετράνε οι Raptors, έχοντας φτάσει πια μόλις 1,5 νίκη πίσω από τα playins και την έκτη θέση της ιδιαίτερα ανταγωνιστικής Ανατολής. Σε αυτό το σερί ο VanVleet έχει ανεβάσει την απόδοσή του στον βαθμό που όχι απλά χτυπάει την πόρτα του All Star, αλλά πλέον πρέπει να θεωρείται αυτή δεδομένη, ενώ ο coach Nurse, για όσους πέρσι το ξεχάσατε, παραμένει ο κορυφαίος προπονητής της Λίγκας. Οι πεντάδες με τον FVV και τέσσερις έτερους -οριακά κυριολεκτικά βάσει ανοίγματος χεριών- πτερόσαυρους στο πλάι του είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικές, με την ομάδα να έχει ανέβει επιθετικά, φτάνοντας στο ένατο καλύτερο offensive rating της Λίγκας. Ούσα η μόνη ομάδα που αγωνίζεται σε άδειο γήπεδο, το συγκεκριμένο μειονέκτημα φαίνεται να αντισταθμίζεται από τα ιδιαίτερα αυστηρά τεστ (υποχρεωτικά pcr) που απαιτούνται για να μπει κάποιος στον Καναδά, με πολλές ομάδες συνεπακολούθως να αποφασίζουν να στείλουν μισές ομάδες στο Toronto, ώστε να αποφύγουν το πάθημα του coach των Clippers Ty Lue, που βρέθηκε θετικός στα σύνορα και έκατσε 10 μέρες καραντίνα στην βόρεια πλευρά αυτών.

⬆ Πέρα από την πορεία των Suns ως διεκδικητές του φετινού τίτλου, υπάρχει μία δεύτερη παράλληλη ιστορία που φαίνεται να μην τονίζεται όσο θα έπρεπε. Ας δούμε λίγο μαζί τα κάτωθι:

• DeAndre Ayton: 25 παιχνίδια, 16,8 πόντοι σε 30,8 λεπτά
• JaVale McGee: 35 παιχνίδια, 10,2 πόντοι σε 16 λεπτά
• Frank Kaminsky: εννέα παιχνίδια, 10,6 πόντοι σε 20,1 λεπτά
• Jalen Smith: 18 παιχνίδια, 7,5 πόντοι σε 14,1 λεπτά
• Bismack Biyombo: τρία παιχνίδια, εννέα πόντοι, σε 20,1 λεπτά

Φαντάζομαι είναι πλέον σαφές πως και ένα σκιάχτρο, ή μια κολώνα της ΔΕΗ να βάλει κανείς δίπλα στον Chris Paul, αυτός θα φροντίσει να το/την “ταΐσει” σωστά και να έχει (σοβαρά) διψήφιο μέσο όρο πόντων ανά 36 αγωνιστικά λεπτα. 

⬆ Είσαι ιδιαίτερος χαρακτήρας, κάτι σου λέει ο βοηθός προπονητής, μανουριάζεις, παίρνεις το αμάξι σου και φεύγεις στο ημίχρονο του αγώνα. Τρως άλλον έναν τιμωρία. Λογικό.

Επιστρέφεις στον μεθεπόμενο, το ματς “on the line” και κάνεις αυτό:

KEVIN PORTER JR. FOR THE WIN ? pic.twitter.com/vyargqGcRa

— NBA TV (@NBATV) January 6, 2022

Kevin Porter Jr. μαγκιά σου.

⬆  Βράδυ Παρασκευής και ο Jarred Vanderbilt μάζευε 16 “σκουπίδια” στην Oklahoma, ισοφαρίζοντας το σχετικό ατομικό ρεκόρ του, ρεκόρ που είχε φτάσει μόλις έναν μήνα πριν, κόντρα στους Lakers. Ένα ρεκόρ ωστόσο που δεν έμελε να μακροημερεύσει, καθώς μόλις δύο μέρες μετά, την Κυριακή, στη γενέτειρά του πόλη, το Houston, και παρουσία της οικογένειάς του και φίλων του, τελείωσε τον αγώνα με 21 πόντους και 19 rebounds στη νίκη της ομάδας του, των Wolves, κόντρα στους Rockets με 141-123.

Ο Vanderbilt, αθόρυβα αλλά αποτελεσματικά, έχει βοηθήσει τη Minnesota να είναι μία από τις καλύτερες ομάδες στα επιθετικά rebounds, καθώς αυτοί μαζεύουν το 30,1% των διαθέσιμων στο αντίπαλο ταμπλό, σκοράροντας 15,7 πόντους ανά παιχνίδι σε αυτές τις δεύτερες ευκαιρίες, την τρίτη καλύτερη επίδοση της Λίγκας. Η δε συνεισφορά του Vanderbilt σχετικά είναι τα 3,1 επιθετικά ανά παιχνίδι. 

⬆ Jimmy Butler, Bam Adebayo, Kyle Lowry άπαντες έχουν χάσει παιχνίδια για τους Heat, 45 συνολικά ως τώρα οι τρεις τους. Ωστόσο, το τμήμα scouting της ομάδας, και ένας από τους καλύτερους προπονητές της Λίγκας, ο Eric Spoelstra, δεν σταματούν να βγάζουν λαγούς από το καπέλο τους. Παρά τις τόσες και δη τόσο σημαντικές απουσίες, η ομάδα βρίσκεται σταθερά στην τρίτη θέση της Ανατολής, έχοντας ως πρωταγωνιστές κάθε βράδυ κάτι τύπους όπως οι Max Strus, Caleb Martin, Omer Yursteven και Gabe Vincent. Οι τέσσερις τους αποτελούν την επόμενη γενιά του προγράμματος που έβγαλε τον Duncan Robinson, και δείχνουν έναν άκρως αποτελεσματικότερο τρόπο να γεμίζεις την ομάδα με minimum συμβόλαια -σε σχέση με τον αντίστοιχο που, για παράδειγμα, οι Lakers επέλεξαν. Με τους παραπάνω ρολίστες, και παρότι το στοίχημα που λέγεται “Victor Oladipo” έχει παραμένει πλήρως ανενεργό προς ώρας, οι Heat κερδίζουν τόσο παιχνίδια, εξασφαλίζοντας προς ώρας πλεονέκτημα έδρας για τον πρώτο γύρο των Playoffs, όσο και χρόνο, για να έχουν τους superstars τους υγιείς και στην καλύτερη δυνατή κατάσταση, τον Απρίλη. 

⬇ Μένοντας στους Heat για λίγο ακόμα, η αποβολή του Kyle Lowry κόντρα στους Blazers είναι από τις πιο εκνευριστικές διαιτητικές αποφάσεις που έχουμε δει εδώ και πάαααρα πολύ καιρό:

This is what Kyle Lowry was ejected for.@MiamiHEAT | #HEATCulture pic.twitter.com/PdIDKcrhyI

— Bally Sports Sun: HEAT (@BallyHEAT) January 6, 2022

Δηλαδή, για τον όποιο, πάρτε την σφυρίχτρα από αυτόν τον απίθανο.

(Σε άλλα νέα, δεν ξέρω γιατί, αλλά δεν μπορώ να αισθανθώ την παραμικρή συμπάθεια για τον Markieff Morris και τον σοβαρό -και χρονικά σημαντικό- τραυματισμό του από τον Jokic, που του έχει κοστίσει πάνω από 30 παιχνίδια ως τώρα. Και ας γκρινιάζει όσο θέλει ο “Kieff)

⬇ Έξοδος από τη Λίγκα για την assistant coach των Spurs και WNBA legend, Becky Hammon, η οποία θα γίνει μεν -επιτέλους- πρώτη προπονήτρια σε ομάδα, του WNBA όμως δε και συγκεκριμένα των Las Vegas Aces, ως αποτέλεσμα του επίμονου μαρκαρίσματος της προέδρου της ομάδα του Vegas, Nikki Fargas. Παράλληλα θα γίνει η ακριβοπληρωμένη προπονήτρια της Λίγκας (με εξαψήφιο ετήσιο μισθό όπως κυκλοφόρησε). H Hammon υπήρξε το πιο λαμπρό αστέρι των Aces, όταν ωστόσο η ομάδα κατοικοεδρεύει στο San Antonio και λεγόταν San Antonio Silver Stars (από το 2007 ως το 2014 αγωνίστηκε εκεί. Τη σεζόν 2013-14 λεγόντουσαν σκέτο “San Antonio Stars”, άχρηστες πληροφορίες θα μου πείτε, απλά για το ορθόν της Ιστορίας τις αναφέρω).. 

To όνομά της Hammon είχε ακουστεί για τη θέση του πρώτου προπονητή διαφόρων ομάδων του NBA, με τελευταία αυτή των Blazers, πριν καταλήξουν στον Billups, ωστόσο μάλλον αποδείχθηκε πως τις περισσότερες φορές έμπαινε στην συζήτηση απλά για λόγους τικαρίσματος του κουτιού “diversity”, παρότι συστάσεις, από τον Pau Gasol, ως τον ίδιο τον Popovich, διέθετε και με το παραπάνω. Η αποτυχία/αδυναμία (επιλέξτε εσείς ποια εκ των δύο λέξεων θεωρείτε πως ταιριάζει σωστότερα στην περίσταση) του ΝΒΑ να έχει την πρώτη γυναίκα πρώτη προπονητή στο πρόσωπο της Hammon, ενώ αυτή θήτευσε από το 2014 ως και σήμερα δίπλα στον Pop, είναι που κατατάσει στην συγκεκριμένη είδηση στο παρόν σημείο της στήλης μας.

⬇ Αλλάζοντας θέμα, αν κάτι μας έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα στο covid outbreak και τη σωρεία αντικαταστατών που έχουν γεμίσει τη Λίγκα, είναι το ότι σε αυτόν τον τομέα έχει επικεντρωθεί ο κύριος όγκος της δουλειάς των front offices των ομάδων, προκειμένου αυτές να είναι σε θέση να κατεβάσουν ρόστερ οκτώ τουλάχιστον παικτών και να αγωνιστούν (καθώς η Λίγκα, σε αντίθεση με πέρσι, έχει εκδώσει το σύνολο του προγράμματος της regular εξ αρχής και δεν υπάρχουν κενές μέρες στο δεύτερο μισό για αναπληρώσεις παιχνιδιών). Η όλη κατάσταση όμως έχει σαν αποτέλεσμα την απουσία trades μιας και οι executives των ομάδων αδυνατούν να βρουν τον χρόνο να ασχοληθούν με αυτά (ή επειδή οι παίκτες που ενδιαφέρονται είναι στα πρωτόκολλα υγιεινής και ασφάλειας…). Ξενέρα μεγάλη όμως για εμάς να περιμένουμε trades από 15 Δεκέμβρη, να έχει περάσει κοντά ένας μήνας και να έχουν γίνει ως τώρα τρία που αφορούσαν τον Bol Bol το ένα, τον Miye Oni το άλλο, και τον Rondo το τρίτο…

⬇ Οι Hawks το πρωί της Δευτέρας ολοκλήρωσαν ένα road trip, με ρεκρό σε αυτό 2-4, βρισκόμενοι συνολικά στην 12η θέση της Ανατολής με συνολικό 17-22, πάνω αποκλειστικά από τις Indiana, Detroit και Orlando, έχοντας παράλληλα την 27η θέση της Λίγκας στο defensive rating. Όλα τα παραπάνω, παρά την μαγική σεζόν του Trae Young που δεν είναι μόνο στη συζήτηση των All Stars (που θα πρέπει να θεωρείται δεδομένος), μα ακόμα και των All NBA teams. Η όλη κατάσταση επανέφερε την γκρίνια του Collins για τον ρόλο του στην ομάδα (παρότι ανανέωσε μόλις το καλοκαίρι), ενώ ο GM της ομάδας, Travis Schlenk, σε δηλώσεις σε ραδιοφωνικό σταθμό παραδέχτηκε την κακή κατάσταση της ομάδας και προανήγγειλε αλλαγές, με τους Gallinari, Delon Wright, Cam Reddish και Lou Williams να είναι οι πρώτοι που φαίνεται πως θα πρέπει να ετοιμάζουν βαλίτσες. Δεν ξέρω αν η φετινή χρονιά προλαβαίνει να σωθεί. Δεν το αποκλείω βέβαια κιόλας, έτσι ρευστή που είναι τόσο η Ανατολή, όσο και η Λίγκα ολάκερη λόγω covid και τραυματισμών. Θαρρώ πάντως πως μπορούμε να μιλάμε πια για τους Hawks ως μακράν την μεγαλύτερη απογοήτευση της φετινής σεζόν. 

Προσεχώς

Τρίτη προς Τετάρτη, ξημερώματα 12 Γενάρη δηλαδή, στις 02:30 και στις 03:00 αντίστοιχα, έχει διαδοχικά τους Warriors να πηγαίνουν στο Memphis και τους Suns στο Toronto. Οι δύο καλύτερες ομάδες της Λίγκας δοκιμάζονται στις έδρες των δύο πιο ζεστών (εννιά σερί νίκες για τους Grizzlies και έξι για τους Raptors όπως αναφέρθηκε και παραπάνω στο κείμενο). Αμφότεροι οι γηπεδούχοι μοιάζουν να έχουν βρει τον τρόπο να παίρνουν τις νίκες που χρειάζονται, χρησιμοποιώντας τον νεαρό σε ηλικία κορμό τους και σίγουρα θα θέλουν να δηλώσουν την παρουσία τους απέναντι στις ομάδες της κορυφής. Είναι τα matchups που θα έχουν το ενδιαφέρον μας.

Διαβάσαμε, είδαμε, μας άρεσαν και σας προτείνουμε

Ο Kevin Pelton αναλύει στο ESPN+ το ποιες και κατά πόσο ομάδες έχουν επηρεαστεί από την εξάπλωση της Όμικρον στο NBA: “Which NBA teams have been hit hardest by COVID? The numbers behind the league's omicron spike”.

Για το ίδιο θέμα γράφει και ο Zach Kram στο The Ringer και συγκεκριμένα καταπιάνεται με τη συνεισφορά των παικτών που έχουν κληθεί να γεμίσουν τα rosters για να διεξάγονται οι αγώνες: “How Are the NBA’s Hardship Exception Players Performing—and Affecting the League?”

Ενώ την covid τριλογία των προτάσεών μας κλείνει το άρθρο του Brian Windhorst στο ESPN: “ 'Get on the next flight': Inside the frenzy to fill NBA rosters decimated by COVID-19” 

Το προφίλ του νέου GM των Mavericks (και πρώην Nike Guy) σκιαγράφησε στοThe Undefeated ο Marc J. Spears: “Nico Harrison on the Mavs’ general manager job, life at Nike, Kobe Bryant, Luka Doncic and more”

Εξαιρετικό άρθρο του ίδιου, στο ίδιο μέσο προφανώς ήταν και αυτό για την επιστροφή του Klay Thompson: “Klay Thompson’s return a long-awaited comeback for the Warriors’ Big Three” , πάλι από Marc J. Spears στο The Undefeated

Για την επιστροφή του Kyrie και όλων των σχετικών παραμέτρων έγραψε ο Howard Beck στο SI: “'It's Unprecedented': Kyrie Irving Is Back, But Where Does That Leave the Nets?”

Ενώ για τον καημό του και τις ελπίδες του για τους Celtics τον Γενάρη γράφει στο NBAFanClub ο φίλος μας ο Δομίνικος από τους Shake ‘N Bake: “Οι Celtics και το πείραμα του Ιανουαρίου”

Κλείνοντας την στήλη, με το εξαιρετικό άρθρο του GOAT Kareem στην στήλη του στο Substack που διατηρεί, για το παιχνίδι ανέμεσα στους Bucks του και τους Lakers που σταμάτησε το σερί των 33 νικών των τελευταίων -το μεγαλύτερο στην ιστορία της Λίγκας, πριν από 50 ακριβώς χρόνια: “Lakers’ 33-Game Winning Streak Meets the Bucks: January 9, 1972”