Από το περασμένο καλοκαίρι είχα μεγάλο ενδιαφέρον για την εικόνα που θα παρουσίαζε η ομάδα των Lakers στη φετινή σεζόν. Με την πρόσληψη ενός προπονητή χωρίς προηγούμενη εμπειρία στους πάγκους, ούτε καν ως μέλος προπονητικού επιτελείου, όπως ο JJ Redick, αλλά και με την μη ενίσχυση του ρόστερ κατά την offseason, τα ερωτηματικά ήταν πολλά. Η πορεία τους όμως ήταν και είναι πολύ καλύτερη από αυτή που πίστευα στην αφετηρία της σεζόν. Ενόψει μάλιστα των Playoffs, ουδείς μπορεί να τους ξεγράψει από μία πιθανή διεκδίκηση της εισόδου στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας. Δεν έχει νόημα να ασχοληθώ στο παρόν κείμενο τόσο με το τι έκαναν στην προ-Doncic εποχή, όσο με το τι κάνουν στην μετά-Doncic. Η αλήθεια είναι πως ακόμη και τώρα, δύο μήνες μετά, μοιάζει ακατανόητη η τότε κίνηση του GM των Mavericks να ανταλλάξει τον Σλοβένο παιχταρά. Πόσο δε, όταν η ομάδα του Dallas από εκεί που είχε θετικό ρεκόρ, έφτασε στην δέκατη θέση της Δύσης και μέσω αυτής θα διεκδικήσει την είσοδο στα Playoffs μέσω του play-in τουρνουά. Σαν η σωρεία τραυματισμών που ακολούθησε να είναι το κάρμα που ακολούθησε την ύβρι του GM Harrison.
Οι τελευταίες ημέρες των ανταλλαγών για το ΝΒΑ και την κανονική περίοδο δεν είχαν τα trades που θα προκαλούσαν «θόρυβο» ή μεγάλες ανακατατάξεις στη δυναμική των ομάδων, περιείχαν όμως την πιο σημαντική είδηση, η οποία έκανε την εμφάνισή της λίγες μέρες αφότου πέρασε η trade deadline και η 8η Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Ramona Shelburne, Adrian Wojnarowski του ESPN, o ιδιοκτήτης των Golden State Warriors, Jacob Lacob, επικοινώνησε με την ιδιοκτήτρια των Lakers, Jeanie Buss, για να ρωτήσει εάν είναι διαθέσιμοι να συζητήσουν ενδεχόμενη ανταλλαγή του LeBron James, εφόσον αυτός είναι δυσαρεστημένος με την κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα του Los Angeles - βλ. ένα αινιγματικό tweet που έκανε βάζοντας μία κλεψύδρα. Η όλη προσέγγιση έγινε με την προτροπή του Draymond Green, ο οποίος είναι φίλος του James και ανήκει στην ίδια εταιρεία εκπροσώπησης παιχτών, την Klutch Sports Group.
Η πηγή της νεότητας σαν έννοια, αναφορά ή αναπαράσταση ανευρίσκεται σχεδόν σε όλους τους πολιτισμούς της Γης, όπως και σε αρκετές θρησκείες. Άλλες φορές αναφέρεται κυριολεκτικά, σαν ένα σιντριβάνι που χαρίζει αιώνια ζωή, κι άλλες σαν αλληγορία για την ουσιαστική και μοναδική νεότητα που μπορεί να διατηρήσει κανείς, αυτή του πνεύματος. Η αγαπημένη μου απεικόνιση αυτού του θέματος είναι από τον αναγεννησιακό Λούκας Κράναχ, που κατά τη γνώμη μου κατάφερε να χωρέσει όλα τα παραπάνω σε έναν πίνακα. Γιατί τα αναφέρω όλα αυτά; Γιατί αν κάποιος έχει καταφέρει να βρει την γαμημένη την πηγή, ε αυτός είναι ο LeBron James (κι ο Paul Rudd, τι γονίδια είναι αυτά ρε ψηλέ).
Μόλις 13 ομάδες στην ιστορία των πλέι-οφ του ΝΒΑ έχουν κατορθώσει να ανατρέψουν το εις βάρος τους 3-1 και να προκριθούν με τρεις σερί νίκες. Στις υπόλοιπες 259 σειρές, δηλαδή στο 96%, η ομάδα με το αντίστοιχο προβάδισμα, πήρε είτε εύκολα, είτε δύσκολα τη σειρά.
Σκάρτα δέκα παιχνίδια πια για το τέλος της σεζόν 2022-23, με τη Δύση παρόλα αυτά να παραμένει εντελώς ορθάνοιχτη για τις θέσεις #4 ως #12, αποτελεί η φετινή σεζόν την χαμένη μεγάλη ευκαιρία των Lakers για να φτάσουν ξανά ως τους Τελικούς; Παρότι ο σχετικός δρόμος θεωρητικά κάθε άλλο παρά κλειστός δεν είναι ακόμα, το παρόν κείμενο εξετάζει όλα τα κακώς κείμενα που ψαλίδισαν σημαντικά τις πιθανότητες της τρέχουσας έκδοσης της πλέον λαμπερής και διαχρονικά κορυφαίας ομάδας της Λίγκας για να διεκδικήσει μεγαλεία τη φετινή σεζόν.
Καθώς η κανονική περίοδος του ΝΒΑ μπαίνει στo τελευταίο στάδιο, το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα πλήξουμε. Καλές οι 50αρες και τα διαστημικά σκορ, αλλά τα ανταγωνιστικά ματς δεν συγκρίνονται με τίποτα και όπως φαίνεται φέτος το μενού θα περιλαμβάνει πολλά τέτοια στην ευθεία για τα playoffs, διότι στην κατάταξη της Δύσης γίνεται ο κακός χαμός. Από εδώ και πέρα, για όσες ομάδες έχουν έστω και τις ελάχιστες βλέψεις για τη συνέχεια, every game matters, που λένε και στην Ευρωλίγκα.
38,390. To παιδί που μεγάλωσε για να γίνει, ανάμεσα στα υπόλοιπα, ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ. Ένα potential που προμήνυε τίτλους, μία διαδρομή που φανέρωνε αδιανόητη μπασκετική μακροζωία και μεγαλείο, αλλά δεν είχε απαραίτητα την ταμπέλα του κυρίαρχου σκόρερ. Όμως εδώ είμαστε, πρωί Τετάρτης, 8 Φεβρουαρίου του 2023. Ο LeBron James μόλις έχει ξεπεράσει τον μυθικό Kareem Abdul-Jabbar.
“H κορυφαία σύνθεση ταλέντου σε μια ομάδα στην Ιστορία”. Αυτή ήταν η δήλωση του GM των Lakers Rob Pelinka στα τέλη του περασμένου Οκτώβρη, λίγες μόλις μέρες πριν την έναρξη της σεζόν 2021-22 για τους Lakers των LeBron-Davis-Westbrook & Co. Παρά τα πρώτα καμπανάκια από το 0-6 της preseason, τον παραλληλισμό με τη σεζόν 2012-13, του roster των Kobe-(ό,τι είχε απομείνει από τον) Nash- Ηoward και της τότε καταστροφής που ακολούθησε, και την -όπως στην πράξη αποδείχθηκε, ακραία- πετυχημένη πρόβλεψη του Kevin Pelton “πως τα δεδομένα της preseason δείχνουν μια ομάδα του 33-49” παρέα με την εμφάνιση των πρώτων αμφιβολιών για τη λειτουργικότητα του σχήματος, οι πρωταγωνιστές της ομάδας εμφανίζονταν απόλυτα αισιόδοξοι.
Ρεκόρ που σπάσανε, και που για να ξανασπάσουν θα χρειαστούν χρόνια -μη και δεκαετίες, μας επιφύλασσε η προηγούμενη εβδομάδα στον “Μαγικό Κόσμο”. Παράλληλα, ξαφνικά έβρεξε, αλλά όταν λέμε “έβρεξε”, έβρεξε, σε βαθμό που οι 30άρες κάποιου παίκτη να είναι ανάξιες αναφοράς πια. Πίσω όμως από όλα αυτά, το πιο σημαντικό γεγονός της εβδομάδας, αναφορικά τουλάχιστον με την εξέλιξη της τρέχουσας σεζόν, ενδεχομένως να είναι η επιστροφή του Draymond Green στην αγωνιστική δράση, όπου για πρώτη φορά μετά από 1.005 μέρες αγωνίστηκε μαζί η “Αγία Τριάδα του Golden State”, και δη ακριβώς έναν μήνα πριν την έναρξη των φετινών Playoffs.
Σηκώθηκα γύρω στις δύο και είκοσι (2.20) τα ξημερώματα. Έβαλα έναν γαλλικό καφέ - είχε τελειώσει ο εσπρέσο - και μέχρι να γίνει, τακτοποίησα τα μαξιλάρια στο βομβαρδισμένο σαλόνι, άνοιξα υπολογιστή και κατόπιν την τηλεόραση. Σιγά σιγά, άνοιξα και τα μάτια. Τα ξυπνήματα αυτά είναι βάρβαρα και ο χρόνος προσαρμογής μεγαλύτερος από ό,τι συνήθως, όσες φορές και αν το έχεις κάνει. Γέμισα την κούπα, έριξα δυο κουταλιές και βγήκα λίγο έξω για ένα τσιγαράκι. Η όλη διαδικασία, αν και ακούγεται σύντομη, πήρε τελικά 20 λεπτά, διότι στο μεταξύ έχασα το τηλεκοντρόλ, μου χύθηκε η ζάχαρη στο πάτωμα και διακόπηκε για λίγο η σύνδεση στο ρούτερ. Τα τακτοποίησα όλα και απλώθηκα θριαμβευτικά μπροστά στην οθόνη στις τρεις παρά τέταρτο, ακριβώς την ώρα του τζάμπολ.