Αφού απολαύσει κάποιος λίγες όμορφες στιγμές σε κάποιο blues bar της περιοχής, μπορεί να περπατήσει κατά μήκος της ίδιας οδού και να βρεθεί στο FedEx Forum, το γήπεδο της πιο “rock n’ roll” ομάδας αυτή την στιγμή στο ΝΒΑ. Οι Grizzlies, παίζοντας στις δικές τους ξεχωριστές αγωνιστικές νότες, είναι ξεκάθαρα από τις πιο fun ομάδες της Λίγκας, συνδυάζοντας το τερπνόν μετά του ωφελίμου. Και όλα αυτά μετά από μία περσινή αγωνιστική περίοδο που όλα κύλησαν αδιανόητα άσχημα για αυτούς. Από την περίπτωση του Ja Morant, με τη χείριστη εξωαγωνιστική συμπεριφορά του, που είχε ως συνέπεια την τιμωρία του, έως τους τραυματισμούς αρκετών παικτών του roster μεταξύ-μεταξύ αυτών και του superstar τους. Το αποτέλεσμα ήταν τη σεζόν 2023-24 να αγωνιστούν με τη φανέλα τους έστω και για ένα παιχνίδι 33 παίχτες. Αδιανόητο νούμερο πραγματικά. Ένας από αυτούς ήταν ο νυν σέντερ του Παναθηναϊκού, Wenyen Gabriel. Βέβαια, μέσα στην όλη αυτή δαιδαλώδη κατάσταση, υπήρξε και κάτι άκρως ενθαρρυντικό. Η αξιολόγηση αρκετών νεαρών, η δυνατότητα να δουν εάν μπορούν να είναι μέλη του οργανισμού μακροπρόθεσμα, κάτι που φαίνεται και φέτος. Παίχτες όπως ο Scottie Pippen Jr., o Vince Williams Jr, o G.G. Jackson κέρδισαν με την αξία τους συμβόλαιο με την ομάδα, καθώς αρχικά ήταν σε καθεστώς two-way συμβολαίου. Το ίδιο μάλιστα συνέβη και φέτος με την περίπτωση του Jay Huff. Επομένως η πραγματική σύγκριση δεν μπορεί να γίνει με την περσινή σεζόν όταν και τερμάτισαν με το έβδομο χειρότερο ρεκόρ με 27-55, αλλά με την προπέρσινη όταν τελείωσαν με 51-31 και στη δεύτερη θέση της Δύσης, με το πέμπτο συνολικά καλύτερο ρεκόρ και αποκλείστηκαν στην πρώτη φάση των Playoffs από τους Lakers.

To καλοκαίρι του 2024 λοιπόν, ήταν καθοριστικό για τη φετινή αγωνιστική εικόνα των “Αρκούδων”. Αφετέρου διότι η πλειονότητα των παιχτών θα ήταν υγιείς, έτοιμοι εξαρχής για τον μαραθώνιο των αγώνων της σεζόν, όσο και για το γεγονός πως έγιναν αρκετές αλλαγές στο προπονητικό επιτελείο του coach Taylor Jenkins. Κράτησε δύο από το περσινό επιτελείο και πρόσθεσε ή αναβάθμισε έξι. Ένας εξ αυτών είναι ο πρώην προπονητής της Paris, Tuomas Lisalo, με γνώμονα φυσικά και την αγωνιστική εξέλιξη του ρόστερ. Όσον αφορά τους νεαρούς που επέλεξαν στο draft, αυτοί ήταν οι Zach Edey στο νούμερο #9, ο Jaylen Wells στο #39, ο Cam Spencer στο #53, ενώ υπέγραψαν και τον Yuki Kawamura με two-way συμβόλαιο.

“A little less conversation, a little more action please” τραγουδούσε ο Elvis Presley στα τέλη της δεκαετίας του ’60 και αυτό κάνουν πράξη οι Grizzlies φέτος. Και τι πράξεις ε; Η εικόνα τους είναι εξαιρετική και διαφέρει αρκετά από πολλές ομάδες της Λίγκας. Είναι αυτό τις ομάδες εκείνες που φέρνουν έναν «διαφορετικό αέρα» στο πρωτάθλημα. Σε μία εποχή που οι κατοχές, ο ρυθμός του παιχνιδιού έχει εκτοξευτεί, το σύνολο του Taylor Jenkins έχει πάει αυτό το κομμάτι ακόμα παραπέρα. Όπως είχε σχολιάσει εύστοχα πριν αρκετό καιρό στα ενδότερα του site ο Leon T., όσον αφορά στο κομμάτι του ρυθμού μοιάζουν να βαδίζουν στα χνάρια των Suns των «seven seconds or less». Και αυτό ακριβώς κάνουν. Τρέχουν διαβολεμένα σε κάθε ευκαιρία, με πολλές επιθέσεις να εκδηλώνονται στα πρώτα δευτερόλεπτα των επιθέσεων.

Προφανώς, ως άμεση συνέχεια αυτού του τρόπου παιχνιδιού, είναι το γεγονός πως αγωνίζονται στον υψηλότερο ρυθμό από όλες τις ομάδες -και υψηλότερος ρυθμός για τα τελευταία τέσσερα χρόνια στη Λίγκα- και να είναι πρώτοι σε transition, τόσο σε συχνότητα επιθέσεων, όσο και σε πόντους ανά κατοχή.

Όσο γράφονται αυτές οι γραμμές, η επίθεση και η άμυνα βρίσκεται αντίστοιχα ανάμεσα στις έξι-επτά καλύτερες της Λίγκας, δείχνοντας μια πολύ καλή ισορροπία, που ενδεχομένως θα χρειαστεί και στην post-season (σύμφωνα πάντα με τους δείκτες των πόντων ανά εκατό κατοχές). Εξαιρετικοί λοιπόν στο transition, σε πρωτεύοντες και δευτερεύοντες αιφνιδιασμούς, με την αντίστοιχη επίδοση στο μισό γήπεδο να χρειάζεται ακόμα δουλειά καθώς βρίσκεται σε μέτρια επίπεδα. Βέβαια δεν μπορεί να είναι μόνο το τρέξιμο που τους ξεχωρίζει. Γιατί, οκ, προφανώς και έχουμε ξαναδεί ομάδες να παίζουν σε υψηλό tempo, ίσως όχι σαν τους Grizzlies που να συνδυάζει και την ουσία. Τι άλλο κάνουν τόσο καλά λοιπόν.

Θα ξεκινήσω, αντίθετα, με το τι δεν κάνουν, κάτι που μοιάζει παράταιρο στη σημερινή μορφή της Λίγκας. Είχα αναφέρει πιο πάνω τους Suns του Mike D’Antoni, οι οποίοι έπαιζαν σε πολύ υψηλό ρυθμό και το παιχνίδι τους βασιζόταν επίσης σε αρκετό pick ‘n roll. Κάτι που συμβαίνει με πολλές ομάδες τα τελευταία χρόνια. Ε, οι «Αρκούδες» μάλλον έχουν «αλλεργία» σε αυτό. Τελευταία ομάδα σε συχνότητα πόντων που λαμβάνουν από εκεί, τόσο όσον αφορά τον χειριστή, όσο και αυτόν που ρολάρει στη ρακέτα. Δεν μοιάζει δηλαδή αυτοσκοπός μια τέτοια συνεργασία, ώστε να πάρουν πόντους από τους δύο παίχτες που συμμετέχουν. Καμία άλλη ομάδα στο ΝΒΑ δεν έχει τόσες λίγες προσπάθειες σε pick ‘n roll δράσεις.

Αν κάτι χαρακτηρίζει τους παίχτες του Memphis πάντως, είναι το πόσο “επιθετικοί” είναι στις αποφάσεις και στο τι ψάχνουν μέσα στο παιχνίδι. Αρέσκονται σε πολλά drives στο καλάθι, ώστε να δημιουργήσουν ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα, ώστε να τελειώσουν θεαματικά τις φάσεις, όταν επί παραδείγματι είναι ο Morant ο χειριστής, είτε για να πασάρουν σε κάποιον ελεύθερο συμπαίχτη. Ο Morant πάντως κάνει μια μέτρια αγωνιστική χρονιά, περισσότερο ίσως μοιάζει να ακολουθεί μια συντηρητική προσέγγιση θα έλεγα. Διόλου τυχαία η στατιστική απεικόνιση που κατατάσσει την ομάδα πρώτη σε drives ανά παιχνίδι και στο ότι παίρνουν πολλά ελεύθερα στατικά τρίποντα. Το μερίδιο όμως, των σουτ τριών πόντων σε σχέση με τον μέσο όρο των ομάδων είναι χαμηλά, δείγμα του ότι και σε αυτό το σκέλος διαφέρουν αρκετά.

Ενώ και όλα όσα κάνουν, το κάνουν με ταχύτητα όπως προανέφερα στο κείμενο.

Είναι με διαφορά η ομάδα που διανύει τα περισσότερα χιλιόμετρα ανά παιχνίδι. Και φυσικά όταν μιλάμε για ταχύτητα, εννοώ και ταχύτητα στις δράσεις που συμβαίνουν. Οι παίχτες της αδύνατης πλευράς δεν μένουν στατικοί, αλλά κινούνται, ώστε να δημιουργήσουν χώρους, ευκαιρίες για πάσα. Αθλητές όπως ο Aldama, o G.G. Jackson, o Wells είναι πολύ καλοί σε αυτό το κομμάτι. Σαν χορογραφία, χωρίς όμως, τα περίπλοκα plays. Πασάρουν πολύ, θέλοντας την μετακίνηση της άμυνας και το σωστό σημείο και χώρο ώστε να επιτεθούν. Φροντίζουν πάντα να έχουν «ανοίξει» το γήπεδο, ξέρουν πότε πρέπει να κόψουν προς το καλάθι ή το τρίποντο, χτυπώντας εξαιρετικά σε close out επιθέσεις.

Επιπρόσθετα, είναι ομάδα που ορμάει σε κάθε rebound, ώστε να έχει πολλές ευκαιρίες να σκοράρει. Δεύτερη πίσω από το Houston σε ποσοστό επιθετικών rebounds που παίρνει ανά παιχνίδι, ενώ είναι κορυφαία σε πόντους μετά από τέτοια rebounds. Κάτι που επίσης έρχεται σε «αντίθεση» με την τάση της εποχής καθώς πολλοί προπονητές θα αποφύγουν να δώσουν οδηγίες στους παίχτες της ομάδας τους να διεκδικήσουν την ανανέωση με τέτοιο σθένος, ώστε να περιορίσουν τις όποιες πιθανότητες υπάρχουν για να δεχτούν πόντους στο transition. O rookie, Zach Edey, είναι εκ των κορυφαίων στο ΝΒΑ, όντας τρίτος στη σχετική λίστα με το 15% offensive rebound percentage.

Όσον αφορά την άμυνα πάντως, για ομάδα που τρέχει πολύ, που κάνει αρκετά λάθη (πέμπτη χειρότερη με 15,8% ποσοστό λαθών), κρίνεται πολύ καλή με 111,7 πόντους ανά 100 κατοχές και net rating στο +7 σύμφωνα με το Cleaning The Glass. Εξαιρετικά νούμερα με απλά λόγια. Μεγάλη πίεση σε κάθε σουτ του αντιπάλου, να μην βρίσκουν πολλά και καλά σουτ, όσο το δυνατόν πιο μαρκαρισμένα να γίνεται και προστασία της ρακέτας. Οι ψηλοί συνήθως μένουν πίσω στα κεντρικά screens, επιλέγοντας μια πιο drop προσέγγιση, χωρίς πολλές αλλαγές ή hedge outs. Φυσικά, ρόλο παίζει πάντα και πιο δίδυμο επιλέγει ο προπονητής για να βρεθεί στο παρκέ. Τα μεγάλα κορμιά που έχουν στις θέσεις των forwards τους καθιστά ικανότατους και σε close out επιθέσεις. Διόλου τυχαίο πως ο πρώτος σε on-off νούμερα είναι ο Jaren Jackson στο αμυντικό σκέλος.

(Παρένθεση: Ο οποίος Jaren Jackson Jr. πραγματοποιεί μία πάρα πολύ καλή χρονιά, ίσως την καλύτερη της καριέρας του έως τώρα. Έχει 22,8 πόντους, έξι rebounds, 1,3 κλεψίματα, 1,7 τάπες, σουτάρει με 35,4% από το τρίποντο. Πιο σημαντικό ίσως είναι ότι έχει +4,5 estimated plus/minus, σύμφωνα με το dunkandthrees, νούμερο που τον κατατάσσει ένατο ανάμεσα στους υπόλοιπους της Λίγκας και επίσης είναι ένατος σε win shares, στις νίκες που «οφείλονται» στην παρουσία του.)

Φυσικά, μετά το ριμπάουντ, ακολουθεί …τρέξιμο.

Εδώ δεν γίνεται να μην σταθώ λίγο παραπάνω στον Jaylen Wells, τον νεαρό guard/forward που επέλεξαν στον δεύτερο γύρο του draft. Το πιο ενδιαφέρον για την περίπτωσή του, είναι πως έχει έναν σημαντικό ρόλο στην ομάδα, όχι μόνο για το επιθετικό του παιχνίδι, όσο και για την συνέπεια που δείχνει αμυντικά, μιας και αναλαμβάνει ουκ ολίγες φορές τον καλύτερο αντίπαλο παίχτη. Η πεντάδα με Morant, Bane, Wells, JJJ, Edey, δηλαδή δύο rookies είναι η κορυφαία των Griz και δεύτερη στη Λίγκα όσον αφορά αυτές που έχουν βρεθεί για πάνω από 200 κατοχές στο παρκέ, με το φανταστικό +30 σε net rating (πρώτη η πεντάδα των Cavs με Garland, Mitchell, Strus, Mobley, Allen).

Το μέλλον των Grizzlies πάντως μοιάζει εξαιρετικό. Είναι από τις ομάδες που έχουν τον πιο γεμάτο πάγκο, κάτι που καμία άλλη δεν έχει σε τέτοιο βαθμό, πλην ενδεχομένως των Cavaliers. Φυσικά είναι κάτι που στα Playoffs θα αλλάξει, όταν και το rotation περιορίζεται. Αλλά ποια άλλη ομάδα μπορεί να έχει τόσες πολλές επιλογές; Από τη θέση του σέντερ με τους Edey, Clarke, Huff, έως τους forwards με τους Aldama, G.G. Jackson και ούτε καθεξής. Στα μάτια μου, αυτή την στιγμή, θεωρώ πως μπορούν να έχουν καλύτερη συνολικά εικόνα από την αντίστοιχη προ διετίας και να φτάσουν γιατί όχι και στους τελικούς της δυτικής περιφέρειας. Ήδη πάντως, σύμφωνα με το Cleaning The Glass αναμένεται να ξεπεράσουν τις 51 νίκες της σεζόν 2022-23. Όσον αφορά το μέλλον, οι μόνες εκκρεμότητες για την επόμενη σεζόν είναι οι Aldama, Kennard, οι οποίοι θα είναι σε καθεστώς restricted και unrestricted free agent το καλοκαίρι. Picks για τα επόμενα έτη έχουν, παρότι η απόκτηση του Marcus Smart τον Ιούλιο του 2023 και η απομάκρυνσή του κατά την trade deadline του Φεβρουαρίου του ‘25 κόστισαν σε picks και παίχτες. Μία κίνηση που δεν στέφτηκε με επιτυχία και είχε ως αποτέλεσμα να απολέσουν δύο picks πρώτου γύρου (το ένα ήταν του ‘24). Ακόμα, ουδείς μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για το μέλλον του superstar του οργανισμού, Ja Morant. Τόσο όσον αφορά την εξωγηπεδική του συμπεριφορά μιας και τα περιστατικά δεν ήταν λίγα, είτε η σωματική του κατάσταση. Με εξαίρεση την πρώτη του σεζόν στη λίγκα, σε καμία άλλη δεν έχει καταφέρει να αγωνιστεί πάνω από 63 παιχνίδια, όπως μπορείτε να δείτε στον παρακάτω πίνακα.

O Gm πάντως, πριν λίγο διάστημα διέψευσε κάθε φήμη που υπήρχει περί ενδεχόμενης ανταλλαγής του. Τώρα, δεν ξέρω αν όπου υπάρχει καπνός , υπάρχει και φωτιά σύμφωνα με τη λαϊκή ρήση, αλλά εάν δεν μπορέσει η ομάδα να τον έχει υγιή στα playoffs, ουδείς μπορεί να είναι σίγουρος για το τι μπορεί να συμβεί το καλοκαίρι. Επομένως, η σωματική και πνευματική υγεία του Morant είναι κομβικός παράγοντας για το μέλλον των Grizzlies. Η πιο η rock ‘n roll μπάντα του ΝΒΑ έχει τα φόντα ώστε να συνεχίζει να προκαλεί “χαμό”.

Σημειώσεις: Τα στατιστικά είναι από το επίσημο site του ΝΒΑ και το Cleaning The Glass και δεν υπολογίζεται το ματς με τους Suns που έγινε την 25η Φλεβάρη.