Αντίθετα με το μεγάλο project της Ανατολικής Περιφέρειας, τους Bucks [2], τα βασικά συστατικά του project των Wolves δεν είναι μια συνολική φιλοσοφία για την κίνηση του αθλήματος. Στους wolves μιλάμε στην ουσία για «Επιστροφή στα Πολύ Βασικά», με την ομάδα να χτίζεται γύρω από έναν one of a kind ψηλό και ως συμπληρωματικό του στοιχείο τον Wiggins, έναν εξαιρετικά ταλαντούχο, αθλητικό και «μακρύ» shooting guard/small forward, μια σύγχρονη έκδοση του είδους των Vince Carter, T-Mac κλπ. Με αυτούς τους δύο και με τρίτο μεγάλο κεφάλαιο το Zach LaVine, οι Wolves ετοιμάζονται για ένα λαμπρόν μέλλον. Με βάση αυτά τα στοιχεία, η ύπαρξη του Coach Thib στον πάγκο είναι αυτή που εγγυάται πολλη δουλειά για τους νεαρούς λύκους, αλλά και τη σφυρηλάτηση μιας ομάδας έτοιμης για πρωταθλητισμό τα επόμενα χρόνια.

Ωστόσο είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η λέξη κλειδί στην περίπτωση των wolves είναι μία: υπομονή. Και αυτό πρέπει να είναι που θα καθοδηγεί το χτίσιμο της ομάδας στο εξής, μιας και η πρώτη χρονιά του Thibodeau στον πάγκο δείχνει ότι ακόμη αυτή δεν έχει κατακτηθεί. Εξ’ άλλου, η νοοτροπία νικητή χτίζεται βήμα βήμα και όχι από τη μια μέρα στην άλλη, πόσο μάλλον όταν μιλάμε για μια ομάδα που ο όρος rebuilding είναι όλη η ουσία του εγχειρήματος.

 Off season και draft: το πάθημα να γίνει μάθημα

Μη έχοντας πλήρη γνώση του πώς και πόσο μπορούν να εξελιχθούν οι νεαροί σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και με την παρουσία του νέου coach να ανεβάζει πολύ ψηλά τον πήχη, οι Τimberwolves θέλησαν από φέτος να θέσουν το όριο ψηλά. Με αυτή τη λογική προχώρησαν σε μια σειρά από κινήσεις που κάπου εχασαν την λογική τους συνέχεια, κάτι που πρέπει να διορθώσουν το καλοκαίρι που έρχεται. Στην τελευταία off season προσπάθησαν να γεμίσουν τον πάγκο ψωνίζοντας κατά βάση από τα χαμηλά ράφια της λίγκας ( Brandon Rush, Hill, Aldrich ) υπερεκτιμώντας τη δυνατότητα της τριπλέτας KAT- Wiggins- LaVine να τους οδηγήσει άμεσα στα play off. Ετσι φαίνεται να παρέλειψαν πλήρως το βασικό κομμάτι που έχει ανάγκη κάθε νεανικός κορμός (πόσο μάλλον νεαρών superstar), δηλαδή το veteran leadership που θα δένει την ομάδα και θα δίνει πολύτιμα λεπτά από τον πάγκο.

Το οξύμωρο φυσικά είναι ότι ο coach Thib φαίνεται να ζητά κάτι τέτοιο από την πρώτη στιγμή συνεργασίας του με την ομάδα, πράγμα που έκανε φανερό η διάθεση για ανταλλαγή του nο 5 του draft του 2016  και άλλων παικτών για τον Jimmy Butler, αλλά και αργότερα η πρόθεση του να αποκτήσει τον Luol Deng. Ενώ λοιπόν η τελευταία off season δεν αξιοποιήθηκε σωστά, οι φίλοι των Wolves βλέπουν και τον Kris Dunn να μην μπορεί να αποδώσει τα αναμενόμενα, ιδιαίτερα στο επιθετικό κομμάτι. Για τον τελευταίο βέβαια η απαισιοδοξία δε θα βοηθήσει. Ήδη το τελευταίο διάστημα έχει ανεβάσει την απόδοση του, ενώ η μετάβαση από superstar στο κολλέγιο σε ρολίστα μιας δυσλειτουργικής επίθεσης δεν είναι ποτέ εύκολη. Με όλα αυτά πάνω από το κεφάλι τους και με τον Zach Lavine να τραυματίζεται πολύ σοβαρά, οι Wolves καλούνται να πάρουν κάποιες πολύ σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον τους. Τα play off δεν είναι εκτος εικόνας, αλλά ούτε και εντός, αλλά ανεξαρτήτως αποτελέσματος πρέπει να έχουν στο σχέδιο τους χαραγμένη την λέξη που γράψαμε πιο πάνω: υπομονή!

Είναι ο Rubio ο pg του μέλλοντος;

Για όλα τα δεινά των Wolves συχνά στα media εμφανίζεται να είναι φταίχτης ο Ricky Rubio. Άλλoτε γιατί δεν έχει φτιάξει ακόμη το σουτ του, άλλοτε γιατί δεν έγινε ποτέ ο σταρ που αναμενόταν, άλλοτε γιατί τραυματίζεται συχνά και άλλοτε απλά γιατί επιλέχθηκε δυο θέσεις πάνω από τον Curry στο draft. Όλα τα παραπάνω όμως λίγη σχέση έχουν με την πραγματικότητα. Ο Ricky Rubio [3] λόγω των κακών ποσοστών του σε ότι έχει σχέση με σουτ πίσω από τα 5μιση μέτρα και ειδικά στο τρίποντο, είναι πάντα ένα εύκολο θύμα για τα δεινά της ομάδας.

Ας αρχίσουμε όμως από τα βασικά: ποιος δε θέλει στην ομάδα του ένα παίκτη που μπορεί να κάνει αυτό, ενώ ταυτόχρονα είναι εξαιρετικός floor general, πολύ καλός αμυντικός και γενικά συνεισφέρει σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού;

Είναι αλήθεια ότι η ίδια η φύση του ταλαντούχου Ισπανού δεν μπορεί να δώσει ξεκάθαρη απάντηση στο αν είναι ή όχι ο pg του μέλλοντος στη Μινεάπολη. Από τη μια είναι επαγγελματίας μπασκετμπολίστας με ηγετικό ρόλο σε υψηλό επίπεδο από τα 14 του και από την άλλη από τότε φαίνεται να μην μπορεί να βελτιώσει τις αδυναμίες του. Τελικά όμως υπάρχει και αυτό : οι Wolves με τον rubio στην 5αδα τους είναι εμφανώς καλύτεροι σε κάποιους από τους πιο σημαντικούς τομείς του παιχνιδιού όπως ast% (+7,4% ), tov% και Ortg, ενώ αν κοιτάξουμε αναλυτικά αυτά τα νούμερα, τις προηγούμενες χρονιές εκτοξεύονται. Ταυτόχρονα, ο Rubio συνολικά ανεβάζει και τους αριθμούς των συμπαικτών του όσο είναι στον αγώνα. Είναι λοιπόν φανερό ότι  σίγουρα δεν αποτελεί πρόβλημα ως βασικός pg της ομάδας, πόσο μάλλον τελευταία. Από την στιγμή που μπήκε το 2017  έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοση του έχοντας 12p / 4 r / 10,1 as.

Το ερώτημα όμως παραμένει: είναι ο Rubio ο point guard του μέλλοντος; Αρχικά, όσο περίεργο και αν φαίνεται είναι μόλις 26 ετών! Κι όμως. Ενώ τον γνωρίζουμε τόσα χρόνια, είναι πιθανό να μην έχει φτάσει ακόμη το ταβάνι του. Κατά δεύτερον, αξίζει να αξιολογηθεί σύμφωνα με το στυλ παιχνιδιού που θέλει να παίξει η ομάδα γύρω από τον Towns και τον Wiggins και αυτό είναι κάτι που μένει να κριθεί. Το τελευταίο διάστημα δίνει απαντήσεις  , κάνοντας πράγματα που είχαμε ξεχάσει ότι έχει στο ρεπερτόριο του, όπως η ικανότητα του να τρυπά την άμυνα επιτιθέμενος προς το καλάθι. Ο Rubio συνολικά δεν είναι παίχτης που παίρνει πολλές προσπάθειες ή παίζει για τους αριθμούς. Αντίθετα, παίρνει (και μάλιστα με μαεστρικό τρόπο) ό,τι η άμυνα του δίνει: ένας μικρός δισταγμός του αμυντικού, ένα μικρό βήμα σε λάθος κατεύθυνση ταποκαλυπτει σπάνιες δυνατότητες να δει μια πάσα, να δημιουργήσει ένα ρήγμα. Ταυτόχρονα, ξέρει να αμύνεται και πάνω και μακριά από τη μπάλα και πάντα είναι διατεθειμένος να δώσει το κάτι παραπάνω και σε αυτή την πλευρά του γηπέδου. Όσο λοιπόν οι Τimberwolves ανεβάζουν το χρόνο του Kris Dunn, όσο και αν έχουν εξαιρετικές επιλογές στο επόμενο draft με το lottery pick τους, η απόφαση να αφήσουν τον ricky Rubio θα ναι δύσκολη. Το ίδιο δύσκολη με το να αποφασίσουν ότι αυτός είναι ο point guard του μέλλοντος.

Χτίζοντας το μέλλον: τι βλέπουμε στο παιχνίδι των Wolves

Η επίθεση
Συνολικά το παιχνίδι των wolves στην επίθεση χαρακτηρίζεται από αρκετά προβλήματα. Από τη μια το playbook του Coach Thib όπως ξέρουμε δεν είναι ούτε το πιο «γεμάτο», ούτε φυσικά και το πιο σύγχρονο. Παρά τα βήματα του κόουτς στο συγκεκριμένο τομέα, η ομάδα έχει να διανύσει ακόμη πολύ δρόμο για να μπορέσει να είναι πιο λειτουργική. Ακόμη, ενα μεγάλο πρόβλημα είναι η ανυπομονησία των νεαρών star της ομάδας που τους οδηγεί πολύ συχνά να «σπάνε» τα συστήματα και να πηγαίνουν στην προσωπική φάση, χωρίς να έχουν δημιουργηθεί οι απαραίτητες συνθήκες. Αυτό οφείλεται και στην απειρία και στο μεγάλο ταλέντο κάποιων παιχτών και αποτελεί πολύ σοβαρό στοίχημα για την εξέλιξη της ομάδας, το να μπορέσουν δηλαδη οι νεαροί σταρ των wolves να ενσωματωθούν σε ένα καλύτερο και πιο συλλογικό επιθετικό πλαίσιο.

Μέσες άκρες αυτά που βλέπουμε προς το παρόν είναι:

• α) p’n’r με rubio και Towns και τον Wiggins στη weak side
• β) isolation στο low post άλλοτε για τον ΚΑΤ και άλλοτε για τον Wiggins
• γ) Pick’n’pop με το rubio ως ball handler και screener είτε τον ΚΑΤ είτε τον Wiggins και σπανιότερα τον Dieng. Συχνό είναι και το σχήμα με screen επιλογής στον rubio από wiggins και ΚΑΤ
• δ) p’n’r με ball handler τον wiggins και screener έναν εκ των δυο ψηλών.

Όπως βλεπουμε η επίθεση βασίζεται σε πολύ απλά σχήματα και χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις από το σύνολο πέρα από το βασικό συντονισμό και τους «αυτοματισμούς». Ωστόσο, προκαλεί εντύπωση το πώς και γιατί μια από τις πλέον αθλητικές ομάδες της λίγκας που έχει για pg ένα πραγματικό floor general με καλύτερο του στοιχείο την transition επίθεση, δεν τρέχει. Οι Wolves όχι απλά είναι κακοί στo να βγάζουν εις πέρας την επίθεση στο μισό γήπεδο, αλλά είναι και τακτική τους επιλογή. Eίναι 27οι σε pace στη λίγκα. Το γεγονός ότι έχουν υψηλό offensive rating [4] οφείλεται πολύ περισσότερο στο απίστευτο επιθετικό ταλέντο των παιχτών της ομάδας, παρά στη λειτουργική σετ επίθεση και αυτό είναι κάτι που πρέπει να δεί ο κόουτς το επόμενο διάστημα.

Η άμυνα
Στην άμυνα θα περίμενε κανείς θαύματα από τη στιγμή που στον πάγκο βρίσκεται ένας από τους καλύτερους defensive minded προπονητές της λίγκας, με πολύ καλό έργο στο βιογραφικό του. Και όμως, τα συμπτώματα είναι ίδια και εδω: όχι ιδιαίτερη διάθεση για άμυνα, κακές αλλαγές, αργές επιστροφές και δυσκολία αντιμετώπισης του αντιπάλου, με τους Wolves συνήθως να βρίσκονται ένα κλικ πίσω από τη φάση. Αυτά βέβαια ίσχυαν για το πρώτο κομμάτι της σεζόν και ιδiαίτερα για το πρώτο δίμηνο, όταν η Μινεσότα δεν μπορούσε να σταματήσει τους αντιπάλους της από το να κάνουν ότι θέλουν – 28η στη λίγκα-. Πλέον πολλά πράγματα φαίνεται να έχουν αλλάξει και το ραβδί του Thibodeau φαίνεται να έχει παίξει το ρόλο του.

Ωστόσο η εικόνα παραμένει σκληρή, καθώς οι Wolves είναι: 24οι σε def eff, 28οι σε opp effective field goal %, 25οι σε opp points in paint, 18οι σε opp fastbreak points, 18οι σε opp 2pointers, 18οι σε opp 3pointers. Aκόμη βρίσκονται κάτω του μετρίου σε πολλές- μάλλον σε όλες- τις σημαντικές αμυντικές κατηγορίες και σε πολλές είναι κοντά στον πάτο της λίγκας. Είναι όμως εικόνα που αλλάζει και κυρίως είναι εικόνα που έχει τεράστιες δυνατότητες να αλλάξει. Βασικό στοιχείο είναι η αντικειμενιή δυνατότητα παικτών όπως ο Towns, o Wiggins, o Rubio κλπ να παίξουν εξαιρετική άμυνα. Το μπασκετικό IQ τους, η ικανότητα των Wiggins, Towns, Dunn, Dieng να μαρκάρουν και στην περιφέρεια αλλά και στο πόστ, σε συνδυασμό με τα αθλητικά τους προσόντα και τα γρήγορα χέρια, δημιουργεί ένα εξαιρετικό μείγμα αμυντικής τακτικής προσεγγίσης που μπορεί να επιτευχθεί με το χρόνο. Επομένως, ο στόχος θα είναι να κερδηθεί η αμυντική ταυτότητα. Να μάθουν δηλαδή να παίζουν άμυνα, να καταλάβουν ότι μέσα από τη διαδικασία αυτή η ομάδα θα μπορεί να κερδίζει πιο εύκολα και αυτό είναι στοίχημα για τα επόμενα χρόνια. Όπως είπαμε έχουν κάνει βήματα. Και ο coach Thibodeau εκτιμά ότι αυτά τα βήματα είναι σε καλή κατεύθυνση « Δε χρειάζεται αλλαγή πλάνου εφόσον δοκιμάζουμε αυτό το πλάνο και παίζουμε αρκετά σκληρά και το εκτελούμε σωστά. Όσο οι παίκτες μου στα παραπάνω ερωτήματα απαντάν ¨όχι¨ τότε δε φταίει το πλάνο. ‘Όταν αλλάξει η απάντηση, τότε ίσως αλλάξει και το πλάνο».

Πόσο καλός είναι ο Andrew Wiggins;

Στο πολυδιαφημισμένο draft του 2014 υπήρχαν δύο μεγάλα φαβορί για το νούμερο 1. Ο ένας ήταν ένα έτοιμο επιθετικό υπερόπλο που μπορούσε να διαλύσει οποιαδήποτε άμυνα, πράγμα που άρχισε να δείχνει και στο NBA πριν διαλύσει το γόνατό του για δευτερη φορά σε τρία χρόνια, και άκουγε στο όνομα Jabari Parker. Ο δεύτερος ήταν ένας απίστευτος αθλητής, με τρελό potential σε άμυνα και επίθεση, αλλά το ταλέντο του και στις δύο πλευρές του παρκέ ήταν ακόμη άγουρο και αδούλευτο. Πρόκειται προφανώς για τον Andrew Wiggins, που μόλις τρία χρόνια μετά είναι από τους πιο επικίνδυνους επιθετικούς παίκτες του ΝΒΑ και το defensive potential του είναι πραγματικά τεράστιο. Ο Wiggins είναι ένα καλοπροπονημένο 2-3, versatile και εκρηκτικός, με το παιχνίδι του να ανεβαίνει επίπεδο χρόνο με το χρόνο. Είναι απίστευτο πώς βλέπει κανείς τα συνεχόμενα βιντεάκια που ανεβάζει τα καλοκαίρια ο Wiggins στις προπονήσεις με τον coach Hanlen, να γίνονται πράξη αυτούσια μέσα στα ματς. Εκπληκτικός slasher, εξαιρετική τεχνική, μηχανισμός και… ποικιλία στο midrange παιχνίδι, κορυφαίος στο να οδηγείται στη γραμμή των βολών και πλέον με 35% στα τρίποντα, με αισθητή βελτίωση σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια και πολλές go to κινήσεις.

Προφανώς ακόμη υπάρχουν θέματα και δε θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν μιλάμε για ένα παίκτη που είναι τρια χρόνια στη λίγκα και είναι μόλις 21 ετών. Στην επίθεση ακόμη δεν έχει βρει τα σημεία του και πολλές φορές ξεχνιέται στην περιφέρεια όντας στατικός. Επιπλέον, συχνά οι επιλογές του δεν είναι και οι καλύτερες, αφού θέλει πάντα να τελειώσει τις φάσεις ακόμη και όταν υπάρχει πολύ πιο απλή επιλογή δίπλα του. Στο αμυντικό κομμάτι παραμένει απλά ένας αθλητικός παίκτης με τρομερό potential. Αν και πλέον στέκεται αρκετά καλά στην άμυνα πάνω στην μπάλα, έχει ακόμη ζητήματα στην επικοινωνία με τους συμπαίκτες του, στη διάθεση να ακολουθήσει τη φάση και φυσικά στο να πέσει στη μπάλα για το rebound.

Ιδιαίτερα το τελευταίο αποτελεί σοβαρό ζήτημα, μιας και θα περίμενε κανείς πολύ περισσότερη αφοσίωση από ένα αθλητικό forward όπως ο Καναδός στο rebound, από τα μόλις 4,1 που παίρνει. Οι φωνές του Thibodeau που στο πρόσωπο του Wiggins βλέπει ένα νέο Jimmy Butler [5], έχουν πέσει πάνω στο νεαρό superstar της ομάδας. Πρόσφατα ο Wiggins τέλειωσε ένα αγώνα με 20 πόντους σε μόλις 28 λεπτά και στις δηλώσεις του μετά το ματς δε φάνηκε και πολύ χαρούμενος «Είμαι πολύ μεγάλος και αθλητικός για να παίρνω τόσα λίγα rebound. Πολλοί μπορούν να σκοράρουν, το θέμα είναι τι άλλο μπορείς να κάνεις».

Πιο αναλυτικά, στο κομμάτι της άμυνας ο Wiggins, που θεωρείται χρόνια τώρα ως ο επόμενος μεγάλος two way small forward, έχει «ύποπτη» συμπεριφορά και νοοτροπία, που με μια ματιά στους αριθμούς φανερωνεται: με τον Wiggins στο γήπεδο οι αντίπαλοι σκοράρουν 5,5 ποντους ανα κατοχή περισσότερους, ενώ το defensive real plus minus του είναι το τραγικό, -2,5(!). [6] Είναι ολοφάνερο ότι παρά τα τεράστια προσόντα, ταλέντο και δουλειά του, παραμένουν πολύ σοβαρά προβλήματα που πρέπει να διορθωθούν. Είναι εξ’άλλου αντιφατικό το γεγονός ότι ένας από τους πιο «εργατικούς» παίκτες της λίγκας να έχει τόσο σοβαρό ζήτημα νοοτροπίας στην άμυνα. Τελικά την απάντηση στο ερώτημα αν μπορεί ο Andrew Wiggins να γίνει ο ηγέτης των Wolves δίπλα στον Towns και να είναι ο επόμενος super star στη θέση του στα χνάρια των Leonard, George κλπ, τη δίνει ο συμπαίκτης του Jordan Hill στις αρχές του Δεκέμβρη «O Αndrew είναι λιγομιλητος. Βασικά είναι χαλαρός, από τους πιο χαλαρούς τύπους που έχω γνωρίσει. Αν είχε την νοοτροπία του Kobe ή του Westbrook θα ήταν ήδη στους καλύτερους της λίγκας. Είναι τόσο καλός, αυτό είναι, ο Westbrook των Forwards. Θα το συνειδητοποιήσει και τότε θα σοκάρει όλο τον κόσμο!». [7]

Διορθωτικές κινήσεις

Υπο τις οδηγίες του Thibodeau, οι Wolves έχουν αρχίσει επιτέλους να δίνουν νόημα στο project τους και στο ταλέντο τους. Η ομάδα σιγά σιγά αποκτά ταυτότητα και όσο ωριμάζουν οι νεαροί σταρ τους, τόσο θα φαίνεται το πόσο ψηλα μπορούν να φτάσουν. Με τους KAT, Wiggins ηγέτες και τους LaVine, Dunn, Rubio, υπάρχει ένας εξαιρετικός βασικός κορμός για να χτιστεί το μέλλον. Ωστόσο, η ομάδα έχει βασικές ελλείψεις σε βάθος στον πάγκο και εμπειρίας, και αυτά θα πρέπει να την απασχολήσουν  σε όλη την off season. Με αρχή το lottery pick στο draft του Ιούνη, οι Wolves θα επιχειρήσουν να βρουν τον ένα (μέσα στους πολλούς που κυκλοφορούν φέτος) pg του μέλλοντος, αν και δεν θα πρέπει να μας προξενήσει εντύπωση αν επιλέξουν ένα forward (πχ Lauri Markannen ή Jason Tatum αν σταθούν τυχεροί). Θα πρέπει να γεμίσουν τον πάγκο τους με έμπειρους και καλούς ρολίστες, ιδιαίτερα πίσω από τους Towns - Wiggins, με παίκτες που μπορούν και να προσφέρουν άμεσα, αλλά και να δώσουν νοοτροπία νικητή στο όλο εγχειρήμα. Τα φετινά λάθη που ήθελαν τους Wolves να πορεύονται με πάγκο όπως οι Aldrich, Payne, Bjelica κλπ είναι χρήσιμο να γίνουνε μάθημα, και δεδομένου του αρκετού κενού στο salary cap, οι νεαροί λύκοι έρχονται με φόρα και από του χρόνου πολύ πιο αναβαθμισμένοι. Μια ματιά στο βασικό τους κορμό αρκεί για να μας δείξει τόσο τη δυναμική που μπορούν να εκφράσουν οι timberwolves όσο και τις φανερές ελλείψεις έμπειρων ρολίστων:

PG: Rubio – Dunn- Jones
SG: Lavine- Rush
SF: Wiggins – Muhammad
PF: Dieng – Bjelica
C: Towns

Ενώ λοιπον η ομάδα κάνει τα πρώτα της βήματα υπο τις οδηγίες του Thibodeau και με τη φετινή χρονιά να έχει βγει εκτός πλάνου, λόγω των λαθών στη στελέχωση, το μέλλον αναμένεται λαμπρό. Η «επιστροφή στα βασικά» που φέρνουν οι Timberwolves με τους νεαρούς τους superstar, αναμένεται να μην είναι απλά ευχάριστη προς το θεατή, αλλά και αρκετά τρομακτική για τις υπόλοιπες ομάδες του ΝΒΑ.

Σημειώσεις

[1] Πέθανε στις 25/10/2015 μετά από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο. Είναι ο τελευταίος προπονητής που οδήγησε τους timberwolves στα play off την εποχή που superstar της ομάδας ήταν ο μεγάλος Kevin Garnett. Tο ρεκόρ του Saunders με τους wolves είναι 427- 392, ενώ συνολικά στην προπονητική του καριέρα σε 1246 ματς έχει 654-592
[2] βλ. άρθρο #own the future
[3] Μέσοι όροι καριέρας: 10.0p / 4 r / 8,4 as / 16 PER / 22 WS
[4] 10οι στη λίγκα με 110,3 O Rtg
[5] Προσωπική άποψη ότι το ταλέντο του Wiggins είναι πολύ μεγαλύτερο από του star των Bulls
[6] Την ίδια στιγμή ο Towns είναι τελευταίος σε defensive real plus minus σε όλους τους 68 center της λίγκας!
[7]

[8] όλα τα στατιστικά είναι από http://stats.nba.com/ , http://www.basketball-reference.com/ , https://www.teamrankings.com/