Αναφορικά με το γενικό μοτίβο του κόουτς Πρίφτη, σίγουρα είναι signature προπονητής. Πρεσβεύει ένα συγκεκριμένο μπάσκετ εδώ και χρόνια που βασίζεται στην ταχύτητα, την γρήγορη αντίληψη, το μακρινό σουτ και την πίεση στα 4/4, που ενίοτε γυρίζει σε ζώνη 2-3, ανάλογα τις συνθήκες. Σαν γενικό πλάνο έχει μια dynamic offense που στηρίζεται στις ατομικές ικανότητες των παικτών και στο screening.
Πολλοί σίγουρα θα έχουν απογοητευτεί με την φετινή εικόνα, αλλά η δική μου άποψη για τον Άρη δεν έχει αλλάξει. Πιστεύω ότι θα ρολάρει μέσα στην σεζόν και θα διεκδικήσει το καλύτερο που μπορεί. Δυστυχώς είναι από τις πιο άτυχες ομάδες φέτος, έχοντας χάσει βασικά κομμάτια του σχεδιασμού του, οπότε μην βιαστείτε να κρίνετε, γιατί τον Μάιο ξυρίζουν τον γαμπρό.
Σήμερα λοιπόν θα μιλήσουμε εκτενέστερα για την επιθετική λειτουργία της ομάδας του Άρη. Ο κόουτς Πρίφτης όπως γνωρίζετε αρέσκεται στο γρήγορο μπάσκετ, στο ανοιχτό γήπεδο και αυτό αναζητάει η ομάδα του Άρη σε κάθε παιχνίδι, γι’ αυτό και την χαρακτηρίζω ως dynamic paced. Αναζητάει ρυθμό μέσα από το up tempo και την αθλητικότητα των Αμερικανών του και για αυτό είχα γράψει ότι πάνω στο στυλ παιχνιδιού του Κάμινγκς θα στηθεί ολόκληρη η επιθετική (αν θέλετε και η αμυντική) λειτουργιά των «κιτρινόμαυρων». Αυτό συμβαίνει είτε με τον Ξανθόπουλο, είτε με τον Κάμινγκς μέσα.
Η επίθεση στο transition πραγματοποιείται με τέσσερις τρόπους στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Ο πρώτος και πιο γνωστός είναι το isolation μετά την πρώτη πάσα. Σε δεύτερο επίπεδο το kick για τρίποντο, ή kick to kick στον τρέιλερ. Με ένα τρίτο τρόπο οι ομάδες χτυπάνε με early drag1. ΤΣΣΚΑ και Ολυμπιακός είναι τρανοί πρεσβευτές της συγκεκριμένης μεθόδου. Όπως είχε δηλώσει μάλιστα ο κόουτς Ιτούδης, ο Παναθηναϊκός του 2009, εκδήλωνε μεγάλο μέρος των επιθέσεων του μέσα από τέτοιες καταστάσεις. Το τέταρτο κομμάτι φυσικά είναι το early post. Οι Θεσσαλονικείς αρέσκονται στο (2) και στο (3). Ο Κάμινγκς δεν είναι ο παίκτης ο οποίος θα χτυπήσει κατά μέτωπο σε πρώτη φάση. Αρέσκεται περισσότερο σε kick ή επίθεση μέσα από early drag. Είναι γνωστό εξάλλου, ότι νιώθει πιο ασφαλής να απειλεί μέσα από ball screen.
Πάμε να δούμε ορισμένα plays τώρα.
Shuffle Series
Όπως δηλώνει και η λέξη, ανακάτεμα, αυτό είναι το βασικό play του Άρη, όπως κατάφερα να παρατηρήσω σε ορισμένους αγώνες. Είναι ένα σύστημα που επιτρέπει σουτ από τα φτερά, to ποστ, side pick-n-roll και φυσικά isolation από τo πλάι. Το shuffle μεσα όλες τις παραλλαγές του χρησιμοποιήθηκε αρκετά και από την Εθνική Ελλάδος του Κατσικάρη, όντας ιδιαίτερα χρήσιμο για να βγουν σουτ από τα φτερά για τους Σλούκα, Παπανικολάου, να φτάσει εύκολα η μπάλα μέσα για τον Βουγιούκα και τον Κουφό και να επιτρέψει σε καλούς cutters όπως ο Καλάθης να πετύχουν εύκολους πόντους κοντά στο ζωγραφιστό. Ο Άρης όπως θα δείτε παρακάτω χρησιμοποιεί τρεις παραλλαγές (και άλλες τόσες που δεν έχω παρατηρήσει).
Εδώ λοιπόν οι παίκτες του Άρη έχουν στηθεί σε σχήμα diamond. Ενίοτε οι cutters (2 και 3) κολλάνε πάνω στα σκριν για να αποφύγουν το split the screen ή να μπερδέψουν τον αντίπαλο αναφορικά με το που θα πάνε. Ορισμένες φορές λοιπόν και ενώ είχε πραγματοποιηθεί το συγκεκριμένο play, ο παίκτης 2 έπαιζε κολλητά τον παίκτη 5 και αντί να κάνει cut inside, έκανε pop out δεχόμενος πάσα και έχοντας και τον παίκτη 5 να κάνει flare screen. Στο παραπάνω play λοιπόν ο παίκτης 2 παίρνει το σκριν από τον παίκτη 5. Ο παίκτης 3 πραγματοποιεί το ίδιο και με τον παίκτη 4, αλλά και με τον παίκτη 5, ενώ ο παίκτης 2 παίρνει και αυτός με την σειρά του ένα σκριν από τον παίκτη 4 και πηγαίνει στα φτερά. Παραπάνω η προσπάθεια ολοκληρώθηκε από τον Marble, ο οποίος λειτούργησε στην θέση του παίκτη 3, πήρε την μπάλα και μπήκε κατά μέτωπο.
Παραπάνω μπορείτε να δείτε την άλλη επιλογή, σε περίπτωση που δεν φτάσει η μπάλα στο 3, αλλά θέλουμε να την πασάρουμε στον παίκτη 2. Μετά το δεύτερο σκριν που παίρνουν και οι δύο διαγώνιοι, το δεύτερο σκριν (4) πηγαίνει στην αντίθετη γωνία, με τον παίκτη 1 να πηγαίνει επίσης στην αντίθετη γωνία από τον παίκτη 4, γεμίζοντας τα κενά. Το δεύτερο cut του παίκτη 1 δεν είναι απαραίτητο να γίνει, και θα δείτε στο επόμενο play γιατί. Μόλις λοιπόν πάει η μπάλα στον παίκτη 2, ο παίκτης 5 (και ενώ έχει σκρινάρει για τον παίκτη 3), πηγαίνει για side pick-n-roll. Το συγκεκριμένο play είχε ολοκληρωθεί από τους Τζένκινς και Μπάκνερ.
Εδώ λοιπόν βλέπουμε τι συμβαίνει σε δύο περιπτώσεις. (1) Όταν θέλουμε το 4 να πάρει την μπάλα στο ποστ, ή όταν θέλουμε να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις να πάει η μπάλα στον παίκτη 3 με διπλό flare screen. Άρα λοιπόν μετά το σκριν το 3, συνεχίζει και παραμένει στο φτερό. Το 2 παίρνει το δεύτερο σκριν και δέχεται την μπάλα. Το 4, δεν πηγαίνει στην αντίθετη γωνία, αλλά δέχεται την μπάλα στο ζωγραφιστό. Το 1 δεν κόβει στην αντίθετη γωνία, αλλά πηγαίνει στην πλευρά του 3, όπου μαζί με το 5 θα θελήσουν να σκρινάρουν για το ελεύθερο σουτ. Ιδιαίτερα δύσκολο play, όπου χρειάζεται καλή ικανότητα στην πάσα του παίκτη που παίρνει την μπάλα στο ποστ και φυσικά καλούς σκρίνερ στο 1 και 5. Το συγκεκριμένο play δεν πραγματοποιήθηκε. Ο Ντραγκίσεβιτς δεν είδε ποτέ την πάσα στον Μαρμπλ.
Isolation & Triangle
Όπως έγραψα στην αρχή ο Άρης είναι ομάδα που δίνει πολύ την μπάλα για 1vs1 και θα το παρατηρήσετε αν δείτε τα νούμερα που έχουν ορισμένοι παίκτες της ομάδας. Σε αρκετές επιθέσεις στο παιχνίδι η ομάδα απλώνεται, ώστε να δοθούν ευκαιρίες στους Κάμινγκς, Μαρμπλ και Γιάνκοβιτς για isolation. Επίσης χρησιμοποιεί αρκετές τριγωνικές επιθέσεις, μετά από αλλαγές, ώστε να φτάσει η μπάλα στο middle post με ασφάλεια. Ομάδα όπου γενικά αναζητάει τα miss match. Παρακάτω είναι ένα σχήμα, όπου ο Τζένκινς βρήκε τον Βλάντο στα φτερά για να εκτελέσει για τρεις.
Παρακάτω, με ένα απλό L cut ο παίκτης 2 θα πάρει την μπάλα, ο παίκτης 5 θα κάνει fake screen απλά για να τραβήξει τον παίκτη του, ο 2 θα επιτεθεί από τα δεξιά και θα πασάρει στον 3, που ανέβηκε από την γωνία στο φτερό για ελεύθερο σουτ. Οι παίκτες 1 και 4 θα γεμίσουν τα κενά και ο παίκτης 5 είναι ο μόνος που βρίσκεται στη ρακέτα. Για λόγους αμυντικής ισσοροπίας, οι παίκτες 1 και 4 γυρίζουν πρώτοι στην άμυνα.
A Set – Horn Offense
Η γνωστή σε όλους μας επίθεση μέσα από «κέρατα». Ο Άρης είναι ομάδα που στήνει αρκετά την συγκεκριμένη διάταξη, με τους δύο διαγώνιους να βρίσκονται στις γωνίες. Η συγκεκριμένη διάταξη έχει άπειρες παραλλαγές. Παρακάτω μπορείτε να δείτε πως επιχειρεί ο κόουτς Πρίφτης να πάει την μπάλα στο ποστ για τον Γιάνκοβιτς.
Ο παίκτης 4 κάνει fake screen για τον παίκτη 1 και δίνει ένα ακόμη σκριν για τον παίκτη 2. Ο παίκτης 1 πασάρει στον παίκτη 2 και έπειτα η μπάλα φτάνει στο ποστ. Πάμε όμως να εξετάσουμε τις επιλογές. Το παραπάνω σχήμα ολοκληρώθηκε με ποστ του Βλάντο.
(i)Ο παίκτης 1 με τον παίκτη 5 θα μπορούσαν να πραγματοποιήσουν flare screen εκ νέου για τον παίκτη 3, ο οποίος θα ανέβαινε στα φτερά.
(ii)Ο παίκτης 4 δίνει δύο fake screen τόσο στον παίκτη 1, όσο και στον παίκτη 2, και έτσι βγαίνει μια υπέροχη backdoor πάσα στον ελεύθερο. Το συγκεκριμένο play ολοκληρώθηκε ουκ ολίγες φορές από τους Ντραγκίσεβιτς και Βλάντο.
(iii) Stagger screen (δυο συνεχόμενα σκριν) του 4 και του 5 για τον παίκτη 2, ο οποίος έχει ελεύθερο σουτ.
(iv) Side pick-n-roll με τους παίκτες 2 και 5. Οι παίκτες 1,3,4 πρέπει να γεμίσουν τα κενά.
Σημείωση
1. Πως εκδηλώνεται; Αρχικά για τους πιο μυημένους, είναι να πηγαίνει η μπάλα στα φτερά για γρήγορο side-pick-n-roll. Θεωρητικά, ο παίκτης 5 που κατέβασε το ριμπάουντ και πάσαρε στο 1, θα ανέβει για το pick.
