- Οι αντίθετοι βίοι των ομάδων της Θεσσαλονίκης.
Οι δύο μεγάλες ομάδες της Θεσσαλονίκης διανύουν σεζόν κατά την οποία βαδίζουν σε παράλληλους δρόμους. Η εικόνα της ομάδας του Άρη μοιάζει περισσότερο με την αντίστοιχη του Μετρό της πόλης. Πολλές οι προσδοκίες που δημιουργήθηκαν, αρκετά τα προβλήματα που προέκυψαν. Κάτι οι τραυματισμοί βασικών παιχτών όπως του Βασίλη Τολιόπουλου πριν τελειώσει το 2024, κάτι οι επιλογές στους ξένους αθλητές, που δεν ήταν οι ενδεδειγμένες, έχουν κάνει τον Άρη να μη θυμίζει σε τίποτα την περασμένη βερσιόν του. Φυσικά, είναι κάτι απόλυτα λογικό, καθώς το αγωνιστικό μπάτζετ δεν είναι υψηλό, επομένως δε γινόταν να βγάλουν και φέτος «λαγό από το καπέλο» οι ιθύνοντες, παρότι στη θέση του εξαιρετικού David DeJulius, ο οποίος μετακινήθηκε στη Μακάμπι Τελ Αβίβ φέρνοντας στα ταμεία του συλλόγου ένα διόλου ευκαταφρόνητο ποσό, αποκτήθηκε ο Sharife Cooper.
Η πάλαι ποτέ επιλογή των Hawks στο draft του 2021 μοιάζει εξαιρετική και πιθανόν να μπορέσει να συνεισφέρει στην πορεία για το σύνολο του Γιάννη Καστρίτη. Το πρόβλημα όμως στη φετινή ομάδα έγκειται στο αμυντικό σκέλος. Δεν είναι τόσο καλή σε αυτόν τον τομέα, όχι τόσο σκληρή και δυσκολοκατάβλητη όπως η αντίστοιχη περσινή. Τα ρεκόρ 4-8 στη Basket League και 3-9 στο Eurocup στο τέλος του έτους δείχνουν του λόγου το αληθές.
Όσον αφορά τον ΠΑΟΚ, η σεζόν έως τη στιγμή που γράφτηκε το κείμενο φέρει φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα του Ιταλού Massimo Cancellieri. O γενειοφόρος προπονητής του δικεφάλου έχει κατορθώσει να φτιάξει ένα σύνολο, το οποίο πραγματοποιεί μια εξαιρετική χρονιά. Ο ΠΑΟΚ δείχνει να αποπνέει υγεία σε όλα τα επίπεδα. Χωρίς να έχει το τρομερό ρόστερ ή το μπάτζετ άλλων ομάδων στην κατηγορία, η ομάδα παίζει καλό μπάσκετ, έχοντας διακριτούς ρόλους και ισορροπία στις δύο πλευρές του παρκέ. Οι Bartley και Reynolds είναι οι κινητήριοι μοχλοί και αυτοί που κάνουν τη διαφορά στους αγώνες, συνεπικουρούμενοι από τους πολύ καλούς σουτέρ (του 40+ % από το τρίποντο) Kreuser, Henderson.
Ο ΠΑΟΚ τελείωσε το 2024 έχοντας ρεκόρ 7-5 στο πρωτάθλημα, στην τρίτη θέση της βαθμολογίας, ενώ στο FIBA Europe Cup βρίσκεται στη φάση των «16», έχοντας κερδίσει τα ισάριθμα δύο πρώτα παιχνίδια του ομίλου -στον οποίο συμμετέχουν τέσσερις ομάδες- δείχνοντας έτσι πως η πρόκριση στα προημιτελικά είναι αρκετά κοντά. Το πιο σημαντικό όλων είναι πως ο Ιταλός αλενατόρε, μοιάζει να είναι το πρόσωπο που θα βγάλει την ομάδα από την ανυποληψία των προηγούμενων ετών και θα της δώσει διάρκεια. Εφόσον φυσικά συνεχίσει έτσι και μείνει και μετά το καλοκαίρι.
- Η καλοκαιρινή offseason του 2025. Θα έρθουν και άλλοι ΝΒΑερς στα μέρη μας;
Η εισροή καλών παιχτών από το ΝΒΑ στα μέρη μας είναι γεγονός κάθε καλοκαίρι. Ο Nunn πριν δύο έτη - έστω και αν ήταν τέλη Οκτωβρίου όταν υπέγραψε στον Παναθηναϊκό και άλλαξε τον ρου της ιστορίας του- , ο Fournier το καλοκαίρι του 2024 στον Ολυμπιακό είναι τα δύο μεγαλύτερα ονόματα που διάβηκαν τον Ρουβίκωνα τις τελευταίες off seasons. Ακόμα, στην Ευρώπη ήρθαν παίχτες όπως ο Maledon, o Lonnie Walker, o Osman ή o Metu, που άλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο έχουν κάνει ορισμένες καλές εμφανίσεις- ειδικά ο πρώτος και μετά ο δεύτερος, που δείχνουν ότι δεν ήρθαν για να γίνουν κομπάρσοι ή χωρίς κίνητρο. Η επιλογή μιας ευρωπαϊκής ομάδας, έστω και αν στο μυαλό του εκάστοτε παίχτη μπορεί να είναι για έναν χρόνο, ώστε να αποκτήσει αγωνιστικό ρυθμό και να ξαναβρεθεί στο ΝΒΑ, όπως συνέβη άλλωστε με τον Exum, είναι κάτι που θα βοηθήσει μελλοντικά τους συλλόγους, ώστε να ανέβει περισσότερο το επίπεδο του αθλήματος, ανεξάρτητα με το τι θα γίνει με τη συνεργασία των δύο μπασκετικών κόσμων. Από το να πηγαίνουν παίχτες που διψούν για μπάσκετ (και όχι παλαίμαχοι τύπου Faried, Marjanovic) στην Κίνα, καλύτερα να τους απολαμβάνουμε στα δικά μας γήπεδα. Ίσως η πόρτα να έχει ανοίξει πια διάπλατα και να βλέπουμε περισσότερες τέτοιες κινήσεις από τις ομάδες και όχι απλά ανακύκλωση των ίδιων και των ίδιων παιχτών.
- Tι θα γίνει με τους LeBron James, Stephen Curry;
Όλα στη ζωή αλλάζουν. Οι ίδιοι οι άνθρωποι αλλάζουν, η ζωή, οι απαιτήσεις, το ίδιο το μπάσκετ αλλάζει. Όμως, ένα πράγμα μένει ίδιο εδώ και 20 χρόνια. Και αυτό δεν είναι άλλο από την παρουσία του LeBron James στο ΝΒΑ και στην επίδραση που έχει στις ομάδες του. Μπορεί στις 30 Δεκεμβρίου του 2024 να έκλεισε τα 40 του χρόνια, αλλά αυτό δεν τον εμποδίζει να αγωνίζεται με επιτυχία με τη φανέλα των Lakers. H αλήθεια είναι πως δεν έχει μιλήσει για το μέλλον του και δε νομίζω να υπάρχει ακόμα η σκέψη για να σταματήσει την καριέρα του. Εξάλλου, μπορεί να μην είναι στο ίδιο επίπεδο όπως ήταν, αλλά αυτό απέχει παρασάγγας από το να θεωρεί πως δεν μπορεί να είναι έξεχων μέλος μιας ομάδας του ΝΒΑ. Μπορεί οι μέσοι όροι του στους πόντους να είναι οι δεύτεροι χαμηλότεροι μετά την πρώτη σεζόν του στη λίγκα, η δημιουργία του όμως παραμένει υπέροχη, σουτάρει καλά από το τρίποντο και σύμφωνα με το estimated plus/minus του dunkandthrees, βρίσκεται στο 94ο εκατοστημόριο, παρότι αυτό οφείλεται περισσότερο στην επιθετική συνεισφορά και όχι στην αμυντική. Εάν κατορθώσει το front office να κάνει τις κατάλληλες προσθαφαιρέσεις μέχρι την trade deadline του Φλεβάρη, θα ανοίξει περισσότερο το παράθυρο για μια ενδεχόμενη διεκδίκηση ενός ακόμα πρωταθλήματος στην Άγρια Δύση. A, επίσης έχει έναν ακόμα γιο. Μπορεί να θέλει να παίξει μαζί και με αυτόν. Ποτέ δεν ξέρεις.
Επιπρόσθετα, υπάρχει και η αντίστοιχη περίπτωση του Steph Curry. O αθλητής που άλλαξε όσο κανείς το μπάσκετ, ο σύγχρονος Προμηθέας του, βλέπει χρόνο με τον χρόνο το δικό του παράθυρο για τη διεκδίκηση ενός ακόμα δαχτυλιδιού να κλείνει επικίνδυνα. Και σε αυτό φταίει ο συνδυασμός οργανισμού και προπονητικού επιτελείου, είτε με την ασυλία που έδειξαν στη συμπεριφορά του Draymond Green, είτε στο πώς δεν βοηθούν τον Curry, ώστε να μεγιστοποιήσουν όσα μπορεί να προσφέρει ο υπέροχος αυτός παίχτης. Νεαροί που ναι μεν έχουν ταλέντο, αλλά δεν αγωνίζονται σταθερά, ή χάνονται στα μπλεγμένα rotations του Kerr. Κινήσεις, όπως αυτές με τον Dennis Schroder, ο οποίος θα ήταν μια χαρά για να «τρέχει» τη δεύτερη πεντάδα, αλλά αγωνίζεται ως κύριος χειριστής, με τον Curry να παίζει περισσότερο off ball. Δώστε την ευκαιρία στον Steph να κάνει θαύματα κύριοι των Warriors.
- Ποιος θα επιλέξει τον Cooper Flagg; (αυτός; 1-0)
Το ντραφτ του 2024 δεν είχε κάποιον νεαρό παίχτη για τον οποίο γινόταν ντόρος. Εν αντιθέσει, το καλοκαίρι του 2025 το όνομα του Cooper Flagg φιγουράρει στο νούμερο ένα στα περισσότερα mock drafts και εκτός σοβαρού απροόπτου θα είναι το εκείνο που θα ακουστεί πρώτο. Έτσι, αρκετές ομάδες αναμένεται να επιλέξουν τον δρόμο του tanking, αυξάνοντας τις πιθανότητες που έχουν για το νούμερο ένα. Ο νεαρός Αμερικανός ήταν μέλος της επίλεκτης ομάδας παιχτών που βοήθησαν στην προετοιμασία της Team USA ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού το καλοκαίρι του 2024, εντυπωσιάζοντας μάλιστα με την εικόνα του και την ωριμότητά στο παιχνίδι του, παρά τη νεαρή ηλικία του (17χρ).
Πραγματικά εντυπωσιακός, παρότι είναι ένα φιλικό παιχνίδι προετοιμασίας.
Mάλιστα, όπως σημείωσε σε άρθρο ο Jonathan Givony, ο καθ’ ύλην αρμόδιος του ESPN για draft prospects, ο Flagg θα είναι ο δεύτερος νεότερος παίχτης κολλεγίου που θα επιλεγεί στο draft (θα είναι 18 ετών και 186 ημερών εκείνη την ημέρα). Ένα ταλέντο που ξεχωρίζει από αρκετούς παίχτες και που μοιάζει να έχει τα φόντα στο να εξελιχθεί σε all star και All NBA, κάτι που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο από καμία ομάδα που θέλει να χτίσει το μέλλον της. Έχει το πακέτο άλλωστε για να συμβεί αυτό, τόσο επιθετικά όσο και αμυντικά. Oi ομάδες του ΝΒΑ αγαπάνε παίχτες σχεδόν σέβενφουτερς που λέμε στην Ηλεία, που μπορούν να λειτουργούν ως χειριστές, σκόρερς, χωρίς να παραμελούν τα αμυντικά τους καθήκοντα. Ο πλάγιος παίχτης του Duke, έως τη στιγμή που γράφτηκε το κείμενο, είχε αξιοπρόσεκτα στατιστικά και μένει να φανεί στη συνέχεια ποια ομάδα θα είναι η τυχερή που θα τον επιλέξει. Εκτός αν φυσικά καταλήξει στους Wizards, που ανάθεμα και αν ξέρουν τι θέλουν να κάνουν. Για το προσωπικό μου γούστο και μόνο θα ήθελα να τον δω στους Jazz – γιατί μου άρεσε ο τρόπος παιχνιδιού τους, όταν αποφάσιζαν πως οι νίκες δεν είναι κακό πράγμα ή στους Pelicans, εάν φυσικά αποφασίσουν πως με τόσους τραυματισμούς δεν έχει νόημα να κυνηγήσουν είσοδο στο play-in τουρνουά.
- Θα στεφτεί νέος πρωταθλητής στο ΝΒΑ;
Στο ΝΒΑ τα πράγματα μοιάζουν καμποσο «μπερδεμένα» αυτή τη στιγμή. Στην ανατολή ξεχωρίζουν οι Celtics, που έχουν τη δυνατότητα για δεύτερο σερί πρωτάθλημα (κάτι που είχε συμβεί με τους Warriors το 2017 και 2018 τελευταία φορά), και οι Cavaliers, οι οποίοι με τον Atkison στον πάγκο έχουν όλα τα φόντα να φτάσουν μέχρι τέλους. Βέβαια, ουδείς μπορεί να ξεγράψει τους Knicks, οι οποίοι με τον Towns στο ρόστερ τους έχουν αποκτήσει μία μεγαλύτερη δυναμική και η επιθετική τους λειτουργία είναι έξοχη. Οι Magic, με τα όσα προβλήματα τραυματισμών έχουν, επιδεικνύουν αξιοθαύμαστη σταθερότητα, δείγμα του πόσο καλοδουλεμένη ομάδα είναι, ενώ οι Bucks μετά την κατάκτηση του κυπέλλου σίγουρα θα ορέγονται και ένα δυνατό φινάλε και γιατί όχι, μια ευκαιρία να διεκδικήσουν ξανά το δαχτυλίδι του πρωταθλητή. Τουλάχιστον όσο ο Αντετοκούνμπο είναι υγιής, γιατί όχι.
Στη δύση πέρα από τους Thunder, που παρά τα όσα προβλήματα προέκυψαν με τον τραυματισμό του Holmgren συνεχίζουν ακάθεκτοι, γίνεται ο κακός χαμός. Oι Grizzlies, υγιείς πια, τρέχουν ασταμάτητα και δείχνουν πως μπορούν να είναι διεκδικητές έχοντας ισορροπία σε επίθεση και άμυνα. Οι Rockets, μετά την αναγνωριστική περσινή σεζόν, είναι πια ομάδα που με άρμα την εξαιρετική άμυνα δεν βλέπω πώς θα χάσει την πρόκριση στα playoffs. Aπό κει και πέρα, ομάδες όπως οι Nuggets του αδιανόητου Jokic, οι Timberwolves, οι Clippers που εντυπωσιάζουν, οι Lakers, oι Suns, oι Warriors, μπορούν να παλέψουν ξεκάθαρα για να φτάσουν ως τους τελικούς της Δύσης με τα όσα προβλήματα ή ελλείψεις έχει η κάθε μία από αυτές τις ομάδες.
- Θα συνεχιστεί η «τρελή πορεία» της Παρί;
Η Παρί είναι η ευχάριστη έκπληξη της Ευρωλίγκα, στη δύση του 2024. Η νικήτρια του Γιούροκαπ είναι η ομάδα που μπήκε ως σίφουνας στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση της Ευρώπης και όχι μόνο βρίσκεται σε τροχιά εισόδου, τουλάχιστον στο play-in τουρνουά, αλλά έχει προκαλέσει θαυμασμό για τον τρόπο παιχνιδιού της - ένα ελεγχόμενο χάος, όπως είχε περιγράψει σε κείμενο στον ιστότοπό μας ο Άλεξ. Ίσως μάλιστα, δημιουργήσει μία νέα τάση στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, με αυτόν τον ξέφρενο ρυθμό σε άμυνα και επίθεση σε όλο το σαραντάλεπτο και φοβερή ένταση. Με παίχτες που μπορούν να εξυπηρετήσουν αυτό το πλάνο, να είναι αθλητικοί, να τρέχουν με το που πάρουν το ριμπάουντ και να μη διστάζουν να εκτελέσουν στα πρώτα δευτερόλεπτα της επίθεσης. Χωρίς πολύπλοκα συστήματα, χωρίς πολλές πάσες. Ίσως μια πιο «αμερικανοκεντρική» προσέγγιση μοντέλου. Άμεση συνέπεια του ρυθμού που δίνουν στα παιχνίδια είναι το ότι είναι η δεύτερη ομάδα σε κατοχές ανά αγώνα και αντίστοιχα η δεύτερη σε εκτελεσμένα τρίποντα. Ο T.J. Shorts είναι ο κατάλληλος μαέστρος στη ροκ χορωδία του Tiago Splitter, κάνοντας μια σεζόν mvp μέχρι τωρα, συνεπικουρούμενος από τους Hifi και Ward. Το μπάσκετ στην πιο απλή, γρήγορη μορφή του είναι υπέροχο και η Παρί είναι ξεκάθαρα η ομάδα που βλέπει πιο ευχάριστα ένας ουδέτερος θεατής.
- Το F4 της Ευρωλίγκα στο Άμπου Ντάμπι
Τελικά, η Ευρωλίγκα αποφάσισε να γίνει το φάιναλ φορ της διοργάνωσης στο Άμπου Ντάμπι" - "πολλά τα λεφτά".
Μια απόφαση που σίγουρα δεν άρεσε σε αρκετό φίλαθλο κόσμο, ενώ από τις ομάδες μόνο η Ρεάλ και ο Ολυμπιακός εναντιώθηκαν στη συγκεκριμένη ανάθεση. Είναι το πρώτο βήμα πριν την είσοδο μιας ομάδας από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα στη διοργάνωση της Ευρωλίγκα, κάτι που ενδεχομένως να αλλάξει πολλά στον ευρωπαϊκό χάρτη τα επόμενα έτη. Η επιλογή λοιπόν για να γίνει εκεί το τριήμερο της τελικής φάσης από τις 23 έως τις 25 Μαΐου, δείχνει και μία στάση της πλειονότητας των μετόχων, πως δεν νοιάζονται ιδιαίτερα για τους φιλάθλους της ομάδας τους. Και αυτό διότι ποια η λογική για ένα ταξίδι που θα είναι αρκετά κοστοβόρο, τόσο όσον αφορά τα αεροπορικά, όσο και τη διαμονή ενός θεατή, χωρίς να υπολογίζεται η τιμή του πακέτου των αγώνων. Γιατί η γιορτή του Ευρωπαϊκού μπάσκετ να πρέπει να γίνει σε μία περιοχή που δεν υπάρχει και η αντίστοιχη μπασκετική κουλτούρα αν θέλετε να το πω έτσι, σε μία πόλη που δε φημίζεται για τα του αθλητισμού γενικότερα; Μένει να δούμε πόση επιτυχία θα έχει η διοργάνωση αυτή και στο κατά πόσο θα γεμίσει το γήπεδο, ειδικά αν δεν υπάρξουν ομάδες με λαό.
- Η εθνική στο Ευρωμπάσκετ του 2025 και το “Last Dance” κάποιων παιχτών
Δε γίνεται να μην είναι μπασκετικό hot topic η εθνική μας ομάδα, όταν μάλιστα υπάρχει μπροστά μια διεθνής διοργάνωση όπως το Ευρωμπάσκετ του 2025, το οποίο θα πραγματοποιηθεί από τις 27 Αυγούστου έως τις 14 Σεπτεμβρίου. Τέσσερις χώρες θα είναι οι οικοδέσποινες στη φάση των ομίλων, ήτοι οι Κύπρος, Φινλανδία, Πολωνία, Λετονία, με τη φάση των νοκ άουτ να είναι προγραμματισμένη να διεξαχθεί στην χώρα της Βαλτικής. Μετά την εικόνα της εθνικής στους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι ελπίδες για κάτι καλύτερο στο Ευρωμπάσκετ, με την παρουσία φυσικά του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο ρόστερ, δεν γίνεται να μην υπάρχουν. Πόσο δε μάλλον όταν το επόμενο μεγάλο τουρνουά θα είναι το 2027 και το Παγκόσμιο που θα πραγματοποιηθεί στο Κατάρ.
Αυτό σημαίνει πως το ερχόμενο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα θα είναι πιθανόν το κύκνειο άσμα για αρκετούς παίχτες που δήλωναν το παρόν με τη φανέλα της Εθνικής, όπως ο Νικ Καλάθης, ο Κώστας Σλούκας, ενώ ουδείς μπορεί να γνωρίζει εάν θα συνεχίζει να αγωνίζεται με το εθνόσημο ο Αντετοκούνμπο μετά από τρία χρόνια, όταν και θα είναι 33 ετών, ενώ υπάρχει πάντα ο σκόπελος των προκριματικών, που σημαίνει ότι η παρουσία της Ελλάδας στην τελική φάση δεν είναι πάντα εγγυημένη. Ειδικά όταν σιγά σιγά, η ανανέωση στη στελέχωσή της μοιάζει αναγκαία. Ίσως πρακτικά να είναι και το τελευταίο τουρνουά στο οποίο θα συμμετέχει ο Γιάννης Αντετοκούνμπο με την Ελλάδα.
- Θα κατακτήσει την Ευρωλίγκα ελληνική ομάδα;
Το μεγαλύτερο ερώτημα στη φετινή Ευρωλίγκα, για εμάς τους Έλληνες φιλάθλους, είναι το εξής. Θα καταφέρει μία εκ των δύο ομάδων που αγωνίζονται στη διοργάνωση να φτάσουν μέχρι το τέλος της διαδρομής και να γευτεί το νέκταρ της επιτυχίας; Θα κάνει ο Παναθηναϊκός το back2back ή θα καταφέρει ο Ολυμπιακός να φτάσει στο πολυπόθητο τρόπαιο μετά από τρία σερί φάιναλ φορ; Κακά τα ψέματα, και οι δύο αιώνιοι έχουν ξεκάθαρο στόχο την κορυφή του Ευρωπαϊκού στερεώματος. Η τεχνογνωσία άλλωστε είναι εκεί, τα budgets τους είναι εκ των υψηλότερων, αν όχι τα υψηλότερα -δεν ξέρουμε με ακρίβεια τα νούμερα. Μπορεί να μην έχουν θέλξει με την απόδοσή τους σε διάρκεια κατά τον πρώτο γύρο, αλλά η παρουσία τους στις υψηλότερες θέσεις δείχνει την προοπτική που έχουν. Φυσικά, οι δυο τους δεν παλεύουν μόνοι. Απλά είναι οι ομάδες που μοιάζουν περισσότερο γεμάτες από άλλες, έχουν τις προσωπικότητες, τόσο στο παρκέ, όσο και στην άκρη του πάγκου. Τώρα, όσον αφορά τους αντιπάλους που μπορούν να τους στερήσουν το τρόπαιο, ουδείς μπορεί να ξεγράψει μέχρι και τη Ρεάλ Μαδρίτης ή τη Φενέρ επί παραδείγματι από τη συνέχεια, ειδικά εάν ενισχυθούν στην πορεία σε θέσεις που έχουν έλλειψη ποιότητας.
- Συνεργασία ΝΒΑ-Ευρωπαϊκού μπάσκετ
Το σενάριο συνεργασίας ΝΒΑ με το Ευρωπαϊκό μπάσκετ και δη τη FIBA είναι πιο κοντά από ποτέ. Για την ακρίβεια , σύμφωνα με όσα διαβάζουμε σε ρεπορτάζ, μένει να φανεί πότε θα συμβεί αυτό και με ποια μορφή. Θα είναι άραγε μια νέα λίγκα που θα δημιουργηθεί και θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στην Ευρωλίγκα; Θα πάρει τη θέση του FIBA Champions League; Ίσως μέσα στο ημερολογιακό έτος του ‘25 έχουμε και επίσημες ανακοινώσεις. Θα υπάρξει αποχώρηση ομάδων που αγωνίζονται στην Euroleague; Θα υπάρξουν ομάδες που θα έχουν άμεση συνεργασία με το ΝΒΑ και αγωνίζονται σε μεγάλες αγορές όπως επί παραδείγματι η Παρί; Ή το ΝΒΑ θέλει να επεκταθεί και σε πόλεις που δεν έχουν δυνατές ομάδες στον χώρο, όπως το Λονδίνο ή η Ρώμη; Γενικότερα, τα ερωτηματικά είναι πολλά περισσότερα από όσα γνωρίζουμε και σίγουρα η εισχώρηση του κορυφαίου πρωταθλήματος μπάσκετ στα ευρωπαϊκά δρώμενα είναι κάτι που θα προκαλέσει πολλές ανακατατάξεις. Τα λεφτά εξάλλου δεν λείπουν από το ΝΒΑ και η αγορά και δημιουργία ομάδας από το μηδέν επίσης δεν είναι κάτι δύσκολο. Ίσως λειτουργήσει ένας τέτοιος σύλλογος ως προθάλαμος για τη μετάβαση παιχτών στο ΝΒΑ, ως ένας τρόπος να μπορέσουν όσοι αγωνίζονται να προετοιμάζονται καλύτερα, σε ανταγωνιστικότερο περιβάλλον για τη μετάβασή τους στον Ατλαντικό από ό,τι αντίστοιχα συμβαίνει στη G-League. Προσωπικά, δεν ανέφερα τυχαία την Παρί, καθώς αυτή έχει πρόεδρο τον David Kahn, ο οποίος έχει διαμορφώσει όλη τη φιλοσοφία της γαλλικής ομάδας και έχει υπάρξει στο παρελθόν president of basketball operations για τους Minesota Timberwolves από το 2009 έως το 2013 (fun fact για τον συγκεκριμένο, το 2009 έχοντας τις επιλογές #5 και #6 επέλεγε τους Rubio, Flynn αντίστοιχα, προσπερνώντας τον Steph Curry, τον οποίο διάλεξαν στο #7 οι Warriors).
