10) To μέλλον του Tyler Dorsey

Mε την είδηση της αποδέσμευσης του Tyler Dorsey από τους Dallas Mavericks, ξεκίνησε το μεταγραφικό σίριαλ του χειμώνα. Ποιος θα είναι ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του Ελληνοαμερικανού guard; Ήδη από την πρώτη στιγμή τα ρεπορτάζ ανέφεραν περί πρότασης της Μονακό. Ενδιαφέρον έχει εκδηλώσει και η Φενέρ, η οποία έχει τον Δημήτρη Ιτούδη στον πάγκο, με τον οποίο συνεργάστηκε ο παίχτης το καλοκαίρι στις υποχρεώσεις της Εθνικής μας ομάδας στο Ευρωμπάσκετ και που πιθανόν να χρειαστεί παίχτη στην περιφέρεια, μιας και ο Carsen Edwards έχει απογοητεύσει με τις εμφανίσεις του.

Ο έτερος διεκδικητής του παίχτη είναι η προηγούμενη ομάδα του, ο Ολυμπιακός, μέσα από το πλαίσιο του οποίου έκανε μία πάρα πολύ καλή χρονιά πέρυσι, όταν και έφτασε μέχρι το final-four της Euroleague και κατέκτησε το double στις εγχώριες διοργανώσεις. Ο Ντόρσεϊ, όμως, δείχνει να ενδιαφέρεται να κυνηγήσει την παραμονή του στο ΝΒΑ μέσω της υπογραφής δεκαήμερων συμβολαίων για αρχή. Κίνηση που μπορεί να μην τον κάνει πλουσιότερο οικονομικά, αλλά δείχνει τη θέληση που έχει στην προσπάθεια να μείνει εκεί που πιστεύει ότι ανήκει. Τα τελευταία χρόνια βέβαια δεν έχουν υπάρξει πολλές περιπτώσεις παιχτών που έκαναν τη διαδρομή ΝΒΑ-Ευρώπη-ΝΒΑ και έμειναν εκεί (πχ ο PJ Tucker μου έρχεται στο μυαλό που επέστρεψε και έπαιξε στο ΝΒΑ μετά την πρώτη φυγή του για την Ευρώπη). Σίγουρα πάντως εάν δει ότι δεν βρει αυτό που ζητάει, θα γίνει χαμός για την υπογραφή του.

9) Ομάδα από το Dubai στην Euroleague;

Ένα από τα σενάρια που υπήρξαν το περασμένο έτος αφορούσε τη συμμετοχή ομάδας από το Dubai στην Euroleague, ξέχωρα από ενδεχόμενη διοργάνωση του final four στην ασιατική χώρα. Πέρα από το εξωαγωνιστικό σκέλος, για το οποίο είχε γράψει ο Αλέξανδρος πρόσφατα, υπάρχει και το αγωνιστικό. Mία τέτοια ομάδα θα μπορούσε να έχει απεριόριστο budget και να προσελκύσει αξιόλογους παίχτες για τη δημιουργία ενός άκρως ανταγωνιστικού ρόστερ. Είναι τέτοια άλλωστε η ρευστότητα αυτών των χωρών, που θα μπορούσε να δημιουργήσει μεγάλες ανισορροπίες μέσα στη λίγκα. Όχι πως δεν υπάρχουν ήδη τέτοια φαινόμενα σε μία κλειστή λίγκα όπως είναι η Euroleague, όπου η διαφορετική φορολογία και μόνο σε συμβόλαια από χώρα σε χώρα δημιουργεί μεγάλες αντιθέσεις. Παρότι δεν θα υπήρχε μια ικανή βάση γηγενών παιχτών, αυτό δεν θα ήταν κάτι που θα απασχολούσε ιδιαίτερα. Ακόμα, ένα σοβαρό πρόβλημα θα ήταν και η μετακίνηση των ομάδων και τα ταξίδια για να αγωνιστούν εκεί, με τις πολύωρες πτήσεις που θα καταπονούν παραπάνω τους αθλητές. Είναι ένα ζήτημα με πολλές προεκτάσεις, που θα πρέπει να εξεταστεί εξ ολοκλήρου από τη διοργανώτρια αρχή, παρότι θα έχει -πιθανολογώ- αρκετά οικονομικά οφέλη για μία λίγκα που δεν φημίζεται για αυτό το κομμάτι.

8) Victor Wembanyama

Αν υπάρχει ένα όνομα στο παγκόσμιο μπασκετικό στερέωμα που συζητιέται τόσο πολύ στο ΝΒΑ, χωρίς να έχει αγωνιστεί -ακόμα- σε αυτό, δεν είναι άλλο από του Γάλλου νεαρού της Metropolitan, Victor Wembanyama. Η φρενίτιδα που έχει ήδη δημιουργηθεί προς το πρόσωπό του είναι άνευ προηγουμένου, τουλάχιστον στον βαθμό που μπορώ να θυμηθώ τα τελευταία χρόνια. Το ΝΒΑ έχει φτάσει μάλιστα να έχει σε τακτικό βαθμό ροή ειδήσεων για τα πεπραγμένα του, ενώ υπάρχουν ακόμα και μεταδόσεις των αγώνων της Γαλλικής ομάδας μέσω του league pass. O σουρεαλισμός έχει φτάσει σε νέα επίπεδα, καθώς ο επίσημος λογαριασμός του ΝΒΑ στο twitter ενημέρωσε για τα πεπραγμένα του νεαρού μέχρι και στο γαλλικό All Star Game.

Victor Wembanyama (@vicw_32) in today's LNB All-Star Game...

? 27 points
? 12 boards
? 4 dimes
? 3 steals
? 2 blocks
? W pic.twitter.com/MTtjLI1aa7

— NBA (@NBA) December 29, 2022

Ακόμα, διάφορα μεγάλα ξένα sites, όπως επί παραδείγματι το The Athletic, στα καθιερωμένα τους power rankings κατηγοριοποιούν τις ομάδες που έχουν χαμηλό ρεκόρ με το όνομα του Γάλλου παίχτη.

Η ταμπέλα του αδιαμφισβήτητου νούμερο ένα του επερχόμενου draft ανήκει ξεκάθαρα λοιπόν στον Wembanyama. Όχι αδίκως θα προσθέσω, βάσει των μοναδικών ικανοτήτων που έχει ο νέος «μονόκερος» του αθλήματος, ο οποίος έχει ήδη εμπειρία σε επαγγελματικό επίπεδο, εν αντιθέσει με αρκετούς συνομήλικους το,υ που αναμένεται να αποτελέσουν την τάξη του 2023. Αν μπορώ να τον παρομοιάσω με κάποιον ενεργό παίχτη, θα πω με τον Λετονό Kristaps Porzingis, αλλά “on steroids”. Παίχτης με ύψος σχεδόν στα 220 εκατοστά που μπορεί να έχει τέτοια έφεση στο σκοράρισμα και άνεση με τη μπάλα, αλλά ταυτόχρονα να είναι ικανότατος αμυντικός, είναι λόγος για να «τανκάρει» μια ομάδα χωρίς ιδιαίτερους στόχους. Ήδη μοιάζουν να ξεχωρίζουν οι οργανισμοί που βρίσκονται σε Wemby mode. Detroit, Charlotte, Houston, San Antonio σε πρώτο βαθμό, ενώ δεν είναι απίθανο να ακολουθήσουν τον ίδιο δρόμο το Orlando και η Oklahoma (υπενθυμίζω εδώ πως οι ομάδες με τα τρία χειρότερα ρεκόρ έχουν έκαστες από 14% πιθανότητα να βρεθούν στο νούμερο ένα του draft).

7)  Εθνική ομάδα μπάσκετ γυναικών

Η πολύ πιθανή πρόκριση της Εθνικής μπάσκετ γυναικών στο επερχόμενο Ευρωμπάσκετ που θα γίνει στα μέσα Ιουνίου (15-25) στα γήπεδα του Τελ Αβίβ και της Λιουμπλιάνα αποτελεί ένα κερδισμένο στοίχημα για τους ανθρώπους που στελεχώνουν την ομάδα. Λίγα μόλις χρόνια μετά την ιστορική πορεία στους 4 του Ευρωμπάσκετ το 2017, την πολύ μεγάλη πρόκριση σε παγκόσμιο και μετά την απόσυρση των μεγάλων ονομάτων της προηγούμενης κορυφαίας γενιάς (Μάλτση, Καλτσίδου, Χατζηνικολάου, Λύμουρα), η εθνική είναι σε θέση να εξασφαλίσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά την παρουσία της στην μεγάλη ευρωπαϊκή διοργάνωση του καλοκαιριού.

Κινούμενη πάντα στη σκιά του ανδρικού τμήματος, η εθνική γυναικών έχει μια από τις πιο πλήρεις ομάδες, με την σύγχρονη, πολύ καλή γενιά να βρίσκεται στο πικ της (Παυλοπούλου, Σταμολαμπρου, Φασούλα, Χριστινάκη, Καρλάφτη), ενώ συνδυάζει τόσο την εμπειρία που φέρνουν από προηγούμενες διοργανώσεις η Σωτηρίου με την Σταμάτη και την Νικολοπούλου, όσο και τον ενθουσιασμό των μελλοντικών πρωταγωνιστριών, όπως η Τσινέκε. Κορυφαία όλων η τωρινή καλύτερη Ελληνίδα μπασκετμπολίστρια Άρτεμις Σπανού, η οποία μαζί με την Φασούλα έχουν δημιουργήσει ένα πολύ ισχυρό ζευγάρι στη frontline. Στα πιο χειροπιαστά, ακόμη και με ήττα μέχρι οκτώ πόντους απέναντι στην Πορτογαλία στον προτελευταίο αγώνα των προκριματικών τον Φεβρουάριο, η εθνική θα εξασφαλίσει και μαθηματικά την πρόκριση, ενώ εάν πάρει την πρωτιά θα έχει και πολύ ευνοϊκότερη κλήρωση στην τελική φάση, σε αντίθεση με αυτήν του 2021, όπου πετυχε την πρωταθλήτρια Ευρώπης Σερβία και τις πολύ δυνατές Ιταλία και Μαυροβούνιο.

6) Ευρωπαίος MVP στο NBA για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά ή όχι;

Οι δύο τελευταίοι πολυτιμότεροι παίχτες για την κανονική περίοδο του ΝΒΑ ήταν Ευρωπαίοι, οι Γιάννης Aντετοκούνμπο και Nikola Jokic, με δύο διαδοχικές βραβεύσεις έκαστος. Δύο εκ των κορυφαίων παιχτών στη λίγκα, αν όχι οι κορυφαίοι. Είναι πιθανόν ένας εξ αυτών να αποτελέσει τον φετινό νικητή και έτσι να τριπλασιάσει τη συλλογή αυτών των βραβείων. Όμως, είναι επίσης πιθανό στη θέση αυτή να βρεθεί ένας άλλο Ευρωπαίος, νεότερος. Ο εκ Σλοβενίας ορμώμενος, Luka Doncic, ο οποίος πραγματοποιεί μία φανταστική σεζόν και έχει πάρει από το χεράκι τους Dallas Mavericks και τους οδηγεί εντός θέσεων playoffs. Πώς να μην βρίσκεται άλλωστε το όνομά του στη σχετική λίστα, όταν έχει αποφασίσει να παίζει σε «cheat mode» με εξωφρενικά στατιστικά στα παιχνίδια του. Από το πρώτο triple double στην ιστορία με 60+ πόντους, 20+ ριμπάουντ και 10+ ασίστ, έως τις δύο πενηντάρες στο διάστημα της τελευταίας εβδομάδας του Δεκεμβρίου. Δηλαδή οι τρεις κορυφαίοι -μάλλον- Ευρωπαίοι όλων των εποχών, διεκδικούν ταυτόχρονα το βραβείο του πολυτιμότερου παίχτη τη φετινή σεζόν. Εκτός αν μπει σφήνα ανάμεσά τους ο μοναδικός αθλητής που μοιάζει ικανός να το κάνει, ο Jason Tatum των Celtics, που παρά τα όποια προβλήματα υπήρξαν στην αρχή της σεζόν, είναι ο κορυφαίος μίας εκ των κορυφαίων ομάδων της ανατολικής. Αν και εδώ που τα λέμε, μπορείτε να φανταστείτε τους Bucks και πρωτίστως τους Nuggets και τους Mavericks να πρωταγωνιστούν χωρίς τους superstars τους; Δύσκολο.

5) Το πιο αμφίρροπο δαχτυλίδι του ΝΒΑ

Υπάρχει κάποια ομάδα για την οποία θα έβαζε κάποιος το χέρι του στη φωτιά (γιατί να το κάνει βέβαια αυτό είναι ένα άλλο ερώτημα) ότι μπορεί να φτάσει μέχρι την κατάκτηση του πρωταθλήματος του ΝΒΑ για τη σεζόν 2022/23; Νομίζω αν μπορούσαμε να κάνουμε ένα γκάλοπ θα παίρναμε τρεις-τέσσερις διαφορετικές απαντήσεις σίγουρα. Στην Ανατολική περιφέρεια οι Celtics, Nets, Bucks δείχνουν σε πρώτο βαθμό να είναι οι ομάδες που ξεχωρίζουν, αλλά είναι εύκολο να ξεγράψει κανείς τους Sixers με την επιστροφή των τραυματιών τους ή τους φετινούς Cavaliers των υπέροχων διδύμων σε περιφέρεια (Mitchell-Garland) και γραμμή «ψηλών» (Mobley-Allen), με τους πρώτους να σκοράρουν/δημιουργούν με τεράστια ευκολία και τους δεύτερους να «δέρνουν» αλύπητα στην άμυνα; Ή μπορούμε να ξεχάσουμε τελείως τους Heat, παρά το κακό τους ξεκίνημα, όταν έχουν την εμπειρία και την τεχνογνωσία σαν οργανισμός να βρίσκονται πάντα ψηλά στην post season;

Στη δυτική περιφέρεια τα πράγματα είναι ακόμα πιο μπερδεμένα. Οι περσινοί πρωταθλητές δεν έχουν κάνει καλή εκκίνηση στη σεζόν μέσα στο 2022, αλλά δεν παύουν να είναι ο μοναδικός οργανισμός που μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως σύγχρονη δυναστεία του ΝΒΑ. Το Denver, με την επιστροφή των Murray, Porter στο πλευρό του Joker, είναι ικανό να πάει all the way, το Memphis δυναμώνει τρομερά αμυντικά με τον Jaren Jackson και περιμένει τον Βane για να συνεχίζει να προκαλεί θόρυβο με τη νεανική ομάδα που έχει, οι Pelicans έχουν υγιή Zion Williamson, εξαιρετικό supporting cast και αμυντική συμπεριφορά, οι Clippers με George, Leonard θα έχουν την ευκαιρία τους, ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε τους Suns. Εκτός αν ο Doncic σκοπεύει να σκαρώσει ακόμα μία πλάκα σε όλο το ΝΒΑ, μετά την περσινή παρουσία των Mavericks στους τελικούς της περιφέρειας.

Προσωπικά, στο roundtable πριν ξεκινήσει η σεζόν είχα σημειώσει πως πιστεύω σε ζευγάρι τελικών Grizzlies-Bucks. Τώρα, δεν θα μου έκανε εντύπωση να προκύψει κάτι τελείως διαφορετικό από ό,τι περιμέναμε.

4) Η πιο ανταγωνιστική Euroleague των τελευταίων χρόνων

Νομίζω πως η φετινή διοργάνωση της Euroleague είναι η πιο ανταγωνιστική των τελευταίων ετών, χωρίς κάποια ομάδα να ξεχωρίζει αρκετά από τις άλλες, τουλάχιστον μέσα στο 2022. Οι πρώτες κάνουν συχνά ήττες από ομάδες που στο τέλος της σεζόν πιθανόν να βρίσκονται εκτός playoffs, άλλες που ίσως δεν το περιμέναμε κάνουν φανταστική πορεία, όπως η Μπασκόνια και γενικότερα οι βαθμολογικές διαφορές είναι μικρές. Ενδεικτικά την περασμένη σεζόν στο αντίστοιχο χρονικό σημείο, δηλαδή με το πέρας της 16^ης αγωνιστικής (όταν και γράφεται το κείμενο) η πρώτη ομάδα της κατάταξης ήταν η Μπαρτσελόνα με ρεκόρ 14-2 και όγδοη η Εφές με 8-8. Τη φετινή, την πρώτη θέση μοιράζονται οι Καταλανοί, οι Βάσκοι που αναφέραμε πιο πάνω και η Μονακό με ρεκόρ 11-5 ενώ όγδοη είναι πάλι η Εφές με 8-8. Η διαφορά δηλαδή είναι μόλις τρεις νίκες. Δύσκολα μπορούμε να προβλέψουμε ποιες ομάδες θα πάρουν πλεονέκτημα έδρας και θα έχουν ένα μικρό αβαντάζ για πρόκριση στο φάιναλ φορ, που θα διεξαχθεί στην πόλη του Κάουνας.

Η Μπαρτσελόνα με την επιστροφή του Mirotic θα έχει ένα πλήρες ρόστερ, αλλά μοιάζει πάντα εγκλωβισμένη στο προπονητικό δόγμα του προπονητή της, μέχρι αποδείξεως του εναντίου φυσικά. Η Μπασκόνια παίζει εξαιρετικά, αλλά θα μπορέσει να συνεχίσει έτσι μέχρι τέλους; Η Μονακό, παρόλο που έχει τρεις πολύ καλούς περιφερειακούς, μοιάζει σαν να της λείπει κάτι πέρα από τα κάκιστα ποσοστά τριών πόντων. Η Ρεάλ Μαδρίτης είναι γεμάτη πλην της θέσης του playmaker, ενώ δεν ξέρουμε κατά πόσο μπορεί ο νυν προπονητής να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της χρονιάς, όπως έκανε επί χρόνια ο Pablo Lasso. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που πιθανόν παίζει το ωραιότερο μπάσκετ, έχει την πιο αποτελεσματική επίθεση σύμφωνα με τον δείκτη offensive rating, αλλά τα νεκρά διαστήματα που παρουσιάζει σε ορισμένα ματς είναι κυριολεκτικά νεκρά, με αποτέλεσμα να χάνει διαφορές και αγώνες. Η Φενέρ ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και απουσίες, με αποτέλεσμα να χάσει τη φούρια των πρώτων αγωνιστικών, αν και πιστεύω θα ξαναβρεί τη φόρμα της. Η Μακάμπι είναι μια μικρή έκπληξη και αυτή και θα στηριχθεί αρκετά στην άμυνα για να μπορέσει να διεκδικήσει κάτι παραπάνω, ενώ η Εφές περισσότερο απογοητεύει παρά γοητεύει και αναμένουμε να δούμε πώς θα παρουσιαστεί με την επιστροφή του Larkin και την ταυτόχρονη παρουσία των δικών της big-three.

3) Το πρώτο final-8 κυπέλλου

Οι τελικοί του πρωταθλήματος όπως κάθε χρόνο δεν αναμένεται να έχουν ενδιαφέρον ως προς το σκέλος των φιναλίστ, μιας και θα είναι υπόθεση των δύο αιωνίων. Ο Ολυμπιακός θέλει να διατηρήσει τα κεκτημένα, έχοντας ταυτόχρονα το πλεονέκτημα έδρας-εκτός σοβαρού απροόπτου- και ο Παναθηναϊκός να επανέλθει στην κορυφή, μετά από απουσία ενός έτους. Οι ερυθρόλευκοι είναι το φαβορί τη δεδομένη στιγμή, είναι καλύτερη ομάδα, ενώ φαίνεται να έχουν αποκτήσει και ψυχολογικό αβαντάζ απέναντι στους πράσινους, κάτι που αποδεικνύεται από τις μεταξύ τους αναμετρήσεις, όχι μόνο τη φετινή αγωνιστική περίοδο, αλλά και την περασμένη.

Το μεγάλο ενδιαφέρον φέτος μετατοπίζεται περισσότερο στη διοργάνωση του κυπέλλου, καθώς για πρώτη φορά θα διεξαχθεί σε ευρωπαϊκά πρότυπα, με τη μορφή final-8. Όχι, δε γίναμε ακόμα ACB, καθώς ακόμα και με αυτή τη μορφή ενδεχόμενες εκπλήξεις δεν είναι σύνηθες φαινόμενο. Όμως, είναι κάτι που ξεφεύγει από την πεπατημένη των προηγούμενων ετών και την ελληνική πρωτοτυπία να γίνονται σε άλλες ημερομηνίες οι ημιτελικοί και ο τελικός. Πλέον οι πιθανότητες να γίνει κάποια έκπληξη σαφώς και αυξάνονται. Για να δούμε πώς θα διεξαχθεί, τόσο στο αγωνιστικό καθαρά σκέλος, όσο και στο εξωαγωνιστικό, με την παρουσία φιλάθλων στο γήπεδο των αντίπαλων ομάδων, που θα λάβουν τα οχτώ εισιτήρια. Οι οκτώ ομάδες που θα παλέψουν για το τρόπαιο του κυπελλούχου είναι οι: Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Περιστέρι, ΠΑΟΚ, Άρης, ΑΕΚ, Κολοσσός Ρόδου, Πανιώνιος. Η διοργάνωση για πραγματοποιηθεί 16 με 19 Φλεβάρη.

2) 38387

Όχι, δεν είναι το νούμερο από κάποια ελληνική διαφήμιση τηλεφωνικού καταλόγου πληροφοριών, αλλά ο μαγικός αριθμός που αναμένεται να περάσει το επόμενο χρονικό διάστημα ο LeBron James και να γίνει o πρώτος σκόρερ στην ιστορία του ΝΒΑ (και της κανονικής διάρκειας δηλαδή, μιας και κατέχει το αντίστοιχο ρεκόρ για τα playoffs) και να αφήσει δεύτερο τον τεράστιο Kareem Abdul-Jabbar. Μάλιστα ο δεύτερος του ευχήθηκε ανάλογα την ημέρα των 38^ων γενεθλίων του.

Happy birthday, LeBron. 38 is the new 38,388.

— Kareem Abdul-Jabbar (@kaj33) December 31, 2022

Μέχρι το τέλος της σεζόν αναμένεται να είναι ταυτόχρονα πρώτος σκόρερ, ενώ ταυτόχρονα θα έχει ανέβει τέταρτος στη λίστα με τις περισσότερες ασίστ. Μάλιστα το επίσημο σάιτ της λίγκας έχει και ξεχωριστή ενότητα που ονομάζεται LeBron James Scoring Tracker και δείχνει πόσους πόντους θέλει ακόμα για το τεράστιο αυτό ρεκόρ. Και όλα αυτά, παρότι η φετινή προσπάθεια των Lakers να εισέλθουν τουλάχιστον στο play-in τουρνουά μοιάζει ως η πιο δύσκολη αποστολή στα χρόνια του στο Los Angeles, ελέω και των τραυματισμών του Anthony Davis. Ο ίδιος ο LeBron πρόσφατα δήλωσε πως σκοπός του παραμένει πάντως η διεκδίκηση πρωταθλημάτων, κάτι που το υπάρχον ρόστερ μοιάζει ανίκανο να του προσφέρει. Στην εικοστή του πάντως χρονιά, η εικόνα του παραμένει σε «ΛεΜπρονικά» επίπεδα. Η συνέπεια που έχει δείξει ο τετράκις πρωταθλητής του ΝΒΑ από τo πρώτο ματς της καριέρας του στις 30 Οκτωβρίου του 2003 μέχρι σήμερα είναι τρομακτική. Πόσοι άραγε αθλητές έχουν καταφέρει να είναι τόσο επιδραστικοί σε ομαδικό άθλημα σε «προχωρημένη» ηλικία, όπως κάνει το άλλοτε παιδί από το Akron; Η καριέρα δεν πρέπει να κρίνεται μόνο από τους τίτλους, τις διακρίσεις ή τις αποτυχίες, αλλά και από τη διάρκεια. Ένα πακέτο όλων αυτών.

1) Η Εθνική Ανδρών και το Μουντομπάσκετ του 2023

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ κατόρθωσε να προκριθεί στην τελική φάση του παγκοσμίου κυπέλλου μπάσκετ που θα διεξαχθεί σε Φιλιππίνες, Ιαπωνία, Ινδονησία μέσα από τη διαδικασία των προκριματικών της FIBA, με αποτέλεσμα να έχει άλλη μία ευκαιρία για διάκριση μετά την όχι και τόσο ικανοποιητική παρουσία της στο Πανευρωπαϊκό πρωτάθλημα. Φυσικά, καλώς εχόντων των πραγμάτων ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα φορέσει ξανά τα γαλανόλευκα και θα ηγηθεί της προσπάθειας της «επίσημης αγαπημένης». Ίσως είναι από τις τελευταίες ευκαιρίες για μία καλή παρουσία, που ενδεχομένως θα δώσει τη δυνατότητα στην εθνική να διεκδικήσει όχι μόνο ένα μετάλλιο, αλλά και τη συνέχειά της στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024.   

H εμπειρία μίας διοργάνωσης παραπάνω, τόσο για το προπονητικό επιτελείο, που θα έχει επικεφαλή τον Δημήτρη Ιτούδη, όσο και για τους παίχτες, που θα έχουν στο πλευρό τους τον megastar των Bucks, ίσως είναι ευεργετική για όλους όσους θα απαρτίσουν το τελικό ρόστερ, ώστε να γίνει καλύτερη προετοιμασία, χωρίς τραυματισμούς και θα μπορέσει να υπάρξει μια μικρή διαφοροποίηση ως προς τον βαθμό εξάρτησης από τον Αντετοκούνμπο. Στην τελική, αυτό που έχουν αποδείξει τα τελευταία χρόνια οι εθνικές ομάδες είναι πως σημασία έχουν η σωστή στελέχωση και η ομοιογένεια.