Η ευρωπαϊκή σεζόν του Ηρακλή - η πρώτη μετά από στείρο διάστημα 15 ετών - άρχισε αρκετούς μήνες νωρίτερα. Πίσω στα τέλη Σεπτεμβρίου, ο γηραιός είχε αποκλειστεί από τα προκριματικά του Basketball Champions League, έπειτα από μια οδυνηρή ήττα με 96-94 από τον Κεραυνό επί κυπριακού εδάφους. Σε ένα ντέρμπι που κρίθηκε στην παράταση, η ομάδα της Θεσσαλονίκης δέχθηκε εκτέλεση πίσω από τα 6.75μ. από τους Κύπριους (18/35 τρίποντα, 51%) και μη καταφέρνοντας να τους περιορίσει, ξεκίνησε άσχημα τη χρονιά, παρά τις προσδοκίες.
Οι «κυανόλευκοι» ως αποκλεισμένοι πέρασαν στην αμέσως επόμενη λίγκα της FIBA, το Europe Cup, στο οποίο το πρώτο τζάμπολ θα γινόταν αρκετό καιρό μετά, στα τέλη Γενάρη. Σε έναν όμιλο με Ρέτζιο Εμίλια (Ιταλία), Κόρμεντ (Ουγγαρία) και Μονς (Βέλγιο), ο Ηρακλής κλήθηκε να δώσει τρία ματς σε ουδέτερο έδαφος (Ολλανδία), σε μια μίνι φούσκα. Εκ προοιμίου ήταν μια όχι εύκολη αποστολή, αλλά ούτε παράλληλα κι ακατόρθωτη. Η παρουσία της Ρέτζιο Εμίλια, μιας έμπειρης ομάδας ευρωπαϊκά (είχε κατακτήσει το 2014 το EuroChallenge κι έκτοτε έχει μπόλικες συμμετοχές στα κύπελλα Ευρώπης) με ποιοτικές μονάδες, ανέβαζε τον βαθμό δυσκολίας, ενώ κι η Μονς ήταν ένα όνομα όχι αμελητέο για τα δεδομένα της διοργάνωσης.
Πρώτος κι αήττητος
Ο Ηρακλής στα τρία αυτά παιχνίδια που διεξήχθησαν σε διάστημα τεσσάρων ημερών, παρουσίασε πολύ καλό πρόσωπο και φάνηκε πως ταξίδεψε στο Ντεν Μπος της Ολλανδίας συγκεντρωμένος, αποφασισμένος, με στόχο την πρόκριση. Με το απόλυτο σε νίκες, θα λέγαμε πως ρέφαρε από πλευράς πρεστίζ τον αποκλεισμό του από τον Κεραυνό κι έδωσε ελπίδα για τη συνέχεια. Στο μεγαλύτερο διάστημα των 120 λεπτών, ήταν παραπάνω από καλός και φρόντισε να κεφαλοποιήσει τη φόρμα του με ροζ φύλλα.
Το πιο σπουδαίο ήταν προφανώς αυτό απέναντι στους Ιταλούς (είχαν στη σύνθεση τους παίκτες όπως Κόπονεν, Ντόμινικ Σάτον και Μπόστιτς) τη Τετάρτη που μας πέρασε, σε ένα κλειστό παιχνίδι όπου η άμυνα (μόλις 28 πόντοι παθητικό στο 2ο ημίχρονο) υπερκάλυψε τα χαμηλά ποσοστά σε βολές και τρίποντο. Οι παίκτες του κόουτς Καλύβα διαχειρίστηκαν όπως έπρεπε το παιχνίδι στο τέλος και ήταν προσεκτικοί, ώστε να μη τους ξεγλιστρήσει η μεγάλη νίκη. Ο Καββαδάς έκανε εκπληκτική εμφάνιση με 17 πόντους, 62% στα δίποντα και 8 ριμπάουντ, ενώ κι ο νεοφερμένος Ενετσιόνια (δείχνει καλύτερος στο ξεκίνημα του σε σχέση με τον Εντ Ντάνιελ που αποχώρησε πρόσφατα) έβαλε το λιθαράκι του (8π, 5ρ, 2α, 2κλ) με αθόρυβη δουλειά. Για τον Χάνλαν και το μεγάλο impact που έχει γενικότερα στο σύνολο, τα λέμε λίγο παρακάτω πιο αναλυτικά. Τόσο σε αυτό το απαιτητικό παιχνίδι, όσο και σε εκείνο που ακολούθησε με τη Μονς, ο Ηρακλής έδειξε πως έχει τύχη αν συνεχίσει να βλέπει με πραγματικό ενδιαφέρον κι αντίστοιχη σοβαρότητα τις επόμενες φάσεις του θεσμού.
Το ματς με την Κόρμεντ (μια γνωστή ομάδα στο FEC με διαδοχικές συμμετοχές) από την Ουγγαρία αποτελεί λιγότερο κατατοπιστικό δείγμα, μιας κι η συγκεκριμένη ομάδα είναι αδύναμη, έχοντας παράλληλα κι αρκετές ήττες στο πρωτάθλημα της. Ο Ηρακλής την καθάρισε εύκολα, με 18 πόντους διαφορά, και δεν απειλήθηκε επί της ουσίας, έχοντας το πάνω χέρι καθ’ όλη την διάρκεια της αναμέτρησης. Ήταν ένα καλό ζέσταμα για την ελληνική ομάδα, ενόψει των δύο πιο δύσκολων αγώνων που ακολούθησαν. Σε αυτό το παιχνίδι ξεχώρισε η επιθετική πολυφωνία του Ηρακλή - επτά παίκτες με 7+ πόντους - αλλά και σε ατομικό επίπεδο ο Σκοτ Σαγκς (15π, 6/9 σουτ, 3ρ, 1α) που ήταν ο... «διόσκουρος» του αρχισκόρερ Χάνλαν.
Στο τελευταίο χρονικά ματς απέναντι στη Μονς, το ανησυχητικό ήταν πως ο Ηρακλής απώλεσε μια διαφορά 11 πόντων στην καθοριστική περίοδο και κινδύνευσε. Στο 61-50 δεν «κλείδωσαν» τη νίκη οι κυανόλευκοι, με αποτέλεσμα οι Βέλγοι να επιστρέψουν. Το παιχνίδι πήγε στην παράταση κι ο Ηρακλής είχε φανερά χάσει το μονέντουμ. Οι αυτοκτονικές τάσεις του όμως δεν υπερίσχυσαν της ψυχραιμίας στο έξτρα πεντάλεπτο κι οι παίκτες του Καλύβα καθάρισαν την μπουγάδα, έστω κι αν πήγε να τους βγει η ψυχή. Οι ποιοτικοί Αμερικανοί της Μονς (Σπένσερ, Μπαρνς, Σμιθ και Ντάρχαμ) ήταν όλοι διψήφιοι και προσπάθησαν μόνοι τους να λυγίσουν τον Ηρακλή, όμως εν τέλει θα λέγαμε πως το τελικό 79-75 ήταν το δικαιότερο αποτέλεσμα. Στη σούμα των αναμετρήσεων, η επικεφαλίδα γράφει πως ο Ηρακλής έπαιξε καλά και προκρίθηκε με το σπαθί του.
Να αναφέρουμε ότι σε δυο από τα τρία παιχνίδια πήρε χρόνο δράσης ο βετεράνος Ντέβιν Ίμπανκς, η τελευταία μεταγραφή του Ηρακλή. Ο άλλοτε παίκτης των Lakers (2010-2013) δεν έχει μπει ακόμη στην εξίσωση (7’ κόντρα στην Κόρμεντ, 2’ με τη Μονς) και φαίνεται πως βρίσκεται ακόμη σε περίοδο προσαρμογής. Ο έμπειρος φόργουορντ με το αξιόλογο βιογραφικό, πρόλαβε να σκοράρει τους πρώτους του πόντους, αλλά σίγουρα χρειάζεται το χρόνο του. Η ελληνική λίγκα θα τον βοηθήσει να γνωρίσει καλύτερα τα κατατόπια και τους νέους συμπαίκτες του.
Σε εξαιρετική κατάσταση ο Χάνλαν
Ο κατά κοινή παραδοχή ποιοτικότερος παίκτης του Ηρακλή, Όλιβιερ Χάνλαν (κεντρική photo), έκανε την διαφορά σε αυτή την τριάδα αγώνων στο Ντεν Μπος κι ήταν ο κορυφαίος για τους Θεσσαλονικείς. Ζεστάθηκε με 23 πόντους (10/12 σουτ) και 2 ασίστ στο εναρκτήριο ματς με την Κόρμεντ, ενώ συνέχισε δυναμικά με 18 πόντους (8/13 σουτ), 6 ριμπάουντ, 2 κλεψίματα και 2 τελικές πάσες απέναντι στη σαφώς πιο ισχυρή Ρέτζιο Εμίλια. Στο τελευταίο χρονικά παιχνίδι με την επικίνδυνη Μονς, είχε 22 πόντους (7/16 σουτ), 7 ριμπάουντ και μια ασίστ, «κουβαλώντας» ουσιαστικά την ομάδα του και οδηγώντας την προς την πρόκριση ως πρώτη στον όμιλο κι αήττητη. Η ατομική του αξιολόγηση ήταν 20.7 μονάδες κατά μέσο όρο. Ξεκάθαρα MVP.
Ο 27χρονος γκαρντ βρέθηκε σε τρομερή κατάσταση, έκανε γεμάτες εμφανίσεις με πολύπλευρη προσφορά και απέδειξε την κλάση του, παρότι στην Ελλάδα διανύει μια μάλλον μέτρια σεζόν, λιγότερο παραγωγική σε σχέση με πέρσι. Ξέρουμε πάντως πως ο Χάνλαν δεν είναι τυχαία περίπτωση, μιας και στο παρελθόν είχε αγωνιστεί με την Ζάλγκιρις στην Ευρωλίγκα, ενώ έχει βρεθεί και σε πολλές αποστολές της Εθνικής Ομάδας του Καναδά. Μπορεί στο επίπεδο του FIBA Europe Cup να γράψει σπουδαία νούμερα και να συνεχίσει να ηγείται της προσπάθειας του γηραιού. Ο συγκεκριμένος παίκτης είναι πολύ επιδραστικός, από τα χέρια του περνάνε όλες οι μπάλες, επομένως αυτός θα αποτελέσει το κλειδί για την πορεία της ομάδας, σε Ελλάδα κι Ευρώπη.
Αντίπαλοι που δεν τρομάζουν
Παρακάτω μπορείτε να δείτε τις 16 ομάδες που προκρίθηκαν και θα μπουν στην κλήρωση της 3ης Φεβρουαρίου στο Μόναχο, χωρισμένες σε «ισχυρούς» (πρώτοι στον όμιλο) κι «ανίσχυρους» (δεύτεροι). Τα παιχνίδια θα είναι μονά για όλους, σε 4 ουδέτερες έδρες, τόσο στους «16» όσο και στα προημιτελικά. Μετά θα υπάρξει Final Four. Αν μη τι άλλο, είναι αρκετά ευέλικτο και βολικό το πλάνο της FIBA για να ολοκληρωθεί on time και με ασφάλεια η διοργάνωση, εν μέσω μιας πανδημίας που έχει ανατρέψει πολλά ήθη κι έθιμα στα σπορ.
Όπως βλέπουμε, τα ονόματα των πιθανών αντιπάλων (Άνβιλ-Πολωνία, Ρίλσκι και Μπαλκάν-Βουλγαρία, Κίεβο-
Η ευνοϊκή συγκυρία
Μπορεί στην Ελλάδα ο Ηρακλής να είναι αρκετά ασταθής (7ος, με ρεκόρ 5-7) και να διαγραφεί μια χρονιά με ups and downs κι αλλαγή προπονητή, ωστόσο αυτό είναι ανεξάρτητο από την Ευρώπη, η οποία είναι ένα διαφορετικό κεφάλαιο με άλλες ιδιαιτερότητες. Η σμίκρυνση της σεζόν στο FEC λόγω του COVID κι ο μικρός αριθμός αγώνων που απαιτούνται για να φτάσει μια ομάδα, για παράδειγμα, στο Final Four, ενδεχομένως να αποδειχθεί ευνοϊκή συγκυρία για τους Θεσσαλονικείς. Να θυμίσουμε ότι τη σεζόν 18-19, για να φτάσει μια ομάδα στη τετράδα, χρειαζόταν να δώσει 16 αγώνες! Φέτος αντίστοιχα; 5.
Τα μονά παιχνίδια είναι ομολογουμένως ευχή και κατάρα, όμως αν ο Ηρακλής διατηρήσει το πρόσωπο που έδειξε στην Ολλανδία, μόνο κερδισμένος μπορεί να είναι από όλο αυτό. Όπως και να ‘χει, μέχρι τα τέλη Μαρτίου όπου θα γίνουν οι επόμενες φάσεις, έχουμε καιρό, άρα λοιπόν μεγάλο ρόλο θα παίξει κι η αγωνιστική κατάσταση που θα βρίσκεται τότε ο Ηρακλής. Είναι σημαντικό να μείνουν οι παίκτες του υγιείς, ώστε να μην υπάρξουν απουσίες. Υπάρχει η προοπτική για διάκριση κι ελπίζουμε οι «κυανόλευκοι» να μη την αφήσουν ανεκμετάλλευτη.
