Από την άλλη μεριά υπήρχε και ένα κομμάτι του εαυτού μου που ήθελε σιγά σιγά να αλλάξει η ταυτότητα της ομάδας και να δούμε ένα ολικό ρετουσάρισμα, ανάλογο με αυτό που έγινε το 2004, μετά την πέμπτη θέση στο Ευρωπαϊκό της Σουηδίας το 2003. Ένα ρετουσάρισμα που εκείνη την εποχή δεν άρεσε σε πολλούς αλλά αποδείχτηκε καθοριστικό στην μετέπειτα εξέλιξη και επιτυχία της ομάδας. Υπό αυτό το πρίσμα η πραγματικά μεγάλη μου στεναχώρια είναι ότι από τη φετινή προσπάθεια θα λείπει ο Γιώργος Πρίντεζης, ο οποίος πέρα από το εξαιρετικό του ταλέντο, έχει και τα χαρακτηριστικά που θα έδεναν αρμονικά με την ομάδα (έκτακτης ανάγκης, κατά μία βάση) που θα παρουσιαστεί στο Τορίνο τον Ιούλιο.

Εκτός όμως από την απουσία Πρίντεζη, τα περισσότερα για την πορεία αλλά και τη στελέχωση της ομάδας θα κριθούν από το αν τελικά καταφέρει να πείσει τους Μπακς να αγωνιστεί σε αυτήν ο Γιάννης Αντεντοκούνμπο. Η θέληση από τον ίδιο σαφέστατα και υπάρχει, αλλά η ομάδα από το Ουισκόνσιν ετοιμάζεται να του προσφέρει κάτι σαν 25 εκατομμύρια δολάρια ετησίως, γεγονός που κάνει και τον λόγο της βαρύνουσας σημασίας στη συγκεκριμένη περίπτωση. Τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι οι Μπακς δύσκολα θα ααφήσουν τον Γιάννη να αγωνιστεί και έτσι η Εθνική μάλλον θα αναγκαστεί να παραταχθεί χωρίς έναν παίκτη που θα τις έδινε λύσεις σε αρκετά αγωνιστικά σταυρόλεξα και στις δύο πλευρές του παρκέ.

With Giannis

Ας πάρουμε όμως πρώτα σαν ενδεχόμενο, αυτό που μοιάζει δύσκολο, δηλαδή ότι ο Γιάννης τελικά θα πείσει τους Μπακς να είναι στην αποστολή της ομάδας. Σε μία τέτοια περίπτωση η παρουσία του μικρού θα προσφέρει τεράστιες λύσεις στις θέσεις 1-3 για τον κόουτς Κατσικάρη. Όλα αυτά βέβαια με τη βασική προϋπόθεση ότι η Εθνική θα παίξει ένα διαφορετικό στυλ μπάσκετ, λιγότερο σεταρισμένο και κλεισμένο στο παιχνίδι μισού γηπέδου.
Γιατί αν είναι να πάρουμε τον Αντεντοκούνμπο στο προ-Ολυμπιακό για να τον κάνουμε όπως πέρυσι έναν spot σουτέρ από την αδύναμη πλευρά, καλό είναι να τον αφήσουμε να πάει στο Μιλγουόκι για να δουλέψει πάνω στις αδυναμίες του.

Η Εθνική με τον Γιάννη παρόντα πρέπει να είναι μία ομάδα που θα προσπαθεί σε κάθε μα κάθε ευκαιρία να τρέξει ακόμα και από το αμυντικό ριμπάουντ. Ειδικά με τον Καλάθη, τον Σλούκα, ακόμα και τον Ντόρσει, αλλά και τους Παπανικολάου και Παπαπέτρου, παίκτες που τους αρέσει να τρέχουν και να κυνηγάνε το σκοράρισμα σε ανοιχτό γήπεδο, αυτό είναι πάνω από όλα και ο λογικότερος τρόπος για να παίξει η ομάδα.

Από εκεί και πέρα, ακόμα και αν ο σταρ των Μιλγουόκι Μπακς ενισχύσει την ομάδα τελικά, φαίνεται αρκετά δύσκολο να δοκιμαστεί ως καθαρός ποιντ γκαρντ, κάτι που θα βλέπαμε για πρώτη φορά στα Ευρωπαϊκά γήπεδα. Η λογική του κόουτς από τη μέχρι τώρα πορεία του στην Εθνική δείχνει ότι θα πάει σε πιο δουλεμένες επιλογές, ακόμα και αν τα πλεονεκτήματα που μπορεί να δημιουργήσει ο Γιάννης από τη θέση 1 είναι τεράστια, είτε σε άμυνες αλλαγών, είτε με παιχνίδι στο ποστ μετά από κάποια σκριν, που θα τον τοποθετούν σε καλό σημείο κοντά στο καλάθι για να πάρει την μπάλα. Αυτό που θα θέλαμε να δούμε είναι την μπάλα να περνάει πιο πολύ από τα χέρια του και γενικότερα να παίρνει αυτός πολλές αποφάσεις μέσα στο παιχνίδι. Θα κάνουμε ένα πολύ πιο αναλυτικό κομμάτι στο μέλλον αν τελικά ο Αντεντοκούνμπο ενισχύσει την Εθνική και μετά από τα πρώτα φιλικά που θα έχουμε μία εικόνα της ομάδας.

Without Giannis

Όπως αναφέραμε και σε προηγούμενο σημείο του κειμένου, το πιθανότερο είναι ο Γιάννης να μην πάρει άδεια από τους Μπακς να βοηθήσει την Εθνική, οπότε πρέπει να δούμε τι μπορούμε να περιμένουμε από την ομάδα σε αυτή την περίπτωση. Η αλήθεια είναι ότι χωρίς τον Αντεντοκούνμπο η ομάδα χάνει σε ένα σωρό τομείς και το κενό του σαφώς δεν θα μπορεί να αναπληρωθεί από κανέναν άλλο παίκτη.

Από εκεί και πέρα τα κουκιά είναι ελαφρώς μετρημένα. Σίγουρα θα κοπεί ένας σέντερ, λογικά ένας εκ των Μπόγρη και Καββαδά, με τους δύο βέβαια να έχουν κάνει εξαιρετική χρονιά. Πιθανότατα θα κοπεί και ο Χαραλαμπόπουλος και από εκεί και πέρα μία ακόμα θέση θα παιχτεί ανάμεσα σε Γιάννη Αθηναίου και λογικά Θανάση Αντεντοκούνμπο, με τον Ντόρσει να κερδίζει το στοίχημα αφού είναι ίσως ο μοναδικός παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί στη θέση 2. Γενικά η στελέχωση της Εθνικής είναι κάπως ελλιπής αφού στη θέση 2 ουσιαστικά υπάρχει ο Ντόρσει και περιστασιακά σίγουρα θα παίξει και ο Σλούκας, ενώ στη θέση 4 υπάρχει μόνο ο Αγραβάνης και πιθανότατα εκεί θα δούμε για μεγάλα διαστήματα τον Παπαπέτρου και γιατί όχι και τον Περπέρογλου.

Ακόμα και με αυτού του είδους τη στελέχωση, καλό είναι η Εθνική να αλλάξει την αγωνιστική της προσέγγιση. Η ομάδα ακόμα και έτσι πρέπει να προσπαθήσει να τρέξει και γενικότερα να πιέσει πολύ στην άμυνα, να κλέψει μπάλες και να κυνηγήσει τους εύκολους πόντους, αφού στο σετ παιχνίδι θα αντιμετωπίσει ξεκάθαρα αρκετές δυσκολίες. Με τους Καλάθη και Μάντζαρη να δυσκολεύονται να δημιουργήσουν άμεσες απειλές, οι άμυνες θα τους δίνουν χώρο σε περιπτώσεις πικ εν ρολ. Επίσης δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Μπουρούσης, που θα είναι και ο βασικός σέντερ της ομάδας, φέτος έκανε τη καλύτερη χρονιά του σε μία ομάδα που έπαιξε ελάχιστα πικ εν ρολ, αλλά περισσότερο Pick n pop, και τον τάισε συνεχώς μέσα στο καλάθι με παιχνίδι στο ποστ και πολύ καλά σκριν και κινήσεις χωρίς την μπάλα από τους υπόλοιπους. Η λογική λέει λοιπόν ότι ο πρώτος επιθετικός άξονας θα είναι να πάρει όσες περισσότερες μπάλες γίνεται ο Μπουρούσης στο low post.

Από εκεί και πέρα υπάρχει και η ξεκάθαρη έλλειψη καλών σουτέρ στην ομάδα που να μπορούν να αναγκάσουν την αντίπαλη άμυνα να ανοίξει και να δημιουργηθούν χώροι δράσης για τους υπόλοιπους παίκτες. Επίσης δεν υπάρχουν και οι παίκτες που μπορούν να επιτεθούν κατά πρόσωπο σε παιχνίδι απομόνωσης, εκτός βέβαια του Σλούκα, κομμάτι που βλέπουμε πως είναι πολύ σημαντικό στον τρόπο που παίζεται πλέον το παιχνίδι. Εκτός αυτού δεν υπάρχουν και λύσεις με καλούς σουτέρ που τους αρέσει να δουλεύουν πάνω στα σκριν μακριά από την μπάλα για να απελευθερώνονται και να σουτάρουν, τύπου Αμπρίνες, Ναβάρο, Μπέρτανς, Μπογκντάνοβιτς, οπότε αυτό είναι άλλο ένα κομμάτι που η ομάδα υστερεί και δεν είναι εύκολο να βρει λύσεις.

Εκτός αυτού λείπει και ο Πρίντεζης που με το post-up παιχνίδι του θα μπορούσε να δώσει κάποιες λύσεις, όπως και στο τρανζίσιον. Η λογική θέλει την ομάδα να προσπαθεί να πάρει σκορ και δημιουργία με παιχνίδι στο ποστ και από τη θέση 3 με κυριότερους εκφραστές τους Περπέρογλου και Παπαπέτρου, όταν αγωνίζονται σε αυτή τη θέση.

Για να μπορέσει να πετύχει αυτή η ομάδα θα χρειαστούν υπερβάσεις από όλους τους παίκτες, με πρώτους και καλύτερους τους Καλάθη και Μάντζαρη που πρέπει να είναι απολύτως επιθετικοί και να μη διστάζουν να παίρνουν σουτ όταν έχουν την ευκαιρία. Δεν υπάρχει πλέον Σπανούλης για να βγει να πάρει την μπάλα στα δύσκολα, ούτε Ζήσης να δίνει λύσεις με το σουτ μέσης απόστασης, πίσω από τα σκριν και τις ήρεμες αποφάσεις. Αυτά πρέπει να τα κάνουν αυτοί οι δύο που μαζί με τον Σλούκα και τον Μπουρούση θα αποτελέσουν την τετράδα που θα κρίνει και σε μεγάλο βαθμό την πορεία της ομάδας.

Από εκεί και πέρα πρέπει να δούμε και την αγωνιστική προσέγγιση του προπονητή, για να δούμε κατά πρώτο λόγο τι είδους μπάσκετ θέλει να παίξει αυτή η ομάδα. Μια ομάδα που αν παγιδευτεί πάλι στο σκεπτόμενο μπάσκετ και στο σετ παιχνίδι, μπορεί να μειώσει από μόνη της, τις όποιες ελπίδες έχει για να βρεθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο.

Υγ. Αν ήμουν προπονητής της ομάδας θα προτιμούσα τη λύση Αθηναίου για πολλούς και διάφορους λόγους, αν δεν είναι στην ομάδα ο Αντεντοκούμπο.

Υγ2 . Όταν ένας παίκτης βγαίνει φόρα παρτίδα σε συνέντευξη του και λέει ότι δεν υπάρχει Εθνική Ομάδα για αυτόν όσο είναι προπονητής ο Κατσικάρης, είναι αδιανόητο να λέμε ότι φταίει ο προπονητής που δεν τον κάλεσε, ειδικά όταν οι περισσότεροι δεν γνωρίζουμε και πράγματα που έχουν γίνει και δεν έχουν μαθευτεί.

Υγ3. Ας ελπίσουμε από εδώ και πέρα να ασχοληθούμε με τους παρόντες και μέσα σε αυτους να έχουμε και τον Γιάννη Αντεντοκούνμπο.

Υγ4. Έχω πάει σε εκατοντάδες συναυλίες στην Ελλάδα αλλά και σε φεστιβάλ στο εξωτερικό, αλλά αυτή που έζησα την Κυριακή με τους Dropkick Murphys, ήταν το κάτι άλλο. Απίστευτοι και με δυναμική παρουσία από το Basketball Guru, με τον Ιάσωνα σε πρώτη γραμμή!