Καλή χρονιά σε όλους! Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να υποδεχθούμε το καινούργιο έτος από το να παρουσιάσουμε μια λίστα με πράγματα που περιμένουμε να δούμε να συμβαίνουν στην μπασκετική υφήλιο κατά τη νεοαφιχθείσα χρονιά, «μαρκάροντας» δέκα hot topics από την Ελλάδα και τον υπόλοιπο κόσμο.

(αρχική φωτό από ebasket.gr )

Η Basket League, τι κι αν είναι κατά κοινή ομολογία παρηκμασμένη και δίχως την αίγλη του παρελθόντος, παραμένει μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα λίγκα, με νέες δυνάμεις να αναδεικνύονται, όπως ο Προμηθέας και το Λαύριο, κι άλλες να υποχωρούν. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τους παίκτες που την απαρτίζουν. Έχοντας διανύσει κάτι περισσότερο από το 1/3 της regular season, ήρθε η στιγμή να ξεσκαρτάρουμε τα αρχεία των οκτώ πρώτων αγωνιστικών, ώστε να δούμε τελικά ποιοι "ξεπερνούν τους εαυτούς τους" και αντιστοίχως ποιοι αποηγοητεύουν με την παρουσία τους.

“If you’re a basketball player, you’ve got to shoot”. Μια φράση του θρυλικού Oscar Robertson. Σύντομη, λιτή και περιεκτική. Ο “Big O”, floor general των Milwaukee Bucks, πρωταθλητών του ΝΒΑ τη μακρινή σεζόν 1970-71, κατάφερε να συνοψίσει ολόκληρη την ουσία του αθλήματος μέσω της παραπάνω ρήσης που, όσα χρόνια κι αν περάσουν, δεν θα… παλιώσει ποτέ. Απάντηση όμως αναφορικά με το τι πρέπει να κάνει ένας αθλητής τις περιόδους που δε σουτάρει καλά, ή μάλλον όσο καλά μας έχει συνηθίσει, ρήση δεν έχουμε εύκαιρη, αλλά θα προσπαθήσουμε να την κατασκευάσουμε, με πρωταγωνιστή - ζωντανό παράδειγμα τον Βαγγέλη Μάντζαρη, ο οποίος βλέπει το ποσοστό των εύστοχων τριπόντων του στην EuroLeague να υποχωρεί αισθητά και να βρίσκεται πλέον στο 25%.

Στην βόρεια πλευρά της Βαυαρίας, η ΑΕΚ «τράκαρε» το βράδυ της Τετάρτης πάνω στην Bayreuth, δίνοντας συνέχεια στην πτωτική της πορεία, μετά την πρόσφατη ήττα - σοκ στο Λαύριο. Ο Gabe York, ο «δήμιος» των κιτρινόμαυρων, ήταν ο άνθρωπος που με 15 πόντους στο πρώτο δεκάλεπτο και 20 συνολικά στο πρώτο μέρος, φρόντισε να κόψει με το… καλησπέρα τον «βήχα» των παικτών του Σωτήρη Μανωλόπουλου, κάνοντας αρκετό κόσμο να αναρωτηθεί «ποιος είναι αυτός που τα βάζει από παντού;». Κι όμως, η παρουσία του York δεν αποτελεί έκπληξη, αλλά μια φυσιολογική εξέλιξη...

Ο Βιργίλιος ανέφερε "ne cede malis", σε ένα από τα ιστορικότερα γνωμικά του. Πρόκειται για μια προτροπή την οποία οφείλει να εφαρμόσει η Εθνική Ελλάδας: να μην υποκύψει στο κακό, το οποίο προκαλεί στο μπάσκετ το «σχίσμα» μεταξύ FIBA και EuroLeague. Αλλά όλα αυτά, είναι λίγο - πολύ χιλιοειπωμένα τους τελευταίους μήνες. Όποιος παρακολουθεί στενά το άθλημα, θα έχει διαβάσει ένα κάρο ιστορίες για αυτήν την κόντρα, είτε από 'δω, είτε από 'κει, που αν μη τι άλλο, θα έχει καταλήξει σε ένα συμπέρασμα για το τι περίπου συμβαίνει. Δεν θα σταθούμε περαιτέρω σε αυτά, άλλωστε έχουμε μπόλικα αγωνιστικά (κι όχι μόνο) πράγματα να εξετάσουμε από το χθεσινό ματς της Εθνικής ομάδας.

Ο αντικοινωνικός Golyadkin ο πρεσβύτερος (ήρωας της νουβέλας «Ο Σωσίας» του Fyodor Dostoyevsky), από την Αγία Πετρούπολη, συναντά σε κάποια δύσκολη στιγμή της ζωής του τον επονομαζόμενο Golyadkin τον νεότερο, έναν άνθρωπο που έχει την ίδια άκριβως εμφάνιση με εκείνον, αλλά τελείως διαφορετικά στοιχεία χαρακτήρα: είναι εξωστρεφής κι έχει αυτοπεποίθηση. Στα αμιγώς μπασκετικά, η μεταμόρφωση του βασικού playmaker του Ολυμπιακού, Brian Roberts, σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα και με τόσο μεγάλη διακύμανση, είναι από αυτές όπου η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά και θυμίζει έντονα την αντίθεση μεταξύ των δύο χαρακτήρων στο έργο του Ρώσου συγγραφέα. Ο Roberts των τελευταίων δέκα ημερών, της Κωνσταντινούπολης και του Μιλάνου, είναι ο ίδιος παίκτης με εκείνον που εμφανιζόταν μέχρι το πρώτο διάστημα του Νοεμβρίου ή πρόκειται για κάποιον άλλον που απλά… του μοιάζει φυσιογνωμικά;

Το εμπόδιο του βαρύ κι όχι ορεξάτου Ολυμπιακού στον ημιτελικό του κυπέλλου αποδείχθηκε ανυπέρβλητο για τον Άρη. Στην "μεγάλη εικόνα" θα δει κανείς έναν αποκλεισμό για τους Θεσσαλονικείς, ο οποίος τους στερεί την δυνατότητα να διεκδικήσουν έναν τίτλο, υπό καλές προϋποθέσεις, απέναντι στην ΑΕΚ, αλλά τα μικρά γράμματα είναι αυτά που συνήθως λένε τα πιο ουσιαστικά πράγματα. Οι 49 πόντοι των γηπεδούχων αποτέλεσαν το season low της ομάδας, το οποίο η αλήθεια είναι πως δύσκολα θα επαναληφθεί, όμως δεν ήρθε... ουρανοκατέβατο, αφού είχαν προηγηθεί κι άλλες βραδιές επιθετικής αφλογιστίας, η οποία πλέον αποκτά ανησυχητική διάρκεια, με την "μονοτονία" να μην σπάει. Πού θα ήταν δίκαιο να την αποδώσουμε και τι χρειάζεται η ομάδα του Γιαννάκη για να βγάλει και πάλι... φλόγα;

Η (μπασκετομάνα*) Μπρέσια είναι μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της βορείου Ιταλίας. Η "Leonessa", όπως είναι το υποκοριστικό της περιοχής, που ελληνιστί θα πει "το θηλυκό λιοντάρι", φημίζεται για τη βιομηχανική δραστηριότητα που παρουσιάζει εδώ κι αρκετές δεκαετίες. Τα τελευταία χρόνια, πέραν της παραπάνω σταθεράς για την περιοχή, το μπάσκετ μπήκε για τα καλά στη ζωή των ντόπιων και καθώς φαίνεται, θα εξακολουθήσει να απασχολεί θετικά. Είναι το 5/5 στην Legabasket ένας προάγγελος για τους επόμενους μήνες ή αποτελεί απλά μια σύμπτωση;

Η εβδομάδα που ολοκληρώνεται ανήκει χωρίς αμφιβολία στον Παναγιώτη Βασιλόπουλο. Η αλήθεια είναι πως αφορμή ζητούσαμε να μιλήσουμε για την σπουδαία αυτή περίπτωση αθλητή και να που τελικά μας έδωσε δύο σοβαρές, μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Παράλληλα, ένας λόγος για παραπάνω για την αναφορά αυτή αποτελεί η κοινή αποδοχή που λαμβάνει ο παίκτης από τον κόσμο, καθώς άπαντες αναγνωρίζουν και σέβονται την προσπάθεια του όλα αυτά τα χρόνια.

Ο Άρης αποτελεί ιδιάζουσα περίπτωση ομάδας. Ένας λόγος που την χαρακτηρίζουμε καθ' αυτόν τον τρόπο έχει να κάνει με τον πήχη που δεν μοιάζει να έχει τοποθετηθεί κάπου συγκεκριμένα, τουλάχιστον για την ώρα. Η φετινή ομάδα χτίστηκε ώστε να παρουσιαστεί ανταγωνιστική, με ότι αυτό συνεπάγεται. Εκτός αυτού, οι σαρωτικές αλλαγές που έγιναν το καλοκαίρι σχεδόν απαγορεύουν τις πρώιμες εκτιμήσεις. Ο Παναγιώτης Γιαννάκης, έχοντας διαμορφώσει ένα άκρως νεανικό ρόστερ (με μέσο όρο ηλικίας τα 24.4 έτη), ξεκινά μια προσπάθεια που αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον και παρουσιάζει προοπτική, αλλά από αυτήν δεν λείπουν και τα "μελανά" σημεία που χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής.