Όλοι θυμόμαστε την πρώτη φορά που παρακολουθήσαμε έναν αγώνα μπάσκετ. Το πρωτόγνωρο συναίσθημα του να βρίσκεσαι σε ένα γήπεδο γεμάτο κόσμο, το πάθος σε κάθε καλάθι της ομάδας, ο θυμός και η οργή για τα καλάθια των αντίπαλων, τα συνθήματα, τα τραγούδια και τα «κοσμητικά επίθετα» προς τους αντιπάλους, είναι ανεξίτηλα τυπωμένα στη μνήμη μας. Κάποιος συγγενής ή ένας μεγαλύτερος φίλος θα ήταν αυτός που θα έβαζε το μικρόβιο της πορτοκαλί «σπυριάρας» μέσα μας και κάπως έτσι ξεκίνησε και η δική μου σχέση με την συγκεκριμένη «κυρία». Και σε τι αγώνα…! Περιστέρι – Άρης, στο κλειστό γήπεδο της Τζον Κέννεντυ «Ανδρέας Παπανδρέου», αρχές δεκαετίας του ’90 , σε ένα κατάμεστο γήπεδο. Θυμάμαι ακόμα τη λατρεία του πατέρα μου για το μεγάλο Άρη του Γκάλη και του Γιαννάκη! Δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ ότι μετά το τέλος του αγώνα με πήγε έξω από τα αποδυτήρια και με έβγαλε φωτογραφία στην αγκαλιά των δύο μεγάλων παικτών!

Είναι τελικά το Χιούστον υπό τις οδηγίες του Μάικ Ντ’Αντόνι η πιο fun to watch ομάδα στο ΝΒΑ; Είχε μεγάλο ενδιαφέρον η φετινή χρονιά για την ομάδα από το Τέξας, καθώς μετά την απομάκρυνση του Κέβιν Μακχέιλ, μπήκε  στην εποχή του PG James Harden, κάτι για το οποίο σας είχε προϊδεάσει ο Bill Nessis από την αρχή της σεζόν. Πως έχει λειτουργήσει τελικά στη μέχρι τώρα σεζόν; Το μπάσκετ που βλέπουμε από το Χιούστον φέτος είναι αυτό που αναμέναμε με έναν τέτοιο προπονητή-θιασώτη της περίφημης επίθεσης των ‘’7 seconds ore less’, από την εποχή των Φοίνιξ Σανς. Ας δούμε κάποια πράγματα για τη μέχρι τώρα πορεία τους.