Η Βίρτους Μπολόνια έχει επιστρέψει για τα καλά στο Ιταλικό προσκήνιο και σκοπεύει να κάνει το ίδιο και όσον αφορά το ευρωπαϊκό όπου απώτερος σκοπός της είναι να βρεθεί ξανά στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση. Όμως, για διάφορους λόγους αυτό δεν έχει επιτευχθεί λόγω «ανωτέρας βίας» τις δύο τελευταίες σεζόν. Είτε μιλάμε για την αγωνιστική περίοδο 2019/20 όπου λόγω της πανδημίας δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η μπασκετική σεζόν στην Euroleague και στο Eurocup όπου μετείχε, είτε λόγω των κανονισμών που έχουν θεσπιστεί στην πρώτη εκ των δύο διοργανώσεων όπου η πλειονότητα των ομάδων έχουν εγγυημένο συμβόλαιο ανεξάρτητα του τι θα γίνει στα εγχώρια πρωταθλήματα αυτών. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση των Μπολονέζων, όπου η κατάκτηση του ιταλικού πρωταθλήματος με 4-0 νίκες απέναντι στην Αρμάνι ύστερα από μία εικοσαετία και τη σεζόν 2000/01 όταν είχε το όνομα Kίντερ και στην ομάδα μεσουρανούσε ένας νεαρός Αργεντίνος ονόματι Manu Ginobili, δε στάθηκε ικανή συνθήκη για να της προσφερθεί έστω μία wild card. Αυτό είναι ένα διαχρονικό πρόβλημα κατά την άποψή μου και θα έπρεπε να είχε βρεθεί ήδη μία λύση για τέτοιες περιπτώσεις, παρότι όπως γνωρίζουμε η λίγκα είναι ένα κλειστό κλαμπ ορισμένων ομάδων-μετόχων με ορισμένες μικρές προσθαφαιρέσεις από χρόνο σε χρόνο.