Οι τελευταίες ημέρες των ανταλλαγών για το ΝΒΑ και την κανονική περίοδο δεν είχαν τα trades που θα προκαλούσαν «θόρυβο» ή μεγάλες ανακατατάξεις στη δυναμική των ομάδων, περιείχαν όμως την πιο σημαντική είδηση, η οποία έκανε την εμφάνισή της λίγες μέρες αφότου πέρασε η trade deadline και η 8^η Φεβρουαρίου. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ των Ramona Shelburne, Adrian Wojnarowski του ESPN, o ιδιοκτήτης των Golden State Warriors, Jacob Lacob, επικοινώνησε με την ιδιοκτήτρια των Lakers, Jeanie Buss, για να ρωτήσει εάν είναι διαθέσιμοι να συζητήσουν ενδεχόμενη ανταλλαγή του LeBron James, εφόσον αυτός είναι δυσαρεστημένος με την κατάσταση που επικρατεί στην ομάδα του Los Angeles - βλ. ένα αινιγματικό tweet που έκανε βάζοντας μία κλεψύδρα. Η όλη προσέγγιση έγινε με την προτροπή του Draymond Green, ο οποίος είναι φίλος του James και ανήκει στην ίδια εταιρεία εκπροσώπησης παιχτών, την Klutch Sports Group.

Το ρολόι έγραφε 6:15. Όχι κανονική ώρα, αν και κοιτώντας έξω απ’ το παράθυρο μάλλον κάπου εκεί κοντά πρέπει να ήμασταν, λίγο πριν, λίγο μετά. Συζητάμε για το χρονόμετρο του τρίτου δεκαλέπτου στο έκτο παιχνίδι των τελικών του ΝΒΑ. όταν ένα ακόμη τρίποντο έφευγε από τα χέρια του Steph Curry. Το διχτάκι υπάκουο, κουνήθηκε ελάχιστα όπως άρμοζε και ο ίδιος ο πρωταγωνιστής ένιωθε τα Beyonce vibes του, δείχνοντας το δάχτυλο που ετοιμαζόταν για το τέταρτο δαχτυλίδι. 

Το All Star του 2022 που διεξήχθη στο Κλίβελαντ αποτελεί παρελθόν - μαζί και ο κωμικός διαγωνισμός καρφωμάτων - επομένως το πρωτάθλημα του ΝΒΑ μπαίνει στην τελική του ευθεία για να ολοκληρωθεί η κανονική περίοδος. Στο κείμενο που ακολουθεί θα ρίξουμε μια ματιά στους υποψήφιους MVPs με τη μορφή 3on3. Ποιοι είναι εκείνοι που θεωρούνται τα μεγάλα φαβορί και ποιοι αυτοί που είναι τα αουτσάιντερ. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν, με τυχαία σειρά.

Σε ένα διάστημα κατά το οποίο κυριάρχησαν οι όχι αμιγώς αγωνιστικές εξελίξεις (ρεκόρ, τραυματισμοί, covid, επιστροφές ή μη - συμπεριλαμβανομένου του θρίλερ της κακιάς ώρας του εμβολιασμού του Kyrie) η κατάταξη ανακατεύτηκε, με ομάδες όπως οι Cavaliers να βάζουν το όνομά τους σαν σημάδι από πυρωμένο σίδερο στις υποψηφιότητες των playoffs, και άλλες, όπως οι Blazers, να κατρακυλούν στο ημίφως, τουλάχιστον μέχρι να κάνει ο Lillard τον αχθοφόρο όπως κάθε χρόνο. Τα τεκταινόμενα αυτής της εβδομάδας σταχυολογούν Γιάννης Χάτσιος και Νίκος Ραδικόπουλος.

O Tόνι Πάρκερ ανακοίνωσε την απόσυρση του από την ενεργό δράση, κλείνοντας προσωρινά τον κύκλο που άνοιξε πέρυσι τέτοια εποχή ο Μάνου Τζινόμπιλι και σχεδίασε μέσα στη σεζόν ο κορυφαίος Ντιρκ Νοβίτσκι. Τρεις από τις πέντε πιο εμβληματικές μη αμερικάνικες φιγούρες του ΝΒΑ των τελευταίων 20 χρόνων έκατσαν οριστικά στην εξέδρα, περιμένοντας στην παρέα τους τα αδέρφια Γκασόλ, που συνεχίζουν ακόμη. Κάθε ένας από τους τρεις μπορεί να διεκδικήσει με τρανταχτά επιχειρήματα την πρωτοκαθεδρία στην άτυπη κούρσα του κορυφαίου των καιρών μας (ου μην και των εποχών) εκτός ΗΠΑ, διότι κάθε ένας τους άφησε ένα ιδιαίτερο αποτύπωμα. Ο Ντιρκ έφτιαξε τη φιγούρα του ψηλού εκτελεστή, κατέθεσε ένα trademark fadeaway σουτ με καμπύλη και γερμένο σώμα, συνδυάζοντας τις ικανότητες του με απαράμμιλη ηγεσία. Ο Μάνου εξέλιξε την έννοια του έκτου παίκτη ή αν θέλετε του game changer, μέσω της μαχητικότητας και της ευελεξίας. Και ο Πάρκερ ... ο Πάρκερ μας έδωσε τον Στεφ Κάρι, μεταξύ άλλων.

Οι Ουόριορς μπορεί να μην πάρουν φέτος το δαχτυλίδι (θα το πάρουν) , όμως παραμένουν η καλύτερη ομάδα του καιρού μας ή αν θέλετε των τελευταίων πέντε χρόνων. Καθώς στα πλέι οφ της τριετίας ο Ντουράντ ήταν πάντα μέλος τους, η προ-KD βερσιόν τους εμφανιζόταν κυρίως όταν οι σειρές τους "πήγαιναν". Οταν επρόκειτο να γίνει χαμός, τότε η μπάλα αναπαυόταν στα χέρια του, κάτι που έδωσε έξτρα τίτλους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι οι Ουόριορς δεν είναι πάντα οι Ουόριορς, δηλαδή ένα σύνολο που ξέρει να πασάρει και να σουτάρει καλύτερα από όλα τα υπόλοιπα. Και επίσης, το σύνολο που έχει στις τάξεις του τον Στεφ Κάρι.

Κάτι περίοδοι σαν αυτήν που περνάει τώρα το Γκόλντεν Στέιτ είναι η χαρά του μπασκετικού αρθογράφου ή μπλόγκερ. Μετά από μια μικρή περίοδο προσαρμογής στην απουσία του Ντουράντ, οι Ουόριορς έχουν σερί 11 νικών παίζοντας μάλιστα μερικά παιχνίδια απέναντι σε δύσκολους αντιπάλους (επτά άμυνες μέσα στο τοπ-10) και έτσι η κουβέντα ανοίγει προς όλες τις κατευθύνσεις. Το βασικό ερώτημα είναι φυσικά το εξής: Είναι δυνατόν χωρίς τον σούπερ σταρ τους οι Dubs να παίζουν καλύτερα;

Γεια σας φίλες και φίλοι! Το σημερινό 3 on 3, θα είναι οικογενειακού χαρακτήρα. Θα βάλει αδέρφια να τσακωθούν, αφού θα βρεθούν αντιμέτωπα στο σημερινό άρθρο. Θα δούμε τα μεγάλα αδέρφια εναντίον των μικρότερων αδερφών τους, που όλοι τους αγωνίζονται τη φετινή σεζόν στο ΝΒΑ¹. Όσοι έχουμε αδέρφια και έχει τύχει να παίξουμε μονάκι εναντίον τους, γνωρίζουμε ότι αυτά τα παιχνίδια γίνονται αφορμή για επικούς τσακωμούς, αφού δεν δέχεται κανείς να χάσει και να τον πειράζει ο αδερφός του, και καταλήγουν να είναι αγώνες με μπόλικο ξύλο, trash talking. Είναι ένας αγώνας αίμα και άμμος. (Δίκιο δεν έχω Αλέξανδρε; )

Είμαστε λίγες ώρες πριν τον 7ο και τελευταίο τελικό του ΝΒΑ. Σε λίγο θα ξέρουμε αν η καταπληκτική πορεία των Warriors θα επιβραβευθεί με το δεύτερο συνεχόμενο πρωτάθλημα ή αν ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, ο Lebron James, θα είναι η αφορμή για να δούμε για πρώτη φορά μια ομάδα να καταφέρνει να γυρνάει από το 3-1 και να κατακτάει το πρωτάθλημα. Η σημερινή βραδιά θα προσθέσει πολλά στον μύθο του νικητή είτε είναι αυτός ο Lebron James είτε ο Steph Curry μεγαλώνοντας επίσης την επίδραση που θα έχουν ως ινδάλματα για τις επόμενες γενιές. Με αφορμή όλα αυτά, θυμήθηκα την επιστολή που είχε στείλει σχεδόν πριν από ένα χρόνο ο καθηγητής Matt Amaral ενός Γυμνασίου του Όκλαντ στον Steph Curry, όπου του ζητούσε να μην επισκεφτεί ποτέ το γυμνάσιο όπου διδάσκει. Η επιστολή αυτή ήταν η αφορμή να γίνουν πολλές συζητήσεις στα διάφορα φόρουμ (πχ reddit) και προσωπικά εξεπλάγην με τον μεγάλο αριθμό των ατόμων που θεώρησαν λάθος την πράξη αυτή. Για να δούμε όμως τι έλεγε αυτή η επιστολή¹.

Δυστυχώς δεν έχω πολύ χρόνο να σας γράψω πολλά για τον τέταρτο τελικό του ΝΒΑ. Εχω καλεσμένους και πρέπει να βάλω ένα αρνάκι με πατάτες στη γάστρα για να τους περιποιηθώ. Καθώς καλοκαιριάζει μάλιστα, και επειδή τα κόκκινα κρασιά είναι δύσκολο να τα πιει κανείς με τη ζέστη (θα κορώσει) , βάζω σε αυτό το φαγητό κάμποσο λεμόνι , έτσι ώστε να μπορεί να ταιριάξει με ένα λευκό, όπως για παράδειγμα μια Μαντινεία Νασιάκου. Επίσης, και αυτό το θεωρώ πολύ βασικό, δεν τσιγκουνεύομαι τα φρέσκα μυρωδικά από τον κήπο. Η ρίγανη και το θυμάρι θέλουν μέτρο όταν τα παίρνετε από τον Σκλαβενίτη, αλλά αν είναι φρεσκοκομμένα μπορείτε να βάλετε μέχρι και τη γλάστρα, που λέει ο λόγος.