Μεγάλωσα κοντά στη Ριζούπολη, έμεινα στο ύψος του Isaiah Thomas (προσέξτε, του καινούργιου, όχι του boy) αλλά χωρίς την ικανότητά του, οπότε προτίμησα από νωρίς να ακολουθώ το άθλημα με τα μάτια και όχι με τα χέρια μου (αν και εντάξει, τα παίζουμε τα μονάκια μας). Ασχολούμαι με συμφωνική μουσική, πρόσφατα πήρα και το πτυχίο μου για να διδάσκω τα θεωρητικά της. Α ναι, μη ξεχαστώ, υποστηρίζω τους Knicks, το πρόβλημα μου είναι βαθύ. Καταραμένη Ewing Theory.
Ημέρα 21, μπλάκτζακ. Ο Νάντο Ντε Κολό έχει μετατρέψει τις βραδιές στο Αστρομπάλ σε ρετρό απόλαυση, ανοίγει ένα καλό πινό νουάρ και μας επιτρέπει να περάσουμε στα υπόλοιπα με όμορφη διάθεση. Ματσάρα στη χώρα των Βάσκων, νίκη της Ρεάλ σ’ ένα ατσούμπαλο κλάσικο και της Παρτιζάν στο αντίστοιχο σέρβικο ντέρμπι, η σουρεαλιστική βραδιά του Παναθηναϊκού και ο Ολυμπιακός της κορυφής. Ας μη χρονοτριβούμε και πάμε να τα δούμε όλα.
Και….οι Knicks έχασαν. Πήγε χθες βράδυ ο Siakam στο Madison Square Garden, τους έβαλε 52 και το σερί έλαβε τέλος. Όλα τα ωραία κάποτε τελειώνουν, μην κάνουν και 0-3 τώρα, απέναντι στους Bulls που ψιλο-επέστρεψαν με δύο σερί νίκες, όσο και τους Sixers που σταθεροποιήθηκαν. Μισό λεπτό όμως, γιατί με ειδοποιούν απ’ το κοντρόλ ότι μία άλλη ομάδα της Νέας Υόρκης τρέχει αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο σερί στο ΝΒΑ.
Πέρυσι τέτοια εποχή, ο Steph Curry έσπαγε μέσα στο Madison Square Garden το ρεκόρ τριπόντων στην ιστορία του NBA, απέναντι στους New York Knicks. Φέτος, στο ετήσιο ραντεβού του Δεκεμβρίου ανάμεσα στα δύο franchises, που λειτουργούν με τόσο διαφορετικό τρόπο, ο Steph έλειπε με τραυματισμό και οι Νεοϋορκέζοι βρήκαν την ευκαιρία να φωνάξουν ένα γερό ‘’θα σας πατήσουμε κάτω’’.
13 Δεκεμβρίου 2022. Ο Νάντο Ντε Κολό κοίταξε το ημερολόγιό του, γιατί στο υποθετικό αυτό σενάριο δεν είναι άνθρωπος της εποχής μας, να πιάνει το κινητό με τη μία μόλις ανοίγει τα μάτια του, αλλά ανήκει σε κάποιο χωροχρόνο του προηγούμενου αιώνα, βίντατζ. Συνειδητοποίησε πως σύντομα, το πολύ σε ένα εξάμηνο, μπαίνει στα 36, στην τελευταία μπασκετική στροφή. Ίσως και οι βηματισμοί του μέσα στο γήπεδο από την αρχή της σεζόν, σε αυτή την επιστροφή στη Γαλλία με τη φανέλα της Βιλερμπάν, συνηγορούν προς αυτή την κατεύθυνση.
Να η γενιά του 2019, έχει αρχίσει και παίρνει τα φώτα πάνω της, όπως μάλλον περίμεναν όσοι ανακήρυξαν το συγκεκριμένο draft ένα από τα πιο επιδραστικά των τελευταίων ετών. Η κορυφή περήφανη, Pelicans και Grizzlies στις δύο πρώτες θέσεις της Δύσης, Williamson και Morant σε πρώτο πλάνο. ‘’Και ο RJ Barrett κύριε υποστηρικτή των Knicks’’ σας ακούω να ρωτάτε. Εδώ ήρθαμε για να περάσουμε καλά, ας μη συζητάμε τέτοια πράγματα τώρα. Θα βρει το παιδί τον δρόμο του, ο οποίος όμως είναι πολύ μακριά από τους δύο πρώτους.
Ο ‘’Σύλλογος φίλων και μελετητών του Victor Wembanyama’’ φαίνεται να έχει χάσει ένα από τα πιο επιφανή του μέλη, τουλάχιστον για την ώρα. Όχι πως δε θα υπάρξουν καλοθελητές να πάρουν τη θέση του (χαιρετισμούς σε Detroit, Charlotte και Houston), άλλωστε η ίδια η λίγκα έχει στρέψει όλη την προσοχή εκεί, προβάλλοντας στην πλατφόρμα της ελεύθερα όλα τα παιχνίδια του νεαρού σταρ (που ακόμη παίζει στο Γαλλικό πρωτάθλημα υπενθυμίζω) και τοποθετώντας πάνω του τη στάμπα του Μεσσία ή κάτι αντίστοιχο.
Δέκα ημέρες από το επίσημο ξεκίνημα της σεζόν στο ΝΒΑ και όπως αναμενόταν, ξεπετάγονται ιστορίες από κάθε κατεύθυνση. Τουλάχιστον μέχρι να σταθεροποιηθεί η εικόνα διεκδικητών, μπερδεμένων ανάμεσα σε playoffs και tanking, αλλά και των ‘’εμείς παιδιά μην ενοχλούμε, τον Wembanyama θέλουμε’’. Ας δούμε πέντε περιπτώσεις της ανατολικής περιφέρειας, από τους Bucks του Γιάννη Αντετοκούνμπο μέχρι τα χαμηλότερα (αλλά αρκετά διασκεδαστικά) στρώματα.
Ένα πράγμα μοιάζει σίγουρο για την επερχόμενη σεζόν του ΝΒΑ. Παραδόξως δεν έχει να κάνει με το ποια ομάδα είναι καθαρό φαβορί για τον τίτλο ή με κάποιο άλλο αγωνιστικό στοιχείο, όπως το αναμενόμενο ξέσπασμα ενός νέου σταρ ή οτιδήποτε. Με απόλυτη βεβαιότητα, περίπου 15 από τα 30 franchises θα διεκδικήσουν κάθε πιθανότητα (κατα βάση χάνοντας) ώστε να βρεθούν με την πρώτη επιλογή στο επερχόμενο draft και να πάρουν κοντά τους τον Victor Wembanyama.
Λίγο πριν αρχίσουμε, first things first. Οι όμιλοι του EuroBasket ήταν μια χαρά διασκεδαστικοί, ακόμη και για τύπους σαν εμένα που γκρινιάξαμε για το φορμάτ των 24 ομάδων. Γέμισε η οθόνη μπάσκετ, καλό ή λιγότερο καλό, υπήρξαν και μεγάλα παιχνίδια που πήγαν στο δράμα, συν τις όποιες ανοησίες σε οργάνωση/μεταδόσεις/κάλυψη κτλ που πάντα προσθέτουν στο fun κομμάτι. Τα μονά νοκ-άουτ όμως, σε κάθε διοργάνωση και άθλημα, έχουν αυτή τη δυνατότητα να χαρίζουν φασαρία και χαμό από την πρώτη τους στροφή. Σα να είχες έναν ενισχυτή στο 5 και στην πρώτη μουσική ευκαιρία να ανεβαίνει μόνος του στο 10 και παραπάνω. ‘’These go to 11’’ που έλεγε και o Nigel στο Τhis is Spinal Tap.
‘’Απλωμένο ημερήσιο πρόγραμμα δε θέλατε; Ορίστε’’ φέρεται να αποκρίθηκε η FIBA προς όλους όσους γκρινιάζουμε για αγώνες που πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλον σε διάφορες ευρωπαϊκές διοργανώσεις, ονόματα δε λέμε, την Ευρωλίγκα δε θίγουμε. Το επίπεδο βέβαια κάποιων εθνικών ομάδων στο τωρινό τουρνουά είναι αρκετά hard to watch, αλλά δε θα γκρινιάξουμε σ’ αυτόν εδώ τον πρόλογο. Ίσως παρακάτω. Σε κάθε περίπτωση, ακολουθούν 3+3 σημειώσεις κι ένα μπόνους για την εκκίνηση του EuroBasket.