Η κατάσταση στον Παναθηναϊκό είναι η εξής αυτή την στιγμή: παραμένει μία από τις κορυφαίες ομάδες της Ευρωλίγκα, είναι από τα φαβορί για το πλεονέκτημα, αλλά όσο κοντά είναι στη δεύτερη θέση άλλο τόσο είναι και στη δέκατη. Ταυτόχρονα, έρχονται ξανά στο προσκήνιο τα προβλήματα του φετινού ρόστερ ελέω τραυματισμών και κούρασης. "Ντεμί" που θα έλεγε κι ο Ματίας Λεσόρ, λίγο πριν κριθεί ένας τίτλος και ως ένα βαθμό το πλεονέκτημα έδρας.

Κατά την εισαγωγή του στο Hall of Fame πριν μερικούς μήνες, μεταξύ άλλων ο Γκρεγκ Πόποβιτς είχε δηλώσει το εξής, μιλώντας για τους σπουδαίους παίκτες που προπόνησε. “Οι παίκτες έχουν σαν κεραίες ένα πράγμα, πρέπει να είσαι αυθεντικός αλλιώς θα το καταλάβουν αμέσως”. Είναι γεγονός ότι σε μια ομάδα μπάσκετ, ειδικά στο επίπεδο του ΝΒΑ, το να κερδίσεις το σεβασμό των παικτών απαιτεί πέρα από ικανότητες στο αγωνιστικό κομμάτι κι ένα σετ δεξιοτήτων διαχείρισης χαρακτήρων, όπως και το να επιβάλλεις τρόπο τινά την παρουσία σου, χωρίς να υπονομεύσεις το stardom της εκάστοτε βεντέτας που τραβάει κουπί στο παρκέ. Σε αυτό το κλίμα, ο Έιντριαν Γκρίφιν φαίνεται πως απέτυχε να κερδίσει τους παίκτες των Μιλγουόκι Μπακς, αλλά μάλλον δεν έπρεπε εξαρχής να βρεθεί σε αυτή τη θέση.

Τι έγινε, περιμένατε να μιλήσουμε για τον Γκρίφιν και το χωρίς τέλος σίριαλ που λέγεται Μιλγουόκι Μπακς; Δυστυχώς την πατήσατε, αλλά για μια σειρά με πολλά και επαναλαμβανόμενα επεισόδια θα διαβάσατε και στο παρόν κείμενο, αυτή της ΑΕΚ και του πως έφτασε ξανά μεσούσης της σεζόν να ξεκινάει από την αρχή. Όπως ενδεχομένως να διαβάσατε από χθες, ο Ζοάν Πλάθα αποτελεί παρελθόν από τον πάγκο της ΑΕΚ μετά από εφτά μήνες, την στιγμή που μέχρι πριν τις γιορτές τα αποτελέσματα ειδικά στο BCL είχαν αφήσει υποσχέσεις για κάτι καλύτερο.

Οι γιορτές κοντοζυγώνουν και μαζί τους η λήξη του πρώτου γύρου της κανονικής περιόδου της Ευρωλίγκα. Αυτή την εβδομάδα είχαμε δύο Ιταλούς πρωταγωνιστές στην Ιβηρική, νίκη στο ντεμπούτο του Σάρας για τη Φενέρ, ένα δυνατό χαστούκι για τον Ολυμπιακό και μια βαθμολογική ανάσα για τον Παναθηναϊκό. Bonus κάποιοι προβληματισμοί και μια μεγάλη επιστροφή. Πάμε να ξεκινήσουμε.

Πρωί της 19ης Μαϊου 2023. Η Μπαρτσελόνα έτρεχε ένα φοβερό σερί, αήττητη σε όλες τις διοργανώσεις για πάνω από ένα μήνα με τελευταία ήττα της από τη Μπιλμπάο για το Πρωτάθλημα στις 9 Απριλίου. Σε αυτό το διάστημα, ο Νικόλα Μίροτιτς έγραψε κορυφαία νούμερα και διένυσε μία από τις παραγωγικότερες φάσεις της καριέρας του. Μπροστά του(ς) ένα από τα σπουδαιότερα ματς αμφοτέρων, κόντρα στη Ρεάλ Μαδρίτης σε Φάιναλ 4 της Ευρωλίγκα, κι ενώ ένα μήνα νωρίτερα ο Μίρο την είχε φιλοδωρήσει με 23 ποντάκια, κάνοντας ότι ήθελε στο παρκέ.

Με αυτά και με εκείνα βρισκόμαστε σχεδόν στο 1/3 της κανονικής περιόδου στην Ευρωλίγκα, κι ως τώρα έχουμε μια ικανοποιητική πρώτη εικόνα από τις περισσότερες ομάδες. Ο ανταγωνισμός για την οκτάδα είναι τρελός, ο 4ος Παναθηναϊκός απέχει από την 14η Μπάγερν μόλις 2 νίκες. Ακόμα κι αν έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, το γεγονός ότι ένας κακός μήνας αρκεί για να ρίξει οποιαδήποτε ομάδα δε λέγεται Ρεάλ εκτός πλέι οφ, καταδεικνύει ότι στη φετινή Ευρωλίγκα χώρος για πολλά στραβοπατήματα δεν υπάρχει. Για αυτό και το παροντικό 6-4 του Παναθηναϊκού κρίνεται ως σημαντικότατο.

Μετά από δύο σεζόν με 50+ νίκες στην κανονική περίοδο, οι Grizzlies έχουν ξεκινήσει τη φετινή χρονιά ως μία από τις χειρότερες ομάδες βάσει νικών με μόλις δύο σε έντεκα αναμετρήσεις ως τώρα. Είναι μία από τις πιο δυσλειτουργικές εκκινήσεις στην πρόσφατη ιστορία του ΝΒΑ, ειδικά μετά τη σεζόν που προηγήθηκε και δημιούργησε προσδοκίες, τόσο στον κόσμο, όσο και στον οργανισμό, παρά το απογοητευτικό κλείσιμο. Η απόδοση τους στο παρκέ είναι ανα διαστήματα αποκαρδιωτική, η αυτοπεποίθηση στα τάρταρα κι η αίσθηση ότι μπορούν να κερδίσουν μοιάζει να έχει χαθεί. Φυσικά υπάρχουν πάμπολλα ελαφρυντικά, και σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτή η πραγματική εικόνα της ομάδας. Πάμε να δούμε το φετινό saga ενός από τα μέχρι πρότινος πιο ενδιαφέροντα project στο ΝΒΑ.

Εκεί που ετοιμαζόμασταν για Ευρωλίγκα, Γιούροκαπ και κάπως είχαμε κοιμηθεί όσον αφορά το ΝΒΑ, ήρθε χθες το βράδυ η είδηση που προκάλεσε σεισμό σε όλο το μπασκετικό κόσμο. Ο Ντέιμιαν Λίλαρντ ανταλλάχθηκε στους Μιλγουόκι Μπακς, και θα παίξει στο πλάι του Γιάννη Αντετοκούνμπο σε μια εκρηκτική συνύπαρξη. Κρίμα, γιατί κάπως απολάμβανα το όλο τσίρκο μεταξύ Μπλέιζερς και Χιτ, πλάκα είχε. Οκ, ας σοβαρευτώ τώρα.

Πάνε και τα προημιτελικά. Μετά τις Σερβία, ΗΠΑ το κουαρτέτο έκλεισε από τους Γερμανούς και τους Καναδούς που έκαμψαν την αντίσταση Λετονών και Σλοβένων με πολύ διαφορετικό τρόπο. Δηλαδή οι μεν Γερμανοί τώρα θα μπορούσαν να κλαίνε, οι δε Καναδοί απλά ξέχασαν να σηκώσουν το πόδι από το γκάζι. Και οι τέσσερις ομάδες πάντως είχαν τους εκάστοτε αγγέλους και δαίμονες που ή τους πήγαν στα ουράνια ή τους καταδίκασαν στην (παραλίγο) ήττα. Πάμε να δούμε τι παίχτηκε.

Ευρώπη εναντίον Αμερικής σημειώσατε άσσο. 4-1 υπέρ των Ευρωπαίων στις σημερινές αναμετρήσεις, με τους Καναδούς να πετυχαίνουν τη νίκη της διοργάνωσης ως τώρα. Όχι την πιο εντυπωσιακή, αυτή μάλλον πάει στους Λιθουανούς. Κατά τα άλλα Γερμανοί για μετάλλιο, άνιωθοι Λετονοί και άνετοι Ιταλοί, Σέρβοι.