Oι τέσσερις από τις πέντε ομάδες που έχουν τα καλύτερα ρεκόρ του ΝΒΑ σουτάρουν πολλά τρίποντα. Για την ακρίβεια σουτάρουν τα περισσότερα τρίποντα από όλες τις άλλες πλην των ... Μπρούκλιν Νετς. Δεν υπάρχει λόγος να αναπαραγουμε τα χιλιογραμμένα περί της σημασίας του τριπόντου. Σελτικς, Ρόκετς, Καβς και Ουόριορς ανοίγουν πυρ από απόσταση σε κάθε ευκαιρία, προσπαθώντας να κερδίσουν με μπασκετικές εξισώσεις. Σαφώς είναι αφοριστικό αυτό, το αντιλαμβάνομαι, καθώς αν δει κανείς το παιχνίδι τους θα ανακαλύψει σε κάθε σύνολο στιγμές μπασκετικής απόλαυσης, αν όχι (στην περίπτωση των Ουόριορς ή του Στίβενς) ιδιοφυϊας. Ο αφορισμός περί μαθηματικών υπάρχει ως ρητορικό τρικ - ή τριπ - , για να αναδείξει απλώς τους απόντες της πρώτης πεντάδας, τόσο σε ρεκόρ, όσο και σε προσπάθειες τριών πόντων. Παρακάτω ακολουθεί ένα προσωπικό μπλογκ για τους Σαν Αντόνιο Σπερς, όχι μια πανανθρώπινη αλήθεια.

Περνάω μία περίεργη φάση αυτή την περίοδο. Ο Γενάρης είναι πάντα ένας μήνας που δεν μου αρέσει ιδιαίτερα, καθώς μπαίνει στην τελική του φάση το δεύτερο αγαπημένο μου άθλημα (το NFL aka American Football). Δεν έχει καμία σχέση με το ράγκμπι, μην είστε τσομπάνηδες. Και επειδή η σεζόν του Football είναι μικρή, πρέπει να περιμένω ξανά σχεδόν 8 μήνες για να το ξανααπολαύσω, πράγμα που με ρίχνει πολύ ψυχολογικά. (σημ editor: κράτα γερά Πάνο!)

Απλά, λιτά και απέριττα, ακριβώς με τον τρόπο που αρμόζει σε έναν μεγάλο αθλητή, ο Τιμ Ντάνκαν αποσύρθηκε από το μπάσκετ. Η θέση του ανάμεσα στους κορυφαίους του αθλήματος τον περιμένει, και δεν είναι ακριβής. Όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, οι κατατάξεις είναι θέμα προσωπικών κριτηρίων, αν και δύσκολα ο Τιμ δεν θα θεωρηθεί τουλάχιστον ο κορυφαίος πάουερ φόργουορντ όλων των εποχών. Με τους Σπερς ο Ντάνκαν κατέκτησε άλλωστε πέντε τίτλους, στους τέσσερις εκ των οποίων ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της ομάδας, και ας ξέφυγαν από τα χέρια του οι τίτλοι των MVP στους τελικούς του 2007 και του 2014.