Kάπως έτσι, στα χασομέρια ενός Σεπτέμβρη που η ζέστη δεν λέει να συνειδητοποιήσει πως έχει μπει φθινόπωρο, και σε σκάρτο μήνα πριν την έναρξη της 79ης σεζόν του NBA, ενώ εμείς ήμασταν στην κουβέντα των απόνερων της απόλυσης του Zach Lowe από το ESPN, αναλύοντας κατά πόσο οι δημοσιουλογούντες για τη Λίγκα αποτελούν και οι ίδιοι, εδώ και μια δεκαετία περίπου, αντιστοιχοι πρωταγωνιστές και αναπόσπαστο μέρος της ίδιας σαπουνόπερας του «Μαγικού Κόσμου», έσκασε ένα trade που ελάχιστοι περίμεναν: o Karl – Antony Towns μετακομίζει στη Nέα Υόρκη και το διαρκές πανηγύρι των Knicks, οι οποίοι έναντι αυτού στέλνουν τον Julius Randle, και το ¼ των "Nova Knicks" -που τελικά δεν έπαιξαν ούτε ένα παιχνίδι παρέα-, τον Donte DiVincenzo στα κρύα της Minnesota και τους Timberwolves.
Η Δομινικανή Δημοκρατία έκανε την μεγάλη έκπληξη στο ξεκίνημα της δεύτερης αγωνιστικής του παγκοσμίου κυπέλλου και μετά τη νίκη επί των διοργανωτών, κέρδισε με παρόμοιο σκορ και την Ιταλία, αφήνοντας την ευρωπαϊκή ομάδα στα κρύα του λουτρού και βάζοντας φωτιά, τόσο για την πρόκριση στον δεύτερο γύρο, όσο και για την πρόκριση στα νοκ-άουτ. Ας πάμε λίγο τον χρόνο πίσω...
Με το ευρωμπάσκετ να είναι σχεδόν έτοιμο να τελειώσει (μένει μόνο ο τελικός ανάμεσα σε Σερβία και Σλοβενία την ώρα που γράφεται το κείμενο), κλείνει επίσημα το μπασκετικό καλοκαίρι και όλοι οι φίλοι του αθλήματος ετοιμαζόμαστε για την επερχόμενη σαιζόν. Μια σαιζόν που περιμένω με ιδιαίτερη ανυπομονησία, όχι τόσο για την τελική της έκβαση1, αλλά επειδή για πρώτη φορά μετά το 2004 οι Minnesota Timberwolves είναι ένα από τα φαβορί για να μπούνε στα play off2!
Για μια ομάδα όπως οι Wolves, τα 13 χρόνια έξω από τα play off είναι πάρα πολλά. Για αυτό πριν λίγα χρόνια πάρθηκε η επιλογή να γυρίσει σελίδα η ομάδα και όσο παράξενο και αν φαινόταν να αποχαιρετήσει τον μέχρι τότε ηγέτη και βασική ελπίδα της ομάδας για κάτι καλό, Kevin Love. Αυτό συνοδεύτηκε με την επιστροφή του coach Flip Saunders [1] στον πάγκο, αλλά και συνολικά στο τιμόνι της ομάδας. Αλήθεια, από την ανταλλαγή του Kevin Love για τους Wiggins και Bennett, μέχρι σήμερα και την νεαρή ομάδα να βρίσκεται υπο τις οδηγίες του coach Thibodeau, πόσα έχουν αλλάξει; Πόσο έχει προχωρήσει το εγχείρημα τους και πόσο κοντά είναι εκ νέου οι επιτυχίες;
Πριν από κάποιες εβδομάδες στη σελίδα στο FB ποστάραμε το παρακάτω infografic* σχετικά με τις επιδόσεις των σέντερ φέτος στο ΝΒΑ και στα σχόλια ξεκίνησε μια πολύ ωραία συζήτηση σχετικά με τους σέντερ της εποχής μας. Στη διαπίστωση ότι φέτος ο DeAndre Jordan είναι βάσει των στατιστικών ο καλύτερος σέντερ στο πρωτάθλημα ο μεν Γιώργος το έριξε στον Αστερίξ1 και κάποιοι το θεώρησαν ένα κακόγουστο αστείο ή αλλιώς μια ακόμα απελπισμένη προσπάθειά μου να σε πείσω ότι ο Karl Anthony Towns είναι ο σέντερ του μέλλοντος! Βλέποντας τις επιδόσεις τους, πολλοί θεωρούν ότι τα τελευταία χρόνια έχουν εκλείψει από το πρωτάθλημα οι ταλαντούχοι και Franchise2 ψηλοί όπως οι O'Neal, Duncan, Garnett παλιότερα, αλλά κατά τη γνώμη μου τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ: Το παρακάτω κείμενο που θα διαβάσεις ΔΕΝ είναι αντικειμενικό. Αν και θα χρησιμοποιήσω βίντεο και στατιστικές αναλύσεις, θα πρέπει πάντα να θυμάσαι αυτό που έλεγε ο καθηγητής μου της στατιστικής και ήδη το έχω αναφέρει σε παλιότερο κείμενο: "Υπάρχουν μικρά ψέμματα, μεγάλα ψέμματα και η στατιστική". Η εισαγωγή αυτή είναι απαραίτητητη, γιατί θα σου μιλήσω για τον επόμενο μεγάλο παίκτη του ΝΒΑ, που θα κατακτήσει τουλάχιστον 3 φορές το βραβείο του MVP, όσα πρωταθλήματα1 του αφήσει ο Curry με τη συμμορία του και ο Popovich με τη δικιά του, αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι θα μας δώσει τον επόμενο μεγάλο Center του πρωταθλήματος! Είναι ο παίκτης που όταν οι Monstars2 θα ξαναεπιτεθούν, θα σώσει τη Γη από τους μπελάδες και θα το κάνει όχι με ένα εντυπωσιακό κάρφωμα όπως ο Jordan, αλλά παίζοντας άμυνα και ταπώνοντας τον αρχηγό των "κακών".