Για πάρα πολύ καιρό, διδασκόμασταν να παρακολουθούμε έναν αγώνα μπάσκετ υπό το πρίσμα ενός συνόλου άγραφων κανόνων, που προέρχονται κατά βάση από την συλλογική εμπειρία όλων εκείνων των ανθρώπων που υπηρέτησαν το άθλημα από την στιγμή της γέννησης του. Μην σουτάρεις τρίποντα μετά από ντρίπλα. Φρόντισε να εκμεταλλεύεσαι τα miss match στο ποστ. Μην έχεις στην ομάδα σου τον Javale Mc Gee. Ύστερα ήρθαν οι Golden State Warriors. H καθολική κυριαρχία τους την τελευταία τριετία στα παρκέ του ΝΒΑ έχει σταθεί ικανή να διαφοροποιήσει ριζικά τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε και αναλύουμε το μπάσκετ και να επιβεβαιώσει την άποψη πως τίποτα δεν μένει αναλλοίωτο στον χρόνο. Μετά και την περσινή τους παράσταση στα playoffs, έχει έρθει νομίζω η ώρα να ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στην επιθετική τους λειτουργία, αναζητώντας ταυτόχρονα τις αιτίες που μας αναγκάζουν να τους θεωρούμε ως μια από τις καλύτερες ομάδες όλων των εποχών.